جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : این پایان نامه به مشکل عدم توافق بین مفسران آرمینیوس در مورد ماهیت، منابع، توسعه و نقش های پیشگیرانه در جامعه شناسی آرمینیوس می پردازد. هدف هدف این پایان نامه بررسی، تجزیه و تحلیل و تعریف منابع احتمالی، ماهیت، توسعه و نقش مفهوم فیض پیشگیرانه یا «قبلی» در الهیات یاکوبوس آرمینیوس (1559-1609) است. منابع این پایان نامه بر نوشته های خود آرمینیوس، عمدتاً نسخه استاندارد لندن، ترجمه شده توسط جیمز نیکولز و ویلیامز نیکولز، تکیه دارد. با این حال، من مکرراً برای روشن شدن برخی از ترجمه ها، به نسخه اصلی لاتین آثار او نیز مراجعه می کردم. منابع ثانویه نقش مهمی در روایت جهان، زندگی و خدمت آرمینیوس و همچنین برای پیشینه لطف پیشگیرانه داشتند. من همچنین از منابع ثانویه برای بررسی، تعادل، و حمایت از خواندن خودم از آرمینیوس در مورد لطف پیشگیری استفاده کردم. نتیجه گیری آرمینیوس فیض پیشگیرانه را به جای اراده آزاد انسان در مرکز جامعه شناسی خود قرار داد و این آموزه را عمدتاً در تداوم با پیشینه ها و چارچوب های الهیاتی اصلاح شده و پروتستانی به جای منابع و دیدگاه های منحصر به فرد کاتولیک توسعه داد. برای آرمینیوس، فیض پیشگیرانه، کار روح القدس است که مقدم بر هر نوع مشارکت یا پذیرش انسانی در رستگاری است. فیض پیشگیرانه ناگزیر عمل می کند و آزادی اراده انسان را بازیابی و شفا می بخشد. تنها در این صورت است که در راه نجات به شیوه ای مقاوم عمل می کند. اگرچه بین کار درونی روح القدس و موعظه بیرونی کلام ارتباط خاصی وجود دارد، اما فیض پیشگیرانه به عنوان کار روح القدس محدود به این واقعه نیست. روح القدس جدای از کلام موعظه شده، به شیوه هایی غیرقابل درک برای ذهن انسان عمل می کند. نقش فیض پیشگیرانه در بازسازی و ایمان، و رابطه فیض پیشگیرانه و علم پیشین الهی نیز این نتیجه را تایید می کند که فیض پیشگیرانه اصل سازمان دهنده جامعه شناسی آرمینیوس است.

ترجمه ماشینی : این پایان نامه اهمیت کتاب مقدس و مفاهیم الهیات موتیف "تخت خدا" را از طریق بررسی تفسیری متون کتاب مقدس عبری که به آن اشاره مستقیم دارد، بررسی می کند. فصل اول مشکلاتی را که موتیف «تخت خدا» کتاب مقدس مطرح می‌کند و نیز اهداف، محدودیت‌ها، روش‌شناسی و رویه این مطالعه بیان می‌کند. فصل دوم ادبیات مربوطه را از اواخر قرن بررسی می‌کند. این نظرسنجی نشان می‌دهد که وضعیت کنونی تحقیق در مورد موضوع ما تنها جزئی است. فصل سوم به بررسی نقش «تخت الهی» در ادبیات باستانی خاور نزدیک مانند متون سومری، اکدی، هیتی، اوگاریتی و مصری اختصاص دارد. یکی از نکات قابل توجه در این متون این است که تاج و تخت به عنوان یک شیء مذهبی خدایی و/یا پرستش می شد. فصل چهارم مطالعه مختصری از اصطلاحات تاج و تخت به منظور ارائه پیشینه زبانی برای مطالعه تفسیری که در ادامه می آید ارائه می کند. چهار اصطلاح عبری (kissē'، kissēh، môŝāb̲ و teḵûnāh)، یک کلمه آرامی (korsē') و سایر عبارات مرتبط در اینجا بررسی می شوند. فصل پنجم به تحلیل تفسیری از قسمت‌های «تخت خدا» کتاب مقدس عبری می‌پردازد. تاج و تخت خدا نماد پادشاهی/پادشاهی ابدی، قضاوت و خالقیت اوست. بنابراین، به هر دو سمت زمان، یعنی اورزیت و اندزیت اشاره می کند. همچنین نشان دهنده قدرت کسی است که پیامبران را می خواند و می فرستد: به عنوان مکان وحی عمل می کند. این نشانه پیروزی خداوند بر دشمنان و قدرت مطلق اوست. ضامن امنیت خلق خداست. پیامدهای بسیار دیگری نیز وجود دارد. در مجموع، عرش خداوند مجموع صفات و فعالیت های خداوند در حفظ جهان و نجات قوم اوست. فصل ششم نتایج تحقیق را خلاصه و ترکیب می کند. همچنین در این فصل، موتیف «تخت خدا» کتاب مقدس با موتیف «عرش الهی» خارج از کتاب مقدس مقایسه شده است. بسیاری از جنبه های عجیب و غریب موتیف «تخت خدا» در کتاب مقدس عبری، منشأ منحصر به فرد خود را تأیید می کند.

ترجمه ماشینی : رویداد پساسکولار که در آن زندگی می کنیم به عنوان حد پروژه سکولار مطرح می شود. پروژه سکولار در تلاش برای جدا کردن یک حوزه خصوصی دینی از یک حوزه عمومی و در عین حال به عنوان یک مطالبه ذهنیت بخشی مذهبی از حوزه عمومی را تکرار می کند: خواستار انطباق با یک ذهنیت ساده، تولید جهانی از موضوعات ساده از طریق یک حوزه عمومی است. متافیزیک معین الاهیات تبدیل سکولاریسم در این خواست اخیر، سادگی موضوعات و دنیای خود را به اجرا در می آورد. با این حال، این سادگی را نمی‌توان به عنوان زندگی در نظر گرفت. پس برای زندگی واقعی و اندیشیدن به پست سکولار، نه صرفاً مقاومت در برابر امر سکولار، بلکه مقاومت در برابر سادگی، توسعه راه هایی برای غیر از ساده شدن و تولید جهانی غیر از آن چیزی که با متافیزیک تبدیل مطابقت دارد، نیاز دارد. این پایان نامه پیشنهاد می کند با توسعه هستی شناسی سیاسی پساسکولار برگرفته از کار جودیت باتلر و آلفرد نورث وایتهد، نیازمندی های رویداد پساسکولار را برآورده سازد. خواندن این دو فیلسوف، هستی‌شناسی سیاسی پساسکولار است که در متافیزیک خلاقیت نهفته است، متافیزیکی که خود از قبل به امر سیاسی آلوده شده است. در تقاطع کار باتلر و وایتهد، متافیزیکی پدید می آید که گفتمانی سیستماتیک از امر سیاسی است. از این متافیزیک یک هستی شناسی سیاسی ایجاد می شود. این هستی شناسی سیاسی با ظن به دستور زبان به مثابه ظن شکل فکری موضوع- محمولی آغاز می شود که هستی شناسی های جوهر را پایه گذاری می کند. با این شبهه، به وجود اجازه داده می‌شود که به‌عنوان صیرورت، به‌ویژه به‌عنوان مادی شدن، آشکار شود، به‌طوری‌که فعلیت، مادی شدن است. این نیز یک تبدیل رابطه‌ای از احساس است، تبدیل شدن به‌عنوان فرآیندی از احساس فشرده است که هرگز نمی‌تواند برای خود نهایی شود، و همیشه از سقوط مستمر خود رنج می‌برد. در نهایت، اما بدون پایان، فعلیت تبدیل شدن به خلاقیت است که با خشونت الهی گشوده می‌شود که تاریخ را با ممکنات می‌شکند و به هستی‌شناسی سیاسی پساسکولار آینده می‌انجامد.

ترجمه ماشینی : رابطه بین فلسفه و الهیات در اندیشه شلایرماخر از زمان آغاز مطالعاتی که به نقد آثار متکلم قرن نوزدهم اختصاص داشت، موضوع مناقشه بوده است. این پایان نامه سعی دارد از طریق بررسی رابطه خدا و جهان در آثار مهم فلسفی و کلامی شلایرماخر، به ترتیب دیالکتیک و گلابنسلهره، به درک این موضوع کمک کند. سخنرانی های منتشر شده پس از مرگ در دیالکتیک، تلاش های بالغ شلایرماخر در تأمل فلسفی را به تصویر می کشد. نقطه عزیمت شلایرماخر در این اثر به طور خاص ماهیت معرفتی دارد، الهیدان قرن نوزدهم وظیفه دیالکتیک را به عنوان یقین در اصول و قوانین برای هدایت صحیح تفکر متضاد به یقین دانستن در نظر می گیرد. اولی وظیفه بخش متعالی دیالکتیک را تشکیل می دهد. دومی وظیفه بخش رسمی است. علاقه مطالعه ما در بخش استعلایی دیالکتیک نهفته است، زیرا شلایرنلاخر در اینجاست که رابطه خدا-جهان را مورد توجه قرار می دهد. یک جنبه اساسی از بخش متعالی دیالکتیک شامل تعریف ماهیت تفکر است که دانستن آن را پایه و اساس آن فرض می کند. به گفته شلایرماخر، تنها تفکر واقعی (wirkliches Denken) که عقل و حساسیت را یکی می کند، ممکن است چنین زمینه ای را فراهم کند. تفکر واقعی در ادغام فعالیت عقل (Vernunftthätigkeit) و دانشکده سازمان (سازمان) رخ می دهد. اولی عزم ایده آل و دومی عزم واقعی را برای فرآیند تفکر فراهم می کند.

ترجمه ماشینی : برای انجام تحلیل های تطبیقی ​​کی یرکگارد و نیچه، پایانی وجود ندارد. با این حال، این پروژه یک مسیر منحصر به فرد را در این فرض دنبال می کند که هم کی یرکگور و هم نیچه توجه قابل توجهی را به موضوع قدرت در رابطه با زندگی در جهان مسیحیت قرن نوزدهم اختصاص دادند. اگرچه مفهوم قدرت نیچه از اواخر دهه 1800 به شدت مورد بررسی قرار گرفت، محققان به تازگی شروع به بررسی کامل مفاهیم اجتماعی و سیاسی اندیشه کی یرکگور کرده اند. در حالی که روش‌های خاصی این کار را با جدا کردن «اندیشه سیاسی» از پیش‌فرض‌های الاهیاتی خود انجام می‌دهند یا تمایلی به سیاسی کردن الهیات کی‌یرکگور نشان می‌دهند، من در پی آن هستم که نشان دهم چگونه ابعاد سیاسی اندیشه‌های آن‌ها از هسته الهیاتی (الف) مربوط به آنها سرچشمه می‌گیرد. Weltanschauungen. با تلاش برای فرمول‌بندی مفهوم کی یرکگور از قدرت، استدلال می‌کنم که نه تنها این دو متفکر به عوامل مشابه پاسخ می‌دهند و بحران‌های مشابهی را در اقتدار رو به زوال جهان مسیحیت شناسایی می‌کنند، بلکه کی‌یرکگور همچنین موضع نیچه را به طور مؤثر پیش‌بینی و نقد می‌کند. بدنه پروژه به سه بخش اصلی تقسیم می شود. بخش اول خلاصه ای از کیهان شناسی، انسان شناسی و مفهوم قدرت نیچه را ارائه می کند. بخش بعدی کیهان شناسی و انسان شناسی کی یرکگارد را قبل از بازسازی مفهوم قدرت از منابع مختلف در سراسر تالیف مستعار، نوشته های مذهبی، مجلات و مقالات شخصی بیان می کند. در بخش پایانی تلاش خواهد شد تا این دو دیدگاه تحت حمایت یک تبادل گفتگوی مقایسه و مقایسه شود. نتیجه‌گیری، نقاط قوت و ضعف هر دو موضع را ارائه می‌کند و پیامدها و ارتباط آن‌ها را برای گفتمان گسترده‌تر معاصر در مورد مسائل قدرت ترسیم می‌کند. این پروژه نتیجه می گیرد که مفهوم کی یرکگور از قدرت با موفقیت در برابر چالش هایی که دیدگاه نیچه مطرح می کند مقاومت می کند، در حالی که پایه های متزلزلی را که دومی بر آن استوار است، آشکار می کند. به ویژه، کی یرکگور نشان می دهد که نام های «قدرت ارباب» و «قدرت برده» ساختارهای اسطوره ای هستند.

ترجمه ماشینی : برای فیلسوفانی که به دنبال ارائه گزارشی از ماهیت ویژگی های اخلاقی هستند، اولین قدم مهم، شناسایی مبهم های گفتمان اخلاقی است. این افسانه‌ها نقش‌هایی را مشخص می‌کنند که تصور می‌شود ویژگی‌های اخلاقی ایفا می‌کنند، به طوری که هر خاصیتی که ممکن است به طور قابل قبولی با نادرستی اخلاقی شناسایی شود (مثلا) باید برای ایفای آن نقش مناسب باشد: باید عینی، هنجاری، مقوله‌ای، مقتدرانه، قابل شناخت و یکپارچه در چارچوب طبیعت گرایی متافیزیکی، یافتن نامزدهای مناسب برای ایفای این نقش بسیار دشوار است. از سوی دیگر خداباوری سنتی منابع مفهومی را با خود به ارمغان می‌آورد که برای پایه‌گذاری یک واقع‌گرایی اخلاقی قوی بیش از اندازه کافی هستند. دستورات الهی و نگرش‌های الهی هر دو نامزدهای مناسبی برای ایفای نقشی هستند که گفتمان اخلاقی برای ویژگی‌های اخلاقی ایجاد کرده است. برخلاف بسیاری از حکمت‌های فلسفی دریافت‌شده، گزارش‌های فرااخلاقی که دلالت بر وابستگی حقایق اخلاقی به حقایق الهیاتی دارند، با هیچ مشکل غیرقابل‌العاده‌ای مواجه نیستند. نگرانی‌ها مبنی بر اینکه گزارش‌های فرااخلاقی خداباورانه متضمن پیامدهای نامطلوب مختلفی هستند - به عنوان مثال. اینکه جهان‌های احتمالی نزدیکی وجود دارند که در آن‌ها هیچ چیز از نظر اخلاقی اشتباه نیست، بسیاری از ادعاهای اخلاقی ماهوی به‌طور خودسرانه درست هستند، اگر اصلاً درست باشند، و اینکه نسبت‌های خصوصیات اخلاقی به خدا زائد یا نامنسجم هستند - می‌توان نشان داد که بی‌اساس است. بنابراین فیلسوفان خداباور دلیل خوبی برای ایجاد گزارش‌های فرااخلاقی متمایز خداباورانه است. روایات گذشته از این دست عمدتاً بر دستورات الهی متمرکز بوده است. با این حال، یک گزارش مبتنی بر نگرش الهی، امیدوارکننده‌تر است، که طبق آن ویژگی‌های اخلاقی با نگرش‌های الهی عامل‌دار یکسان است (مثلاً اشتباه اخلاقی یک عمل به این معناست که خدا از شخصی که آن را انجام می‌دهد ناراضی باشد). این گزارش می‌تواند بسیاری از ظرافت‌های ارزیابی اخلاقی را بهتر از طیف گسترده‌ای از رئالیسم‌های اخلاقی دیگر، چه خداباورانه و چه غیرخداباورانه، در خود جای دهد. به طور خاص، گزارش مبتنی بر نگرش، پیوند قوی و از لحاظ نظری مطلوبی را بین سرزنش و انجام اشتباه حفظ می‌کند. این نظریه به دلایل متعددی از جمله توانایی آن در حفظ وضعیت وجهی حقایق اخلاقی و همخوانی آن با تصور مستقل و قابل قبول و جذاب از زندگی دینی، برتر از نظریه فرمان الهی است.

ترجمه ماشینی : در حالی که در مورد تضادهای فرضی یا واقعی، بین منطق و ایمان، علم و دین مطالب زیادی نوشته شده است، گزارش های کمی از آشفتگی شخصی که این تعارضات می توانند ایجاد کنند وجود دارد. به همین ترتیب، بسیاری از این گزارش‌های غیرداستانی از یک مکان کاملاً قطبی نوشته شده‌اند که به علم یا ایمان متمایل است. در این پایان نامه، من تحقیق و تاریخ را با خاطرات و حس شعر در هم می آمیزم تا تجربه شخصی خود را با این تضاد کشف کنم. در آغاز، من امیدوار بودم که این پروژه مبارزه من را به عنوان یک عضو ارتدوکس کلیسای عیسی مسیح قدیسان آخرالزمان (LDS) در برخورد با سؤالاتی که حس منطقی خودم فراهم کرده بود، به تصویر بکشد. این هدف تا حدی محقق شد. با این حال، در پایان پروژه، من یک کاوش روایی از تجربه خود را که از کلیسای LDS ترک کردم و یاد گرفتم، به جای اعتماد به قدرت ارائه شده توسط یک ساختار ارتدکس، برای احساس راحتی در اعتماد به عقل خودم به تصویر کشیده بودم. فصل اول مبارزه اولیه من با تصدیق سؤالات در ساختار دینی را نشان می دهد. این امر تا حدی با ادغام روایت شخصی با روایت تحقیق شده کشیش و دیرینه شناس فرانسوی پیر تیلارد دو شاردن محقق می شود. من هم مبارزه او با سؤالات و ایمان را نشان می دهم و هم تمایل خود را برای تکیه بر نمونه او به عنوان کسی که سؤال را بدون ترک ایمان خود تصدیق کرد - در مورد شاردن، کلیسای کاتولیک. فصل دوم، مجدداً با پیروی از این الگوی اختلاط پژوهش با خاطرات، به بررسی احساسات تبعیدی می‌پردازد که در طول زمانی که هنوز عضو ارتدکس کلیسای LDS بودم، داشتم. این روایت شخصی در چندین روایت تاریخی و ادبی از تبعید تنیده شده است. در فصل سوم، من با این سوال دست و پنجه نرم می کنم که پس از جدا شدن از آن مؤسسه، با تجربیات معنوی که در دوران حضورم در کلیسای LDS داشتم، چه کنم. فصل چهارم کوتاه یک خط کاملاً داستانی دارد زیرا من به دیدگاه معنوی و ذهنی خود پس از اتمام این پروژه می پردازم.

ترجمه ماشینی : این پایان نامه به فردگرایی پروتستانی و میزان توانمندسازی بالقوه آن برای زنان ویکتوریایی می پردازد. منظور من از فردگرایی پروتستانی، شیوه ای از تفکر و صحبت درباره خود است که از الهیات پروتستانی ناشی می شود و ارتباط نزدیکی با آن دارد. همانطور که من استدلال می کنم، این تأکید جدید بر فردگرایی پروتستان، زنان ویکتوریا را در موقعیت امیدوارکننده ای قرار داد. برخلاف فلسفه و تئوری سیاسی، که به طور سنتی ادعای فردی بودن یک فرد را بر اساس عقل خود می‌دانستند - چیزی که اغلب اعتقاد بر این بود که زنان فاقد آن هستند، پروتستانتیسم به طور کلی وضعیت فردی یک فرد را محصول شرایطی بسیار جهانی‌تر کرده است: مسئولیت نهایی هر فرد در برابر خدا فردگرایی پروتستان ادعا می کند که مردم در درجه اول فردی هستند، زیرا هر یک از آنها - چه مرد و چه زن - باید به طور جداگانه در برابر خدا در روز قیامت بایستند. از آنجایی که افکار سیاسی غرب به طور کلی ادعای حقوق یک فرد را بر وضعیت او به عنوان یک فرد پیش بینی کرده است، ادعاهای بهبود یافته زنان ویکتوریا در مورد وضعیت فردی، به نوبه خود موارد بهبود یافته ای را برای استدلال برای حقوق شخصی و سیاسی خود به آنها داد. از جمله این حقوق می‌توان به حق رضایت (ازدواج، رابطه جنسی و غیره) و حق پیروی از وجدان خود (در مسائل اخلاقی، مذهبی و سیاسی) اشاره کرد. دو فصل اول این پایان نامه بر روی فردگرایی پروتستانی تمرکز دارد که در نوشته های دینی آنگلیکان انجیلی و کلیسای وسیع آنگلیکان آمده است، فصل اول به بررسی جریان های فردگرایانه و ضد فردگرایانه در چنین متون الهیاتی می پردازد و فصل دوم به بررسی میزان پروتستان شدن این گونه آثار می پردازد. در دسترس زنان است. فصل‌های سوم و چهارم به شارلوت برونته و مری آگوستا وارد، رمان‌نویس‌های زن دوره ویکتوریا می‌پردازند و این که چگونه رمان‌های آنها وعده‌ها و خطرات فردگرایی زن پروتستان را به نمایش می‌گذارند. برونته، که همانطور که من استدلال می‌کنم، یک فردگرایی پروتستانی نسبتاً مذهبی ارتدکس را به تصویر می‌کشد، چنین فردگرایی پروتستانی ارتدوکس را به‌عنوان عموماً در دسترس و توانمند برای زنان معرفی می‌کند. در مقابل، وارد، که فردگرایی پروتستانی بسیار کمتر ارتدوکس را به تصویر می‌کشد، چنین فردگرایی پروتستانی هترودوکسی را برای زنان دشوار، اگر نگوییم غیرممکن، ارائه می‌کند.

ترجمه ماشینی : این تز استدلال می کند که ادعای هگل مبنی بر اینکه آمدن مسیح محور مرکزی تاریخ است، مستلزم نقطه گذاری دوگانه تاریخ توسط واقعه مسیح است. همانطور که بندتو کروچه تشخیص داد، مسیحیت برای هگل تاریخ «جدید» را آغاز می کند که او آن را «تاریخ حقیقت» نامید. من استدلال می‌کنم که پیش از این تاریخ حقیقت، در سوی دیگر واقعه مسیح، یک «تاریخ سقوط» پنهان است. من این «تاریخ سقوط» را با روایت تکاملی هگل از تاریخ دینی می شناسم که حرکت از دین طبیعی تا ظهور مسیحیت را ترسیم می کند. بر این اساس، «تاریخ سقوط» تاریخ ظهور وحی از بی‌واسطگی حیات طبیعی است. از نظر هگل، این زندگی از نظر تاریخی «لاپساری» است، که با شکسته شدن زویک تاریخ به گناه و بردگی پدیدار شده است. دین یهودی (و بعداً مسیحی) این فاجعه تاریخی را به عنوان «سقوط» آدم، که هگل از نظر گونه شناختی او را مسیح می خواند، نشان می دهد. بنابراین رویداد مسیح هم هدف و هم نقطه شروع تاریخ است. این هدف «تاریخ سقوط» و نقطه آغاز «تاریخ حقیقت» است که «نخستین انسان» آن مسیح، آدم دوم است. با این حال، در حالی که این «تاریخ حقیقت» با مسیحیت به‌عنوان «مکاشفه» منطبق است، «تاریخ سقوط» از «آگاهی طبیعی» صرفاً دین طبیعی «پنهان» است، همانطور که گناه، برای الهیات مسیحی، تنها در زیر شناخته شده است. رحمت. بنابراین، پیدایش روایت سقوط پیدایش توسط هگل به امکان درک تاریخ مرتبط است، زیرا برای امکان درک خود انسان (به عنوان غیرآزاد و بنابراین، هنوز Geist) ضروری است.

ترجمه ماشینی : بحث معاصر در مورد الهیات مسیحی ادیان عمیقاً توسط گونه شناسی سه جانبه انحصارگرایی، شمول گرایی و پلورالیسم آلن ریس شکل گرفته است. اگرچه ناکافی بودن ظرفیت توصیفی و انتقادی این نوع شناسی به طور فزاینده ای در این زمینه مورد تایید قرار گرفته است، توافق گسترده در مورد جایگزینی آن همچنان مبهم است. این تز استدلال می‌کند که می‌توان جایگزینی در گونه‌شناسی پنج‌گانه الهیات مسیحی هانس فری یافت، که بین طیفی از رویکردهای الهیات، از الهیات به عنوان گفتمان فلسفی (نوع 1) تا الهیات به عنوان خودتوصیف مسیحی قرنطینه شده (نوع) تفاوت قائل می‌شود. 5). پیشنهاد می‌شود که سؤال اساسی‌تری که توسط گونه‌شناسی فری مطرح می‌شود در مورد چگونگی درک الهیات مسیحی در رابطه با فلسفه و دیگر گفتمان‌های بیرونی، ابزار بهتری برای توضیح موقعیت‌های مختلف در الاهیات مسیحی ادیان در جنبش‌های جهانی قرن بیستم فراهم می‌کند. نشان داده می‌شود که چگونه گونه‌شناسی فری از تأکید او بر محدودیت‌ها و اهمیت گفتمان‌های بیرونی برای الهیات مسیحی پدیدار می‌شود، تأکیدی که ناشی از تفسیر او از راز حضور جهانی مسیح به عنوان تابعی از تجسم خاص در عیسی ناصری است. فصل اول، مبانی فلسفی را که گونه‌شناسی نژاد بر آن‌ها بنا می‌شود، با تأکید ویژه بر تاریخ‌گرایی ترولچ، معرفت‌شناسی تجربه دینی هیک و هرمنوتیک پدیدارشناختی دبلیو سی اسمیت بررسی می‌کند و به این نتیجه می‌رسد که آنها رویکرد عذرخواهی گونه‌شناسی را تعیین می‌کنند.