جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

گادامر در پی هستی شناسی فهم و تامل در هستی از طریق هنر است. برای او نه زیباییشناسی بلکه پرداختن به ذات وهستی هنر خاستگاه و نقطه عزیمتی برای تبیین فهم و هستی شناسی آنست.گر چه او همچون برخی از فیلسوفان مدرن قصد پی افکنی ک نظام زیبایی شناسی یا فلسفه هنر مستقل را ندارد،با اینحال مباحث او را راهگشا قلمداد میکنند. او با طرح مفهوم بازی واحاطه آن بر سوژه راهی بسوی گشایش و تقرب هستی و حقیقت به انسان ترسیم میکند.بازی در هنر های نمایشی رکن اصلی است و گادامر با ریشه یابی این مفهوم در زندگی انسانی و تجلی آن در هنر،در ادامه وهمسو با هایدگر سعی در نقد شاخه زیبایی شناسی نظزیه شناخت و تامل در هستی شناسی هنر دارد.بازی از نظر او کلیدی برای تبیین فهم عالم هنری و گام نهادن در راه اتصال به حقیقت هستیست. او بازی را از هایدگر وام گرفته بدین معنا که بازی به تکامل حقیقی بودن هنر میانجامد.گادامر بازی را با هنر پیوند میزند چرا که افق کشف حقیقت هنر است وبازی راهنمای تبیین هستی شنا سانه برای ماست.

در این پایان نامه هستی شناسی، معنا و جایگاه آن در فلسفه فیلسوف معاصر فرانسوی مورد بررسی قرار گرفته است و در این راستا، نقش بسیار مهم و کلیدی ریاضیات نیز در نحوه تبیین این قسم هستی شناسی، خودرا در قالب این دعوی بنیادین نشان می دهد که: ریاضیات هستی شناسی است. او در تبیین هستی شناسی مدنظر خود، از نظریه مجموعه ها بهره می گیرد.اصول موضوعه این نظریه وی را قادر می شازد تا ساختار هستی شناسی را بر مبنای تهی و نیز در قالب کثرت محض ارایه دهد.

چکیده ندارد.

چکیدهمطالعهی نقاشی‌های سپهری با رویکردهای فلسفی هستی‌شناسانه، جهت ایجاد درک عمیق‌تر و گشودن معناهای تازه و همچنین یافتن فاکتورهایی که به آن‌ها ارزش و اعتبار هنری می‌بخشد، مهم و ضروری بنظر می‌رسد. هدف اصلی این پژوهش، تفسیر وجوه اعتبار بخشی به آثار نقاشی سهراب سپهری بر اساس پدیدارشناسی هرمنوتیکی هنر هایدگر و هدف دیگرش، بررسی چگونگی غلبه بر زیبایی شناسی مدرن در در این آثار است. در راستای اهداف ذکر شده، پژوهش حاضر حول پاسخگویی به دو پرسش پیشرو شکل می‌گیرد: 1.تفسیر وجوه اعتباربخشی در نقاشی های سهراب بر اساس پدیدارشناسی هرمنوتیکی هایدگر چگونه امکان پذیر است؟ 2. براساس آراء هایدگر در نقاشیهای سهراب غلبه بر زیبایی شناسی مدرن چگونه صورت می‌گیرد؟ فرض بر اینست که وجوه اعتباربخشی و ارزش هنری که در پدیدارشناسی هرمنوتیکی هایدگر تعریف شده است، رهیافتی برای چگونگی تحلیل تجلی حقیقت هستی در نقاشی‌های سهراب سپهری فراهم می‌کند و دیگر اینکه، این آثار به علت ماده شکنی و تأثیر هنر شرق دور، خارج از حوزه‌ی متافیزیک و زیبایی‌شناسی مدرن قرار گرفته‌اند. ارزش هنر نزد هایدگر کشف حقیقت هستی موجودات است و این امر در هنر مدرن پیش نمی‌آید مگر آن‌که آثار هنری واجد شرایطی باشند که بتوان به صورت کاملاً پسامدرن با آن‌ها مواجه شد، تا بتوان از زیبایی‌شناسی مدرن برگذشت. نهایتا، "نیستی" یا ظهور "امر پیدا" از دل "امرناپیدا" در بوم نقاشی و تأثیر عمیق هنر آسیای شرقی بر آثار سهراب، موجب پیش‌آمد حقیقت به مثابه‌ی ناپوشیدگی می‌شود و این آثار با مواجه پدیدارشناسانه به شکلی پسامدرن، می‌توانند از زیبایی‌شناسی مدرن برگذرند. پژوهش حاضر به روش توصیفی-تحلیلی تدوین شده است کهروشی کیفی است.

افلوطین و علامه جعفری همچون بسیاری از متفکران، متناسب با مبانی فکری خود در باب ابعاد فلسفی زیبایی اظهار نظر داشتند. زیبایی از نظر افلوطین، یک حقیقت روحانی است، و علامه جعفری آن را یک صفت کمالی می‌داند. و هر دو معتقدند که منشأ زیبایی، جمیل مطلق است، و این حقیقت در تمام هستی جاری و ساری است. و قلمروی آن همانند قلمروی هستی است که دارای مراحل و انواع گوناگون می‌باشد. از نظر افلوطین و علامه جعفری، مُدرِک زیبایی، نفس و قوای آن است. و ادراک زیبایی‌های هر مرحله از مراحل زیبایی با قوایی که متناسب با آن مرحله می‌باشد. و همچنین زیبایی موضوع عشق است، و نفس در هنگام ادراک زیبایی متلذذ می‌شود، لکن این لذت از حیث دوام و انبساط در ادراک زیبایی، متفاوت به تفاوت مراحل زیبایی است. به اعتقاد افلوطین و علامه جعفری، بین زیبایی و اخلاق (خیر اخلاقی) ارتباط تنگاتنگی وجود دارد که مبتنی بر هستی‌شناسی می‌باشد، یعنی مبتنی بر تساوی خیر با وجود است. لکن افلوطین علاوه بر این، به ارتباط معرفتی قائل است. و همچنین هنر از نظر هر دو،برای تعالی حیات فردی و اجتماعی است، نه صرف لذت‌جوی شهوت حیوانی. نتیجه حاصل از این پژوهش، این است که این دو بزرگوار، علی رغم اختلاف مبنایی وروشی که در مسأله زیبایی داشتند، ولی نتیجه گیری واحد دارند و این است که حقیقت زیبایی نشان‌دهنده کمال هر موجودی است و دارای مراتب می‌باشد، و همه زیبایی‌ها رشحه‌ای و پرتوی از زیبایی حق تعالی است. حقیقت هر زیبایی در قرب به زیبایی مطلق است.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.