جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : سخنرانی های هگل بوخوم استیون هولگیت ایمان، عشق، بخشش: هگل و دین رساله ها النا فیکارا: تضاد و تضاد. هگل و "ارسطوگرایی برلینی" آسگر سورنسن: نه کار، بلکه بیگانگی و آموزش. «آموزش و پرورش» در پدیدارشناسی هگل مارتین استیکر: نقد هگل از فلسفه بازشناسی. الغای شناخت تحقق یافته در پدیدارشناسی روح متون و اسناد نیکلاس هبینگ: زیبایی شناسی تاریخی-انتقادی هگل. یک منبع جدید چشم اندازهای جدیدی را باز می کند جوجی یوریکاوا: کپی خود هگل از تفاوت نوشتن با یادداشت های دست نویس او. کشفی در یک فروشگاه عتیقه فروشی توکیو

ترجمه ماشینی : معنا و تجسم مطالعه مفصلی از انسان شناسی هگل برای بررسی جایگاه جسمیت یا تجسم در زندگی، هویت و تجربه انسان ارائه می دهد. از نظر هگل، انسان بودن تا حدی به معنای ایجاد تجسم معنوی خود در فرهنگ و عادات است. در حالی که برای حیوانات، طبیعت فقط نسبت به انگیزه‌های بیولوژیکی معنا دارد، انسان‌ها معنا را به گونه‌ای تجربه می‌کنند که از این محدودیت‌ها فراتر می‌رود و امکان درک زیبایی‌شناختی زیبایی و تعالی، احساسات پوچ‌گرایانه بی‌معنای، و سیستم‌های پیچیده و متفاوت گفتار و کنش نمادین را فراهم می‌کند. توصیف زبان و فرهنگ نیکلاس مواد با توضیح اشکال مختلف تجسم، نشان می‌دهد که چگونه برای هگل ما به چندین روش مختلف در آن واحد تجسم می‌شویم: به صورت گسترده، تابع نیروهای فیزیکی-شیمیایی، زنده و انسانی. بسیاری از مسائل دشوار در فلسفه و تجربه روزمره به استفاده از مفهوم صحیح تجسم منتهی می شود. مواد روایت هگل را از طریق رشد و نمو بدن، تفاوت جنسیتی و نژادی، چرخه‌های خواب و بیداری و حساسیت و بیماری روانی دنبال می‌کند.

ترجمه ماشینی : توسعه فلسفه معاصر به طور قاطع تحت تأثیر تفکر هگل بوده است. با این حال، دلایل تداوم ارتباط آن به ندرت درک شده است. برخلاف بسیاری از مفسران هگل، «ایدئالیسم مطلق» در اینجا به عنوان جوهره فلسفه هگل شناخته می شود. «روش دیالکتیکی» و «نظام» یک وحدت جدایی ناپذیر را تشکیل می دهند. بر این اساس، تفسیری ثابت از «فلسفه خودآگاهی نامتناهی» هگل از منظری کاملاً نظری-سیستماتیک انجام می‌شود. این اثر تمرکز خاصی بر بررسی هگلیسم معاصر آمریکایی دارد. توافق با E.E وجود دارد. هریس و R.D. وینفیلد، در حالی که R.B. براندوم مورد انتقاد قاطع قرار می گیرد. رشد فلسفه معاصر به طور قاطع تحت تأثیر اندیشه هگل بوده است، اما به ندرت زمینه های به روز بودن همیشگی آن درک شده است. برخلاف بسیاری از مفسران هگل، «ایدئالیسم مطلق» در اینجا به عنوان هسته اصلی فلسفه هگل در نظر گرفته می شود. «روش دیالکتیکی» و «نظام» یک وحدت جدایی ناپذیر را تشکیل می دهند. بر این اساس، تفسیری ثابت از «فلسفه خودآگاهی نامتناهی» هگل ترسیم شده است. توجه به ویژه بر بحث از هگل گرایی معاصر آمریکایی متمرکز است، که تا حد زیادی با E. E. Harris و R. D. Winfield موافق است، در حالی که به شدت از R. B. Brandom انتقاد می کند.

ترجمه ماشینی : هگل بین تفکر تخیلی و نظری تمایز قائل می شود. این تفاوت معمولاً در چارچوب یک نظریه دانش بررسی می شود. با این حال، این نگرانی عمیق‌تر و همچنان جاری هگل را پنهان می‌کند: نشان دادن این که تداخل بین تخیل و گمانه‌زنی در برابر یک پس‌زمینه دراماتیک، یعنی «جنگ دائمی» بین قدرت خلاق و مخرب اندیشه صورت می‌گیرد. فلسفه هگل به بررسی این نیروها می پردازد و وظیفه درک و نمایان ساختن مخرب و حفظ در تقابل و تعامل آنها را بر عهده خود می گذارد. این بالاترین هدف ذهن است که خود را بشناسد. با این حال، خودشناسی اگر از نظر فلسفی تربیت نشود، تضمینی برای صلح و ثبات نیست. هر رویکرد دیگری در هنگام تلاش برای ایجاد ثبات در تفکر محکوم به شکست است. این عقیده هگل و فیشته و شلینگ بود. برای او، این پیشینه دراماتیک فقط یک موضوع فلسفه در میان بسیاری نیست. او نیروی محرکه تفکر آنهاست. این کتاب می‌خواهد نشان دهد که هگل، فیشته و شلینگ، فیلسوفان زمان ما هستند و پرداختن به آنها به چیزی مربوط به گذشته نیست، بلکه پرداختن به دنیای کنونی و تضادهای آن است.