جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : آلن اسپایت استدلال می‌کند که پشت جذابیت فوق‌العاده هگل به ادبیات در پدیدارشناسی روح، یک پروژه فلسفی مربوط به درک عاملیت انسان در دنیای مدرن نهفته است. این نشان می‌دهد که هگل به سه ژانر ادبی - تراژدی، کمدی، و رمان عاشقانه - به عنوان دسترسی ممتاز به سه لحظه عاملیت انسان نگاه می‌کرد: گذشته‌نگر، نمایش‌پذیری و بخشش. آلن اسپایت با در نظر گرفتن کامل نویسندگانی که خود هگل به آنها اشاره می کند (سوفوکل، دیدرو، شلگل، ژاکوبی)، کتابی با جذابیت وسیع هم برای فیلسوفان و هم برای نظریه پردازان ادبی نوشته است.

ترجمه ماشینی : عناصر فلسفه حق هگل به طور گسترده ای به عنوان یکی از مهم ترین آثار در تاریخ فلسفه سیاسی شناخته می شود. به طور کلی توافق بر این است که هگل قصد داشت این اثر را به عنوان بخش مهمی از نظام بزرگتر فلسفه نظری او تفسیر کند. جایی که اختلاف نظر وجود دارد، در مورد ارتباط سیستم فلسفی بزرگتر هگل با درک فلسفه حق او است. این اولین کتابی است در این زمینه که نظام فلسفه نظری هگل را به عنوان مؤلفه مهمی از هر گونه درک قوی از فلسفه حق او جدی می گیرد. قبل از بحث در مورد ویژگی های مهم و مرتبط سیستم هگل، به ویژه ساختار منحصر به فرد استدلال های فلسفی او، تفاوت بین خوانش های «سیستماتیک» و «غیر سیستماتیک» از متن را مشخص می کند. بخش اعظم کتاب نتایج این خوانش سیستماتیک را با کاوش در چندین حوزه از فلسفه سیاسی هگل نشان می دهد: نظریه های او درباره مالکیت، مجازات، اخلاق، قانون، سلطنت، و جنگ. نشان داده شده است که با نگاهی فراتر از متن به نظام فلسفی بزرگتر هگل، می توانیم به درک بهتری از فلسفه حق هگل دست یابیم.

ترجمه ماشینی : این ترجمه جدید از علم منطق (همچنین به عنوان "منطق بزرگ" شناخته می شود) شامل کتاب اول (1832)، کتاب دوم (1813) و کتاب سوم (1816) تجدید نظر شده است. تحقیقات اخیر تصویری دقیق از فرآیندی که هگل را به برداشت نهایی خود از سیستم و جایگاه منطق در آن سوق داد، به ما داده است. اکنون می‌دانیم که چگونه و چرا هگل از شلینگ فاصله گرفت، این گسست از مرشد اولیه‌اش چقدر رادیکال بود، و تا چه اندازه مستلزم بازگشت (اما با تفاوت) به فیشته و کانت بود. در مقدمه این جلد، جورج دی جووانی نتایج پژوهش‌های اخیر در این زمینه را به شکل همدید ارائه می‌کند، و ضمن تشخیص خطوط گسل در سیستم هگل که امکان تفاسیر مخالف را می‌دهد، استدلال می‌کند که منطق پایان متافیزیک کلاسیک را نشان می‌دهد. این ترجمه با دستگاه کامل یادداشت های تاریخی و توضیحی همراه است.

ترجمه ماشینی : این فیلسوف پیشگام مارکسیست ارزیابی های منحصر به فردی از نظریه پردازان اصلی سیاسی ارائه می دهد. در دو مقاله اول این کتاب، لویی آلتوسر کار دو تن از بزرگترین متفکران عصر روشنگری - مونتسکیو و روسو - را تحلیل می کند. او نشان می‌دهد که اگرچه پیشرفت‌های قابل‌توجهی در جهت تأسیس علم سیاست داشتند، به‌ویژه در مقایسه با نظریه‌پردازان حقوق طبیعی، با این حال قربانی ایدئولوژی‌های زمانه و طبقه خود باقی ماندند. مونتسکیو با توجه به مفاهیم سیاسی رایج در مطلق گرایی فرانسه، پذیرفت. روسو کوشید تا با تغییر اخلاقی شیوه‌ای از تولید منسوخ شده را تحمیل کند. مقاله سوم رابطه مارکس با هگل را بررسی می‌کند و بحث‌های مربوط به این موضوع را در کتاب‌های قبلی آلتوسر، برای مارکس و لنین و فلسفه به تفصیل شرح می‌دهد. آلتوسر استدلال می‌کند که مارکس نه تنها با پشت کردن به هگل، بلکه با استخراج و تبدیل مقوله‌های خاصی از منطق هگل و به کار بردن آنها در اقتصاد سیاسی انگلیس و به کار بردن آنها در اقتصاد سیاسی انگلیس، توانست نظریه‌ای درباره ماتریالیسم تاریخی و امکان فلسفه مارکسیستی ماتریالیسم دیالکتیکی را پایه‌ریزی کند. نظریه سیاسی سوسیالیستی فرانسه

ترجمه ماشینی : بنیامین خوانش های جدید و مهمی از متون متعارف کلیدی در تاریخ فلسفه در بازنگری فلسفی پایدار خود از هستی شناسی ارائه می دهد. از جمله متون گنجانده شده می توان به مقاله تفاوت هگل و منطق کوتاهتر و زمان و هستی هایدگر و پرسش از هستی اشاره کرد. حضور مؤثر هستی شناسی، که به عنوان «تفاوت اصلی» تعریف می شود، برای خوانندگان نوشته های قبلی او آشنا خواهد بود. این کتاب نمایانگر کامل ترین و اصلی ترین سهم او در فلسفه معاصر تا به امروز است.

ترجمه ماشینی : پدیدارشناسی روح هگل، اولین و شاید بزرگترین اثر فیلسوف، مهم ترین رساله فلسفی قرن نوزدهم است. تام راکمور در این جلد همراه با مقدمه کلی خود درباره هگل، راهنمای گذر به گذر پدیدارشناسی را برای خوانندگانی که برای اولین بار کتاب را می‌خوانند و دیگرانی که متخصص هگل نیستند، ارائه می‌کند. راکمور نشان می‌دهد که مفاهیم هگل از روح، آگاهی و عقل را می‌توان به‌عنوان عناصری از یک نظریه واحد و منسجم از معرفت در نظر گرفت، نظریه‌ای که به طرز چشمگیری برای بحث معاصر مرتبط است. او نشان می دهد که چگونه مفاهیم مختلف شناخت در متن توسعه یافته به شناخت مطلق می رسد، که راکمور آن را در تقابل با خوانش های مکرر مذهبی هگل، به شیوه ای کاملاً سکولار می خواند. برخلاف مفسرانی که متن هگل را از منشأ فلسفی آن جدا می‌کنند، راکمور کتاب را در زمینه فلسفی که از آن سرچشمه گرفته است، تحلیل می‌کند و به طور شفاف در مورد عبارات بسیار دشوار در رابطه با ایده‌های ارسطو و دکارت، و بالاتر از همه با ایده‌های کانت و دیگر ایده‌آلیست‌های آلمانی بحث می‌کند. .

ترجمه ماشینی : فیلسوف چیره دست و نظریه پرداز فرهنگی به بنیانگذار دیالکتیک مدرن می پردازد. در این مطالعه بزرگ جدید، فردریک جیمسون، فیلسوف و نظریه پرداز فرهنگی، خواندنی بدیع از کتابی ارائه می دهد که بخشی از بستر تفکر مدرن غربی را تشکیل می دهد: پدیدارشناسی روح هگل. در حالی که سایر نویسندگان پدیدارشناسی را به عنوان یک سیستم کاملاً بسته تعبیر کرده اند، جیمسون کشف می کند که آن اثری سیال تر و با پایان باز است. آشکار می شود که ذهن هگل مکانیسمی کمتر سیستماتیک نسبت به تصور معمول است، مکانیزمی که ایده هایش هرگز به انتزاعات محض تبدیل نمی شوند. نتیجه‌گیری پدیدارشناسی، پس از انقلاب فرانسه، به‌عنوان یک بن‌بست موقت بین امر سیاسی و اجتماعی مورد بررسی قرار می‌گیرد – وضعیتی که جیمسون از آن درس‌های مهمی برای عصر ما می‌گیرد.