جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : رابرت بی براندوم در این کتاب کوتاه که بر اساس سخنرانی‌های اسپینوزا در دانشگاه آمستردام است، رویکردی عمل‌گرایانه به بازنمایی و واقعیت ارائه می‌کند که از ریچارد رورتی و هگل استفاده می‌کند. رورتی در دهه آخر زندگی خود بر اعتبار ضد استبدادی عملگرایی خود تأکید کرد. او عمل گرایی را به عنوان ایمان مبارز مرحله دوم روشنگری دید. مرحله اول، همانطور که رورتی آن را تعبیر کرد، مربوط به رهایی ما از اقتدار غیرانسانی در مسائل عملی بود: مسائلی درباره آنچه باید انجام دهیم و کارها چگونه باید باشند. مرحله دوم پیش بینی شده بیشتر به رهایی ما از اقتدار غیرانسانی در موضوعات نظری می پردازد. براندوم نشان می‌دهد که چگونه عمل‌گرایی فراتر از مدل سنتی واقعیت به‌عنوان مقتدرانه بر بازنمایی‌های شناختی ما از آن در زبان و اندیشه، به درک جدیدی از اینکه چگونه شیوه‌های گفتمانی به ما کمک می‌کنند تا با فراز و نشیب‌های زندگی کنار بیاییم، حرکت می‌کند. هگل چالش با ایده واقعیت عینی را به عنوان ارائه هنجارهایی برای تفکر پیش بینی می کند که رورتی معتقد بود ما را ملزم به اجرای مرحله دوم روشنگری می کند. برخلاف رورتی، هگل گزارشی جزئی، سازنده، ضد استبدادی، غیر فتیشیستی و عملگرایانه اجتماعی از بعد بازنمایی محتوای مفهومی ارائه می کند. در قلب آن، گزارشی از بعد اجتماعی هنجارگرایی گفتمانی از منظر شناخت متقابل، و گزارشی از بعد تاریخی هنجارگرایی گفتمانی بر حسب یک برداشت جدید متمایز از عقل است: عقلانیت جمعی که گذشته ای را به سنت تبدیل می کند. بدین ترتیب ایده آلیسم او یک جایگزین واقعی عملگرایانه برای ضد بازنمودگرایی معنایی و معرفت شناختی جهانی رورتی ارائه می دهد.

ترجمه ماشینی : هدف این کتاب نفوذ سیستماتیک آنقدر در جوهر ایده‌های مدرن درباره سوبژکتیویته است که خود مسئله‌ی عجیب متافیزیک بتواند دوباره به عنوان پرسشی معنادار ظاهر شود. برای این منظور، دو متن کلیدی سنت فلسفی مقایسه می‌شوند: بخش‌های اول «نقد عقل محض» کانت و «پدیدارشناسی روح» هگل. هر دو نوشته مسئله مطلق را مطرح می کنند که نه تنها در این تک نگاری بازسازی می شود، بلکه بدون تعصب دنبال می شود. هر دو فیلسوف، علمی‌سازی متافیزیک را، که هم برای کانت و هم برای هگل ضروری است، با «روی به سوژه» پیوند می‌دهند، که به طرحواره اساسی جدید برای رابطه بین «هستی» و «هیچی» بدل می‌شود. با این حال، هر دو متفکر دیدگاه‌های متفاوتی در مورد چگونگی درک «هیچ چیز» دارند. این کتاب تز سیستماتیک خود را به آن دیدگاه‌ها اختصاص می‌دهد تا اهمیت کامل «روی به موضوع» و پرسش حاصل از متافیزیک آشکار شود.

ترجمه ماشینی : در این کتاب، ریچارد دین وینفیلد بر اساس زیبایی‌شناسی هگل، تحلیلی جامع و منظم از هنرهای زیبا ارائه می‌کند، که ناسازگاری‌ها و حذفیات عمده هگل را برطرف می‌کند. وینفیلد علاوه بر درک زیبایی شناسی عمومی و اشکال خاص سبکی معماری، مجسمه سازی، نقاشی، موسیقی و ادبیات، خصلت اساسی هنرهای جدید عکاسی و سینما را مشخص می کند که متفکران چیره دست زیبایی شناسی هرگز فرصت بررسی آن را نداشتند. تحلیل وینفیلد طیف گسترده‌ای از خلاقیت‌های هنری از دوره‌ها و فرهنگ‌های مختلف را پوشش می‌دهد، در حالی که درگیر بحث با مهم‌ترین نظریه‌پردازان زیبایی‌شناسی گذشته و حال است.

ترجمه ماشینی : چگونه خدا از طریق زندگی یک جامعه انسانی آشکار می شود؟ اخلاق الاهیاتی دیتریش بونهوفر از ادعای «وجود مسیح به عنوان جامعه» آغاز می‌شود، یکی از چندین تغییر در G.W.F. فلسفه دین هگل. دیوید رابینسون استدلال می کند که استفاده التقاطی بونهوفر از اندیشه هگل، از مفهوم اجتماعی شدن «گیست عینی» گرفته تا تصویری پرشور از ذهن «شکاف»، نباید با بحث و جدل او علیه ایده آلیسم پوشیده شود. او همچنین خوانش‌های دقیقی از متون هگل ارائه می‌کند تا نقد بونهوفر را ارزیابی کند، به‌ویژه اتهام تمایز «دوستیکی» بین ایده و ظاهر در مسیح‌شناسی. در همین حال، زمینه تاریخی برای «اعتراف زدایی» کلیسا توسط هگل در مقابل دولت و بازیابی نشانه کلیسایی-سیاسی رنج توسط بونهوفر به عنوان عدم به رسمیت شناختن فراهم شده است. نویسنده تحقیقی حیاتی در ترکیبات اجتماعی ایمان و عقل ارائه می دهد.

ترجمه ماشینی : هگل بین تفکر تخیلی و نظری تمایز قائل می شود. این تفاوت معمولاً در چارچوب یک نظریه دانش بررسی می شود. با این حال، این نگرانی عمیق‌تر و همچنان جاری هگل را پنهان می‌کند: نشان دادن این که تداخل بین تخیل و گمانه‌زنی در برابر یک پس‌زمینه دراماتیک، یعنی «جنگ دائمی» بین قدرت خلاق و مخرب اندیشه صورت می‌گیرد. فلسفه هگل به بررسی این نیروها می پردازد و وظیفه درک و نمایان ساختن مخرب و حفظ در تقابل و تعامل آنها را بر عهده خود می گذارد. این بالاترین هدف ذهن است که خود را بشناسد. با این حال، خودشناسی اگر از نظر فلسفی تربیت نشود، تضمینی برای صلح و ثبات نیست. هر رویکرد دیگری در هنگام تلاش برای ایجاد ثبات در تفکر محکوم به شکست است. این عقیده هگل و فیشته و شلینگ بود. برای او، این پیشینه دراماتیک فقط یک موضوع فلسفه در میان بسیاری نیست. او نیروی محرکه تفکر آنهاست. این کتاب می‌خواهد نشان دهد که هگل، فیشته و شلینگ، فیلسوفان زمان ما هستند و پرداختن به آنها به چیزی مربوط به گذشته نیست، بلکه پرداختن به دنیای کنونی و تضادهای آن است.

ترجمه ماشینی : در اکتبر 1820، "خطوط اساسی فلسفه حق" هگل برای اولین بار به چاپ رسید. بنابر توضیحات نویسنده، این اثر برای شنوندگان سخنرانی های وی «راهنما» بوده است. 200 سال بعد، می توان این سوال را مطرح کرد که این راهنما از آن زمان به بعد خوانندگان خود را به کدام سمت سوق داده است، یعنی اینکه این اثر چه دیدگاه هایی را باز کرده و ادامه می دهد، و خوانندگان به جای ادامه دادن به آن، موضوع را از کجا رها کرده اند. تنها بیان این نکته کافی نیست که «خطوط اساسی» باید با تفکر جاری نیز همراه باشد، یعنی هرکسی که می‌خواهد به آزادی، شخص و عمل، عدالت، جهان‌شمولی یا دولت مدرن امروزی فکر کند، درگیر با کار هگل است. بلکه در عین ال چیز دیگری نیز مطرح می شود: فلسفه حقوقی از نظر هگل - به معنای دوگانه پست و ثانویه - در حال حاضر هنوز ممکن است یا حتی ضروری است؟