جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

عصمت انبیاء یکی از مباحث مهم در طول تاریخ اسلام بوده است و تالیفات زیادی هم در این باره نوشته شده است. شیعه عقیده به عصمت ائمه دارند و اعتقاد دارند ولی و حاکم جامعه باید معصوم از گناه و اشتباه باشد تا بتواند الگوی کاملی برای بقیه باشد. کتاب حاضر در پی بررسی عصمت انبیاء و اثبات آن می باشد. که ابتدا به بررسی واژه عصمت و بعد از آن به بررسی عصمت از طرق ادله عقلی و نقلی می پردازد و در این باره برخی از آیات مهم در این بخش را ذکر می کند و همچنین از روایات معتبر درباره عصمت ائمه اثنی عشر علیهم السلام استفاده می کند.

این کتاب درباره حدیث طائر ( حدیث طَیر مَشویّ (مرغ بریان)، روایتی در فضیلت حضرت علی(ع) است که بنا بر محتوای آن، پیامبر(ص) قصد تناول گوشت پرنده‎ای بریان را داشت و از خدا خواست با بهترینِ خلق هم‌غذا شود و با حضرت علی(ع) هم‌غذا شد.) می باشد و مطالب پیرامون آن را بررسی می کند. در بخش اول طرق حدیث طائر را بررسی می کند، در بخش دوم تعلیق شیخ محمد ناصر الدین الالبانی را بررسی می کند و در بخش سوم مراد از حدیث طائر را بررسی می کند.

این جلد از مجموعه درباره چهار امام بحث و درباره فضائل ایشان می باشد. امام محمدتقی علیه السلام، امام علی النقی علیه السلام، امام حسن عسکری علیه السلام و امام زمان عج می باشد. در بخش دو کتاب مطالب گسترده ای درباره امام زمان عج ، ظهور ، فضائل و روایات درباره ظهور و بعد از ظهور ذکر می شود.

الاحتجاج، تأليف ابومنصور، احمد بن على بن ابى‌طالب طبرسى، از علماى قرن ششم هجرى است. اين كتاب، به زبان عربى و در موضوع بحث‌ها و مناظرات معصومين(ع) و بزرگان دين با مخالفان، در موضوعات مختلف دينى مى‌باشد. كتاب، در دو جزء تنظيم شده است. جزء اول آن، مشتمل بر بيست و سه احتجاج و نه عنوان مختلف از قبيل«فصل في ذكر طرف...»، «ذكر طرف...»، «جواب مسائل...» و... است و جزء دوم، شامل بيست و شش احتجاج و دو عنوان «خطبة...» و «ذكر طرف...» مى‌باشد.

نقد و بررسی وقایع دوران مریضی پیامبر اسلام(ص) و ماجراهای قبل و بعد از رحلت ایشان است. در این نوشتار به نقد و بررسی سند و دلالت روایات نقل شده در مورد برخی از وقایع دوران بیمار رسول خدا که منجر به وفات ایشان شد، پرداخته شده و برخی از ادعاها مبنی بر اینکه در زمان بیماری پیامبر اکرم ابوبکر نماز جماعت را به دستور ایشان اقامه کرده است، مورد تجزیه و تحلیل تاریخی و روایی قرار گرفته است. نویسنده همچنین به دستور پیامبر اسلام در مورد پیوستن به سپاه اسامةبن زید، درخواست کاغذ و قلم و نوشتن وصیت توسط رسول خدا، توهین عمربن خطاب به پیامبر اسلام و برخی از وقایع دروران کوتاه بیماری پیامبر اکرم و تحلیل این حوادث پرداخته و دیدگاه‌های اهل‌سنت را در مورد صحت و سقم آنها را مورد ارزیابی قرار داده است.

کتاب حاضر فضائل اهل بیت علیهم السلام را در قرآن و روایات بررسی کرده است . در بخش اول با عنوان اهل بیت کیان اند؟ روایات مختلفی را حضرت علی و حضرت زهرا سلام الله علیهما و جمعی از صحابه آورده است در اثبات اینکه اهل بیت مختص حضرت علی و حضرت زهرا و حسنین علیهم السلام می باشند. بخش دوم بررسی فضائل اهل بیت در آیات قرآن کریم می باشد. بخش سوم بررسی فضائل اهل بیت علیهم السلام در سنت طاهره ، در بخش چهارم عنایات به محبت و محبین اهل بیت و بخش پنجم بررسی دو دیدگاه متفاوت درباره اهل بیت که هر دو باطل اند اول غالیون و دومی دشمنان و بغض داران نسبت به اهل بیت علیهم السلام می باشد.

کتاب السقیفة در چهار فصل تدوین شده است: فصل اول: نویسنده در فصل اول سؤالاتی مطرح می‌کند و با استناد به روایات سعی می‌کند پاسخ سؤالات را بدهد او می‌پرسد آیا پیامبر از اتفاقات بعد از رحلت خود آگاهی و اطلاعی داشتند یا خیر؟ و در صورت مثبت‌بودن پاسخ آیا راه‌حلی برای جلوگیری از وقوع این حادثه اتخاذ کردند؟ آیا این احتمال که اهل سنت ادعا میکنند که رسول خدا در این موضوع هیچ موضعی نداشته و آن را به عهده امت واگذار نموده است صحت دارد؟ و آنگاه نویسنده روایاتی را از آن پیامبر درباره امیرالمؤمنین(ع) و نیز ابوبکر بیان می‌کند تا صلاحیت هر یک را از دیدگاه رسول خدا برای خلافت بررسی کند. فصل دوم نویسنده در فصل دوم اقدامات پیامبر برای جلوگیری از اختلاف امت اسلام را بررسی می‌کند که از جمله آن به اعزام جیش اسامه استناد می‌کند. درخواست قلم، دوات و کاغذ برای نوشتن وصیتنامه در موضوع خلافت را دیگر اقدام پیامبر برای جلوگیری از اختلاف می‌داند. فصل سوم: نشست و گفتگوهای سقیفه محور فصل سوم است نویسنده، انگیزه حضور مهاجرین و انصار در اجتماع سقیفه را بررسی کرده و همچنین خطبه‌های حاضرین در سقیفه را بررسی می‌کند.وقایع زمینه‌ساز بیعت با ابوبکر بخش دیگر این فصل است. فصل چهارم:‌ مواضع امیرالمؤمنین(ع) در برابر سقیفه و رفتار امام علی در برابر خلفا را بررسی می‌کند

کتاب بحثی است کلامی درباره رویت الهی، میثاق الهی، امامت، و ولایت که با اشاره‌ای به خلافت امام علی (ع) نگاشته شده است .این کتاب به زبان عربی و با درج روایات مختلفی از ائمه به طبع رسیده است .

ساده و بسيط بودن انديشه اسلامى و آسانى تكاليف در اين دين. در اين فصل مؤلف اين اصل را يكى از علل و اسباب انتشار سريع و گسترده دين اسلام در ميان اقوام مختلف معرفى مى‌كند. همچنين به آيات و رواياتى كه روح اسلام در آنها متجلى است، استناد مى‌نمايد. سپس اركان اسلام را كه عبارت است از ايمان به خدا، اظهار شهادتين، به پاداشتن نماز و پرداخت زكات يادآور شده و به استناد برخى از روايات، تكفير مسلمان را ناروا مى‌شمارد. تاكيد اسلام بر وحدت امت اسلامى و بيان موضع عالمان مسلمان درباره ناروا بودن تكفير مسلمان و... از ديگر مباحث اين فصل است. اصاله الاباحه نه اصاله الحرمه. در اين فصل مؤلف با استناد به اين كه در اديان گذشته نيز اصل اولى در امور روايى و اباحه بوده، جز در مواردى كه انبياء از چيزى منع نمايند، به ديدگاه قرآن كريم در تاييد اين اصل اشاره مى‌كند و معتقد است وظيفه پيامبران بيان محرمات است نه محللات. البته در خصوص اين اصل اين نكته را هم يادآور مى‌شود كه اين اصل فقط در مورد امور عادى زندگى صادق است، نه در مورد امورد عبادى كه نيازمند قصد قربت است. پس از آن نتايجى را بر اين اصل بار مى‌كند. بدعت؛ تعريف و اقسام آن. در اين فصل به تعريف لغوى و اصطلاحى بدعت پرداخته شده و حكم بدعت از ديدگاه قرآن كريم و سنت شريف نبوى بيان مى‌گردد. چنانچه چيزى كه جزء دين نيست، جزء آن به شمار آيد، در دين بدعت ايجاد شده است. در ادامه، موارد و مصاديق بدعت يادآورى مى‌شود. مؤلف معتقد است، تشخيص مصاديق بدعت نيازمند تفاوت نهادن ميان آداب و رسوم عرفى و امور تقليدى از اعمال دينى است كه در هر دو نوع بدعت و نوآورى امكان پذير است؛ اما تنها آن نوع بدعت كه در امور دينى صورت مى‌پذيرد، محكوم به حرمت خواهد بود. سپس ملاك و معيار شرعى بودن عمل بدعت آميز نبودن آن را يادآور مى‌شود. در پايان با استفاده از اين اصل، برخى از امورى را كه وهابيان به استناد آنها شیعیان و برخى ديگر از مسلمانان را بدعت‌گذار در دين معرفى مى‌كنند، نقد و بررسى مى‌كند. دوستى پيامبر و اهل‌بيت(ع) در كتاب و سنت و آثار فردى و اجتماعى آن. در اين فصل لزوم دوستدارى پيامبر(ص) از ديدگاه قرآن يادآورى شده و عوامل فرمان خداوند به محبت ورزيدن نسبت به پيامبر(ص) ذكر مى‌گردد. پس از آن برخى احاديث كه از پيامبر(ص) روايت شده و در آنها به دوستى حضرت و اهل‌بيت وى و نيز اصحاب ايشان ترغيب و سفارش شده، نقل مى‌گردد. همچنين به آثار و فوائدى كه دوستى با ايشان در بردارد، اشاره مى‌شود. با توجه به اين اصل، مؤلف بر اين باور است كه اين محبت و دوستى بايد به صورتى شايسته در حيات فردى و اجتماعى مسلمانان بروز و ظهور يابد، كما اين كه اين گونه بوده است. بر همين اساس مؤلف حفظ و نگهدارى آثار ارزشمند اسلامى، همچون مشاهد و بناهايى كه بر قبور انبياء و اولياء بنا نهاده شده، را لازم و ضرورى دانسته و ديدگاه وهابيان را درباره لزوم تخريب اين آثار، به جهت شرك آميز بودن آنها، با استناد به قرآن كريم و سنت نبوى، نقد مى‌كند. توحيد و شرك در عبادت. در اين فصل مراحل هشتگانه توحيد(توحيد در ذات، صفات، خالقيت، عبادت و...) ذكر گرديده و حقيقت عبادت بيان مى‌شود. سپس ديدگاه رايج بين وهابيان در تقسيم توحيد به دو قسم: توحيد در ربوبيت؛ يعنى اعتقاد به يك خالق براى جهان و توحيد در الوهيت؛ يعنى توحيد در عبادت يادآورى شده و ديدگاه ايشان در مورد توحيد در عبادت كه بر اساس آن بوسيدن ضريح انبياء و اولياء، اقامه نماز در كنار مشاهد مشرفه، توسل و...شرك تلقى مى‌شود، به نقد كشيده مى‌شود. اعتبار به نيات نه به ظواهر. در اين فصل تفاوت اسلام از ساير روش‌هاى بشرى درباره عمل و كردار يادآورى مى‌شود. اسلام، بر خلاف روش‌هاى بشرى، براى عمل تنها از آن جهت كه نيك است، ارزشى قائل نيست؛ بلكه عمل را در صورتى ارزشمند مى‌داند كه برخاسته از نيتى خالص و انگيزه‌اى پاک باشد. بنابراین توسل به انبياء و طلب شفاعت از ايشان، كه وهابيان با استناد بدان‌ها شیعیان را مشرك مى‌خوانند، امرى روا شمرده مى‌شود و شواهد قرآنى و روايى فراوانى دارد. قدرت غيبى انبياء و اولياء الهى. در اين فصل با استناد به آيات قرآنى و روايات نبوى، برخوردارى انبياء و اولياء الهى از قدرت غيبى كه توسط خداوند به ايشان عنايت شده، به اثبات مى‌رسد. سپس امورى كه بر اين اصل مترتب مى‌شود، بيان مى‌گردد. مثلاًاعتقاد به اين كه خداوند با دعاى پيامبر ضررى را از انسان دفع يا نفعى را عائد وى مى‌سازد، يا درخواست شفاى مريض و يا رد گمشده به دعاى پيامبر و...جائز شمرده مى‌شود. تبرک جستن به ميراث پيامبر. در اين فصل مؤلف با يادآورى معناى توحيد در خالقيت، اين نكته را متذكر مى‌شود كه اين مرتبه از توحيد منافاتى با اين امر ندارد كه خداوند برخى از افعال خويش را از طريق اسباب، به صورت غير مباشر محقق سازد. بنابراین جريان فيض الهى از راه‌هاى غير عادى امرى پذيرفتنى است. با اين مقدمه مؤلف به موضوع جواز تبرک جستن مسلمانان به آثار نبوى در زمان حيات ايشان و نيز بعد از وفات حضرت مى‌پردازد. توسل به اسباب و وسائل. مؤلف با اشاره به نظام على و معلولى حاكم بر جهان ماده و اين كه اين نظام در وجود و بقاء و تاثير گذارى و عملكرد خود نيازمند به خداوند جهان آفرين است، تفاوت ديدگاه مادى و الهى را در اعتقاد به استقلال اسباب و علل مادى و عدم استقلال آنها در تاثيرگذارى مى‌داند. به گفته مؤلف توسل به اسباب با التفات به عدم استقلال آنها، شرك محسوب نمى‌شود و برخى مسببات در عالم داراى اسباب ناشناخته فراوانى هستند كه انبياء و اولياء الهى از آنها آگاهند. از اين رو توسل جستن به ايشان براى رسيدن به مطلوب شرك به شمار نمى‌آيد. حيات انبياء و اولياء بعد از مرگ. مؤلف در اين فصل با اشاره به حقانيت مرگ، به حقيقت آن كه همان منتقل شدن از سرايى به سراى ديگر است، اشاره مى‌كند و ارواح انسان‌ها را در سراى ديگر داراى حيات معرفى كرده، امكان برقرارى ارتباط با ارواح ايشان را با استناد به آيات قرآن و احاديث نبوى اثبات مى‌كند. بهره بردن مردگان از اعمال زندگان. در اين فصل مؤلف با استناد به آيات قرآنى و احاديث نبوى به اثبات اين مطلب مى‌پردازد كه ميت از عملى كه غير او براى او انجام مى‌دهد، منتفع مى‌گردد. سپس ديدگاه مذاهب اسلامى را در تاييد اين موضوع يادآور شده و شبهات مطرح شده را پاسخ مى‌گويد. زيارت قبور در سنت نبوى و سفر براى زيارت نبى مكرم اسلام(ص). در اين فصل مؤلف به آثار اخلاقى و تربيتى زيارت قبور انبياء، اولياء و صالحان اشاره كرده و به شبهات ابن تيميه در اين باره پاسخ مى‌گويد. خاتمه در خاتمه مؤلف به بيان ديدگاه عالمان اهل سنت درباره ابن تيميه پرداخته و شرح حالى از محمد بن عبدالوهاب، مروج عقائد ابن تيميه ارائه مى‌كند.

کتاب حاضر درباره حضرت رسول اکرم و امیرالمومنین علی علیه السلام می باشد. اهم فصول این کتاب عبارتند از: سیره نبوی ، وحی و نبوت، نبی امّی، جاذبه و دافعه علی ع ، عدالت علی ع ، عدل در اسلام ، اساس حقوق اولیه در اسلام و... از مهمترین بخش های این کتاب ارزشمند می باشد.