جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : لودویگ ویتگنشتاین (1889-1951) بدون شک یکی از مهمترین فیلسوفان قرن بیستم و شاید هر قرن دیگری بود. او همچنین مردی جذاب، کاریزماتیک و تحریک‌کننده بود. توانایی فلسفی او تقریباً بلافاصله توسط برتراند راسل شناسایی شد، و در طول زندگی خود آثار او ابتدا پوزیتیویسم منطقی و سپس فلسفه زبان معمولی را تحت تأثیر قرار داد. از آن زمان به بعد در اندیشه فلسفی پسا تحلیلی نیز به مرکزیت تبدیل شد. فراتر از دنیای فلسفه آکادمیک، الهام بخش نمایشنامه نویسان، شاعران، رمان نویسان، معماران، فیلمسازان و زندگی نامه نویسان بوده است. الف تا ض فلسفه ویتگنشتاین برای هر کسی که می خواهد درباره فلسفه و زندگی این متفکر مرموز بیشتر بداند در نظر گرفته شده است. این کتاب شامل مروری مقدماتی از زندگی و کار او، جدول زمانی رویدادهای مهم مرتبط در زندگی و پس از آن، کتابشناسی گسترده، و بالاتر از همه، A-Z از ایده ها، افراد و مکان هایی است که در زندگی او نقش داشته اند. ..

ترجمه ماشینی : این کتاب مجموعه‌ای از مقالات است که با انگیزه خوانشی «فرهنگی» و زندگی‌نامه‌ای از ویتگنشتاین تهیه شده است. این شامل برخی از مقالات جدید و برخی که در ابتدا در فلسفه و نظریه آموزشی منتشر شده است. این کتاب بر مفهوم «تکنولوژی» و ارتباط کار ویتگنشتاین برای فلسفه فناوری تمرکز دارد که خواندن لیوتار را تقویت می‌کند و نقدی از آموزش به‌عنوان شرکتی که به طور فزاینده‌ای مبتنی بر فناوری است، ارائه می‌کند. این شامل دیدگاهی متمایز در مورد اخلاق خواندن ویتگنشتاین و اخلاق خودکشی است که او را شکل داد. همچنین پذیرش و تعامل با کار ویتگنشتاین در فلسفه فرانسه را با فصلی در فلسفه پسا تحلیلی آموزش به عنوان انتخابی بین ریچارد رورتی و ژان فرانسوا لیوتار بررسی می کند. پیترز زندگی آکادمیک ویتگنشتاین در دانشگاه کمبریج و مشارکت او به عنوان دانشجو و عضو هیئت علمی در باشگاه علوم اخلاقی را بررسی می کند. در نهایت، این کتاب درکی از سبک های استدلال ویتگنشتاینی و مفهوم جهان بینی ارائه می دهد. آیا می توان از عکسی که ما را اسیر می کند فرار کرد؟ این مقدمه ای چالش برانگیز برای کار ویتگنشتاین برای دانشگاهیان، محققان و دانشجویان تحصیلات تکمیلی در زمینه های آموزش، فناوری و فلسفه است.

ترجمه ماشینی : پرسش‌های فلسفی درباره ذهن، بسیاری از نوشته‌های بعدی ویتگنشتاین را به خود مشغول کرده است، و سهم او در آن‌ها عمیق و گسترده است که به مسائل فلسفی مربوط به تجربه حسی، شکل‌گیری مفهوم، ادراک، درون‌نگری، علم روان‌شناسی، ادراک جنبه، خود مربوط می‌شود. ، درک قوانین، رابطه بین ذهن و مغز، هوش مصنوعی و بسیاری از موضوعات مورد توجه فعلی. با این حال، به گفته تعداد فزاینده‌ای از فیلسوفان برجسته، بسیاری از مهم‌ترین بینش‌های ویتگنشتاین هنوز به درستی توسط بحث‌های فلسفی معاصر در مورد این موضوعات جذب نشده‌اند. در هر چیزی، کار بر روی این موضوعات کمتر از همیشه با مثال ها و بحث های ویتگنشتاین آشنا می شود. در این جلد، فیلسوفانی از داخل و خارج از محافل ویتگنشتاینی به بررسی برخورد ویتگنشتاین با پرسش‌های فلسفی درباره ذهن و مسائلی در فلسفه ذهن معاصر می‌پردازند که ممکن است فلسفه ویتگنشتاین بر آن‌ها اهمیت داشته باشد. این فیلسوفان با ارائه طیف گسترده ای از دیدگاه های خود در مورد فلسفه او، به طور جمعی اهمیت اساسی آن را برای فلسفه ذهن امروزی نشان می دهند.

ترجمه ماشینی : این کتاب به بررسی تعارضات مربوط به پراگماتیسم در کار ویتگنشتاین در مورد یقین، از طریق مقایسه با سنت عملگرایانه که توسط پدران بنیانگذار آن چارلز اس. پیرس بیان شده است و ویلیام جیمز همچنین اولین برخوردهای ویتگنشتاین با پراگماتیسم در دهه 1930 و نشان دهنده ارتباط فرانک رمزی در توسعه اندیشه او پیشنهادی متوازن، انتقادی و نظری بررسی، نویسنده در مورد موضوعاتی مانند شک، یقین، مشترک بحث می کند حس، اشکال زندگی، عمل و اصل عمل گرایانه. در حین برجسته کردن همگرایی و واگرایی عینی بین دو رویکرد، این جلد به بحث های جاری در مورد نسبی گرایی، بنیادگرایی، شک و عینیت. برای هر کسی که به دنبال چیزهای جدید است جالب خواهد بود دیدگاه هایی در مورد فلسفه ویتگنشتاین

ترجمه ماشینی : آیا می توانیم در مورد خدا معنادار صحبت کنیم؟ جنبش الهیاتی که به عنوان تومیسم دستوری شناخته می شود تأیید می کند که زبان دینی مزخرف است، زیرا واقعیت خدا فراتر از ظرفیت ما برای بیان است. استفان مولهال ادعاهای این جنبش را (همانطور که در آثار هربرت مک کیب و دیوید بورل مثال می‌زند) به‌عنوان وارث مشروع روش‌های فلسفی ویتگنشتاین و نیز پروژه الهیات آکویناس ارزیابی می‌کند. مانع اصلی این ادعا این است که تومیسم دستوری، بی معنی بودن زبان دینی را هنگامی که در مورد خدا به کار می‌رود، سنگ محک بینش تومیست می‌سازد، در حالی که «چرند» در آثار ویتگنشتاین به طور استاندارد صرفاً اصطلاحی برای انتقاد تلقی می‌شود. مولهال استدلال می‌کند که اگر ویتگنشتاین با عبارات ارائه‌شده توسط کار کورا دایموند و استنلی کاول خوانده شود، می‌توان هم در آثار اولیه و هم در نوشته‌های بعدی‌اش جایی برای نقش مثبت‌تر به گفته‌های بی‌معنا پیدا کرد-- امری که در گرو بهره برداری از قیاس زبان دینی و معماها است. و هنگامی که این همسویی بین ویتگنشتاین و آکویناس برقرار شد، همچنین به ما امکان می‌دهد راه‌های مختلفی را ببینیم که آثار بعدی او بعد کمال‌گرایانه دارد - از این نظر که با دغدغه‌های کمال‌گرایی اخلاقی همپوشانی دارد، و از این نظر که اهمیت فلسفی زیادی به آن نسبت می‌دهد. آنچه را که الهیات و فلسفه به طور سنتی «کمالات» و «استعلایی» نامیده اند، به ویژه مفاهیمی مانند هستی، حقیقت، و وحدت یا یگانگی. این امر منجر به برداشتی رادیکال از نقش کاربرد مشابه در زبان و به همین ترتیب در رابطه بین فلسفه و الهیات می شود.

ترجمه ماشینی : در حالی که لودویگ ویتگنشتاین (1889-1951) و جورج سانتایانا (1863-1952) ممکن است هرگز آثار یکدیگر را ملاقات نکرده باشند یا حتی مطالعه نکرده باشند، آنها شرایط فرهنگی مشابهی را تجربه کردند و تفکر آنها شکل های مشابهی به خود گرفت. با این حال، تاکنون، بدنه کاری مربوطه آنها به طور جداگانه و جدا از یکدیگر مورد بررسی قرار گرفته است. سانتایانا اغلب به عنوان زیبایی‌شناس و متافیزیکدان در نظر گرفته می‌شود، اما کار ویتگنشتاین معمولاً مخالف رویکردهای فلسفی مورد علاقه سانتایانا است. در این مطالعه جدید روشنگر، مایکل هاجز و جان لاچز استدلال می‌کنند که پشت تفاوت‌های چشمگیر در سبک فلسفی و واژگان، توافق شگفت‌انگیزی در موضع وجود دارد. این شباهت‌ها به دلیل سبک‌های متفاوت، متافلسفه‌های متفاوت و حوزه‌های تأثیر جداگانه‌شان تا حد زیادی مورد توجه قرار نگرفته است. Hodges و Lachs نشان می‌دهند که آثار سانتایانا و ویتگنشتاین پاسخ‌های فلسفی خود را به اتفاقات بیان می‌کنند. با کمال تعجب، هر دو متفکر به یکپارچگی اعمال انسانی روی می آورند تا درک فلسفی قابل قبولی از وضعیت انسانی ایجاد کنند. هر دوی این فیلسوفان مهم قرن بیستم دیدگاه های بالغ خود را در زمانی شکل دادند که قطعیت های راحت تمدن غرب در اطراف آنها در حال فروپاشی بود. آنچه آنها می گویند حداقل تا حدی مشابه است، زیرا آنها می خواستند با تکیه بر سلامت روانی آرام زبانی و سایر شیوه های ما در برابر گسترش ویرانی مقاومت کنند. بر اساس هر دو، این دانش زنده بشری نیست، بلکه یک سنت فلسفی اشتباه است که پایه‌هایی را می‌طلبد و در نتیجه غربت و آوارگی فکری ایجاد می‌کند. هر دو فکر می‌کردند که برای نظم بخشیدن به خانه‌مان، باید در اعمال اجتماعی، مذهبی، فلسفی و اخلاقی خود خارج از چارچوب جستجوی یقین تجدیدنظر کنیم. این بینش و پروژه هایی که از آن سرچشمه می گیرد، خویشاوندی فلسفی آنها را مشخص می کند. تفکر در خرابه‌ها درک ما را از دستاوردهای فکری این متفکران برجسته افزایش می‌دهد و نشان می‌دهد که هر کدام چگونه بر فیلسوفان آمریکایی بعدی تأثیر گذاشته‌اند. این کتاب همچنین به عنوان فراخوانی برای فیلسوفان عمل می کند تا فراتر از طبقه بندی های سنتی به ماهیت تفکر فلسفی نگاه کنند.

ترجمه ماشینی : موریس اوکانر دروری یکی از اولین شاگردان ویتگنشتاین پس از بازگشت وی به کمبریج در سال 1929 بود. مسیر بعدی زندگی و اندیشه دروری تحت تأثیر شدید معلمش قرار گرفت، از تصمیم او برای تبدیل شدن به یک پزشک تا کار بعدی او در روانپزشکی. برگزیده نوشته‌های موریس اوکانر دروری بهترین سخنرانی‌ها، مکالمات و نامه‌های او درباره‌ی فلسفه، دین و پزشکی را گرد هم می‌آورد. مرکز این مجموعه The Danger of Words است، متنی که در سال 1973 توسط ری مونک به عنوان "واقعی ترین کتاب ویتگنشتاینی منتشر شده توسط هر یک از شاگردان ویتگنشتاین" توصیف شده است. دروری از طریق یادداشت‌هایی درباره مکالمات با ویتگنشتاین، نامه‌هایی به یک دانشجوی فلسفه و مکاتبات تقریباً 30 ساله با راش ریز، به آنچه از ویتگنشتاین آموخته بود، شکل می‌دهد. او چه در مورد روش‌های فلسفه، چه سیمون ویل و چه درباره قدرت هیپنوتیزم بحث می‌کند، او گشت‌وگذارهای جذابی را در ارتباط با افکار ویتگنشتاین در مورد فلسفه و عمل پزشکی و روان‌پزشکی انجام می‌دهد. با مقدمه ای که زندگی نامه جدیدی از دروری را ارائه می کند و رابطه بین او و ویتگنشتاین را تجزیه و تحلیل می کند، نوشته های برگزیده موریس اوکانر دروری منابع آرشیوی منتشر نشده قبلی را به نمایش می گذارد. هر قطعه که زیبا نوشته شده و با دقت انتخاب شده است، تأثیر آموزه های ویتگنشتاین را نشان می دهد و دوستی و تفکر یکی از مهم ترین فیلسوفان قرن بیستم را روشن می کند.