جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

عبادت در قرآن و سنت عبادت یعنی اینکه انسان خود را به خضوع و بندگی وادار کند، توجهش را به سوی خدا متوجه نماید تا به سعادت و زندگی جاویدان برسد و به اصلاح و تهذیب نفس بپردازد. و هدف کلی این پایان نامه تبیین و بررسی چگونگی عبادت از دیدگاه قرآن و سنت است و هدف جزئی آن شناسایی جایگاه، فلسفه، شیوه ها، آثار، آداب، راه های ترویج، چگونگی از بین بردن عوامل و موانع عبادت، بیان عواقب ترک عبادت و آثار رواج این امر مقدس می باشد. در بخش اول فصل اول معنای عبادت را بیان کردیم که به شانزده معنی و مفهوم این واژه پرداختیم سپس در نتیجه عبادت خواه به معنی بندگی، پرستش یا اطاعت باشد تمام آن سراسر مخصوص خداست. و عبادت غیر خدا، خواه برای شیطان، جن، بت، خلاصه عبادت و کرنش برای طاغوت منفور و ممنوع است. و در فصل دوم غرض از خلق کردن جن و انس پرستش خداست و انسان همیشه نیازمند به خداست. و در فصل سوم اینکه فلسفه عبادت چیست؟ و اینکه چرا باید خداوند را عبادت کنیم و آیا خدا به عبادت ما نیاز دارد یا نه. در بخش دوم فصل اول شرایط و ویژگی های عبادت بیان شد که از جمله شرایط و ویژگی های عبادت: شناخت خدا روزی حلال حضور قلب و طهارت و ... می باشد. و در فصل دوم ترویج و آثار عبادت به کار برده شده از جمله ترویج آن نیاز به استدلال های عقلی، لذت و شیرینی عبادت، از بین بردن عوامل بی رغبتی می باشد از جمله آثار دنیوی 1. خداترسی 2. سلامت جسم و جان 3. مصونیت در برابر گناه 4. بی نیازی از مردم 5. کامروایی و خوشبختی و ... می باشد. و آثار اخروی 1. آسایش قبر 2. انیس در قبر 3. ایمنی در محشر و ... می باشد. و در بخش سوم فصل اول آداب عبادت بیان شده از جمله آداب عبادت: 1. تفکر در کار خدا 2. آموختن دانش 3. عبادت مخفیانه و ... می باشد و در فصل دوم پیامدهای ترک عبادت بیان شده که سرپیچی از دستورات خداوند همه زیان های دنیوی دارد و هم زیان های اخروی. زیان های دنیوی از آن جمله: 1. قساوت قلب 2. خودفراموشی و ... را در بر دارد و اما زیان های اخروی: 1. عذاب برزخی 2. رسوایی محشر 3. ورود به دوزخ می باشد. و روش تحقیق من در این پژوهش به قصد رسیدن به وضع بهتر ( توسعه ای) و بر اساس راهبرد این تحقیق توصیفی و تحلیلی است و بر اساس روش کتابخانه ای است و به اعتبار موضوع تحقیق دینی می باشد و به اعتبار روش جمع آوری اطلاعات کتابخانه ای است و به اعتبار ماهیت موردی و تحلیلی است.

كتاب حاضر نوشته ابن رشد، درباره قیاس از مجموعه کتب منطقی ارسطو است. ارسطو به عنوان بنیان گذار قیاس حملی، بحث های مستوفی را در این زمینه انجام داده که حاصل آن در شش رساله مقولات، العبارة، تحلیل اول، تحلیل دوم، جدل و بر رد سوفیست امروزه در دسترس است. وی اعتقاد دارد که قیاس باید پیش از برهان مورد بحث قرار گیرد زیرا قیاس عام تر است، به عبارت دیگر برهان گونه ای قیاس است اما هر قیاسی برهان نیست. ارسطو معتقد است قیاس گفتاری است که در آن هنگامی که چیزهایی فرض شود چیزی دیگر جز آنها که فرض شده اند به دلیل بر جا بودن مفروضات، به ضرورت نتیجه می شود. ارسطو قیاس را چنین تعریف می کند: قیاس برهانی است که در آن با فرض بعضی از چیزها، چیز دیگر غیر از آنچه فرض شده بالضرورة و از این حیث که چنین هست، لازم می آید. در واقع این تبیین نسبتاً مناسبی از ماهیت یک استدلال معتبر است. اما نظریه رسمی وی درباره قیاس، همه استدلال هایی را که این تعریف در موردشان صدق می کند مورد بررسی قرار نمی دهد. قضایایی که در قیاسات به کار می روند همه به شکل موضوع- محمول هستند و آنها چهار قسم می باشند: یا موجبه اند (affirmative) یا سالبه (negative)، و یا کلی (universal) هستند یا جزئی (particular).

اگوستین قدیس که نام کامل وی مارکوس اورلیوس اوگوستینوس است، از تاثیر گذارترین اندیشمندان و فلاسفه در فرهنگ غرب و از شکل دهندگان اصلی سنت مسیحی غربی به شمار می رود. از لحاظ تاریخی تفکر فلسفی در عالم مسیحی در دوره ی قرون وسطی، آثار و افکار اگوستینوس، حائز اهمیت بسیاری است، به نحوی که با قاطعیت می توان گفت که فهم سیر این تفکر، بدون تعمق و بررسی این آثار و افکار، به هیچ وجه مقدور و میسر نیست و کل این سیر تحولی را می توان، خاصه تا اواسط قرن سیزدهم میلادی، از لحاظی صرفاً بسط و گسترش همین افکار دانست، حتی موقعی که از بطن و گاهی نیز در مقابل آن، افکاری در زمینه ی سنتهای دیگر، چون مشائی و یا عرفانی محض و غیره قد علم کرده باشد. با این حال، در ضمن نباید فراموش کرد که اگوستینوس از لحاظ تاریخی نه فقط اولین متفکر بزرگ مسیحی نیست بلکه به معنایی، فلسفه ی او نهایت و نتیجه افکاری است که در سیر تحولی – و نه الزاماً تکاملی خود به او رسیده است. آنچه بیشتر اگوستین را از متلکمان بزرگ قبلی که در تاریخ به عنوان مدافعان (Apologistes) و آبای (Patrisiques) مسیحی شناخته شده اند، متمایز می سازد، نه الزاماً قدرت او در تفکر است و نه حتی در نفوذ کلام او و با اینکه از طرف دیگر، او را از این لحاظ نیز کمتر از اسلافش نمی توان دانست. بخشهای کتاب عبارتند از: مقدمات فی العقیده المسیحیه، مقدمات فی الفلسفه الوسیطیه، رواد الفکر الوسیطی، القدیس اوغسطینوس، بوئیس، دیونیسیوس المنحول، مرحله الکفر المقمش و الموسوعی.

این کتاب به بررسی ویژگی های نظام اجتماعی از نظر فارابی پرداخته و مباحثی چون مراتب و گوناگونی مدینه ها، حدود و دریافت حقایق، نظام های اجتماعی مدینه فاضله و... در آن مطرح شده است. فارابی بحث از «آرای اهل مدینه فاضله» را با بحث از خدا می‌ آغازد و به بیان چگونگی پیدایش جهان هستی - از جهان معنوی گرفته تا جهان مادی - می‌ پردازد و آنگاه درباره مراتب جهان مادی سخن می‌ گوید و سرانجام به انسان - که حلقه پیوند جهان مادی و معنوی است می‌ رسد. فارابی می‌ نویسد: نظام خلقت از کاملترین مرتبت وجود آغاز می‌ شود و در رتبه بعد و به دنبال آن موجودی که کمی ناقص است حاصل شده و قرار می‌ گیرد و همچنین پس از این مرتبه همواره مراتب دیگر به ترتیب قرار می‌ گیرند. معلم ثانی، مدینه فاضله را به بدنی تشبیه می‌ کند که همه اندام‌ ها و اعضایش به درستی کار می‌ کنند و ارتباطی ارگانیک بین آنها برقرار است؛ همچنان که اندام‌ ها دارای مراتب متفاوتند، بعضی فرمانده و برخی فرمانبرند، در مدینه فاضله نیز این مراتب فرماندهی و فرمانبری در کار است. برترین مرتبه از آن «رئیس اول» است و فروترین از آن کسانی که کارشان خدمتگزاری است. فارابی اعتقاد دارد در مدینه فاضله دو مسئله بایستی ملحوظ شود، به عبارتی در شکل بخشیدن به جامعه دو مسئله مطرح است و آن تعریف سعادت و شیوه‌ های رسیدن به آن است، چون الگوی سعادت در جوامع مختلف متفاوت است؛ پس مدینه فاضله آنها نیز متفاوت است. امروز نظریه فارابی در جامعه‌ شناسی و تعیین مدل‌ های رشد و توسعه کاملاً و به وضوح به کار گرفته می‌ شود. مثلاً گفته می‌ شود مدل توسعه در هر جامعه، خاص همان جامعه است و نمی‌ توان مدل جامعه‌ ای را برای جامعه دیگری مورد استفاده قرار داد. با آن که دین مبین اسلام پایه گذاری یک نظام مدنی بر اساس قرآن مجید، اخبار و روایات نبوی و نیز سیره و روش زندگی ائمه اطهار راه به عهده گرفته است، و به رغم آن که دانشمندان و بزرگان فلاسفه، علمای اخلاق و عارفان اسلامی در این باب کتاب ها نوشته اند ولی هیچ یک از آنها مانند فارابی در این کتاب و کتاب دیگرش آرای اهل مدینه فاضله در بر شمردن و توضیح نظامات مختلف اجتماعاتی که ناظر بر روش های حکومتی گوناگون باشد، موفق نبوده اند. مدينه (نظام سیاسی) در چارچوب فکری- فلسفی فارابي داراي دو نوعِ فاضله (ایده آل و مطلوب) و غیر فاضله است؛ (در ذيل هر کدام مدن عظمي، وسطي و صغري). رئيس اوّل مدينه فاضله، نبي- فيلسوف و رئيس دوم فيلسوف محض است. به نظر فارابي، اگر فيلسوفي به نحويي در سياستِ مدينه سهمي نداشته باشد، آن مدينه و تمدن فاضله نيست؛ زيرا در نظام فکری فارابي، فلسفه مقوّم مدينه فاضله است، برخلاف نبوت. مدن غير فاضله به جاهله، ضالّه، فاسقه و مبدّله (متبدله) تقسيم مي‌ شود و هر کدام از مدن غير فاضله به شش شكل ديگر؛ ضروريّه، نذّاله، خسّه، كراميّه، تغلبيّه، جماعيّه تقسيم مي‌ گردد. مدينه فاضله فارابی نشانگر واقعيت جهانی و آرمان‌ هاي دین مبین اسلام بوده و هرگز رنگ و بوی ايتوپيايي (ناکجاآباد) به خود نگرفته است. فهرست مطالب این کتاب شامل موضوعاتی چون مبادی مدینه فاضله، نیروی حساسه، صورت و ماده، صور مادیه، ترتیب عالم حق، اجسام ارضی، موجودات ممکنه، نظامات اجتماعي مدينه فاضله، مراتب رياست‌ ها و طبقات مردم، حصول سعادت در مدينه و مدينه‌ هاي جاهليه است.