جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : «تفاوت» و «فضا» از مهم‌ترین کلیدواژه‌های بحث‌های جاری در فلسفه و مطالعات فرهنگی هستند. این مطالعه «تفاوت» را به عنوان پارامتر مرجع مرکزی یک نظریه زبانی در نظر می گیرد که دیگر سعی نمی کند معنای یک اصطلاح را با ارجاع به واقعیت برون زبانی یا ایده های ذهنی توضیح دهد. موضوع تحقیق، رویکردهای زبانی- فلسفی هگل، ویتگنشتاین و دریدا است که قبلاً به سنت‌های فکری جداگانه اختصاص یافته و برای اولین بار در اینجا وارد تبادلی پربار و برابر می‌شوند. همانطور که مشاهده می شود، سه نویسنده مورد بررسی، هر کدام به روش های مختلفی سعی می کنند قضیه تفاوت را که برای نظریه زبان آنها بنیادی است، از نظر فضا - به عنوان فاصله، فضا یا گسترش درک کنند. این پایان نامه در سال 2007 برنده جایزه مطالعاتی برمن در بخش "بهترین پایان نامه در علوم اجتماعی و انسانی" شد.

ترجمه ماشینی : G. W. F. هگل و فردریش نیچه اغلب پادپایان فلسفی قرن نوزدهم در نظر گرفته می شوند. جفری چرچ در کتاب خودمختاری نامتناهی از تفکر هگل و نیچه استفاده می‌کند تا دفاع مدرن غربی از فردیت را ارزیابی کند - تا بررسی کند که آیا ما درست می‌گفتیم که آیا الگوی باستانی جامعه بالاتر از فرد را رد کردیم. پیامدهای نظری و عملی این پروژه حائز اهمیت است، زیرا دفاع مناسب از فرد امکان بقای نهادهای لیبرال مدرن را در برابر منتقدان غیرغربی فراهم می‌کند که اهداف جمعی را به قیمت حقوق فردی بها می‌دهند. چرچ با استناد به ایده های هگلی و نیچه ای در مورد خودمختاری، راه سومی را برای فرد پیدا می کند – چیزی که او آن را «فرد تاریخی» می نامد، که فراتر از اختلاف نظر افراد باستان و مدرن است و در عین حال مشارکت های متمایز آنها را در بر می گیرد.

ترجمه ماشینی : این مطالعه منحصربه‌فرد و جذاب استدلال می‌کند که نگرانی غرب برای دستیابی به خوشبختی باید بر حسب رابطه آن با ایدئولوژی‌های سیاسی که از دوران روشنگری ظهور کرده‌اند درک شود. برای انجام این کار، هر فصل به بررسی جایگاهی می‌پردازد که شادی در ساخت ایدئولوژی‌هایی که عرصه سیاسی غرب را شکل داده‌اند، از جمله لیبرالیسم، پست مدرنیسم، سوسیالیسم، فاشیسم و مذهب، اشغال می‌کند. در سرتاسر، از پدیدارشناسی هگل، تبارشناسی نیچه، و روایت دریدا از ساختارشکنی به عنوان واکنشی به مدرنیزاسیون استفاده می شود تا نشان دهد که سیاست خوشبختی همیشه تضاد بین ایده های اساسی تعلق، غلبه بر و مسئولیت اخلاقی است. این کتاب با تأکید بر اینکه مفهوم شادی در شالوده جنبش‌های سیاسی نهفته است، به جایگاه آن در نظم جهانی کنونی نیز می‌پردازد و ظهور ایده‌هایی مانند دموکراسی عاطفی را تحلیل می‌کند که مفاهیم مرسوم شادی خصوصی شده و اکتسابی را به چالش می‌کشد. این اثر که به شیوه ای روشن نوشته شده است، برای دانشجویان و محققان نظریه سیاسی که به دنبال گزارشی انتقادی و تاریخی از بحث های معاصر درباره ماهیت شادی و ایدئولوژی هستند، جذاب خواهد بود.

ترجمه ماشینی : ده سهم مهم نویسنده به فلسفه کلاسیک آلمان از کانت تا هگل - که برخی از آنها قبلاً منتشر نشده بودند یا هنوز به زبان آلمانی منتشر نشده بودند - در این جلد گردآوری شده است. این توضیح می‌دهد که «سوبژکتیویته» در حدود سال‌های 1800 و امروز به چه معناست، و همچنین چگونگی توسعه زمان، تخیل و خودآگاهی در کانت و فیشته و چگونه می‌توان از اعتراض دایره‌ای اجتناب کرد. دوزینگ نشان می دهد که سوبژکتیویته و متافیزیک در نقد هگل از کانت و همچنین در نظریه های شلینگ و هگل خود چه اهمیتی دارد، چگونه اخلاق و آزادی در کانت و هگل تعیین می شود و در نهایت زیبایی شناسی ایده آلیستی شلینگ، هولدرلین و هگل چه پارادایم هایی ارائه می دهد.

ترجمه ماشینی : این مطالعه اعتبار بلاغت را توسط فلسفه ایده آلیسم آلمانی با استفاده از مثال سه تن از بزرگترین نمایندگان آن توصیف می کند و سه موضع کاملاً متفاوت را آشکار می کند. اصول راهنمای تحقیق، جنبه‌های اصلی تأمل بلاغی فلسفی است که توسط افلاطون صورت‌بندی شده و توسط کانت، فیشته و هگل به گونه‌ای متفاوت تفسیر شده است: نقد منطقی-روش‌شناختی، زیبایی‌شناختی و سیاسی-اخلاقی و همچنین نقد بلاغت به عنوان یک فساد. از خود فلسفه

ترجمه ماشینی : آزادی تأمل - بازتاب آزادی: هر دو عبارت به معنای پیوند بین فلسفه نظری و عملی است. هگل نه تنها به فلسفه نظری اهمیت مرکزی داد، بلکه از آغاز متافیزیک، ساخت پیوندهای نظری از طریق تعینات بازتابی انجام شده است، یعنی آنهایی که حاوی ارجاع به خودشان هستند: هر مخفف حاوی یک پسرفت بی نهایت است. پوزیشن این ادعاست که این عنصر مفروض به خودی خود معتبر است، مگر اینکه فلسفه خود را سفسطه آمرانه بداند.

ترجمه ماشینی : ژیژک در نقش کمدین: شوخی در خدمت فلسفه. لودویگ ویتگنشتاین می‌گوید: «می‌توان یک اثر فلسفی جدی و خوب نوشت که تماماً از جوک تشکیل شده باشد.» خبر خوب این است که این کتاب مجموعه ای سرگرم کننده اما روشنگرانه از ژیژکیسم ها را ارائه می دهد. بر خلاف هر کتاب دیگری از اسلاوی ژیژک، این چیدمان فشرده از جوک ها که از نوشته های او استخراج شده اند، نمایه ای برای مضامین فلسفی، سیاسی و جنسی خاصی است که او را به خود مشغول کرده است. جوک‌های ژیژک شامل چیدمان‌ها و خطوط مشت - و همچنین توهین‌ها و توهین‌ها - است که ژیژک به آنها مشهور است، همه در کمتر از 200 صفحه. پس خبر بد چیست؟ هیچ خبر بدی وجود ندارد. فقط اسلاوی ژیژک تکرار نشدنی است که در لباس یک عموی غیرممکن و از نظر سیاسی نادرست ظاهر شده و جمله ای را شروع می کند: «یک شوخی قدیمی یهودی وجود دارد که دریدا آن را دوست داشت...» برای ژیژک، جوک ها داستان های سرگرم کننده ای هستند که میانبری به بینش فلسفی ارائه می دهند. . او منطق سه گانه هگلی را به عنوان مثال با سه نسخه کلاسیک «امشب نه، عزیزم، من سردرد دارم» را نشان می دهد: ابتدا همسر ادعا می کند که میگرن دارد. سپس شوهر انجام می دهد. سپس زن فریاد می زند: "عزیزم، من یک میگرن وحشتناک دارم، پس بیا کمی رابطه جنسی داشته باشیم تا من را سرحال کنم!" یک خط پانچ در مورد یک بطری آبجو یک درس لاکانی در مورد یک دال ارائه می دهد. و یک نسخه «واقعاً ناپسند» از شوخی معروف «اشراف‌سالاران» باعث می‌شود که خانواده به جای نمایش ناگفتنی‌ها، دوره‌ای کوتاه در تفکر هگلی ارائه دهند. جوک های ژیژک حاوی هر جوک ذکر شده، بازنویسی یا روایت شده در آثار ژیژک به زبان انگلیسی است (از جمله برخی در دست نوشته های منتشر نشده)، از جمله نسخه های مختلف یک جوک که نکات متفاوتی را در زمینه های مختلف بیان می کند. نکته مهمتر این است که کمدی در جدیت ژیژک نقش اساسی دارد.