جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

یکی از مهم‌ ترین آثار سوین برن کتاب Is there a God توسط محمد جاودان با عنوان «آیا خدایی هست؟» به فارسی ترجمه شده است. وی در این کتاب به دنبال پایه‌ گذاری مجدد الهیات طبیعی، با تدارک حساب احتمالات، از ویژگی‌ های عمومی جهان به وجود خدا استدلال می‌ کند. سوین برن در این کتاب در جهت تأیید و تثبیت نیروی معتبر سه برهان اصلی در اثبات خدا به استدلال می‌ پردازد. او در برهان غایت‌ شناختی به ارائه و توضیح مفهومی از "نظم" و "قاعده‌ مندی" می‌ پردازد که هم نظم مکانی و هم نظم زمانی را در بر می‌ گیرد. کتاب «آیا خدایی هست؟» دارای یک مقدمه، نتیجه‌ گیری و هفت فصل است و موضوع اصلی آن اثبات وجود خداوند است. مولف در مقدمه پس از ذکر ضرورت و انگیزه تالیف این کتاب، ساختار اصلی برهان خود را ذکر کرده و در فصل نخست به بیان دیدگاه ادیان غربی یعنی یهود، مسیحیت و اسلام در مورد خداوند پرداخته و آن را theism نامیده است. سوین برن در فصل دوم نحوه تبیین ما از اشیا و اقسام آن و ملاک‌ های آن را تشریح می‌ کند. در فصل سوم سادگی فرضیه خداشناسی توحیدی را توضیح می‌ دهد و در فصل چهارم نشان می‌ دهد که تنها فرضیه خداشناسی توحیدی است که می‌ تواند وجود جهان و نظم آن را تبیین کند، در این فصل ناکامی فرضیه‌ های رقیب، همانند انسان‌ گرایی یا اومانیسم و ماتریالیسم یا اصالت ماده را در تبیین وجود هستی و پدیده‌ های آن اثبات و سپس برهان نظم با تقریر آکویناس را نقل و از آن دفاع می‌ کند و نیز به برخی از شبهات و اشکالات در این موارد پاسخ می‌ دهد. مولف در فصل پنجم به وجود انسان و شعور و آگاهی و روح او پرداخته و نشان داده است که تنها در صورت اعتقاد به وجود خداوند می‌ توان این پدیده‌ ها را تبیین کرد. سوین برن در فصل ششم از فرضیه خداشناسی توحیدی در برابر اشکالات مبتنی بر شر اخلاقی و شر طبیعی دفاع می‌ کند. در فصل هفتم نیز از طریق معجزات و تجارب دینی بر وجود خداوند استدلال کرده و این نظر خود را شرح می‌ دهد که بدون اعتقاد به خداوند هیچ کدام از این دو نوع پدیده قابل تبیین نیستند. سوین برن در فصل پایانی نتیجه می‌ گیرد که همه شواهد و دلائل ارائه شده در کتاب مانند وجود جهان، سامان‌ مندی آن، وجود انسان‌ ها، معجزات، تجارب دینی و سایر شواهد در مجموع احتمال وجود خداوند را به طرز چشم‌ گیری بالا می‌ برند. سرانجام در خاتمه اثبات می‌ کند که بر اساس بالانس احتمالات، خداوند وجود دارد و اگر به وجود او معتقد شدیم، باید به لوازم آن اعتقاد گردن نهیم، یعنی بایستی سپاسگذار نعمت‌ های او باشیم و تلاش کنیم خواسته‌ های الهی محقق شوند و راه را برای رسیدن ابدی به او هموار سازیم. ساختار اصلی دلیل سوین برن در این کتاب این است که دانشمندان، مورخان و کاشفان داده‌ ها را مشاهده کرده و از آنجا به سوی نظریه‌ ای پیش می‌ روند که به بهترین وجه آن داده‌ ها را تبیین می‌ کند.

«موسوعة الأسـئلة العقائدية» مجموعه ‏ای است از سئوالات مختلف اعتقادی شیعه امامیه همراه با جواب مبسوط آنها. در این مجموعه پنج جلدی كه كتاب حاضر جلد پنجم از این مجموعه است، سئوالات مهم اعتقادی شیعه امامیه جمع ‏آوری شده و جواب ‏های این سئوالات با رویكردی قرآنی، روایی و عقلی نیز بیان شده است. در این مجلد سئوالاتی درباره برخی از معارف قرآنی مانند مراحل نزول، قرائت‏ های مختلف قرآن، اعجاز قرآن و نزول قرآن بر هفت حرف، سئوالاتی در مورد جواز یا عدم جواز قسم خوردن به غیر خداوند متعال، عدم مشروعیت گفتن آمین در نماز، بطلان قیاس در فقه، نقد دیدگاه ‎های وهابیت در مورد كربلا و برخی از عقاید شیعه در مورد عزاداری، جواز یا عدم جواز لعن بر دشمنان اهل‏ بیت و صحابه، مشروعیت متعه، عدم مشروعیت مس بر كفش‏ ها در وضو، معرفی مصحف حضرت فاطمه (س)، پاسخ برخی از شبهات مربوط به معاد، نقد شخصیت معاویة بن ابی سفیان، تحلیل معجزه و شروط آن، معرفی ماهیت و شخصیت ملائكه، نبوت انبیاء الهی، معرفی شخصیت حضرت محمد (ص) و مباحثی در مورد ازدواج و زنان بیان شده و پاسخ تشریحی این سئوالات نیز ذكر می ‏گردد.

قاعده لطف پیشینه ای طولانی در مباحث استدلالی علم کلام دارد و همواره مورد استناد متکلمان در استدلال و اثبات عقاید دینی قرار گرفته و می گیرد؛ شایسته است در تبیین جایگاه این قاعده در تاریخ علم کلام، دیدگاه متکلمان نامدار مورد توجه قرار گیرد و پیشینه این قاعده شناخته شود. مقاله حاضر مروری تاریخی بر دیدگاه متکلمان معتزلی، امامیه و اشاعره دارد و موارد استدلال و استناد به آن را در اثبات پاره ای از مبانی اعتقادی بیان می دارد، مناقشات پیرامون این قاعده بیانگر توجه و تحرک عقلانی متکلمان اسلامی و مباحثه و مناظره آنان در استدلال بر مبانی اعتقادی می باشد.

«الاحتجاج» کتابی است کلامی به زبان عربی از کتب معتبر شیعه و نویسنده آن، ابو منصور شیخ احمد بن علی بن ابی طالب طبرسی از محدثین موثق و علمای بزرگ است. این کتاب، شامل بحث‌ ها و استدلال‌ های معصومین علیهم‌ السلام و بزرگان دین با مخالفان در موضوعات مختلف كلامی و سایر موضوعات محاجات و مناظرات پیغمبر اسلام و ائمه شیعه و استدلال‌ های برخی از اصحاب ائمه در برابر مخالفان و افراد مختلف و پیروان ادیان غیر اسلامی، نسبت به اصول و فروع دین اسلام و مذهب شیعه اثنی عشری است. الاحتجاج از كتب معتبری است كه علماء به آن اعتماد داشته و روایات آن را نقل می‌ كنند. تنها اشكال روایات این كتاب، مرسله بدون اكثر روایات است و هیچ سندی در كتاب برای روایات یافت نمی‌ شود. كتاب با آیات و روایاتی كه به بحث و استدلال با مخالفین ترغیب می‌ كنند شروع و اجر و ثواب حمایت‌ كنندگان از دین خدا را بیان می‌ كند. سپس احتجاجات پیامبر اسلام و ائمه اطهار علیهم‌ السلام را به ترتیب ذكر كرده و در بین آن‌ ها گاهی استدلال‌ ها و بحث‌ های اصحاب و اهل بیت پیامبر علیهم‌ السلام را نیز آورده است و در پایان، توقیعات امام عصر علیه‌ السلام را در پاسخ به سؤالات و مشكلات شیعیان ذكر كرده است.

«نور الأفهام فى علم الكلام» كتابى است كلامى كه به روش استدلالى به اثبات اصول اعتقادى شيعى مى پردازد. اين كتاب شرح منظومه اخلاقى و كلامى سيد محمدباقر طباطبايى، از احفاد ميرسيد على طباطبايى، صاحب رياض است. وى سراينده منظومه هايى چون: مصباح الظلام فى اصول الدين و علم الكلام، منظومه فى الحج و الزكاة و الطلاق و... منظومة فى الرد على من كفر الشيعة الامامية، منظومة فى ارث الزوجة و غيره مى باشد. لواسانى در نورالافهام به شرح و توضيح منظومه مصباح الظلام فى اصول الدين و علم الكلام طباطبايى كه با ادله و براهين حقانيت عقائد شيعه را بيان مى كند پرداخته است. نورالافهام در همان ابتداى انتشارش از سوى عالمانى چون مرحوم سيد محسن حكيم، آيت الله محمد تقى قمى و مرحوم آيت الله سيد ابوالقاسم خويى مورد توجه قرار گرفت و حتى به عنوان متن درسى در حوزه علميه مطرح گرديد. مرحوم ناظم بعد از تكميل منظومه كلامى خود ارجوزه اى نيز در باب مسائل اخلاقى سروده و در آن نصايح و پندهايى را خطاب به فرزندش بيان نموده است. مرحوم لواسانى به شرح اين ارجوزه نيز در پايان كتاب نورالافهام پرداخته است.

«موسوعة الغدير في الكتاب و السنة و الأدب»، اثر علامه شيخ عبدالحسين احمد امينى نجفى، كتابى است در اثبات ولايت بلافصل حضرت على (ص) بعد از پيامبر (ص) و اثبات حقانيت مذهب شيعه كه به زبان عربى نوشته شده است. برخى اين كتاب را معتبرترين كتاب براى اثبات حقانيت شيعه مى‌ دانند. نويسنده در اين كتاب، به 110 تن از صحابه و 84 نفر از تابعين پيامبر (ص) كه حديث غدير را روايت كرده‌ اند اشاره مى‌ كند. آنگاه 360 تن از راويان حديث غدير از قرن دوم تا چهاردهم را بر مى‌ شمارد. در پايان هم اشعار شاعران مختلف را درباره اين موضوع ذكر مى‌ كند.

«موسوعة الغدير في الكتاب و السنة و الأدب»، اثر علامه شيخ عبدالحسين احمد امينى نجفى، كتابى است در اثبات ولايت بلافصل حضرت على (ص) بعد از پيامبر (ص) و اثبات حقانيت مذهب شيعه كه به زبان عربى نوشته شده است. برخى اين كتاب را معتبرترين كتاب براى اثبات حقانيت شيعه مى‌ دانند. نويسنده در اين كتاب، به 110 تن از صحابه و 84 نفر از تابعين پيامبر (ص) كه حديث غدير را روايت كرده‌ اند اشاره مى‌ كند. آنگاه 360 تن از راويان حديث غدير از قرن دوم تا چهاردهم را بر مى‌ شمارد. در پايان هم اشعار شاعران مختلف را درباره اين موضوع ذكر مى‌ كند.

«موسوعة الغدير في الكتاب و السنة و الأدب»، اثر علامه شيخ عبدالحسين احمد امينى نجفى، كتابى است در اثبات ولايت بلافصل حضرت على (ص) بعد از پيامبر (ص) و اثبات حقانيت مذهب شيعه كه به زبان عربى نوشته شده است. برخى اين كتاب را معتبرترين كتاب براى اثبات حقانيت شيعه مى‌ دانند. نويسنده در اين كتاب، به 110 تن از صحابه و 84 نفر از تابعين پيامبر (ص) كه حديث غدير را روايت كرده‌ اند اشاره مى‌ كند. آنگاه 360 تن از راويان حديث غدير از قرن دوم تا چهاردهم را بر مى‌ شمارد. در پايان هم اشعار شاعران مختلف را درباره اين موضوع ذكر مى‌ كند.

«موسوعة الغدير في الكتاب و السنة و الأدب»، اثر علامه شيخ عبدالحسين احمد امينى نجفى، كتابى است در اثبات ولايت بلافصل حضرت على (ص) بعد از پيامبر (ص) و اثبات حقانيت مذهب شيعه كه به زبان عربى نوشته شده است. برخى اين كتاب را معتبرترين كتاب براى اثبات حقانيت شيعه مى‌ دانند. نويسنده در اين كتاب، به 110 تن از صحابه و 84 نفر از تابعين پيامبر (ص) كه حديث غدير را روايت كرده‌ اند اشاره مى‌ كند. آنگاه 360 تن از راويان حديث غدير از قرن دوم تا چهاردهم را بر مى‌ شمارد. در پايان هم اشعار شاعران مختلف را درباره اين موضوع ذكر مى‌ كند.

«موسوعة الغدير في الكتاب و السنة و الأدب»، اثر علامه شيخ عبدالحسين احمد امينى نجفى، كتابى است در اثبات ولايت بلافصل حضرت على (ص) بعد از پيامبر (ص) و اثبات حقانيت مذهب شيعه كه به زبان عربى نوشته شده است. برخى اين كتاب را معتبرترين كتاب براى اثبات حقانيت شيعه مى‌ دانند. نويسنده در اين كتاب، به 110 تن از صحابه و 84 نفر از تابعين پيامبر (ص) كه حديث غدير را روايت كرده‌ اند اشاره مى‌ كند. آنگاه 360 تن از راويان حديث غدير از قرن دوم تا چهاردهم را بر مى‌ شمارد. در پايان هم اشعار شاعران مختلف را درباره اين موضوع ذكر مى‌ كند.