جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

فلسفه دین شاخه‌ای از فلسفه مشتمل بر همه مباحث فلسفی‌است که بن‌مایه آن‌ها پرسش‌هایی‌است که از دین سرچشمه می‌گیرد. فلسفه دین، ارزیابی مفاهیم و باورهای بنیادین سنت‌های دینی ویژهٔ جوامع مختلف است. موضوعات اصلی فلسفه دین، استدلال پیرامون طبیعت، وجود یا عدم وجود خدا، زبان دین، معجزه، دعا، مسئله شر، صفات خدا، پلورالیسم دینی، معرفت‌شناسی دینی و رابطه بین دین و دیگر نظام‌های ارزشی مانند اخلاق و علم تجربی است. فلسفه دین با فلسفه دینی متفاوت است؛ فلسفه دینی فکر فلسفی‌است که توسط دین هدایت می‌شود که نمونه‌هایی از آن را می‌توان در فلسفه مسیحی یا فلسفه اسلامی جستجو کرد، اما فلسفه دین تبیین عقلانی ماهیت دین به خودی خود است، بنابراین برای مطالعهٔ فلسفه دین نیازی به باورمندی به ادیان وجود ندارد. اصطلاح فلسفهٔ دین، اصطلاحی‌است که از اواخر قرن هجدهم رایج گردیده‌است. این اصطلاح تحت تأثیر هگل رواج یافت که گونه‌های مختلف فلسفه را در نظام فکری خود وارد کرده بود. فلسفه دین، با پرسش‌های بنیادی آغاز می‌شود که ادیان به وجود آورده‌اند. فلسفه‌ورزی در این پرسش‌ها بازتاب برداشت فیلسوف از کارکرد فلسفه‌است. بخش مهمی از فلسفهٔ دین را دلایل وجود خدا و دلایل عدم وجود خدا تشکیل می‌دهند. دلایل جهان‌شناسانه وجود خدا سابقه‌اش به افلاطون و ارسطو می‌رسد که به مفهوم علیت باور داشتند. دلایل وجودشناسانه که نخستین بار آنسلم آن را باب کرد، مرکز ثقلش مفهوم موجود کامل است. دلایل عدم وجود خدا و رد ادله سنتی اثبات خدا نیز همواره مورد توجه فلسفهٔ دین بوده‌است.

ترجمه ماشینی: گزارش‌های ماتریالیستی معاصر از آگاهی و ذهنیت به چالش می‌کشند که ما چگونه درباره خود و واقعیت نهایی فکر می‌کنیم. این کتاب از دیدگاه غیر ماتریالیستی افراد و ذهنیت و قابل درک بودن اندیشیدن به خدا به عنوان یک واقعیت غیر فیزیکی و معنوی دفاع می کند. تلاش می‌کند تا رابطه یکپارچه بین خودمان و بدن‌های مادی ما و بین خدا و کیهان را به شیوه‌ای مرتبط بیان کند. نسخه‌های مختلف ماتریالیسم، و همچنین مفاهیم جایگزین و پسا دوگانه‌ای خدا، ارزیابی می‌شوند.

ترجمه ماشینی: به دنبال پرداختن به بحران معاصر الهیات، بررسی آینده ممکن برای یک رشته دانشگاهی است که ریشه در زندگی و تعلیم کلیسای مسیحی دارد، در موقعیتی از کثرت گرایی فکری. برای تعهد به گفتگو استدلال می کند.

ترجمه ماشینی: دین و علم بحث قطعی معاصر درباره بسیاری از مسائل پیرامون درک ما از خدا و حقیقت دینی و تجربه در درک ما از خدا و حقیقت دینی و تجربه در عصر علمی ما است. این نسخه به طور قابل توجهی توسعه یافته و اصلاح شده از Religion in an Age of Science، برنده جایزه عالی تعالی آکادمی دین آمریکا و جایزه کتاب تمپلتون است. ایان جی. باربور - محقق برجسته در این زمینه - سه فصل تاریخی مهم در مورد فیزیک و متافیزیک در قرن هفدهم، طبیعت و خدا در قرن هجدهم و زیست شناسی و الهیات در قرن نوزدهم اضافه کرده است. او همچنین بخش‌های جدیدی در مورد تحولات معنویت محور طبیعت، نظریه اطلاعات و نظریه‌های آشوب و پیچیدگی اضافه کرده است.

از ویکی پدیا فارسی: کتاب چرا من مسیحی نیستم، متن سخنرانی‌ای است که برتراند راسل در ۶ مارس ۱۹۲۷ در سالن شهرداری باترسی به دعوت و پشتیبانی جامعه سکولار ملی جنوب لندن ایراد کرد که به صورت جزوه‌ای در همان سال چاپ شد و پس از ویرایش پائول ادوارد، ویراستار کتاب‌های راسل، به شهرت بیش‌تری رسید. این سخنرانی به همراه مقالات دیگر در پیرامون مذهب منتشر شده است. راسل با تحلیل آنچه که به معنای اصطلاح مسیحی است، آغاز می‌کند و توضیح می‌دهد که چرا او به "جاودانگی خدا " اعتقاد ندارد و به همین دلیل است که او "فکر نمی‌کند که مسیح بهترین و عاقلترین مرد باشد" به عنوان "الگو برای مسیحیان ". او تعدادی استدلال منطقی برای وجود خدا را در نظر می‌گیرد و به مفاهیم مربوط به الهیات مسیحی می‌پردازد. او به مخالفت با «استدلال طراحی» می پردازد و نظریه‌های داروین را مورد حمایت قرار می‌دهد. راسل همچنین از وجود تاریخی عیسی مسیح شکایت می‌کند و به اخلاق دین می‌پردازد، که، به نظر وی، عمدتاً مبتنی بر ترس است.

ترجمه ماشینی: یک سؤال اساسی در فلسفه دین این است که آیا اعتقاد دینی باید مبتنی بر شواهد باشد تا به درستی پذیرفته شود؟ در سال‌های اخیر دو موضع برجسته در مورد این موضوع مطرح شده است: مدرک گرایی، که مدعی است اعتقاد دینی صحیح مستلزم شواهد است. و معرفت شناسی اصلاح شده که مدعی است اینطور نیست. شواهد و عقاید دینی شامل یازده فصل از فیلسوفان برجسته است که بحث را به مسیرهای جدیدی سوق می دهد. جلد دارای سه قسمت است. بخش اول تقاضای شواهد را بررسی می کند: برخی از فصل ها به آن اعتراض دارند در حالی که برخی دیگر به دنبال بیان مجدد آن یا یافتن فضایی برای سازش بین معرفت شناسی اصلاح شده و مدرک گرایی هستند. بخش دوم راه هایی را بررسی می کند که در آن باورها با شواهد مرتبط هستند. یعنی روش هایی که در آن شواهد موافق یا علیه باور دینی که در دسترس یک فرد است، می تواند به باورهای پیشینه آن شخص و سایر شرایط بستگی داشته باشد. بخش سوم شامل فصولی است که شواهد واقعی موافق و مخالف اعتقاد دینی را مورد بحث قرار می دهد. ادله اعتقاد به خدا شامل به اصطلاح رضایت مشترک نسل بشر و شیوه ای است که چنین اعتقادی به زندگی اخلاقی معنا می دهد. شواهدی علیه آن شامل پازل های عمیقی در مورد آزادی الهی است که نشان می دهد غیرممکن است موجودی از نظر اخلاقی کامل باشد.