جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: آکویناس درباره خدا کاوشی قابل دسترس از تصور توماس آکویناس از خدا ارائه می دهد. Rudi te Velde با تمرکز بر Summa theologiae - اثری که شامل سیستماتیک ترین و کامل ترین شرح آکویناس از آموزه مسیحی خدا است - خواننده را با درک الهیاتی آکویناس از خدا و اصول و گزاره های متافیزیکی که زیربنای پروژه او هستند آشنا می کند. تصور آکویناس از خدا نه به عنوان یک آموزه متافیزیکی منزوی، بلکه از منظر دیدگاه الهیاتی گسترده او که زیربنای طرح مجموع است مورد بررسی قرار می گیرد. خوانندگان علاقه مند به آکویناس، الهیات تاریخی، متافیزیک و گفتمان متافیزیکی درباره خدا در سنت مسیحی، این سهم جدید را در مطالعات آکویناس ارزشمند خواهند یافت.

از دیر باز انسان در نظاره آسمان و زمین و شگفتی های آن، همواره در جستجوی حکمت ونظم؛ یا اثبات فقدان نظم در جهان هستی بوده است. و در این میان عده ای بی نظمی، اتفاق و تصادف را علت آن پنداشته و دسته ای دیگر کاملیت و احسن بودن نظام هستی را علتی بر نظم و هماهنگی جهان دانسته و به اثبات آن پرداخته اند. در واقع بر اساس پذیرش اصل واقعیت و اینکه پیوند انسان و جهان با هم پنداری نبوده بلکه دارای واقعیت است، بحث هماهنگی و نظم و مسأله ی به نام نظام احسن مطرح می شود که آیا واقعیت های جهان هماهنگ و منظم می باشند یا پراکنده و گسیخته از هم هستند؟ بنابراین مسأله نظام احسن یکی از مسائل بنیادی در نظام های الهیاتی به ویژه فلسفه و حکمت الهی به شمار می آید. بحث نظام احسن در حکمت الهی با مسائلی از قبیل علم باری تعالی و عنایت الهی؛ و مسأله شرور به عنوان شبهه در برابر نظم و نظام احسن هستی قرار دارد که در اصل این شبهه را می توان برخاسته از بطن نظریه نظام احسن دانست. نظام احسن، قاعدتاً نظامی است که به طورکلی یا شر در آن راه نیافته یا شرور بسیار اندکی را شامل می شود و این میزان از شرور، ضرری بر احسن بودن نظام محسوب نمی شود، حال آنکه به نظر مردم و بعضی از فلاسفه غرب، تعداد شرور در نظام هستی بسیار زیاد است. در این میان دو فیلسوف بزرگ؛ ابن سینا و توماس آکویناس به بررسی و اثبات نظام احسن و شناسایی ماهیت شرور می پردازند. به طوری که ابن سینا شرور را عدمی و ناشی از فقدان دانسته و آکویناس شرور را لازمه نظم و عدالت در عرصه هستی می داند؛ این دو متفکر بزرگ با توجه به بحث عنایت الهی و علم باری تعالی، اراده خداوند و نفی نسبی و عدمی و لازمه اختیار بودن مسأله شرور، به اثبات نظامی احسن می پردازند.

ترجمه ماشینی: روری فاکس این درک سنتی را که توماس آکویناس معتقد بود خدا کاملاً خارج از زمان وجود دارد به چالش می کشد. مطالعه او کار چندین نویسنده اواسط قرن سیزدهم، از جمله آلبرت کبیر و بوناونتور و همچنین آکویناس را بررسی می‌کند و درک آنها از ویژگی‌های توپولوژیکی و متریک زمان را بررسی می‌کند. بنابراین فاکس دسترسی به انبوهی از مطالب در مورد مفاهیم قرون وسطایی زمان و ابدیت را فراهم می کند، در حالی که از ابزارهای مفهومی فلسفه تحلیلی مدرن برای بیان نتایج خود استفاده می کند.

ترجمه ماشینی: اثر مهم برنارد لونرگان در زمینه الهیات نظام‌مند، De Deo Trino: Pars systematica که بیش از چهل سال در متنی لاتین برای حوزویان در دانشگاه گریگوری رم نوشته شده بود، برای اولین بار در اینجا در یک نسخه روبه‌رو ارائه می‌شود که شامل آن می‌شود. اصل لاتین به همراه ترجمه دقیق انگلیسی. De Deo Trino، یا خدای سه گانه، که بخش دوم آن pars systematica است، ادامه دهنده یک رشته خاص در الهیات تثلیثی است، یعنی سنتی که به یک قیاس روانشناختی برای درک صفوف و روابط تثلیثی متوسل می شود. سنت آگوستین اما به طور قابل توجهی توسط سنت توماس آکویناس توسعه یافت. لونرگان با آوردن کاوش گسترده خود در نظریه شناختی و فرآیند مشورتی، آن را به سطح جدیدی از درک پیش می برد. پیشنهادهایی برای توسعه بیشتر قیاس در کار متأخر لونرگان آمده است، اما بدون پیش زمینه ارائه شده در این جلد، نمی توان آنها را به طور کامل درک و اجرا کرد. با این نسخه ترجمه شده قطعی، یکی از شاهکارهای الهیات نظام مند، سرانجام در دسترس محققان معاصر قرار خواهد گرفت. شاهکار برنارد لونرگان در سال 1964 با عنوان De Deo trino: Pars systematica که در متنی لاتین برای دانشجویان حوزوی در دانشگاه گریگوری رم نوشته شده بود، De Deo trino: Pars systematica در سال 1964 در یک متن لاتین نوشته شده بود. لاتین همراه با ترجمه دقیق و تحت اللفظی. De Deo trino، یا خدای سه گانه، سومین قسمت بزرگ در یک رشته خاص در الهیات تثلیثی است، یعنی سنتی که به یک قیاس روانشناختی برای درک صفوف و روابط تثلیثی متوسل می شود. قدمت این قیاس به سنت آگوستین برمی گردد، اما به طور قابل توجهی توسط سنت توماس آکویناس توسعه یافت. لونرگان با ریشه یابی آن در نظریه شناختی بسیار ظریف خود و در موضع اولیه خود در مورد تصمیم و عشق، آن را به سطح جدیدی از پیچیدگی ارتقا می دهد. پیشنهادهایی برای توسعه بیشتر قیاس در اثر متأخر لونرگان آمده است، اما اینها را نمی توان بدون بررسی این جلد درک و اجرا کرد. این واقعاً یکی از شاهکارهای بزرگ در تاریخ الهیات سیستماتیک است، شاید حتی بزرگترین شاهکار تمام دوران باشد. لونرگان که به دلیل بینش و روش خود در الهیات شناخته می شود، دکترای افتخاری متعددی دریافت کرد، در سال 1971 یکی از همراهان نشان کانادا بود و توسط پاپ پل ششم به عنوان یکی از اعضای اصلی کمیسیون الهیات بین المللی معرفی شد.

ترجمه ماشینی: پنج مقاله برنارد لونرگان را که در ابتدا در مطالعات الهیات ظاهر شده بودند، ارائه می کند. برای دانشجویان و دانش پژوهان تومیست، این مطالعه «درباره» ارزیابی دقیقی از نظریه دانش تومیست و همچنین مقدمه ای بر مفاهیم موجود در «بینش» پدر لونرگان ارائه می دهد. از آنجایی که مفهوم "verbum" به طور پویا بر اندیشه آکویناس تأثیر می گذارد، درک این مفهوم برای درک متافیزیک تومیست و روانشناسی عقلانی ضروری است. لونرگان به دقت تجزیه و تحلیل کرده و به صراحت "verbum" را ترسیم کرده است - بخشی جدایی ناپذیر از نظریه دانش تومیست. «Verbum» به‌عنوان ابزاری برای تعریف و تأثیر آن بر درک، سیر فکری منطقی و ایده‌های مرتبط ناشی از «verbum» مورد بررسی قرار می‌گیرد. درباره «کلمه» و رابطه آن با انتزاع بحث می کند. تمرکز بر نگرانی فوری سنت توماس در یافتن نقطه درج در اندیشه آگوستینی در ارسطو و در آمیختن پدیدارشناسی موضوع با روانشناسی روح.

برهان هدفداری آکوئیناس و برهان ساعت‌ساز پیلی، دو نمونه برجسته از تفاسیر تمثیلی نظم هستند که در معرض انتقادات جدی قرار گرفته‌اند. این پژوهش برای پاسخ به این پرسش‌ها سامان یافته است: تفاوت برهان توماس با پیلی چیست؟ آیا تقریرهای تمثیلی، کارایی لازم را برای اثبات وجود خداوند دارند؟ با بهره‌گیری از شیوه تحلیلی ـ انتقادی، به این دستاوردها رهنمون شدیم: برهان پیلی مبتنی بر نظم مکانی و ساختار موجودات زنده، و استدلال توماس مبتنی بر نظم زمانی و نحوه عملکرد آنان است. هر دو استدلال را می‌توان نمونه‌هایی از تقریرهای تمثیلی تأییدی نظم دانست. تمثیل در سه مقام کاربرد دارد: تعریف، تأیید و استدلال. بر اساس دیدگاه جوادی آملی، تقریرهای تمثیلی علاوه بر اینکه در مقام تعریف و جدال احسن بسیار مفیدند، در مقام تأیید نیز شاهدی محکم بر وجود خداوند محسوب می‌شوند و کتب مقدس از جمله قرآن کریم و سنت، این امر را آشکارا تأیید می‌کنند. در این مقام، به حکم قاعده سنخیت علت و معلول، معلول منظم ناشی از علت حکیم و عالم است و اساس شباهتِ موجودات طبیعی با مصنوعات بشری تنها تمثیل نیست. از نظر ایشان، برهان توماس برمدار نظام غایی سامان یافته که در سلسله غایات ناگزیر به غایةالغایات ختم می‌شود.

ترجمه ماشینی: سخنرانی سال 2008 آکویناس، عقل الهی ارسطو، در 24 فوریه 2008 توسط مایلز اف. برنیات، عضو ممتاز کالج آل سولز، دانشگاه آکسفورد، و عضو افتخاری کالج رابینسون، دانشگاه کمبریج، ارائه شد.

پژوهشهای معاصر در فلسفه دین عمیقا از مسائلی که آفریده ی کاربردهای متمایز زبان دینی می باشد متاثر گردیده است.لذا زبان مقوله ای بسیار مهم وتاثیر گذار در حوزه معرفت دینی است.چرا که امروزه در حوزه دین شناسی،پرسش های تازه بسیاری در باب امهات مسایل دینی ،معرفت دینی وزبان پیش روی ما قرار گرفته است.ازجمله اینکه دین چیست وغایت آن کدام است؟آیا کشف وفهم دین ممکن است ؟ودر این راستا چه قواعد وضوابطی باید در نظر گرفت ؟تفکیک سره از ناسره در معرفت دینی چگونه ممکن است؟ مقاله حاضر در پی آن است که چگونگی شناخت گزاره های دینی ومیزان تاثیر پذیری این شناخت از مقوله «زبان»را از نگاه علامه محمد حسین طباطبایی وسن توماس آکوئیناس مورد بررسی قرار دهد.آنچه مد نظر است شناخت آن دسته از مبانی معرفت شناختی که محدوده برداشت های متعدد از متون دینی را مشخص میکند ودستیابی به پاسخهای منطقی ومستند در جهت چگونگی پاسخگویی وشیوه ی انطباق قرآن کریم بر نیازهای متنوع ومتغیر انسانها در عصرهای گوناگون،می باشد.همچنین است بررسی نظریه «تمثیل»بعنوان تفکر مبنایی توماس آکوئیناس که این مبحث با توجه به نظریه خلقت در نزد آکوئیناس معنا می یابد.

نظریّه ی "حیث التفاتی" یکی از مهمترین مسائل در حوزه ی موضوع علم و کیفیت علم می باشد گرچه این واژه به صورت صریح در آثار فیلسوفانی چون ارسطو و ابن سینا نیامده است امّا بی گمان یکی از اساسی ترین موضوعات مطرح شده در تفکّرات آن هاست.اگرچه ابن سینا به طور مستقیم به واژه ی حیث التفاتی در آثارش اشاره نکرده است امّا در مباحث جدی و مهمّی از جمله در مبحث ادراک وهمی، آگاهی و همچنین علم عنایی خداوند به موجودات به این موضوع توجّه دارد و اهمیّت خاصّی می دهد. بدون شک، برنتانو، فیلسوف قرن نوزدهم، اوّلین شخصی نیست که نظریه ی حیث التفاتی را مطرح می کند امّا در این پژوهش تلاش شده که بیان شود او اوّلین کسی است که این مفهوم را در پدیدارشناسی غربی به عنوان یک اصل معرفت شناسی، مورد تجزیه و تحلیل قرار می دهد و او واسطه ای برای انتقال این مفهوم به تفکّرات فیلسوفان غربی از جمله هوسرل می شود. برنتانو به کمک آموخته هایش از فیلسوفان مدرسی و قرون وسطی از جمله توماس با این مفهوم آشنا شده است. توماس آکویناس نیز این مفهوم را عیناً از مطالعاتش در آثار شیخ الرئیس اکتساب کرده است. نویسنده نهایتاً به این نتیجه می رسد که در واقع برنتانو توانسته با احیای این مطلب و انتقال آن توسط هوسرل به مباحث پدیدارشناسی گام مهمّی را در حل برخی معضلات معرفت شناسی غربی بردارد.