آثار مرتبط با شخصیت ها | کتابخانه مجازی الفبا

این نوشتار به شناسایی عوامل تأثیرگذار بر توسعه یادگیری گروهی با هدف نهادینه‏سازی آن در سازمان می‏پردازد. این عوامل در دو دسته عوامل تقویت‏کننده و عوامل محدودکننده جای گرفته‏اند. زمینه مورد پژوهش دیگر، روش‏های یادگیری گروهی است که در این تحقیق به آن اهتمام شده است. هدف این پژوهش، تلاش در جهت باز کردن مرحله جدیدی از یادگیری و بهبود مناسب شرایط متغیر امروزی سازمان‏ها در حوزه مطالعات مدیریتی است و با این پیش‏فرض وارد بحث می‏شود که در شرایط جدید محیطی که سرعت تحول و تغییر بسیار فزاینده است و رقابت خیلی شدید، تنها راه باقی ماندن در گردونه رقابت، یادگیری مستمر و تعاملی افراد با همدیگر و از یگدیگر است. در این تحقیق، با مطالعه و بررسی در میان مباحثی که به عنوان مباحث بسترساز مشارکت گروهی و پویایی آن در حوزه مدیریت مطرح شده‏اند، سعی شده است عوامل موثر بر توسعه یادگیری گروهی شناسایی، موانع یادگیری گروهی معرفی و روش‏های یادگیری گروهی نیز تعیین شوند.

«دعا» در شيعه و کاتوليک جايگاه ويژه‌اي دارد؛ دعا در شيعه، به‌عنوان عبادت و مخّ عبادت تلقي شده و در کاتوليک، به‌عنوان حامل سرّ فصح است. اين مقاله با رويکرد تحليلي و مقايسه‌اي، درصدد بررسي مقايسه‌اي مؤلفه‌هاي حقيقت دعا در اين دو مذهب و بيان وجوه تشابه و تمايز آن دو است. روي‌آوري به خدا و طلب، دو مقولة «اصلي» و توجه قلب، فطري بودن مطلوب و عبوديت، ازجمله مؤلفه‌هاي «مکمل» حقيقت دعا در شيعه است. صعود ذهن به‌سوي خدا و طلب، دو مؤلفه «اصلي» و حامل سرّ فصح، حرکت محبت، الهام روح‌القدس، از جمله مؤلفه‌هاي «مکمل» حقيقت دعا در کاتوليک است. مي‌توان گفت: در مؤلفه‌هاي اصلي، حقيقت دعا ميان شيعه و کاتوليک، نوعي همپوشاني وجود دارد. توجه قلبي، روي‌آوري به خدا، شاهد ديدن خدا، از جمله مؤلفه‌هاي «مکمل» مشترک حقيقت شيعي و کاتوليکي هستند. ابتناي دعاي شيعي بر توحيد محض و دعاي کاتوليک بر تثليث، محوريت دعاي کاتوليک بر محبت و تأکيد دعاي شيعي بر خوف و رجاء، مسئله الهام‌کنندگي دعا، توسط روح‌القدس و پاسخ ايمان بودن دعا، از جمله وجوه افتراق مؤلفه‌هاي «مکمل» حقيقت دعاي شيعي و کاتوليک است.

جنبش پنطيکاستي، که در اوائل قرن بيستم و با تأکيد بر مسئله بازگشت قريب‌الوقوع مسيح پا به عرصه وجود نهاد، در ابتدا، تمرکز خود را بر تبشير مسيحيت و جذب حداکثري وقف کرد. اما با گذشت چند دهه و عدم ظهور مجدد مسيح، رويکردهاي تبشيري خود را به مسائل اين جهاني، فرهنگي ـ اجتماعي معطوف کرد. توجه به امر کليساسازي، بومي‌سازي کليساها و رهبري آنها و سياق‌گرايي فرهنگي، از عمده رويکردهاي فرهنگي و توجه به اقشار ضعيف جامعه در کنار توجه به جوانان و مسئله رهبري آنها در کليساها، تبليغات شهري و خياباني و همچنين، مشارکت در امور عام‌المنفعه، از مهم‌ترين رويکردهاي اجتماعي پنطيکاستي‌ها محسوب مي‌شود. اين پژوهش، با بررسي منابع مکتوب پنطيکاستي در پي آن است، تا پس از معرفي عمده رويکردهاي فرهنگي ـ اجتماعي پنطيکاستي‌ها در حوزه تبشير، با روش تحليل داده‌ها، ثابت کند که مقوله کليساسازي و رهبري در ميان پنطيکاستي‌ها، با چالش‌هايي روبرو بوده، توجه نکردن به نخبگان جوامع، از مهم‌ترين اشکالات اين رويکرد محسوب مي‌شود.

از موضوع های مشترک قابل بررسی میان امامیه و مسیحیت کاتولیک، ضرورت «فیض» یا «لطف» خداوند برای دستیابی انسان به سعادت و نجات است. در این راستا دو مذهب به اصل لطف خداوند توجه کامل دارند، اما طرحی که از آن ارائه می کنند، کاملاً متفاوت است؛ به گونه ای که امامیه در ضمن طرحِ قاعدة لطف، بر اختیار و ارادة آزاد انسان برای رسیدن به رستگاری تأکید می ورزد، اما آیین کاتولیک در راستای طرح همه جانبة حمایت از آموزة فیض، بر ضعف و ناتوانی ارادة انسان، که بر اثر گناه نخستین سقوط کرده، برای رسیدن به سعادت تأکید می کند، و عامل تعیین کننده در امر نجات را فیض خداوند می دانند. مقالة پیش روی با رویکرد نظری و اسنادی تلاش می کند رابطة اصل «لطف» با «اختیار» انسان را در مذهب امامیه و آیین کاتولیک به روش تطبیقی واکاوی کند، و در ادامه نتایج اصلی بیان شوند. مهم ترین نتیجة به دست آمده آن است که جزء اخیرِ علت تامة اعمال ارادی انسان از نگاه امامیه، «اختیار» و از دیدگاه کاتولیک، «فیض» الهی است.

الهیات فمینیستی، شاخه ای از الهیات مسیحی است که در واکنش به برخورد تبعیض آمیز الهیات سنتی مسیحی، نسبت به زنان شکل گرفته و با ارائه قرائت فمینیستی از الهیات مسیحی، تغییرات اساسی در آن ایجاد کرده است. این مقاله با روش توصیفی تحلیلی، علاوه بر بیان تاریخچه، عوامل شکل گیری و ویژگی های الهیات فمینیستی، به تبیین آموزه های اصلی مسیحیت بر اساس این مکتب الهیاتی می پردازد. یافته ها حکایت از آن دارد که الهیات فمینیستی، به علت تأثیرپذیری شدید از جنبش فمینیستی و اقتضائات عصر جدید، به مسیری سوق یافت که هیچ گاه پیشگامان الهیات فمینیستی، تصوری از آن نداشته و شاید هم راضی به آن نبوده اند.

این مقاله در صدد بررسی تأثیر اومانیسم بر شکل گیری نهضت اصلاح دینی (پروتستان) با روش توصیفی ـ تحلیلی است. در این راستا نخست به تعریف اومانیسم اشاره، و پس از بیان مراحل سه گانة اومانیسم از رنسانس به بعد، ویژگی اومانیسم در هر یک از این مراحل بیان شده است. در ادامه با روش شدن ویژگی های اومانیسم در دورة نهضت اصلاح دینی و با واکاوی زندگی و اندیشه های بعضی از بزرگان اصلی و اولیة نهضت اصلاح دین، نشان داده شده که اگرچه زندگی و اندیشة این بزرگان متأثر از اومانیسم بوده است، تأثیرپذیری همة آنها به یک اندازه نبوده و همچنین بعضی از آنها، در دوران هایی حتی از اصول اومانیسم عدول کرده اند.

الاهیات لیبرال یکی از مهم ترین مکاتب الاهیاتی است که در قرن نوزده میلادی در مسیحیت پروتستان ظهور کرده است. این مکتب الاهیاتی به علت ویژگی ها و دستاوردهای خاص خود، تأثیرات بسیار گسترده ای در الاهیات مسیحی در مغرب زمین در قرون اخیر داشته است. بر این اساس، واکاوی ریشه های شکل گیری این مکتب، ما را در فهم بهتر و عمیق تر تحولات دینی و الاهیات مسیحی کمک می کند.این پژوهش، به روش توصیفی ـ تحلیلی، به مهم ترین عامل شکل گیری این مکتب، یعنی دانش مدرن می پردازد و با بیان عوامل و زمینه های شکل گیری آن، ویژگی ها و تأثیرات روشنگری بر الاهیات مسیحی، به ریشه های الاهیات لیبرال می پردازد. یافته پژوهش حکایت از این دارد که الاهیات لیبرال، پاسخی به دانش مدرن، همراه با دست برداشتن از برخی از آموزه ها از جانب کلیسای پروتستان بود.

امروزه به طور فزاینده، شاهد بروز گسترده خشونت و افراط در پوشش باورهای مذهبی هستیم. در اسلام و مسیحیت نیز طیف هایی همچون سلفیان و بنیادگرایان با ادعای تحقق خلوص دینی، به استنباط نادرست از متون دینی مبادرت می ورزند که در برخی موارد، بروز گرایشات خشن و تندروی دینی را به دنبال داشته است. در تحلیل چرایی شکل گیری افراط و خشونت میان دو طیف مذکور، افزون بر انگیزه های سیاسی، با عوامل متعددی مواجه هستم. از جمله مهم ترین آنها رویکرد نص گرایانه به متون دینی است.این مقاله، با هدف همگرایی بیشتر اسلام و مسیحیت در برخورد با افراطی گری مذهبی، به بررسی برخی مصادیق گروش به نص گرایی، در استنباط آموزه های دینی از قرآن و کتاب مقدس پرداخته و ارتباط اتخاذ این شیوه با بروز افراط مذهبی را مورد ارزیابی قرار داده است. اثبات ارتباط مستقیم میان گرایشات نص گرایانه در تحقق بسیاری از خشونت های موجود میان سلف گرایان و بنیادگرایان، از جمله مهم ترین نتایج این تحقیق است.