جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

عنوان :

From Braudel to Derrida: Mohammed Arkoun's Rethinking of Islam and Religion

نویسنده:

Carool Kersten

نوع منبع :

مقاله

منابع دیجیتالی :

نسخه PDF

مشخصات اثر

عنوان :

تحول هرمنوتیکی پدیدارشناسی: هایدگر و ریکور

نویسنده:

میثم دادخواه، علی نقی باقرشاهی

نوع منبع :

مقاله

منابع دیجیتالی :

نسخه PDF چکیده

کلیدواژه‌های اصلی :

پدیدار شناسی(کلام جدید) , هرمنوتیک دینی , هرمنوتیک ریکور , فلسفه قاره‌ای , پدیدار شناسی(فلسفه) , هرمنوتیک ریکور (فلسفه) , هرمنوتیک هایدگر (فلسفه) , هرمنوتیک (فلسفه) , تحول پدیدارشناسی(فلسفه) , هرمنوتیک (فلسفه) , درباره هایدگر

کلیدواژه‌های فرعی :

لوگوس , هرمنوتیک فلسفی(فلسفه) , فنومن (فلسفه) , دازاین , هستی شناسی(فلسفه) , پدیدارشناسی هوسرل (فلسفه) , هرمنوتیک رمانتیک( فلسفه) , هستی شناسی هرمنوتیکی هایدگر (فلسفه) , سنت (فلسفه) , بازتعریف ریکور از پدیدارشناسی (فلسفه) , شناخت شناسی تفسیر (فلسفه) , هستی شناسی فهم (فلسفه) , معناشناسی به مثابه مسیری به سوی هستی شناسی (فلسفه) ,

چکیده :

هستیشناسی و هرمنوتیک در قرن بیستم تعاملاتی جدی با هم داشته اند؛ تعاملی که البته از طریق پدیدارشناسی ممکن شد و اوج این ارتباط را در آثار سه فیلسوف مطرح این قرن یعنی هایدگر، گادامر و ریکور می‏توان مشاهده کرد. در این مقاله مروری بر ویژگی های برجسته خط سیر فلسفی ریکور ارائه میشود؛ مسیری که او با گرفتن سرنخ از متفکران هرمنوتیک آلمان از جمله دیلتای، هایدگر و گادامر سعی در تلفیقی منطقی از دو شق عمده هرمنوتیک، یعنی هرمنوتیک رمانتیک و پدیدارشناختی دارد؛ تلفیقی که به دنبال آن است تا حق هر دو نگاه هرمنوتیکی را ادا نموده، در عین حال نقاط ضعف آنان را نیز تا حدودی پوشش دهد. درحقیقت ریکور در روند فلسفی خویش به جای اینکه همانند هایدگر مستقیماً به مسئله هستی شناسی بپردازد، با گذار از سطح معناشناسی و تلفیق آن با فلسفه تأملی درنهایت هستی شناسی را نیز مورد توجه خویش قرارمیدهد؛ ازاینرو برای ریکور نیز هستی شناسی مسئله بنیادین بود؛ اما او مسیری طولانیتر را برای رسیدن به این هدف برگزید؛ مسیری که در آن لازم بود پدیدارشناسی نیز در ساختاری جدید و به شکلی متفاوت از هوسرل و هایدگر مطرح شود. تلاش این نوشتار بررسی این مسیر طولانیتر در مقایسه با نگاه مستقیم هایدگر به مسئله هستی شناسی و بیان این ادعاست که برگزیدن این راه با وفادارماندن به هستی شناسی هم ممکن و هم لازم بوده است؛ از سوی دیگر بررسی و ایضاح نقش هایدگر و ریکور در تحول پدیدارشناسی هوسرل از طریق تزریق هرمنوتیک به آن، بخش دیگری از این نوشتار را تشکیل میدهد؛ همچنین این موضوع را نقد و ارزیابی خواهیم کرد که ریکور تا چه میزان توانسته است تاریخی‏بودن فهم انسان را در کنار جنبه عینی گرایانه معرفت شناسی حفظ کند و رویکرد او در تلفیق میان تبیین و فهم با چه چالشهایی روبروست.

صفحات :

از صفحه 109 تا 138

مشخصات اثر