جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی ک دیونیسیوس آرئوپاگیت تأثیر زیادی بر الهیات قرون وسطی داشت. این مطالعه راه‌های مختلفی را در نظر می‌گیرد که آموزه اتحاد او با خدا در تاریکی آلبرت کبیر اولیه و شاگردش توماس آکویناس را مشخص کرد. «راز اتحاد با خدا» طیف وسیعی از مضامین را در مجموعه آلبرت اولیه و در توماس در نظر می گیرد که زیربنای الهیات عرفانی آنهاست و ممکن است رگه هایی از تأثیر دیونوسی را داشته باشد. این مضامین شامل رسالت های الهی، انسان شناسی، فضایل ایمان و انفاق، علیت اولیه و ثانویه، اسماء الهی و آخرت شناسی است. قلب این اثر شرح مفصلی از عبارات اتحاد کلیدی در تفسیرهای آلبرت بر دیونیسیوس، تفسیر توماس بر "نام های الهی" و سوالات "Summa Theologiae" در مورد عطایای درک و خرد روح ارائه می دهد. «راز اتحاد با خدا» گسترده‌ترین و سیستماتیک‌ترین تحلیل تا به امروز را ارائه می‌کند که چگونه آلبرت و توماس موسی دیونیسیایی را «که خدا را با نادانی می‌شناسد» تفسیر و تغییر شکل دادند. انگیزه‌های فلسفی و الهیاتی آلبرت و توماس را نشان می‌دهد که محدودیت‌هایی برای آپوفاتیسم دیونوسی قائل شده و معرفت واسطه‌ای را در معرفت عرفانی ادغام می‌کند. نویسنده شباهت‌های زیادی را در آموزه‌های عرفانی و تفسیر دیونیسیوس دومینیکن نشان می‌دهد. این اثر راه را برای تلقی جدیدی از آلبرت کبیر به عنوان پدر عرفان راینلند آماده می کند. ارائه اصلی الهیات آکویناس از عطایای هفت گانه روح، زمینه جدیدی را در تحقیقات الهیاتی ایجاد می کند. در نهایت، کل کتاب الگویی برای مطالعه الهیات عرفانی از منظر تاریخی، فلسفی و اعتقادی ارائه می کند.

ترجمه ماشینی: روری فاکس این درک سنتی را که توماس آکویناس معتقد بود خدا کاملاً خارج از زمان وجود دارد به چالش می کشد. مطالعه او کار چندین نویسنده اواسط قرن سیزدهم، از جمله آلبرت کبیر و بوناونتور و همچنین آکویناس را بررسی می‌کند و درک آنها از ویژگی‌های توپولوژیکی و متریک زمان را بررسی می‌کند. بنابراین فاکس دسترسی به انبوهی از مطالب در مورد مفاهیم قرون وسطایی زمان و ابدیت را فراهم می کند، در حالی که از ابزارهای مفهومی فلسفه تحلیلی مدرن برای بیان نتایج خود استفاده می کند.

کیفیت پیدایش و نحوه دستیابی ذهن به مفاهیم کلی، پرسش اساسی در قلمرو معرفت‌شناسی است. در این پژوهش، به دنبال پاسخ‌گویی به این سؤال هستیم: چگونه شناخت امور کلی از طریق امور جزئی امکان‌پذیر است؟ در تاریخ فلسفه، دو جریان مهم افلاطونی و ارسطویی در این باب شکل گرفته است. سردمدار مشرب ارسطویی در عالم اسلام، فلسفه سینوی و در تفکر غرب با تأثیرپذیری از ابن سینا، فلسفه قرون وسطی است. تحقیق حاضر، با رویکردی تحلیلی ـ تطبیقی، به چیستی ادراک و اقسام مفاهیم کلی از منظر ابن سینا و فلاسفه قرون وسطی می‌پردازد. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد که هر دو نحلۀ فلسفی در دستیابی ذهن به معقولات اول، غالباً نظریه تجرید را پذیرفته و معقولات منطقی را نیز مستند به مفاهیم ماهوی و عارض بر آن‌ها دانسته‌اند. در حوزۀ مفاهیم فلسفی نیز گرچه اصطلاح معقول ثانی را به کار نبرده‌اند، اما این مفاهیم را نشئت‌گرفته از خارج دانسته، در عین حال قائل به تمایز کیفیت پیدایش آن‌ها با معقولات اول و ثانی شده‌اند.

ویلهلم دیلتای از فیلسوفان شهیر در قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم است که تلاش خود را مصروف بنیانگذاری علوم انسانی، از راه استقلال بخشیدن به روش خاص تحقیق در این رشته از علوم در برابر علوم طبیعی کرده است. کتاب ذات فلسفه وی به طور خلاصه مایه تفکر او را باز نموده است. نویسنده در این اثر به تبیین مفهوم فلسفه، چیستی ذات و ویژگیهای آن پرداخته و قصد وی روشن کردن این مهم است. او برای رسیدن به چنین مقصودی بررسی مفهوم فلسفه از یونان تا عصر حاضر را نیز، پی‏گرفته و آن را در بوته نقد نهاده از سوی دیگر به تبیین نسبت میان فلسفه و دین، هنر و ادبیات و علم به عنوان پاره‏ای از مهم‏ترین شاخه‏های علوم انسانی پرداخته است.

ابوالولید محمدبن احمدبن رشد معروف به ابن‌رشد یکی از معروف ترین مفسران آثار ارسطو در اندلس قرون وسطی می باشد. وی بر خلاف برخی اندیشمندان مسلمان که خردورزی در متون دینی را نادرست می‌دانستند، به دلایلی از آیات و روایات توجه می دهد که نه تنها خردورزی در متون دینی نادرست نیست بلکه از نگاه دین ضروری است. از سویی دیگر، توماس آکویناس در حوزه مسیحیت با ارائه ی مبانی مختلف، به خردورزی در متون دینی خود پرداخته و اندیشمند دینی را کسی می داند که اندیشه و استدلال را در آن متون به کار می گیرد. این مقاله با رویکرد توصیفی ـ تحلیلی در پی واکاوی دیدگاه هر یک از ابن رشد و آکویناس درباره خردورزی در متون دینی بوده و به این نتیجه می رسد که آکویناس به واسطه ی استادش یعنی آلبرت کبیر از آثار ابن رشد مسلمان استفاده نموده و آن را واسطه ای برای فهم بهتر آثار ارسطو قرار داد.

آلبرت اولین متفکری است که در قرون وسطا، آرای ارسطوییان را به غربیان عرضه کرد. وی پس از آنکه با فلسفة ارسطو از طریق شارحان مسلمان آشنا شد، درصدد برآمد با نوشتن شرح و تفسیر بر آنها، یک مجموعة معرفتی کامل، مشتمل بر همه علوم را با لاتینیان عرضه کند. تلفیق فلسفه با عقاید دینی، گرچه در آن زمان رسماً از سوی کلیسا تحریم شده بود، ولی توسط وی و شاگردش آکویناس در الاهیات کاتولیک به رسمیت شناخته شد. نقش و جایگاه آلبرت را بیشتر باید در پرورش شاگردی همچون آکویناس که بزرگ ترین فیلسوف و متکلّم در تمام اعصار مسیحیت است، جست وجو کرد؛ از این رو، این مقاله با رویکرد بررسی اسنادی، روش فکری آلبرت و تأثیرپذیری وی را از فلاسفة اسلامی ـ به ویژه ابن سینا و ابن رشد ـ به تصویر کشیده است.