جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: رابرت مک کیم در کتاب «درباره تنوع مذهبی» تعدادی از پاسخ‌های احتمالی را به دانش سنت‌های مذهبی متنوعی که امروزه در دسترس همه ما است، متمایز و بررسی می‌کند. گریزی از این واقعیت نیست که حضور سنت های رقیب اکنون با هر یک از سنت ها به شیوه ای جدید و نیرومند روبرو می شود. و به طور گسترده ای به رسمیت شناختن حساسیت های مذهبی واقعی و جدیت واقعی مذهبی در دیگران وجود دارد. آگاهی از سنت های دیگر چگونه ممکن است و چگونه باید بر عضوی از یک سنت مذهبی خاص تأثیر بگذارد؟ چه نگرشی باید نسبت به باورها و چشم اندازهای نجات بخش اعضای دیگر سنت ها داشت؟ مک کیم چندین پاسخ پیشنهادی برای این سؤالات را بررسی می‌کند و عمیق‌ترین تحلیل‌ها را تا به امروز از گزینه‌هایی مانند انحصارگرایی و شمول گرایی ارائه می‌کند. او استدلال می کند که آنچه شبیه موقعیت های کاملاً تعریف شده و گسسته به نظر می رسد تا حدودی تحت بررسی حل می شود و احتمالات متفاوتی را آشکار می کند. مک کیم بهترین مکان را برای یافتن معقول‌ترین پاسخ‌ها پیشنهاد می‌کند و جذابیت گزینه‌های جامع‌گرا را مورد بررسی قرار می‌دهد. او توجه خاصی به ماهیت مبهم مذهبی شرایط ما و پیامدهای این ابهام دارد.

ترجمه ماشینی: آیا آزادی مذهبی به دنبال برابری و غیرقانونی کردن تبعیض محدود شده است؟ آیا تلاش کافی برای انطباق با کسانی که وجدان دینی دارند انجام می شود؟ همه حقوق مهم هستند، اما گاهی حق اجرای باورهای دینی به طور فزاینده ای در قوانین کشورهای مختلف پس از پیگیری سایر اولویت های اجتماعی در جایگاه دوم قرار می گیرد. حق آزادی عقیده و ابراز عقیده در تمامی منشورهای حقوق بشر نوشته شده است. در ایالات متحده گاهی اوقات آزادی مذهبی به عنوان "اولین آزادی" دیده می شود. با این حال، به طور فزاینده‌ای در بسیاری از حوزه‌های قضایی در اروپا و آمریکای شمالی، آزادی مذهبی می‌تواند به راحتی توسط حقوق دیگر «تخفیف» شود. راجر تریگ به مفروضاتی نگاه می‌کند که در پس تبعیت آزادی مذهبی از دیگر دغدغه‌های اجتماعی، به‌ویژه پیگیری برابری نهفته است. او نمونه هایی از کشورهای مختلف غربی از فرسایش مداوم آزادی مذهب را بیان می کند. حمایت از آزادی عبادت اغلب کافی تلقی می‌شود و اعمال مذهبی از باورهایی که الهام‌بخش آنهاست جدا می‌شوند. دین به‌طور کلی، و مسیحیت به‌طور خاص، که پایه‌ای برای باورهای ما در مورد کرامت انسانی و حقوق بشر است، بسیار دور از آن، اغلب به‌عنوان تهدید و منبع درگیری تلقی می‌شود که به هر قیمتی قابل کنترل است. چالش این است که آیا آزادی می‌تواند برای مدت طولانی حفظ شود، در صورتی که حق اولیه انسان برای آزادی عقیده و عمل مذهبی به‌عنوان بی‌اهمیت نادیده گرفته شود، بدون هیچ تلاشی برای ارائه هیچ گونه سازگاری معقولی. با توجه به نقش محوری دین در زندگی بشر، محدودیت های بی مورد در بیان آن، تهاجم به خود آزادی انسان است.

ترجمه ماشینی: دین تا کجا می تواند در حوزه عمومی نقش داشته باشد، یا باید فقط یک موضوع خصوصی باشد؟ راجر تریگ این سوال را در چارچوب جوامع کثرت‌گرای امروزی بررسی می‌کند، جایی که بسیاری از باورهای مختلف برای جلب توجه فریاد می‌زنند. آیا باید تنوع را جشن بگیریم یا مسائل مربوط به حقیقت در خطر است؟ به ویژه، آیا می توانیم عشق خود را به آزادی حفظ کنیم و در عین حال آن را از ریشه های مذهبی جدا کنیم؟ در جوامعی که در آن عقاید متضاد زیادی وجود دارد، جایگاه دین یک موضوع سیاسی فزاینده است. آیا باید از همه ادیان به طور یکسان در صحن علنی استقبال کرد؟ ترجیح دادن یک دین بر دین دیگر ممکن است به نظر ناتوانی در رفتار یکسان با همه شهروندان باشد، اما برای شهروندان بسیاری از کشورها میراث مسیحی آنها در شیوه زندگی آنها بافته شده است. چه موضوع ازدواج همجنس گرایان باشد، چه حق دختران دانش آموز فرانسوی برای پوشیدن روسری اسلامی، یا صرفاً نمایش عمومی درختان کریسمس، همه جوامع باید رویکردی ثابت برای نفوذ عمومی دین داشته باشند.

ترجمه ماشینی: یوجین ناگاساوا در کتاب خدا و آگاهی پدیداری، بحث ها را در دو حوزه متمایز از فلسفه پل می زند: فلسفه ذهن و فلسفه دین. او مخالفت‌های بدیعی را با «استدلال‌های معرفتی» معروف توماس ناگل و فرانک جکسون علیه رویکرد فیزیکالیستی به آگاهی پدیداری با استفاده از ایرادات خود به استدلال‌هایی علیه وجود خدا مطرح می‌کند. از شکست این استدلال‌ها، ناگاساوا تز متافیزیکی منحصربه‌فردی به نام «فیزیکالیسم غیرنظری» به دست می‌آورد که بر اساس آن اگرچه این جهان کاملاً فیزیکی است، اما حقایقی فیزیکی وجود دارد که حتی با نظریه‌های کامل علوم فیزیکی نمی‌توان آنها را تصرف کرد.

ترجمه ماشینی: «معجزه» فقط همان موضوعی است که برای مجموعه گسترده «معرفی های بسیار کوتاه» انتشارات دانشگاه آکسفورد مناسب است، زیرا به اندازه کافی خاص است که امکان درمان متمرکز را فراهم می کند، و در عین حال به اندازه کافی گسترده است که مورد توجه خوانندگان گسترده باشد. در واقع، معجزه یک جنبه کلیدی از تجربیات بسیاری از افراد مذهبی است. داستان‌های معجزه‌آسا در اسطوره‌های مذهبی و نیز رویدادهای معجزه‌آسا امروزی به افراد مذهبی اطلاع می‌دهند که خدایانشان می‌توانند و می‌توانند در زندگی‌شان مداخله کنند، حتی به روش‌هایی که با قوانین طبیعی نظم خلق شده در تضاد است. دانشگاهیان در بسیاری از رشته‌ها مدت‌هاست که معجزات را مطالعه کرده‌اند تا سعی کنند به سؤالات مختلفی از جمله: معجزه چیست؟ آیا توضیحات روانشناختی یا علمی دیگر برای باور مداوم به معجزه وجود دارد؟ داستان‌های معجزه‌آسا درباره ساختارهای درونی و الهیات ادیان چه ارتباطی دارند؟ معجزات چه نقشی در زندگی کسانی که آن را تجربه می کنند دارند؟ این کتاب بررسی خوبی از برخی از این سوالات و نحوه پرداختن به آنها ارائه می دهد. یوجین ناگاساوا، نویسنده این مقدمه بسیار کوتاه، استاد فلسفه در دانشگاه بیرمنگام است، و بنابراین جای تعجب نیست که او به تعاریف فلسفی کلاسیک از معجزات، نقد معروف هیوم از معجزات، و اینکه آیا همیشه علاقه مند است. اعتقاد به معجزه عقلانی است او بحث خود را در مورد این مسائل با مروری بر تحقیقات شناختی در مورد منشأهای احتمالی تکاملی برای گرایش انسان به اعتقاد به هر چیز ماوراء طبیعی، از جمله مداخله ظاهری الهی که معجزه را نشان می دهد، تقویت می کند. از آنجایی که تعاریف او (و بسیاری دیگر) از "معجزه" بر یک عامل ماوراء طبیعی تکیه دارد، ناگاساوا همچنین شامل بررسی مختصری از داستان های معجزه باستانی از یهودیت، مسیحیت، اسلام، هندوئیسم و ​​بودیسم است. این کتاب با فصلی غافلگیرکننده به پایان می‌رسد که نشان می‌دهد رفتار نوع‌دوستانه، حتی اگر از نظر فنی معجزه‌آسا نباشد، یک جایگزین عقلانی ستودنی برای معجزات در دنیای امروز است. بهترین بخش این کتاب کوچک بحث روشن و مختصر ناگاساوا در فصل اول از معجزه است. سبک نوشتاری جذاب او شامل بسیاری از نمونه‌های دنیای واقعی و همچنین آزمایش‌های فکری ظریفی است که به خواننده کمک می‌کند تا تفاوت‌های بین رویدادهای غیرمعمول یا شگفت‌انگیز و آنچه را که باید معجزه واقعی در نظر بگیریم را درک کند. به عنوان مثال، او داستان انفجار گاز در کلیسایی در نبراسکا در سال 1950 را بازگو می کند که مطمئناً تمام اعضای گروه کر را که قرار بود برای جلسه تمرین هفتگی خود در آنجا حضور داشته باشند، کشته می شد، اگر همه آنها به دلایل مختلف غیرمرتبط به تأخیر نمی افتادند. (10). او از این رویداد شگفت‌انگیز استفاده می‌کند تا نشان دهد، در حالی که معتقدان ممکن است چنین رخدادی را معجزه بدانند، احتمالاً تعاریف رضایت‌بخشی از معجزه را برآورده نمی‌کند، که ایجاب می‌کند که معجزه ادعایی ممکن است صرفاً یک تصادف احتمالی بعید نباشد. او این بخش را با صورت بندی خاص خود از تعریف رایج فلسفی معجزه به پایان می رساند: «معجزه نقض قوانین طبیعت است که توسط عامل عمدی ایجاد می شود. و اهمیت دینی دارد» (18). یکی دیگر از فصل های مهم کتاب، فصل 3 است، با عنوان "چرا بسیاری از مردم به معجزه اعتقاد دارند؟" خلاصه تحقیقات روان‌شناختی و شناختی ناگاساوا در مورد معجزات، او را به این نتیجه می‌رساند که «اعتقاد به معجزه بسیار گسترده است، زیرا انسان‌ها از نظر شناختی و رشدی نسبت به شکل‌گیری و انتقال چنین باوری تعصب دارند» (68). نمونه‌هایی از این سوگیری‌های شناختی عبارتند از «نظریه ضد شهودی حداقلی» - که معتقد است ایده‌ها یا رویدادهای کمی شگفت‌انگیز با موفقیت بیشتری نسبت به موارد معمولی منتقل می‌شوند - و «پاریدولیا»: پدیده‌ای که به وسیله آن انسان‌ها الگوهای معناداری را در جایی که واقعاً وجود ندارند، کشف می‌کنند، مانند دیدن چهره‌ها. در پوست درخت به همین ترتیب، روان‌شناسان نشان داده‌اند که انسان‌ها اغلب قصد هدفمندی را به عوامل فراطبیعی نسبت می‌دهند که مسلماً رویدادهای تصادفی هستند. ناگاساوا توضیح می‌دهد که به دلیل این تمایل است که شنیدن اینکه مردم اعلام می‌کنند «همه چیز به دلیلی اتفاق می‌افتد» امری عادی است. خوانندگانی که با این نوع نظریه‌های شناختی و روان‌شناختی برای رفتار دینی همدل هستند، این بخش از کتاب را راضی‌کننده می‌دانند. کسانی که چنین نظریه‌هایی را تقلیل‌دهنده می‌دانند، کمتر راضی خواهند بود، زیرا نویسنده هیچ بحثی درباره نقدهای رایج از رویکرد شناختی ارائه نمی‌کند. در واقع، محققان ادیان، که اکثریت آنها نوعی تحلیل فرهنگی را برای مطالعات خود به ارمغان می‌آورند، احتمالاً برخورد اجمالی ناگاساوا با تحقیقات انسان‌شناختی درباره معجزات را ناکافی می‌دانند. پروژه اصلی او این است که توضیح دهد معجزات چیست و چرا مردم در اعتقاد به آنها پافشاری می کنند حتی زمانی که این باور به وضوح غیرمنطقی است. این بدان معناست که او عمدتاً مطالعات پدیدارشناختی افراد مذهبی، روایت‌های معجزه‌آسا و کارکردهای اجتماعی این روایت‌ها را نادیده می‌گیرد یا نادیده می‌گیرد. البته، در یک «مقدمه بسیار کوتاه»، نمی توان انتظار داشت که همه جنبه های موضوع به تفصیل پوشش داده شود، اما دانشمندان علوم دینی که بر پیامدهای اجتماعی معجزه تمرکز می کنند، ممکن است از یافتن اندکی از بینش ها و اکتشافات خود ناامید شوند. در این کتاب به طور کلی، معجزه: یک مقدمه بسیار کوتاه به هدف خود می رسد تا خوانندگان عمومی را با موضوع معجزه آشنا کند. این کتاب مطمئناً مکمل مفیدی برای هر دوره کارشناسی است که به معجزات می پردازد، به ویژه به دلیل تصاویر و نمونه های پر جنب و جوشی که ناگاساوا در متن آورده است. در حالی که دیدن یک بررسی قوی تر از مفاهیم اجتماعی داستان های معجزه در زندگی تمرین کنندگان مذهبی بسیار خوب بود، این کتاب همچنان یک مدخل مفید و نوشته شده برای مطالعه آکادمیک معجزات است.

ترجمه ماشینی: مقالات این جلد به افتخار بومن ال. کلارک است. بومن کلارک از کالج Millsaps، دانشگاه می سی سی پی، و دانشگاه اموری در آتلانتا، جورجیا، از جمله دکترا در فلسفه از Emory در سال 1961 مدرک گرفت. از گروه فلسفه دانشگاه جورجیا، آتن، جورجیا، که در سال 1990 از آنجا بازنشسته شد. او همچنین چندین سال به عنوان رئیس این گروه خدمت کرد. او در مجامع حرفه‌ای مناصب برجسته‌ای از جمله رئیس انجمن فلسفی جورجیا، رئیس انجمن فلسفه دین و رئیس انجمن فلسفه و روان‌شناسی جنوبی داشته است. او همچنین به عنوان سردبیر مجله بین المللی فلسفه دین از سال 1975 تا 1989 خدمت کرد. پروفسور کلارک نویسنده زبان و الهیات طبیعی (هاگ: موتون و شرکت، 1966) و همچنین مقالات متعددی در مجلات حرفه ای است. او در زمینه‌های فلسفه دین، مطالعه فلسفه آلفرد نورث وایتهد، و توسعه محاسبات افراد مشارکت‌های عمده‌ای داشته است. ix J. F. Harris (ویرایش)، منطق، خدا و متافیزیک، ix. © 1992 Kluwer Academic Publishers. مقدمه عنوان این جلد یعنی منطق، خدا و متافیزیک با دقت و عمد انتخاب شده است. مقالات این مجلد معطوف به مسائل و مشکلاتی است که در محدوده این سه حوزه مختلف تحقیق فلسفی قرار دارد.

ترجمه ماشینی: فلسفه دین افلاطونی دیدگاه‌های سنتی تفکر دینی افلاطون را به چالش می‌کشد، و استدلال می‌کند که این دیدگاه‌ها در مورد تکریم هستی در مقابل تبدیل شدن، اغراق می‌کنند. دانیل آ. دامبروفسکی بررسی می‌کند که چگونه دیدگاه‌های فرآیندی یا نئوکلاسیک در مورد دیدگاه افلاطون نسبت به خدا عمدتاً نادیده گرفته شده‌اند، و هم دیدگاه ما را نسبت به افلاطون و هم دیدگاه ما را نسبت به آنچه در فلسفه دین معاصر بر اساس افلاطون می‌توان گفت ضعیف می‌کند. با نگاهی به دیالوگ های بعدی که عمدتاً نادیده گرفته شده اند، دامبروفسکی یک خداباوری پویا را در افلاطون می یابد و یک فلسفه دین افلاطونی جدید و بسیار متفاوت ارائه می دهد. چارچوب تفسیری اثر از کاربرد فلسفه فرآیندی ناشی می شود و ادامه اندیشه افلاطون را در آثار هارتشورن و وایتهد مورد بحث قرار می دهد.