جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

قائمی نیا در نقد شبستری مطرح کرد: برداشت شبستری از هرمنوتیک بسیار ضعیف است. حجت الاسلام قائمی نیا گفت: تحلیل‌های شبستری تحلیل های نادرست و ناقصی هستند. ملازمه هایی هم که در میان شواهد خود گفته است، ادعای اینکه قرآن کلام پیامبر باشد را ثابت نمی کند. خبرگزاری مهر، گروه دین و اندیشه: متفکران اسلامی، وحی را کلام خداوند می دانند و پیامبر(ص) نیز فقط واسطه دریافت وحی و ابلاغ آن به مردم است. برخی از روشنفکران مسلمان برخلاف این نظریه رایج معتقدند که وحی همان سخن پیامبر(ص) است. از جمله این افراد باید از «محمد مجتهد شبستری» نام برد که سلسله مقالاتی را در پانزده قسمت با عنوان قرائت نبوی از جهان نگاشته و ادعا کرده که وحی سخن پیامبر(ص) است، نه کلام خداوند. وی در این مجموعه مقالات تلاش بسیار کرده تا وحیانی بودن قرآن را کنار زده و آن را یک کتاب بشری بداند که شخصی به نام محمد بن عبدالله با افکار محدود خود و تأثیرپذیری از محیط و فرهنگ زمانه به نگارش درآورده است، البته این اثر عاری از عقاید خطا و احکام نامعقول و خشن نیز نیست که فقط متناسب با زمان نزول آن بوده و امروزه دیگر هیچ گونه کارآیی ندارد. فقط آنچه از این کتاب برای انسان امروزی مفید است، برخی از دستورات اخلاقی و عبادی آن می‌باشد که انسان را در مسیر سلوک توحیدی قرار می‌دهد. در گفتگو با حجت الاسلام علیرضا قائمی نیا، سردبیر مجله ذهن به نقد و بررسی این نظر پرداختیم که اکنون متن آن پیش روی شماست؛

کتاب «ایمان و آزادی» مجتهد شبستری قرائتی دگر از ایمان در کتاب هدایت دارد. سخنان نویسنده هرچند شیرین است، اما نباید حلاوت کلام، فریبی شود تا از حقیقت آن باز بمانیم. بهتر است با همان مبانی هرمنوتیکی فهم کتاب و سنت، به منبع رجوع کرد و آب را از سرچشمه نوشید. ایمان در قرائت شبستری به تجربه دینی تفسیر میشود و در احیای دین به احیای تجربه دینی بسنده میشود. این مقاله با رویکرد تحلیلی و اسنادی، بند بند کلام را به آیه آیه کتاب عرضه کرده است. ریشه ایمان و متعلقات آن، صفات ایمان مؤمنان و نیز لوازم ایمان از قرآن گرفته شده است. و در نهایت، مدعیات با ادعاهای قرآن در کنار هم آمده و قضاوت به خواننده گان سپرده شده است.

قرائت پذیری دین همان اختلاف فهم مفسران از متون دینی است و متون دینی را می توان به صورت های مختلف فهم و تفسیر کرد.این مسئله در نتیجة برخی عوامل سیاسی و اجتماعی، تعارض افتادن مفاد کتاب مقدس با اکتشافات علمی و همچنین توجه به شیوه های فهم هرمنوتیکی در غرب به وجود آمد، که با ترجمه آثار ایشان وارد حوزة معرفتی اندیشمندان اسلامی و ایرانی شد. عدم قطعیت و عدم رسیدن به فهم نهایی از مهم ترین مدعیات این نحله است که در نتیجة اعتقاد به دخالت پیش فرض ها، پیش فهم ها، علایق و انتظارات مفسر و همچنین تأثیر علوم و معارف عصری بر فهم و تفسیر صورت می پذیرد. مجتهد شبستری و جوادی آملی از جمله اندیشمندان ایرانی هستند که در این زمینه نظریه پردازی کرده و به نتایج مختلفی دست یافته اند. مجتهد شبستری با اعتقاد به تأثیر پیش فرض ها، پیش فهم ها و همچنین علوم و معارف عصری معتقد است قرائت ها بصورت امری واقعی و حقیقی متعدد و متفاوتند و در تفسیر متون نمی توان به فهم نهایی نائل شد. اما جوادی آملی با رد این مدعا معتقد است مفسر می تواند از پیش فهم ها و پیش فرض های خود گذر کرده و به فهم نهایی دست پیدا کند. ایشان بر آن است که علوم و معارف عصری بر تفسیر تأثیر گذار نمی باشد گرچه مفسران گاهی به اقتضای نیاز های زمانه به تفسیر می پردازند. آن چه در این پژوهش مد نظر است بررسی و نقد آراء مجتهد شبستری و جوادی آملی در خصوص تأثیر یا عدم تأثیر پیش فرض ها، پیش فهم ها و همچنین علوم و معارف عصری بر فهم و تفسیر متون مقدس می باشد. تأثیر قرائت پذیر انگاری متون بر رویکرد دینی فرد دین دار نیز از جمله مسائلی است که در این تحقیق مورد بررسی قرار می گیرد.

هدف کلی این پژوهش آن است که آراء هرمنوتیکی محمد مجتهد شبستری و نصر حامد ابوزید تحلیل و سپس دلالت‌های آن‌ها در تربیت دینی استنتاج گردد. با توجه به این هدف ابتدا به شباهت‌ها و بعد بهتفاوت‌ دیدگاه‌های هرمنوتیکی این دو نواندیش در خصوص متون دینی پرداخته شده است. سپس دلالت‌های آن‌ها در قلمرو تربیت دینی مورد بررسی قرار گرفته است. داده‌های مورد نیاز با روش سندکاوی جمع‌آوری شده است. تجزیه و تحلیل داده‌های جمع‌آوری شده با رویکرد تفسیری ـ تجریدی و روش تحقیق مورد استفاده روش تحلیل محتوای استقرایی و غیرجهت‌دار می‌باشد. نتایج تحقیق نشان داد که بین آراء هرمنوتیکی هر دو نواندیش در خصوص تفاوت بین دین و معرفت دینی، لزوم نگره‌ی تاریخی داشتن به متون دینی، دور هرمنوتیکی در روند فهم این متون و پایان‌ناپذیری تفسیر آن‌ها، بهترین فهم در سایه‌ی تفسیر ضابطه‌مند و تأویل در افق زمان تفسیر، ترجمه‌ی متون دینی از افق دیروز به افق امروز و... شباهت برقرار است. تفاوت دید‌گاه‌های این دو صاحبنظر تنها در کلی‌نگری مجتهد شبستری به مقوله‌ی فهم متن دینی (هرمنوتیک) و جزئی‌نگری نصرحامد به نشانه‌شناسی متن (semantic) می‌باشد. دلالت‌های قابل استنتاج در آراء این دو نواندیش در وجوه اهداف، روش و ویژگی‌های محتوای درسی نیز بررسی شد. در نهایت برای جبران کمبودهای این رویکرد به تلفیق آن با رویکرد عرفانی پرداخته شد. بدین ترتیب مفهوم تربیت دینی در معنای رویکرد تلفیقی، هدف غایی، اهداف میانی و کوتاه مدت در این رویکرد جدید و همچنین طرز تلقی آن نسبت به مربی، متربی، متون درسی و فرآیند ارزش‌یابی در قلمرو تربیت دینی بیان گشت.