جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : عناصر فلسفه حق هگل شرحی بدیع و مهم از هنجارگرایی ارائه می دهد، با این حال نظریه مطرح شده در آنجا بر پایه های فلسفی استوار است که تا حد زیادی مبهم مانده اند. در نظریه هگل هگل، کوین تامپسون تفسیری از مبانی نظریه هگل ارائه می کند: روش توجیه آن، مفهوم آزادی، و توضیح آن از حق. تامپسون نشان می دهد که چگونه خصلت سیستماتیک پروژه هگل همراه با تعهدات متافیزیکی ناشی از روش آن برای ایمن سازی این نظریه در برابر چالش های شک گرایی و درک سهم متمایز آن در پرسش های مربوط به توجیه هنجاری، عاملیت عملی، هستی شناسی اجتماعی و ماهیت نقد

در اندیشه هگل دانش به‌عنوان یک نظام توصیف می­شود. هگل همانند کانت بنیاد نظام دانش را بر مفهوم مبتنی می­سازد و معتقد است آگاهی به‌عنوان یک کل تنها در سایه مفهوم قابل توضیح است. او ازاین‌جهت، در مقابل ایدئالیسم نخبه­گرای فیشته و شلینگ قرار می­گیرد که معتقد بودند نظام علم را تنها بر پایه شهود عقلانی می­توان توضیح داد. حال سؤال این است هگل چگونه با توجه به مناسبات مفهوم، می­کوشد از توضیح استعلایی کانت، فیشته و حتی شلینگ گذر کند و تفسیری انضمامی از نظام علم ارائه دهد؟ برای پاسخ به این سؤال نگارنده با توسل به روش توصیفی و تحلیلی ابتدا ذات وساطت پذیر مفهوم را در اندیشه هگل آشکار می­کند و سپس به‌واسطه نقد تصور سوبژکتیو از مفهوم که کانت و فیشته به آن باور داشتند مفهوم را با شی فی­نفسه ارتباط می­دهد و به این طریق شأن هستی­شناختی مفهوم را در پدیدارشناسی روح هگل آشکار می­کند. در نگاه هگل مفهوم امر سیالی است که از مرحله انتزاعی جوهر در ابتدای تاریخ آگاهی شروع به حرکت می­کند و به‌واسطه تکامل خود در فرایند پیچیده دیالکتیکی از مرحله انتزاعی جوهر به مرحله بالفعل سوژه حرکت می­کند. مفهوم با این سیر از جوهر انتزاعی به سوژه بالفعل، آگاهی را از ابژه به سوژه گذر می­دهد و با ایجاد نظم درونی میان سوژه و ابژه، مطلق را به‌عنوان بنیاد سوژه و ابژه محقق می­سازد و به‌این‌ترتیب کل و نظام دانش را تعین می­بخشد.