جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

مقالۀ حاضر با روش توصیفی‌ـ‌تحلیلی به مسئلۀ متافیزیک و جایگاه آن در اندیشه‌های ویتگنشتاین می‌پردازد. برای این منظور به چند مطلب اشاره می‌شود: اول اینکه میان اندیشه‌های ویتگنشتاین نوعی پیوستگی وجود دارد؛ دوم اینکه متافیزیک یکی از عناصری است که می‌توان با استناد به آن ادعا کرد که بین اندیشه‌هایش پیوستگی وجود دارد؛ سوم اینکه با تکیه بر دو مورد قبلی، در اندیشه‌های ویتگنشتاین نه‌تنها متافیزیک انکار نمی‌شود، بلکه ضرورت نیز دارد. از آنجا که دغدغۀ اصلی ویتگنشتاین یافتن معنا از طریق پیوند بین زبان و واقعیت بود، تلاش می‌کرد تا نشان دهد زبان با توجه به محدودیت‌هایی که دارد تنها می‌تواند بخشی از واقعیت را معنادار بیان کند. اما بخشی از واقعیت که قابل بیان به وسیلۀ زبان نیست، همچنین وجود دارد و بخش اساسی واقعیت نیز می‌باشد، قابل اشاره و نشان‌دادنی هست. اگر زبان نمی‌تواند از مرزهای تجربه و علم فراتر رود، این بدان معنا نیست که فراتر از مرزهای تجربه و زبان چیزی وجود ندارد. ویتگنشتاین با تعیین قاطع مرزهای زبان و شناخت هم در تراکتاتوس و هم در پژوهش‌های فلسفی نشان می‌دهد واقعیت فراتر از آن چیزی است که زبان بیان می‌کند. در تراکتاتوس اگر با تکیه بر رویکرد اخلاقی بین امور بیان‌کردنی و نشان‌دادنی تمایز می‌گذارد و مفاهیم اساسی چون خدا، اخلاق و دین را جزو امور نشان‌دادنی تلقی می‌کند، در پژوهش‌های فلسفی با تکیه بر رویکرد زیبایی‌شناختی به تعیین مرزبندی بین شناختنی و نشان‌دادنی دست می‌زند. مفاهیم متافیزیکی همچنین با توجه به جایگاهی که ویتگنشتاین به آنها می‌دهد، هنجارهای توصیفی هستند که به نوعی پایه و اساس شناخت تجربی و علمی نیز قرار می‌گیرند. در نهایت می‌خواهیم نشان دهیم که مفاهیم متافیزیکی هم در تراکتاتوس و هم در پژوهش‌های فلسفی نه‌تنها قابل انکار نیستند، بلکه جزو ضروریات اندیشه‌های ویتگنشتاین در رسیدن به معنای مد نظر خود از واقعیت می‌باشند.

این درسگفتارها به زبان انگلیسی است و زیرنویس فارسی دارد.

ترجمه ماشینی : این جلد، کار هانس یوهان گلوک، فیلسوفی که هم به دلیل تفسیر ویتگنشتاین و هم مشارکت‌های فراوانش در بحث‌های فلسفه معاصر مشهور است، تجلیل می‌کند. این کتاب 16 مقاله جدید از فیلسوفان پیشرو و برجسته را که با کارهای گلاک درگیر هستند گرد هم می آورد و با فصلی با عنوان «بازتاب ها و پاسخ ها» به پایان می رسد که در آن گلاک به مخاطبانش پاسخ می دهد. صدای فلسفی متمایز گلاک ترکیبی نادر از رویکرد الهام گرفته از ویتگنشتاین با تمایل به جدا شدن از ویتگنشتاین برای مقابله با مشکلات به روشی آزادانه است. مجموعه گسترده مقالاتی که در این جلد گنجانده شده است، علایق گسترده فلسفی گلاک را منعکس می کند و پتانسیل استفاده از بینش های ویتگنشتاینی را برای پیشبرد بحث های سیستماتیک جاری در فلسفه نشان می دهد. فصل‌ها درباره فلسفه ویتگنشتاین، متافلسفه، حقیقت و زبان، ذهن حیوانات و عاملیت، و دلایل و هنجارگرایی ویتگنشتاین بحث می‌کنند. ویتگنشتاین و فراتر از آن برای دانشمندان و دانشجویان پیشرفته ای که بر روی ویتگنشتاین، متافلسفه، فلسفه ذهن، و فلسفه زبان کار می کنند، جذاب خواهند بود.

ترجمه ماشینی : مرکزی برای هر تفسیری از فلسفه متأخر ویتگنشتاین، درک روش فلسفی و ماهیت چرخشی است که سیر تکاملی او را از کارهای اولیه تا کارهای بعدی‌اش مشخص می‌کند. ماری مک‌گین در مقاله‌های ویتگنشتاین، شک‌گرایی و طبیعت‌گرایی استدلال می‌کند که این تغییر روش‌شناختی در دل خود شکلی بسیار متمایز از طبیعت‌گرایی دارد که ریشه در آثار گوته دارد. این شکل از طبیعت گرایی بر دستیابی به دیدگاهی روشن از پدیده های پیچیده و طبیعی در محیط طبیعی آنها، با نگاهی به توصیف الگوها و پیوندهایی که در نمای ساده هستند، تأکید می کند. به نظر می رسد که ویتگنشتاین از این روش ها برای تبیین مفهومی استفاده می کند که هدف آن حل کردن مسائل و پارادوکس های فلسفی است. این مقالات موضوعات زیر را پوشش می دهند: شک و تردید در مورد دنیای بیرونی. بدبینی نسبت به افکار دیگر؛ دانش و اعتقاد؛ معنی و پیروی از قاعده; حالات روانی و استفاده متمایز اول شخص از مفاهیم روانشناختی؛ رابطه بین فلسفه اولیه و متأخر; و ماهیت طبیعت گرایی ویتگنشتاین.

ترجمه ماشینی : در حالی که لودویگ ویتگنشتاین (1889-1951) و جورج سانتایانا (1863-1952) ممکن است هرگز آثار یکدیگر را ملاقات نکرده باشند یا حتی مطالعه نکرده باشند، آنها شرایط فرهنگی مشابهی را تجربه کردند و تفکر آنها شکل های مشابهی به خود گرفت. با این حال، تاکنون، بدنه کاری مربوطه آنها به طور جداگانه و جدا از یکدیگر مورد بررسی قرار گرفته است. سانتایانا اغلب به عنوان زیبایی‌شناس و متافیزیکدان در نظر گرفته می‌شود، اما کار ویتگنشتاین معمولاً مخالف رویکردهای فلسفی مورد علاقه سانتایانا است. در این مطالعه جدید روشنگر، مایکل هاجز و جان لاچز استدلال می‌کنند که پشت تفاوت‌های چشمگیر در سبک فلسفی و واژگان، توافق شگفت‌انگیزی در موضع وجود دارد. این شباهت‌ها به دلیل سبک‌های متفاوت، متافلسفه‌های متفاوت و حوزه‌های تأثیر جداگانه‌شان تا حد زیادی مورد توجه قرار نگرفته است. Hodges و Lachs نشان می‌دهند که آثار سانتایانا و ویتگنشتاین پاسخ‌های فلسفی خود را به اتفاقات بیان می‌کنند. با کمال تعجب، هر دو متفکر به یکپارچگی اعمال انسانی روی می آورند تا درک فلسفی قابل قبولی از وضعیت انسانی ایجاد کنند. هر دوی این فیلسوفان مهم قرن بیستم دیدگاه های بالغ خود را در زمانی شکل دادند که قطعیت های راحت تمدن غرب در اطراف آنها در حال فروپاشی بود. آنچه آنها می گویند حداقل تا حدی مشابه است، زیرا آنها می خواستند با تکیه بر سلامت روانی آرام زبانی و سایر شیوه های ما در برابر گسترش ویرانی مقاومت کنند. بر اساس هر دو، این دانش زنده بشری نیست، بلکه یک سنت فلسفی اشتباه است که پایه‌هایی را می‌طلبد و در نتیجه غربت و آوارگی فکری ایجاد می‌کند. هر دو فکر می‌کردند که برای نظم بخشیدن به خانه‌مان، باید در اعمال اجتماعی، مذهبی، فلسفی و اخلاقی خود خارج از چارچوب جستجوی یقین تجدیدنظر کنیم. این بینش و پروژه هایی که از آن سرچشمه می گیرد، خویشاوندی فلسفی آنها را مشخص می کند. تفکر در خرابه‌ها درک ما را از دستاوردهای فکری این متفکران برجسته افزایش می‌دهد و نشان می‌دهد که هر کدام چگونه بر فیلسوفان آمریکایی بعدی تأثیر گذاشته‌اند. این کتاب همچنین به عنوان فراخوانی برای فیلسوفان عمل می کند تا فراتر از طبقه بندی های سنتی به ماهیت تفکر فلسفی نگاه کنند.

ترجمه ماشینی : این جلد مقالات جدیدی را گرد هم می آورد که برخورد ویتگنشتاین از پدیده ادراک جنبه را در ارتباط با ایده گسترده تر از تازگی مفهومی در نظر می گیرد. یعنی کسب یا ایجاد مفاهیم جدید و به کار بردن درک اکتسابی در موقعیت های ناآشنا یا بدیع. طی بیست سال گذشته، ادراک جنبه توجه فلسفی فزاینده‌ای را به خود جلب کرده است، که عمدتاً مربوط به اعمال اظهارات ویتگنشتاین در مورد پدیده‌های دیدن-همان است که در بخش دوم پژوهش‌های فلسفی (1953) یافت می‌شود، در مورد مسائل زیبایی‌شناسی فلسفی. با این حال، «دیدن-آس» مقوله مفهومی گسترده‌تری را به‌ویژه در فلسفه ذهن و روان‌شناسی فلسفی به خود اختصاص داده است. مقالات این جلد به بررسی مسائل تفسیری ناشی از مطالعات ویتگنشتاین می پردازد و در عین حال کاربرد و پیامدهای گسترده تر پدیده دیدن را در زمینه های زیبایی شناسی، روانشناسی فلسفی و فلسفه ریاضیات با تمرکز موضوعی بر مسائل تازگی و خلاقیت این مجموعه یک تعامل تفسیری مثمر ثمر با ویتگنشتاین متأخر، و همچنین کمکی منحصر به فرد به ملاحظات روش شناسی فلسفی است. درباره نویسنده مایکل بینی استاد فلسفه در دانشگاه یورک است. او سردبیر مجله بریتانیایی تاریخ فلسفه است. برندن هرینگتون دارای مدرک دکترای فلسفه از دانشگاه یورک (بریتانیا) است و در حال حاضر کار گروهی را در واحدهای مختلف سلامت روان در سیستم زندان بریتانیا مدیریت و تسهیل می کند. دومینیک شاو دارای مدرک دکترای فلسفه از دانشگاه یورک (بریتانیا) است.

ترجمه ماشینی : این حجم از مقالات جدید، تفاسیر پیشگامانه ای از برخی از محوری ترین موضوعات فلسفه ویتگنشتاین ارائه می کند. گروهی برجسته از مشارکت‌کنندگان نشان می‌دهند که چگونه اندیشه ویتگنشتاین می‌تواند به نحو ثمربخشی در بحث‌های معاصر در معرفت‌شناسی، متافلسفه و فلسفه زبان به کار رود. این جلد رویکردهای تاریخی و سیستماتیک به روش‌ها و دیدگاه‌های ویتگنشتاینی را با مقالاتی که تجزیه و تحلیل مفصلی را ارائه می‌دهند و برای دانش‌آموزان و همچنین متخصصان در دسترس خواهد بود، ترکیب می‌کند. نتیجه تصویری غنی و روشنگر از یک شخصیت کلیدی در فلسفه قرن بیستم و اهمیت مستمر او برای مطالعه فلسفی است.

ترجمه ماشینی : این کتاب مجموعه‌ای از مقالات است که با انگیزه خوانشی «فرهنگی» و زندگی‌نامه‌ای از ویتگنشتاین تهیه شده است. این شامل برخی از مقالات جدید و برخی که در ابتدا در فلسفه و نظریه آموزشی منتشر شده است. این کتاب بر مفهوم «تکنولوژی» و ارتباط کار ویتگنشتاین برای فلسفه فناوری تمرکز دارد که خواندن لیوتار را تقویت می‌کند و نقدی از آموزش به‌عنوان شرکتی که به طور فزاینده‌ای مبتنی بر فناوری است، ارائه می‌کند. این شامل دیدگاهی متمایز در مورد اخلاق خواندن ویتگنشتاین و اخلاق خودکشی است که او را شکل داد. همچنین پذیرش و تعامل با کار ویتگنشتاین در فلسفه فرانسه را با فصلی در فلسفه پسا تحلیلی آموزش به عنوان انتخابی بین ریچارد رورتی و ژان فرانسوا لیوتار بررسی می کند. پیترز زندگی آکادمیک ویتگنشتاین در دانشگاه کمبریج و مشارکت او به عنوان دانشجو و عضو هیئت علمی در باشگاه علوم اخلاقی را بررسی می کند. در نهایت، این کتاب درکی از سبک های استدلال ویتگنشتاینی و مفهوم جهان بینی ارائه می دهد. آیا می توان از عکسی که ما را اسیر می کند فرار کرد؟ این مقدمه ای چالش برانگیز برای کار ویتگنشتاین برای دانشگاهیان، محققان و دانشجویان تحصیلات تکمیلی در زمینه های آموزش، فناوری و فلسفه است.