در دو مقاله «حكم ناپذيرى وجود» (1389)، و «موانع حكم پذيرى حقيقت هستى» (1393) نويسنده محترم، در پى اثبات اين نكته است كه حقيقت هستى، حكم ناپذير است؛ يعنى محال ا
... است كه بر حقيقت هستى، احكام و اوصافى بار شود.
در مقاله اول براهين بدين قرارند: 1. نه موجود و نه معدوم بودن وصف، 2. نه وجود ناب و نه نقيض وجود ناب بودن وصف، 3. نه حقيقت وجود مطلق و نه مصداق آن بودن وصف، 4. متفاوت بودن تعاريف اوصاف با تعريف وجود مطلق. همچنين در مقاله دوم، موانع چهارگانه 1. كثرت ناپذيرى وجود، 2. امتناع عروض بر حقيقت هستى، 3. امتناع عروض واجب بالذات و ممتنع بالذات بر هستى، 4. بى مرزى حقيقت هستى بر حكم ناپذيرى هستى اقامه شده است.
اين مقاله درصدد نقد براهين حكم ناپذيرى وجود و نيز نقد موانع حكم پذيرى آن است. به نظر مى رسد روح هر دو مقاله و جان ادله و موانع يك چيز است و كشف مغالطات اصلى مى تواند اعتبار هر دو مقاله را مخدوش سازد. مقاله پيش رو به دنبال اين است كه با اختصار و ايجاز، نقاط ضعف هم براهين و هم موانع مطرح شده در دو مقاله را روشن سازد.
بیشتر