جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

کتاب محاضرات حول دور الصحابة فی النهضة الحسینیة و جواز لعن یزید فی القرآن و السنة توسط محمد جعفر الطبسی به رشته تحریر در آمده است. شک و تردیدی نیست که امت اسلامی در مقابل قیام حضرت سید الشهداء (ع) مسؤول بودند. و بر مسلمین واجب بود که حول نصرت و یاری حضرت سید الشهداء (ع) اقدام نمودند. به دلیل اینکه ایشان برای احیای دین جدشان پیامبر اسلام (ص) و احیای امر بمعروف و نهی از منکر قیام نمودند. و منکر در عصر حضرت سید الشهداء (ع) وجود بنی امیه و استهزای دین و احکام اسلامی و رسول اعظم (ص) توسط آنان بود. پس بر امت اسلامی دفاع از حیثیت و محدوده اسلام و قرآن لازم بود. مؤلف این اثر درصدد است تا به بیان نقش اصحاب رسول الله (ص) هنگام خروج امام بسوی عراق یا کوفه در منطقه حجاز یا در مناطق و اماکن دیگری بودند و سید شباب اهل الجنة (ع) را یاری نکردند و مهمتر از آن بعضی از این اصحاب امور و اوضاع را برای مرتکب شدن یزید آن جرائم و منکرات که مثل آن در تاریخ انسانیت نبوده است، هدایت نمودند. این کتاب شامل مقدمه و ده مطلب می باشد. به ترتیب مطالب عبارتند از: جواز لعن کردن یزید از خلال قرآن کریم، کلام احمد بن حنبل پیرامون لعن کردن یزید، وقفه کوتاه با ذهبی، جواز لعن کردن یزید در روایات، لعن کردن یزید در کلمات اعلام، کفر یزید، تارک الصلاة بودن یزید و معتاد به خمر و شراب بودن او، یزید در نظر صحابه و تابعین، سؤال از ذهبی، چه کسی احتمال دارد مسؤلیت این جرائم بزرگ را بر عهده بگیرد؟ مؤلف پس از بررسی پیرامون اصحاب پیامبر (ص) در نهضت و قیام امام حسین (ع) و جواز لعن یزید در قرآن و سنت به این نتیجه رسیده است که بزرگترین فجایع و جرائم و منکرات توسط یزید صورت گرفته است و جواز لعن یزید در خلال قرآن و روایت آمده است و کفر یزید نیز ثابت گردیده است.

إقناع اللائم علی إقامة المآتم کتابی است از سید محسن امین درباره ضرورت سوگواری بر سیدالشهداء و شیوه صحیح آن. این کتاب در راستای تلاش سید محسن امین برای اصلاح شعائر حسینی نوشته شده است. نویسنده در این کتاب به پرسش‎ها و اشکالات بر اصل سوگواری پاسخ داده، نمونه‎های تاریخی و روایی فراوانی را در تأیید و نیکویی سوگواری ذکر می‎کند. هم‎چنین فوائد فراوان سوگواری سیدالشهداء را ذکر می‎کند. سید محسن امین، در این کتاب ضرورت سوگواری سید الشهداء و شیوه صحیح آن را بیان می‌کند. او انگیزه‌اش از تألیف کتاب را پاسخگویی به برخی پرسش‌ها و خرده‌ها درباره اقامه عزای امام حسین شمرده است. اقناع اللائم ردیه ای است بر مقاله ای در مجله الذخیرة الاسلامیة نوشته احمد سورکتی انصاری سودانی. امین، پس از آنکه درباره نیکویی اقامه عزای سیدالشهدا می‌نویسد، در فصل‌هایی به ادعاهای طرح شده پاسخ می‌گوید. - فصل اول: اندوه و گریه بر شهادت امام حسین در این فصل ادله جواز و رجحان گریه در عزای سیدالشهداء بیان می‌شود. امین نخست به اصل اباحه استناد می‌کند و می‌گوید مادام که سوگواری مشتمل بر حرام نباشد، این فعل مباح است. سپس به اتفاقات طبیعی پس از عاشورا که دلالت بر غضب خداوند داشت همانند سرخی آسمان و گریه سنگریزه‌ها و...، استناد می‌کند. سپس مثال‌های فراوانی از گریه پیامبران و نبی اسلام و امامان را ذکر می‌کند. همچنین به روایاتی که امامان سوگواری و گریه در روز عاشورا را توصیه کردند. - فصل دوم: سرودن شعر و مرثیه خوانی بر مردگان؛ در این فصل مراثی فراوانی که در زمان حیات پیامبر و پس از وفات او سروده شده بود، ذکر شده است. همچنین سروده‌های صحابه و تابعین و مسلمانان پس از آن در مصیبت‌هایشان، به عنوان دلیلی بر جواز و رجحان مرثیه سرایی آمده است. مرثیه‌های از صحابه و نیز سروده‌هایی در رثاء سید الشهداء و اصحابش در این فصل ذکر شده است. - فصل سوم: بزرگداشت درگذشتگان؛ سید محسن امین بزرگداشت اموات را سیره عقلا می‌داند و مثال‌هایی از فرهنگ‌های دیگر ذکر می‌کند. سپس به فعل رسول خدا در بزرگداشت حمزه سید الشهدا و رثاء حضرت زهرا در وفات پیامبر و رفتار مشابه دیگر صحابه مثال می‌آورد. - فصل چهارم: شرکت در مجالس سوگواری و اظهار حزن؛ در فصلی کوتاه به چندین روایت از فعل پیامبر اسلام پس از شنیدن خبر شهادت جعفر و ابن رواحه و نیز قراء، استناد می‌کند. - فصل پنجم: انفاق برای مردگان و اهدای ثواب آن به آن‌ها؛ در این فصل نیز مانند فصل‌های گذشته به روایاتی که عمدتاً از منابع عامه است برای اثبات مدعا استناد می‌شود. - فصل ششم: فواید دینی و دنیوی برپایی مجالس امام حسین؛ امین نخست به سیره عقلاء در یادبود سالیانه بزرگان اشاره می‌کند. سپس فواید برگزاری سالیانه مجالس سوگواری را بیان می‌کند. همدردی و مواسات با پیامبر و اهل بیت او، یاری حق و زنده نگه داشتن آن و خوار کردن باطل و از بین بردن آن، شناخت فضائل اخلاقی و صفات پسندیده و تشویق بر آن و نیز آشنایی با قرآن، تاریخ و دیگر معارف در این مجالس، ذکر اخبار و حفظ و ضبط تاریخ عاشورا، فراموش نشدن این واقعه، ترقیق قلب و تقویت حس همدردی و شفقت، شنیدن موعظه و ارشاد و ترغیب به امر به معروف و نهی از منکر، گردآمدن مؤمنان و فواید اجتماعی این گردهمایی، ایجاد پایگاه تبلیغی و تبشیری دین و معرفی آن به دیگران، تسلی دهی به مؤمنان در مصیبت‌هایشان و... از فوایدی است که سید محسن امین برای برپایی عزای سیدالشهداء ذکر می‌کند. - فصل هفتم: اسرار شهادت امام حسین در گفتار موسیو ماربین آلمانی و دکتر جوزف فرانسوی؛ سید محسن امین در این فصل دو رساله کوتاه از دو پژوهشگر اروپایی نقل می‌کند. - فصل هشتم: چکیده کتاب؛ در این فصل به اجمال نتیجه مباحث پیشین را ذکر می‌کند و به صورت گذرا اشکالات سودانی را طرح و رد می‌کند.

«مسند الإمام الشهيد أبي‌ عبدالله الحسين بن على (ع)» تأليف شيخ عزيزالله عطاردى، چهارمين كتاب از موسوعه بزرگ «مسانيد الأئمة (ع)» است كه در سه جلد به زبان عربى منتشر شده است. در اين كتاب از زندگى امام حسين (ع)، فضائل و مناقب و روات و اصحاب و فرمايشات ايشان سخن رفته است. نويسنده، روايات امام حسين (ع) را از مصادر شيعه و سنى استخراج كرده و در ضمن ابوابى به‌صورت موضوعى مرتب نموده است. ساختار اين مسند بدين‌ ترتيب است: 1- احاديثى كه مربوط به زندگى و شخصيت آن معصوم است. اين احاديث، در ضمن 90 باب، دو جلد اول و بخشى از جلد سوم را فراگرفته است. 2- احاديثى كه آن معصوم در موضوعات مختلف بيان كرده‌ اند كه مشتمل بر ابواب متعددى بوده و از صفحه 79 جلد سوم آغاز شده است. 3- راويانى كه از آن معصوم نقل حديث كرده‌ اند، به‌ همراه ذكر مختصرى از حالات ايشان و مدح و جرح‌ هاى آنها كه به ترتيب حروف الفبا در انتهاى جلد سوم آمده است. از صفحه 319 جلد دوم به بعد فضيلت زيارت امام حسين (ع)، نحوه زيارت آن حضرت در ايام و مناسبت‌ هاى مختلف، مطالبى كه در باره زيارت انبياء و ملائكه و گريه بر آن حضرت ذكر شده و مباحثى از اين دست، آمده است.

«مسند الإمام الشهيد أبي‌ عبدالله الحسين بن على (ع)» تأليف شيخ عزيزالله عطاردى، چهارمين كتاب از موسوعه بزرگ «مسانيد الأئمة (ع)» است كه در سه جلد به زبان عربى منتشر شده است. در اين كتاب از زندگى امام حسين (ع)، فضائل و مناقب و روات و اصحاب و فرمايشات ايشان سخن رفته است. نويسنده، روايات امام حسين (ع) را از مصادر شيعه و سنى استخراج كرده و در ضمن ابوابى به‌صورت موضوعى مرتب نموده است. ساختار اين مسند بدين‌ ترتيب است: 1- احاديثى كه مربوط به زندگى و شخصيت آن معصوم است. اين احاديث، در ضمن 90 باب، دو جلد اول و بخشى از جلد سوم را فراگرفته است. 2- احاديثى كه آن معصوم در موضوعات مختلف بيان كرده‌ اند كه مشتمل بر ابواب متعددى بوده و از صفحه 79 جلد سوم آغاز شده است. 3- راويانى كه از آن معصوم نقل حديث كرده‌ اند، به‌ همراه ذكر مختصرى از حالات ايشان و مدح و جرح‌ هاى آنها كه به ترتيب حروف الفبا در انتهاى جلد سوم آمده است. جلدهاى اول و بخشى از جلد دوم اين مسند به شرح حال امام حسين (ع) اختصاص دارد كه در ضمن آن اطلاعات فراوانى از ولادت و فضائل و مناقب آن حضرت، احاديث و فرمايشات پيامبر درباره ايشان، حوادث و وقايع كربلا، شرح شهادت يك‌ به‌يك شهداى كربلا و وقايع پس از شهادت آن جناب ذكر شده است.

«نفَسُ المَهْموم فی مُصیبَةِ سیّدنا الحُسَیْن المَظْلوم» کتابی درباره واقعه کربلا و وقایع پس از آن نوشته شیخ عباس قمی که از ولادت امام حسین (ع) آغاز می‌ گردد و سپس مناقب حضرت و آنگاه تمام وقایع مربوط به واقعه کربلا را شرح می‌ دهد. میرزا ابوالحسن شعرانی و محمد باقر کمره‌ ای این کتاب را به زبان فارسی ترجمه نموده‌ اند. این کتاب شرح فشرده‌ ای است از زندگانی و مبارزات امام حسین (ع) است که از تولد آن حضرت شروع می‌ شود و با قیام توابین، خروج مختار و مرگ یزید پایان می‌ پذیرد. این کتاب از پنج باب و یک خاتمه تشکیل شده است: باب اول: از دو فصل تشکیل شده است: 1- فصل اول در مورد مناقب امام حسین (ع) و به ترتیب درباره شجاعت، علم، فصاحت، زهد، تواضع و عبادت امام. 2- فصل دوم ثواب گریستن در عزای امام حسین و لعن قاتلان وی. باب دوم: آنچه برای امام حسین (ع) بعد از بیعت کردن مردم با یزید بن معاویه تا شهادت آن حضرت روی داده است؛ این باب مفصل‌ترین باب کتاب و در ۲۰ فصل تنظیم شده است؛ در این باب از کشته‌ شدن رشید هجری، حجر بن عدی، عمرو بن حمق خزاعی پیش از واقعه کربلا سخن رفته است. باب سوم: وقایع بعد از شهادت امام حسین (ع)، برادران، فرزندان و یارانش طی چند فصل. باب چهارم: آنچه بعد از شهادت امام اتقاق افتاد از قبیل گریستن آسمان، ناله فرشتگان و گریستن جنیان. باب پنجم: درباره فرزندان و و زنان امام و فضلیت زیارت ایشان، و ستم حاکمان ظالم در تخریب بارگاه حسینی. در خاتمه کتاب نیز به قیام توابین و قیام مختار پرداخته است.

«مسند الإمام الشهيد أبي‌ عبدالله الحسين بن على (ع)» تأليف شيخ عزيزالله عطاردى، چهارمين كتاب از موسوعه بزرگ «مسانيد الأئمة (ع)» است كه در سه جلد به زبان عربى منتشر شده است. در اين كتاب از زندگى امام حسين (ع)، فضائل و مناقب و روات و اصحاب و فرمايشات ايشان سخن رفته است. نويسنده، روايات امام حسين (ع) را از مصادر شيعه و سنى استخراج كرده و در ضمن ابوابى به‌صورت موضوعى مرتب نموده است. ساختار اين مسند بدين‌ ترتيب است: 1- احاديثى كه مربوط به زندگى و شخصيت آن معصوم است. اين احاديث، در ضمن 90 باب، دو جلد اول و بخشى از جلد سوم را فراگرفته است. 2- احاديثى كه آن معصوم در موضوعات مختلف بيان كرده‌ اند كه مشتمل بر ابواب متعددى بوده و از صفحه 79 جلد سوم آغاز شده است. 3- راويانى كه از آن معصوم نقل حديث كرده‌ اند، به‌ همراه ذكر مختصرى از حالات ايشان و مدح و جرح‌ هاى آنها كه به ترتيب حروف الفبا در انتهاى جلد سوم آمده است. نويسنده در جلد سوم، رواياتى را كه از امام حسين (ع) در تفسير آيات قرآن كريم نقل شده به ترتيب سور قرآن ذكر كرده است. كتاب الدعاء، نام بخش ديگر جلد سوم است كه دربرگيرنده ادعيه و مطالبى است كه از آن حضرت درباره آداب و اوقات دعا نقل شده است. روايات فقهى موجود از زبان امام حسين (ع) قريب به چهل صفحه از جلد سوم كتاب را به خود اختصاص داده است. بخش ديگرى از مسند امام حسين (ع) به روايات اخلاقى و اعتقادى اختصاص دارد. در اين بخش در باب حشر تنها يك روايت از امالى شيخ مفيد و 104 روايت در باب حكم و سنن و نوادر ذكر شده است. نويسنده در بخش ديگرى از اين جلد مانند همه مسندها، با نگاهى انتقادى به راويان احاديث پرداخته است. در اين مبحث حدود 266 شخصيت معرفى شده‌اند. نویسنده در بخش پايانى كتاب، تعدادى از مراثى شعرا در باره امام حسين (ع) را در 70 شماره تنظيم كرده است.

کتاب «قامعة أهل الباطل بدفع شبهات المجادل» نوشته علی بن عبدالله بحرانی، شامل فلسفه و انگیزه عزاداری بر امام حسین (ع) همراه با آثار و بركات آن مباحث عمده كتاب است. مولف، نخست به زمینه‌ های تاریخی عزاداری، و نقش احیاگرانه آن اشاره می‌ كند. سپس از تشویق و تاكید ائمه معصومین (ع) بر عزاداری سخن به میان می‌ آورد، آن گاه آثار و نتایج اجتماعی و سیاسی عزاداری را شرح می‌ دهد. در پایان كتاب با مقایسه‌ ای میان عزاداری سنتی و جدید، نقش عزاداری در احیای جامعه تبیین شده است.