جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

‫پژوهش حاضر تلاشي است براي تبيين اهميت سير و سفر از ديدگاه قرآن کريم، و اين موضوع در ابعاد مختلف آن مورد بررسي قرار گرفته است. با استناد به معاني لغوي و تعاريف اصطلاحي، مي‌توان گفت که سفر به‌معناي کشف حقيقت و زدودن حجاب‌هاي ظاهري و باطني از اشيا مي‌باشد و مسافر کسي است که اثر کشف حقيقت در او ظاهر و آشکار شده باشد. آياتي از قرآن کريم، انسان‌ها را به سير و سفر امر مي‌کند و در ترسيم چهره واقعي مؤمنان و مؤمنات، به ويژگي "سائح" بودن آنان اشاره مي‌کند. "سيح" و سياحت به‌معناي سفر و گردش همراه با دقت و توجه، به‌قصد عبادت و قرب الهي است. سفر مي‌تواند بر اساس انگيزه، حکم شرعي و همچنين مکان، داراي انواع مختلفي باشد. در قرآن، به برخي از سفرها مانند سفر براي حج تمتع و عمره، جهاد، و هجرت در راه خدا اشاره شده است. قرآن با استفاده از اصطلاحاتي مانند سير، سيح، سفر، نفر، ضرب، عروج و هجرت، که همه آن‌ها مفهوم کلي حرکت از يک مبدأ به‌سوي مقصدي معين را در بردارد، انسان را به سير و سياحت فرامي‌خواند. از ديدگاه قرآن، سير و سفر مي‌تواند وسيله خداشناسي، خودشناسي و کيهان‌شناسي باشد؛ زيرا آيات و نشانه‌هاي حق در سفر براي انسان آشکار مي‌گردد. همچنين به‌کار بستن آموزه‌هاي اخلاقي مانند دعا، تعاون، مصاحبت و مشورت در طول سفر موجب تکامل شخصيت انسان در ابعاد فردي و اجتماعي مي‌گردد. برخي از احکام شرعي مانند قصر نماز مسافر، معافيت از روزه، و معافيت از کتابت وام و قرض در سفر از مسائلي است که در آيات قرآن مورد توجه قرار گرفته است. همچنين سير در آيات قرآن نشان مي‌دهد که بخش‌هاي سرنوشت‌ساز زندگي انبيا و اولياي الهي در سفر رقم خورده و رويدادهايي مانند بعثت، دريافت وحي، آَشنايي با قوانين و حقايق هستي، مبدأ تاريخ و... حاصل سير و سفر بوده است.

---

---

---

‫يكي از مهم ترين مشكلات ، در جوامع امروزي، مسأله تجمل گرايي است. تجمل به معناي آراستگي ظاهر و تجمل‌گرايي به معناي افراط و و زياده‌روي در آراستگي است. تجمل‏گرايي در ديدگاه عرف، به معناي روي‏آوري بيش از حد به ماديات و گردآوري اشيا و لوازم غيرضروري و دل‏بستن به آنهاست، به گونه‏اي که اين عمل، به يک هدف براي انسان‏ها تبديل شود. اين نوع تجمل‏گرايي نه تنها سفارش نشده، بلکه به دليل پي‏آمدهاي ناخوشايند آن، نکوهش نيز شده است. البته زيبايي هاي مصنوعي وتجمل وخود آرايي مورد عنايت مخصوص قرآن کريم وروايات مذهبي است اما توجه بيش از اندازه به اين امر ممكن است باعث پيدايش عادات ناپسندي هم چون،غرور،غفلت از ياد خدا ،خود پسندي ، خود نمايي شود . وانسان با پرداختن به اين مسائل راه سعادت وتکامل را که هدف نهايي از خلقتش مي¬باشد از بين مي برد. از اين رو در جهت کمرنگ کردن اين مسأله بايد مقدماتي از قبيل عوامل تجمل گرايي، آثار فردي و اجتماعي تجمل-گرايي،راهکار هاي جلوگيري از آن را بايد شناخت و آن ها را درمان کرد. کلمات کليدي: تجمل‌گرايي، تجمل و آراستگي، اعتدال و ميانه‌روي، اسراف، اتراف، رفاه-زدگی