آثار مرتبط با شخصیت ها | کتابخانه مجازی الفبا

ویلنبرگ در کتاب " ارزش و فضیلت در جهان بدون خدا" طبیعت‌گرایی را به عنوان یک روایت بی‌خدا از گیتی در مدنظر قرار داده است. او ابتدا بی‌معنایی زندگی در شرایط نبود خدا را با چهار روایت معرفی و سپس با استعانت از سه دیدگاه، آن را به چالش می‌کشد. در ادامه او سراغ راه‌های ابتنای وجودشناسانه اخلاق بر دین می‌رود و سعی دارد نشان دهد که این راه‌ها بن‌بست است. او در این کتاب دیدگاه جایگزین خود را روشن نساخته لیکن در کتاب" اخلاق نیرومند"، مشخص می‌شود او یک ناطبیعت‌گراست. او در پاسخ به این پرسش که چرا بایستی اخلاقی زیست؟ می‌خواهد نشان دهد فارغ از خدا هم امکان انگیزش اخلاقی هست هرچند خدا هم می‌تواند یک پشتیبان خوب برای اخلاق باشد. او در مقام معرفی فضایل در زیست بوم پیشنهادی خود، دیگر به صرف ارائه دیدگاه اثباتی بسنده نکرده و تلاش دارد نشان دهد برخی از فضایل در نبود خدا متولد می‌شوند و یا حداقل معنای ژرف‌تری دارند. مهمترین نقد وارد بر او یکسان انگاری خداباوری با مسیحی بودن است.

فرض کنید خدایی نباشد، آیا این مساله دلالت دارد بر اینکه زندگی بشر بدون معنا است ، حقیقت و خطا، فضیلت و گناه و خیر و شر هیچ جایگاهی نخواهند داشت و بشر هیچ گونه الزامات اخلاقی نخواهد داشت؟ اریک ویلنبرگ در این کتاب معتقد است که حتی اگر خدایی نباشد ، زندگی بشر همچنان معنا خواهد داشت ، ما همچنان الزاماتی اخلاقی داریم و فضیلت ممکن است و این مساله مضمون اصلی کتاب ویلنبرگ است. طبیعتا نویسنده ، فضیلت در جهان بی خدا را چیزی جدای از فضیلت در جهان مسیحی می داند و بدین سان او در این کتاب تبیینی طبیعت انگارانه از انسانیت ، محبت و امید را شرح و بسط می دهد.