جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : این پایان نامه به بررسی شکل‌گیری‌ها، تحولات تاریخی و مقررات زمینه‌ای گفتار منفی (آپوفازیس) در تصوف پیشامدرن و بازنمایی‌های معاصر آن در مطالعات اسلامی می‌پردازد. رساله (1) رویکردهای کنونی به آپوفازیس و الهیات منفی در مطالعه دین، به ویژه در رابطه با اسلام را مشکل می کند (فصل 1-3). (2) شجره نامه ای از اصطلاحات «آپوفازیس» و «الهیات منفی» را در دو قرن اخیر می سازد (فصل 1-2). (iii) مطالعات موردی عمیقی را ارائه می‌کند که تحلیل‌های زمینه‌ای از اجرای صوفیانه آپوفاسیس در زمینه‌های الهیات (فصل 4-7) و اتحاد عرفانی (فصل 8) ارائه می‌کند. دو فصل اول با نزدیک شدن به «آپوفازیس» و «الهیات منفی» به عنوان مقوله‌های علمی درجه دوم که مذهبی، انتقادی یا عرفانی خاص نیستند، چشم‌انداز تازه‌ای به این حوزه می‌آورند. این تغییر دیدگاه روشن می‌سازد که مطالعات معاصر درباره آپوفازیس و الهیات سلبی، و نیز تأملات آن‌ها در مورد مطالعات اسلامی و تصوف، تا حد زیادی پاسخی به چالش‌ها و خواسته‌های مدرنیته است. فصل 3 استدلال می کند که «الهیات منفی» یک اصطلاح کلی است که نمی تواند بین انواع سؤالات الهیاتی که محققان قرون وسطایی مطرح می کردند تمایز قائل شود. من «الهیات سلبی ذات الهی» را از «الهیات سلبی صفات الهی» متمایز می کنم. فصل‌های 4 تا 7 شکل‌گیری‌ها و تحولات تاریخی چهار موضع برجسته کلامی منفی درباره ذات الهی را که در میان صوفیان قرون وسطی رایج بود، معرفی می‌کند. فصل هشتم به بررسی رویکردهای صوفیانه به unio mystica در قرن سیزدهم می پردازد تا راه هایی را که در آن گفتار منفی توسط هنجارها و نهادهای خاص زمینه اداره می شود، نشان دهد.

ترجمه ماشینی : به طور کلی، این پایان نامه کاری است با تأمل الهیات در یک زمینه خاص، که تاریخ، قوم نگاری، و الهیات را گرد هم می آورد تا شکلی از دین زیسته انجیلی را در آمریکای معاصر بررسی کند. موقعیت خاصی که من در حال بررسی آن هستم، به اصطلاح "جنبش Quiverfull" است. جنبش Quiverfull یک خرده فرهنگ در حال رشد از انجیلییسم آمریکایی است که در طول چهل سال گذشته در شبکه های جنبش آموزش خانگی مسیحی ظهور کرده است. خانواده‌های پر و پا قرص دین زندگی‌شده بسیار خاصی دارند. آنها تعداد نامحدودی فرزند دارند (پروناتالیسم)، به طور انحصاری در خانه تمرین می کنند، و از "پدرسالاری کتاب مقدس" با نقش های جنسی بسیار تعیین شده برای مردان و زنان دفاع می کنند. در نهایت، آنها شیوه زندگی خود را به عنوان وفادارترین تجسم آموزه های کتاب مقدس در مورد خانواده، و همچنین راه اصلی که مسیحیان در جنگ فرهنگی در آمریکا طی چند صد سال آینده پیروز خواهند شد، می دانند. این پایان نامه یک تز اصلی را پیش می برد: علیرغم غریب بودن ظاهری مذهب زنده آنها، جنبش Quiverfull در آمریکا هم کاملاً انجیلی و هم کاملاً آمریکایی است. جنبش Quiverfull به جای ارائه دیدگاهی رادیکال و ضدفرهنگی برای خانواده مسیحی، نسخه کمی تغییر یافته از چیزی کاملاً معمولی را ارائه می‌کند: یک خانواده هسته‌ای خصوصی و منزوی که برای حفظ پیوندهای خود با جامعه گسترده‌تر مبارزه می‌کند (و اغلب شکست می‌خورد). کلیسا و سایر سیستم های پشتیبانی به این ترتیب، جنبش Quiverfull به عنوان یک مطالعه موردی روشنگر از نقاط ضعف و نقاط کور مفاهیم فرهنگی انجیلی و آمریکایی از خانواده است. خانواده‌های کویورفول که فاقد دید اجتماعی گسترده‌تر یا هرگونه احساس کلیسا به‌عنوان جامعه‌ای جایگزین هستند، نمی‌توانند عوامل رادیکال تغییری باشند که می‌خواهند. در عوض، آنها هنجارهای فردگرایی و خصوصی سازی آمریکایی را دوباره ثبت می کنند، اما با درخششی کاملاً مذهبی.

ترجمه ماشینی : این پایان نامه گفتگوی بین زیبایی شناسی الهیاتی هانس اورس فون بالتاسار و زیبایی شناسی آکادمیک چینی را آغاز می کند. ما تنش بین زیبایی‌شناسی و مذهب را در زیبایی‌شناسی آکادمیک چینی شناسایی می‌کنیم، و استدلال می‌کنیم که گفت‌وگو با کار فون بالتاسار این پتانسیل را دارد که به توسعه زیبایی‌شناسی آکادمیک چینی با توجه به غلبه بر آن تنش کمک کند. به منظور ایجاد زمینه ای برای گفت و گو، زیبایی شناسی الهیاتی فون بالتاسار در بخش اول بررسی می شود. زیبایی شناسی الهیاتی او نشان می دهد که زیبایی اصیل را هرگز نمی توان به طور کامل با دیدگاهی مبتنی بر زیبایی شناسی مدرن، زیبایی شناسی که خود را به مقولات دنیوی محدود می کند، توضیح داد. بلکه زیبایی اصیل فقط از زیبایی شکل مسیح ناشی می شود که در آن دین و زیبایی شناسی همگرا می شوند. در بخش دوم، تنش بین دین و زیبایی‌شناسی را در زیبایی‌شناسی آکادمیک چینی بررسی می‌کنیم. خاستگاه و تأثیر زیبایی‌شناسی آکادمیک چینی از اعلامیه‌ی کای یوان پی که خواستار «جایگزینی زیبایی‌شناسی به جای دین» بود، ناشی می‌شود. از نظر کای، با دیدگاهی مبتنی بر زیبایی‌شناسی مدرن، زیبایی‌شناسی و دین مواضع مخالف و ناسازگاری را اشغال می‌کردند. عوامل اجتماعی و تاریخی، به عنوان مثال، ایدئولوژی مارکسیستی مورد حمایت دولت نیز به دشمنی با مسیحیت کمک می کند. ما استدلال می کنیم که به دلیل فقدان بعد استعلایی، در نتیجه رد زیبایی الهی و بسیار الهی، توسعه بیشتر زیبایی شناسی آکادمیک چینی ممکن است متوقف شود. در نهایت، در بخش سوم، ما شروع گفتگو بین زیبایی‌شناسی الهیات فون بالتاسار و زیبایی‌شناسی آکادمیک چینی را بیان می‌کنیم. ما استدلال می کنیم که با گفت و گو با زیبایی شناسی الهیات فون بالتاسار، زیبایی شناسی آکادمیک چینی ممکن است به طور بالقوه یک بعد متعالی در شناخت زیبایی اصیل، زیبایی الهی به دست آورد. در شناخت زیبایی واقعی، ما استدلال می کنیم که پیشرفت واقعی در زیبایی شناسی آکادمیک چینی ممکن است حاصل شود.

ترجمه ماشینی : در دنیای به هم پیوسته و چند دینی ما، افراد مذهبی چگونه باید با دینداران ارتباط برقرار کنند؟ متکلمان چه و چگونه می توانند از دینداران، از سنت ها و کتاب های مقدسشان بیاموزند؟ در میان کسانی که در مورد این مسائل به استدلال کلامی می پردازند، دو رویکرد متمایز شناسایی شده است. رشته تثبیت شده الهیات ادیان بررسی منابع سنت خود را ضروری می داند تا به ارزیابی گسترده ای در مورد ارزش تنوع مذهبی برسیم - که معمولاً از طریق برخی از گونه شناسی کلاسیک شامل گرایی، انحصارگرایی و کثرت گرایی (Alan Race) شناسایی می شود. . برخی دیگر الهیات ادیان را مورد انتقاد قرار داده اند و آن را تجویزی، جانبدارانه نسبت به کثرت گرایی، تحریف تفاوت های مذهبی، و قضاوت قطعی در مورد حضور حقیقت و امکان رستگاری از طریق ادیان دیگر می دانند (مانند فرانسیس کلونی، جورج لیندبک و مایکل بارنز). . این منتقدان که در حوزه نوظهور هرمنوتیک بین‌ادیانی کار می‌کنند، تعامل مستقیم با سنت‌های دیگر را در ویژگی‌های خاص خود ترجیح می‌دهند، از دیگری مذهبی درس می‌گیرند، اما اغلب بدون تأمل در منابع داخلی یا استدلال الهیاتی برای امکان یافتن حقیقت در ادیان دیگر. این پایان نامه به دنبال کمک به این گفتمان در مورد روش در تعامل کلامی با دیگری دینی است. این استدلال می کند که کار الهیات ادیان برای حمایت از یادگیری الهیات از طرف دینی ضروری است، به ویژه با توجه به اینکه متون مقدس ادیان اصلی (به ویژه عهد جدید، قرآن و قانون پالی) به طور کلی تصور می شود که از این نوع فعالیت ها جلوگیری می کند. . همچنین به انتقادات پاسخ می‌دهد، و تلاش می‌کند الهیات ادیان را با بینش‌های هرمنوتیک بین‌ادیانی هماهنگ‌تر کند، به طوری که بتوان آن را به عنوان توانایی پرداختن به پیچیدگی و عدم قطعیتی که در هر تلاش واقع‌بینانه برای مرتبط کردن سنت‌های دینی اجتناب‌ناپذیر است، در نظر گرفت. یکی دیگر. فصل 1 و 2 توسعه الهیات ادیان و رویکردهای جایگزین یافت شده در زمینه نوظهور هرمنوتیک بین مذهبی را بررسی می کند. اینها بررسی می شوند و در نتیجه یک گونه شناسی اقتباسی ارائه می شود که ممکن است به نحو پرباری با هرمنوتیک بین دینی مرتبط باشد. فصل‌های 3 و 4 هرمنوتیک بین‌ادیانی را از طریق دو مورد از برجسته‌ترین شیوه‌های آن، استدلال کتاب مقدس و الهیات تطبیقی، که توسط برخی از برجسته‌ترین عمل‌کنندگان آن انجام شده است، بیشتر بررسی می‌کنند. تا چه حد می توان این اعمال را از نظر الهیاتی «حقیقت جویانه» تلقی کرد، و سودمندی گونه شناسی اقتباس شده در بررسی یافته های این اعمال ارزیابی می شود. فصل 5 با تمرکز بر رویکرد بودا به برهمن ها که در قانون پالی ثبت شده است، نمونه ای مفصل از نوع رویکرد به دیگری مذهبی حاضر در یک کتاب مقدس مذهبی خاص ارائه می دهد. این کار به این منظور انجام می‌شود که نشان داده شود «معنای ساده» متون مقدس اغلب از رویکردی که علمای بین‌مذهبی نسبت به افراد مذهبی حمایت می‌کنند، پشتیبانی نمی‌کند.

ترجمه ماشینی : نیمه اول این پایان نامه استدلال می کند که شک و تردید در مورد نیروی اثباتی تجارب دینی ناشی از نگرانی در مورد شیوه های سنتی است که برای تشخیص بین تجارب «توهم» و «اصیل» استفاده می شود. از آنجایی که این شیوه ها مستلزم تعهد به یک سنت خاص است، ما هیچ راهی برای تصمیم گیری در مورد اینکه به کدام عمل اعتماد کنیم نداریم. علاوه بر این، آزمون‌هایی که رویه‌ها به کار می‌گیرند، بر صحت تجارب تأثیری ندارد. و آنها آنقدر درشت هستند که متکلمان نمی توانند از آنها برای تنظیم باورهای دینی یا جستجوی حقیقت الهیات استفاده کنند. این تز استدلال می کند که باید به دنبال راه های جدیدی برای ارزیابی تجربیات دینی و اعتقادات مبتنی بر آنها باشیم که دغدغه ها را برطرف کند. فصل چهارم رویه‌ای را توسعه می‌دهد که در آن طرفین اختلافات مذهبی، خدا را موجودی کامل می‌دانند و از باورهای اخلاقی مشترک خارج از سنت دینی خود برای تعیین احتمالات برای اعمال احتمالی الهی، از جمله تجارب دینی، استفاده می‌کنند. احتمال وقوع فعل الهی با توجه به آن باورهای اخلاقی، این احتمال است که تجربه دینی واقعی بوده است و نگرانی دوم را مورد توجه قرار می دهد. این روش از نزدیک به منابع مختلف شک و تردید توجه می کند، بنابراین اجتناب از دانه بندی درشت اقدامات سنتی مورد توجه قرار می گیرد. بنابراین، این تز با ارائه یک جایگزین غیر شکاکانه که با جزئیات کافی بیان شده است تا نشان دهد چگونه می توان بر این مشکلات فائق آمد، علیه پاسخ شکاکانه به مشکلاتی که شواهد تجربی مذهبی با آن مواجه است، استدلال می کند. فصل پنجم شرح رویه را کامل می‌کند و نشان می‌دهد که چگونه می‌توان از آن برای رسمیت بخشیدن به اختلافات در کلام فلسفی در مورد اهمیت اثباتی پنهان بودن الهی و تنوع دینی استفاده کرد. فصل ششم با ارزیابی یک روایت آنسلمی از ارجاع «خدا»، از پیش‌فرض این رویه دفاع می‌کند که خدا موجودی کامل است.

ترجمه ماشینی : بیش از نیم قرن از تأسیس جنبش میهن پرستانه پروتستانی سه خود می گذرد و به سرعت به انحصار پروتستانیسم نهادینه شده در چین قد علم کرد. با این حال، الهیات سه خود، هم در سرزمین اصلی چین و هم در خارج از آن، به خوبی درک نشده است. این مطالعه بر آن است تا کشف کند که چرا کار تینگ به شیوه‌ای ساخته شده است، تا در زیر گفتمان‌های کلی‌سازی آن که در دوره انتقالی شکل گرفته و تغییر شکل داده‌اند، و در دهه 1980، زمانی که الهی‌دانان سه‌خودی دوباره فعال شدند، کاوش کند. از آنجایی که کار تینگ به عنوان راهنمای رسمی بازسازی الهیات در نظر گرفته می‌شود، این بررسی الهیات تینگ همچنین نشان می‌دهد که چگونه و چرا ح‌ک‌چ پروژه‌ها، گفتمان‌ها و ارزیابی‌های تینگ را تأیید کرد و تأثیر آن چه بود. با تمرکز بر ایده سه خود، هر یک از فصول این مطالعه بیشتر درباره ظهور و توسعه اصول سه خود در چین و چگونگی کمک به شکل گیری هسته الهیات تینگ، به ویژه در دهه 1980، توضیح خواهد داد. فصل اول معنای اصلی سه خود را ارائه می کند. به طور همزمان، توجه دقیقی به نحوه اجرای اصول سه خود توسط مسیحیان چینی، پرداختن به مسائل مختلف مانند تعامل با فرهنگ سنتی چین، دین و علم، و مسیحیت و انقلاب در دهه‌های 1920 و 1930 صورت می‌گیرد. در نتیجه، موضوع کلیدی فصل دوم در این پرسش قرار دارد که چگونه سه خود به عنوان یک ابزار سیاسی جهش یافته و خود را به جنبش سه خود بین سال‌های 1950 و 1979 تبدیل کرده است.

ترجمه ماشینی : حوزه الهیات دانشگاهی در حال حاضر موارد زیر را در مورد اندیشه انتقادی جان بیلی (1960-1886) متفکر اسکاتلندی حفظ می کند: (1) به اصطلاح «الهیات میانجی» بیلی مفهومی برای کمک به تفکر مسیحی معاصر ندارد. (2) مفهوم بیلی از «بی واسطه‌گی» اساساً برای اندیشه بیلی در کتاب «شناخت خدای ما» (1939) مهم است. (3) منطق بی واسطه بودن واسطه در مورد معرفت خدا به شدت پیچیده است. مواضع دریافت شده که به ویژه از به حاشیه راندن این حوزه از اهمیت معاصر میانجی‌گری حمایت می‌کنند، با امتیازاتی همراه هستند: (4) سردرگمی حوزه در مورد معنای بداهت واسطه‌ای - این، همانطور که در بیش از 75 سال تفاسیر رقابتی در مورد منطق بی‌واسطگی واسطه‌ای مشهود است. به خصوص. این پایان نامه عمدتاً بر مفهوم بی واسطه بیلی متمرکز است و هدف اصلی خود را حل مسائل تحقیقی می داند (1-4). با انجام این کار، نشان می دهد که تحقیقات قبلی دست کم گرفته اند: قدرت ماندگاری الهیات میانجی بیلی به طور کلی، اهمیت بی واسطه گری برای الهیات میانجی بیلی به طور خاص، و واسطه گری پتانسیل بداهت به عنوان کمکی به تفکر مسیحی معاصر. در این راه، چندین موضوع پژوهشی را حل می کند که ناشی از سردرگمی همیشگی در مورد منطق معرفت شناسی هنجاری بی واسطه و به ویژه معرفت شناسی توصیفی است. مشارکت‌های پژوهشی درباره منطق معرفت‌شناسی بی‌واسطگی واسطه‌شده فی‌نفسه، از سه مشارکت تحقیقاتی دیگر ناشی می‌شوند: ردپایی متمایز از توسعه الهیات میانجی بیلی (تحقیق بیلی به دنبال نظم‌دهی جامع و قانع‌کننده‌ای از اندیشه انتقادی غیرسیستماتیک بیان شده بیلی است. پایان‌نامه آن را با شناسایی مشغله‌های معذرت‌آمیز و معذرت‌خواهانه بیلی در طول توسعه تقریباً 35 ساله اندیشه انتقادی‌اش ارائه می‌کند. مدل‌سازی منطق بی‌واسطگی واسطه‌ای (که قبلاً در یک مجموعه تحقیقاتی وجود نداشت که ادبیات آن مملو از سردرگمی بود)، بیان این منطق در آنچه که بر خلاف پیش‌فرض تحقیقات قبلی، مفهومی از بی‌واسطگی واسطه‌ای است که حداقل چهار مورد را خدمت می‌کند. توابع برای الهیات میانجی بیلی. و یک ارزیابی انتقادی جامع و دقیق از معرفت شناسی بی واسطه (که قبلاً در ادبیات پژوهشی بیلی نیز وجود نداشت)، یک ارزیابی چند رشته ای از منطق آن (از دیدگاه های فلسفی-معرفت شناختی، تجربی روانشناختی و الهیاتی-معرفت شناختی معاصر)، شامل می شود. ارزیابی ای که به واسطه دامنه چند رشته ای الهیات میانجی بیلی، و همچنین به کارگیری بیلی از مفهوم نسبتاً همه کاره خود از بداهت میانجی، تضمین می شود، این ارزیابی پیامدهای منطق بی واسطه ای که اکنون به شدت ارزیابی شده است را برای جنبه های اصلی ایده های الهیات میانجی بیلی، از جمله اندیشه های بیلی، در نظر می گیرد. شناخت خدا، فعل الهی، وحی الهی و تجربه دینی.

ترجمه ماشینی : فصل اول پیشگویی الهی، ارجاع مستقیم و ویژگی‌های خداباوری کلاسیک تأیید کلیسا از گزاره‌هایی که ویژگی‌های مثبت خاصی را برای خدا پیش‌بینی می‌کنند، در آموزه مسیحیت مرکزی است. با این حال، پیش‌بینی‌های مهم کتاب مقدسی و اعتقادی شامل نسبت دادن به احساسات، حالات ذهنی و حتی حرکت به سوی خداوند است. این بحث است که آیا احکام الهی باید به صورت استعاری، قیاسی یا یکسان درک شوند. وضعیت زمانی پیچیده تر می شود که فرد صفات الهی مانند عدم امکان پذیری (این تصور که خدا نمی تواند به دلیل چیزهای بیرونی خودش عمل کند یا رنج می برد)، تغییر ناپذیری (این تصور که خدا تغییر ناپذیر است) و سهل انگاری (این ایده که خدا غیرقابل تغییر است) را در نظر می گیرد پیچیده تر می شود. خداوند خود معلول است و وجودش فقط به خودش وابسته است). اگر خداباوران کلاسیک در انتساب آسانی و غیرممکن بودن به خدا درست می‌گویند، دشوار است که بفهمیم پیش‌بینی‌هایی مانند «خدا عاشق است» یا «خدا عصبانی است» چگونه باید درک شود. در این مقاله نشان می‌دهم که فلسفه زبان معاصر به‌طور شگفت‌انگیزی همراه خوبی برای زبان دینی است. من استدلال می‌کنم که زبان، که در پرتو کار معاصر در مورد معنای عمومی و ارجاع مستقیم درک می‌شود، ما را قادر می‌سازد تا پیش‌بینی‌های معناداری از خدا داشته باشیم، در حالی که تعهداتمان را نسبت به برخی از دشوارترین اسناد الهیات تضعیف نکنیم. معلوم می‌شود که این دیدگاه از پیش‌بینی الهی در پرتو معنا و مرجع عمومی، نظریه‌ی پیش‌بینی یک‌وجهی است، که من آن را پیش‌بینی به‌واسطه یکسانی اسنادی می‌نامم.

ترجمه ماشینی : این تز با افکار اولیه آگوستین درگیر است تا به تحلیل منابعی بپردازد که الاهیات اولیه دکتر آفریقایی در مورد ایماگو دی را تحت تأثیر قرار داده و شکل داده است و به او اجازه می دهد «تصویر خدا» را هم از مسیح و هم شخص انسانی تأیید کند. پایان نامه من به دو منبع تأثیر مهم توجه دارد. اول، من استدلال می کنم که الهیات اولیه تصویر آگوستین بر اساس الهیات هیلاری پواتیه، ماریوس ویکتورینوس و آمبروز میلانی استوار است. الهیات لاتین طرفدار نیقیه متعهد به بیان «تصویر خدا» بود که با آموزه هموسیون همسو بود. مدافعان امر نیقیه هر گونه بیانی از «تصویر خدا» را که نشان می داد مسیح به عنوان تصویر ثانویه، تابع یا متفاوت از منبع او از نظر ماهیت است، ناسزا می دانستند. الهیات لاتین طرفدار نیقیه می تواند imago dei را فقط به عنوان برابری با خدا تصور کند. بنابراین، تعجب آور نیست که برای چنین الاهیاتی دشوار بود که imago dei را با این تصور که شخص انسانی در تصویر خدا آفریده شده است، مرتبط کند.

ترجمه ماشینی : این پایان نامه تلاشی برای ساخت یک الهیات شبانی پریکورتیک است. این پیشنهاد سازنده از طریق گفتگو بین ابعاد مرکزی الهیات شبانی و ویژگی‌های برجسته دکترین پریکورزیس ارائه می‌شود. شرکای گفتگو عبارتند از: (1) الهیات تجربه و رابطه پریکورتیک. (2) نگرانی برای اضطراب انسانی و مشارکت پریکورتیک. و (3) توجه موقعیتی و معنویت پریکورتیک. این گفتگو منجر به یک الهیات شبانی می شود که «عمل پریکورسیس» نامیده می شود. عمل پریکورزیس یک الهیات شبانی است که به افراد خدمتگزار کمک می‌کند تا نحوه انجام خدمتشان را به صورت مشارکتی (با خدا)، با دقت (در موقعیت‌های خدمت) و اصیل (زندگی و خدمت شخصی) انجام دهند. قطبیت های معنوی برای بیان این رویکرد رابطه ای، مشارکتی و معنوی به الهیات شبانی استفاده خواهد شد. این الهیات شبانی پریکورتیک به صورت سه جنبش مرتبط با یکدیگر بیان می شود. اولین قطبیت حرکت از تجربه به رابطه است. شیوه‌ها و روش‌هایی که الهیات شبانی برای درگیر کردن تجربیات بشری استفاده می‌کند، به گفتگو با رابطه‌ی پریکورتیک کشیده می‌شود. این تعامل، حرکت به سوی رابطه را در تمام کارهای الهیات شبانی تشویق می کند. قطب دوم حرکت از نگرانی به حضور است. در اینجا نگرانی شبانی برای اضطراب انسانی به گفتگو با مشارکت پریکورتیک کشیده می شود. این تعامل حرکت به سمت حضور را تشویق می کند. حضوری که امید دارد حضور خدا را حتی در گیج کننده ترین شرایط آشکار کند. قطب سوم حرکت از شایستگی به اشتراک است. در این گفتگو توجه موقعیتی الهیات شبانی به گفتگو با معنویت پریکورتیک کشیده می شود. حرکت به سوی ارتباط، شیوه‌های توجه موقعیتی را تشویق می‌کند که ریشه در ارتباط با خدا و درون جامعه ایمانی دارد. قطب چهارم ارائه شده است که سه قطب دیگر را در خود جای داده است. حرکت از عمل به نماز است. دعا تمرینی است که ابعاد الهیاتی، زمینه ای و شخصی تمرین پریکورزیس را یکپارچه می کند. این الهیات شبانی پریکورتیک به این امید ساخته شده است که به افراد خدمتگزار کمک کند تا در آهنگی عمیق تر با خدای سه گانه زندگی کنند و خدمت کنند.