جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

چکیده ماشینی : این کتاب که در سال 1951 نوشته شده است (با چاپ دوم در سال 1961)، جای خود را در مجموعه ای چشمگیر از تلاش ها برای مبارزه با الهیات کارل بارت از دیدگاه کاتولیک می گیرد. این کتاب استراتژی دوگانه ارائه توضیحی از «کل اندیشه بارت» را اتخاذ می‌کند، در حالی که این کار را برای گفت‌وگوی اعتراف‌آمیز میان متکلمان انجام می‌دهد. تلاش بالتاسار که نباید به عنوان «مقدمه ای بر الهیات کارل بارت» تعبیر شود، ارائه پاسخی کاتولیک است که اگرچه «رسمی» نیست، با این وجود به دنبال بیان یک جهت و حرکت مشترک در کاتولیک است. الاهیات کارل بارت نشان می دهد که چگونه تجدید نظر در مسائل اساسی در الهیات بنیادی - در مورد رابطه طبیعت و فیض، فلسفه و الهیات، "قیاس وجود" و "قیاس ایمان" - ممکن است به نزدیکی بین این دو منجر شود. رودخانه های بزرگ مسیحیت، بدون به خطر انداختن مرکز ثقل هیچ کدام. در این فرآیند، کتاب سهم عمده‌ای در درک مجدد مسیحیت در دنیای مدرن سکولار شده دارد. منتشر شده با Communio Books.

چکیده ماشینی : این کتاب با بازنگری در رابطه بین نظریه و عمل در تفکر بارت، هسته نظری الهیات کارل بارت را بررسی می کند. پیامد این بازنگری این است که می‌دانیم روایت خود بارت از رشد الهیاتی‌اش تا حد زیادی درست است. سیگورد بارک به شدت از سنت فلسفی ایدئالیسم آلمانی استفاده می کند و استدلال می کند که بخش مهمی از آنچه بارت را به یک الهیدان نظری تبدیل می کند، نحوه تفکر او از پیوند خودآگاهی، عقل و آزادی است که به طور کامل توسط کانت توسعه یافته است. ، فیشته و هگل. این کتاب تفسیر جدیدی از الهیات بارت ارائه می دهد و نشان می دهد که چگونه درک نظری از الهیات در فضای فکری امروز مفید است.

ترجمه ماشینی : تفاسیر اولین الهیات بارت بیشتر جهت گیری آخرت شناختی آن را ایجاد کرده است. به طور معمول، چنین قرائتی درک می کند که تاریخ بشر توسط حضور خدا تضعیف شده است. علاوه بر این، این تفاسیر معمولاً معتقدند که تا مرحله «بالغ» بارت - سال‌های جزم‌شناسی کلیسایی او - تعادل حاصل نشده بود. این تز افکار اولیه بارت را مجدداً بررسی می‌کند تا نشان دهد که نمی‌توان آن را مخالفت نامتعادل حضور خدا با تاریخ بشری توصیف کرد. قصد بارت این نبود که امر تاریخی را باطل یا نفی کند، بلکه آن را محدود و نسبی درک کرد. بر این اساس، فصل آغازین نقد بزرگ بارت از دین را در آثار اولیه‌اش می‌خواند، به‌ویژه به نوعی از دین که موقتی بودن تاریخ را گریزناپذیر می‌دید. در مواجهه با چنین عقل گرایی، بارت بر محدودیت های دین پافشاری می کرد. با این حال، این محدودیت ها به معنای آسیب دیدن دین نیست. فصل دوم با توجه به روایت بارت از اقتدار نسبی موعظه، سنت و تعصب به بررسی چگونگی عملکرد دین در رابطه با حضور تاریخی خدا می‌پردازد. در برابر عقل گرایی مدرن، بارت ادعا کرد که این اشکال تاریخی دقیقاً به این دلیل معتبر هستند که ویژگی تاریخی آنها توجه را به محدودیت های تاریخی موجودات انسانی جلب می کند. فصل اول به این موضوع می پردازد که چگونه پیکربندی اولیه بارت از رابطه زمان با ابدیت، درک او از روش و اهمیت الهیات تاریخی را شکل داد، با این استدلال که بخشش خداوند به هر دوره تاریخی - نه فقط دوره مدرن - اجازه می دهد که مهم باشد. کلیسا تا حدی با ارائه گزارش های سخاوتمندانه از تاریخ بشر، ایمان خود را به بخشش اعلام می کند.

ترجمه ماشینی: کارل بارت به دلیل انتقاد از ناسیونالیسم آلمانی به عنوان تأثیری فاسد بر کلیساهای معترض آلمان در دوره نازی ها مشهور بود. تعریف و به رسمیت شناختن ملیت به عنوان متمایز از دولت، وظیفه مهمی است که در الهیات بارت مورد توجه قرار نگرفته است. این ناشی از نگرانی عمیق او نسبت به ظرفیت تعصب ناسیونالیستی - که هر ملتی باید دولت خود را داشته باشد - برای ترویج جنگ است. این مشکل او را برانگیخت تا از الهیات لیبرال پروتستان آلمان جدا شود. در این کتاب، کریس موزلی چگونگی درک ملیت بارت را در پرتو علاقه مادام‌العمر به تفسیر و موعظه روایت پنطیکاست در اعمال 2 ردیابی می‌کند. او نشان می‌دهد که چگونه مسئولیت‌های او به‌عنوان کشیش کلیسای اصلاح‌شده سوئیس مستلزم موعظه در این متن است. بخشی از تقویم کلیسا، و بنابراین چگونه دفاع او از گنجاندن بند filioque در اعتقادنامه Niceno-Constantinopolitan از خدمت، تشریفات و تشریفات ضمنی او سرچشمه می گیرد. نگرانی برای انکار اینکه ملت ها از ابتدا در خلقت وجود دارند، دلیل مهمی برای مخالفت بارت از معاصرانش بر سر دستورات آفرینش بود، و این که مجادله او علیه "الهیات طبیعی" عمدتاً ناشی از رد ایده لیبرال آلمانی بود که ظهور و سقوط. ملل بخشی از چرخه طبیعت است که صرفاً منعکس کننده اعمال الهی است. در برابر این خودپسندی، بارت دکترین معروف خود را در مورد انتخاب اسرائیل به عنوان بخشی از انتخاب جامعه قوم خدا پیش برد. این راهی است برای درک تقسیم جهان به ملت ها، و به رسمیت شناختن الهی همه ملت ها به عنوان جوامعی که در آن مردم به دنبال خدا هستند.