آثار مرتبط با شخصیت ها | کتابخانه مجازی الفبا

سقراط را امروز فیلسوفی می شناسیم که مخالف بنیادی جریان سوفسطایی گری نیمه دوم قرن پنجم پیش از میلاد و سرسلسله سنت فلسفی ای است که افلاطون و ارسطو رواج داده اند و در سرتاسر تاریخ فلسفه با تغییرات و تعدیل هایی به حیات خود ادامه داده است. اما آتنیان معاصر سقراط او را به عنوان یکی از اعضای حلقه های سوفسطایی و به جرم بدعت در الهیات و اغوای جوانان به اعدام محکوم کردند و با خوراندن سم شوکران به جهان دیگرش فرستادند. آیا چیزهایی در منش و روش و رفتار و گفتار سقراط نبود که آتنیان را به سوی چنین کار سوق دهد؟ مقاله حاضر عهده دار پاسخ به این سوال است. خلاصه پاسخ این است که سقراط از حیث موضوع مورد پژوهش، روش بحث، منش شخصی و محتوای آنچه تعلیم می داده شباهت هایی با سوفسطاییان داشته است و این شباهت ها را در آثار افلاطون نیز می توان دید.

قبل و بعد از آن زندگی‌ها و مرگ‌های قهرمانانه‌ای وجود داشت، اما هیچ‌یک مانند سقراط نبود. او نه با شمشیر و نه با نیزه مرد، با شجاعت همه برای دفاع از وطن و کشور، بلکه به عنوان یک جنایتکار محکوم، با بلعیدن دوز بی دردسر زهر. و با این حال مرگ سقراط در سال 399 قبل از میلاد از آن زمان تاکنون در جهان ما بزرگ بوده است، و نحوه تفکر ما در مورد قهرمانی و شهرت، مذهب و زندگی خانوادگی، کنترل دولت و آزادی فردی، فاصله زندگی فکری از فعالیت های روزانه شکل گرفته است - بسیاری از موارد مختصات کلیدی فرهنگ غرب امیلی ویلسون در این کتاب به تحلیل قدرت عظیم و پایداری می‌پردازد که محاکمه و مرگ سقراط بر تصورات غربی اعمال کرده است. این کتاب با شروع روایت معاصرانی مانند ارسطوفان، گزنفون، و بالاتر از همه، افلاطون، نگاهی جامع به مرگ سقراط به عنوان یک رویداد تاریخی و یک ایده‌آل فرهنگی بحث‌برانگیز ارائه می‌کند. ویلسون نشان می دهد که چگونه مرگ سقراط - بیش از شخصیت، اعمال یا باورهای فلسفی او - نقش اساسی در داستان او داشته است. او آثار ادبی، فلسفی و هنری - سیسرو، اراسموس، میلتون، ولتر، هگل، و برشت و دیگران را در نظر می‌گیرد که از مرگ سقراط برای بحث در مورد قدرت، سیاست، مذهب، زندگی ذهن، و زندگی خوب. همانطور که عمیقا آموخته شده است، کتاب او توصیفات روشن، بینش انتقادی و وسعت تحقیق را با هم ترکیب می کند تا بفهمد که چگونه مرگ سقراط - به ویژه توانایی ظاهری او در کنترل آن - برای مدت طولانی بسیار برای او اهمیت داشته است.

قبل و بعد از آن زندگی‌ها و مرگ‌های قهرمانانه‌ای وجود داشت، اما هیچ‌یک مانند سقراط نبود. او نه با شمشیر و نه با نیزه مرد، با شجاعت همه برای دفاع از وطن و کشور، بلکه به عنوان یک جنایتکار محکوم، با بلعیدن دوز بی دردسر زهر. و با این حال مرگ سقراط در سال 399 قبل از میلاد از آن زمان تاکنون در جهان ما بزرگ بوده است، و نحوه تفکر ما در مورد قهرمانی و شهرت، مذهب و زندگی خانوادگی، کنترل دولت و آزادی فردی، فاصله زندگی فکری از فعالیت های روزانه شکل گرفته است - بسیاری از موارد مختصات کلیدی فرهنگ غرب امیلی ویلسون در این کتاب به تحلیل قدرت عظیم و پایداری می‌پردازد که محاکمه و مرگ سقراط بر تصورات غربی اعمال کرده است. این کتاب با شروع روایت معاصرانی مانند ارسطوفان، گزنفون، و بالاتر از همه، افلاطون، نگاهی جامع به مرگ سقراط به عنوان یک رویداد تاریخی و یک ایده‌آل فرهنگی بحث‌برانگیز ارائه می‌کند. ویلسون نشان می دهد که چگونه مرگ سقراط - بیش از شخصیت، اعمال یا باورهای فلسفی او - نقش اساسی در داستان او داشته است. او آثار ادبی، فلسفی و هنری - سیسرو، اراسموس، میلتون، ولتر، هگل، و برشت و دیگران را در نظر می‌گیرد که از مرگ سقراط برای بحث در مورد قدرت، سیاست، مذهب، زندگی ذهن، و زندگی خوب. همانطور که عمیقا آموخته شده است، کتاب او توصیفات روشن، بینش انتقادی و وسعت تحقیق را با هم ترکیب می کند تا بفهمد که چگونه مرگ سقراط - به ویژه توانایی ظاهری او در کنترل آن - برای مدت طولانی بسیار برای او اهمیت داشته است.

قبل و بعد از آن زندگی‌ها و مرگ‌های قهرمانانه‌ای وجود داشت، اما هیچ‌یک مانند سقراط نبود. او نه با شمشیر و نه با نیزه مرد، با شجاعت همه برای دفاع از وطن و کشور، بلکه به عنوان یک جنایتکار محکوم، با بلعیدن دوز بی دردسر زهر. و با این حال مرگ سقراط در سال 399 قبل از میلاد از آن زمان تاکنون در جهان ما بزرگ بوده است، و نحوه تفکر ما در مورد قهرمانی و شهرت، مذهب و زندگی خانوادگی، کنترل دولت و آزادی فردی، فاصله زندگی فکری از فعالیت های روزانه شکل گرفته است - بسیاری از موارد مختصات کلیدی فرهنگ غرب امیلی ویلسون در این کتاب به تحلیل قدرت عظیم و پایداری می‌پردازد که محاکمه و مرگ سقراط بر تصورات غربی اعمال کرده است. این کتاب با شروع روایت معاصرانی مانند ارسطوفان، گزنفون، و بالاتر از همه، افلاطون، نگاهی جامع به مرگ سقراط به عنوان یک رویداد تاریخی و یک ایده‌آل فرهنگی بحث‌برانگیز ارائه می‌کند. ویلسون نشان می دهد که چگونه مرگ سقراط - بیش از شخصیت، اعمال یا باورهای فلسفی او - نقش اساسی در داستان او داشته است. او آثار ادبی، فلسفی و هنری - سیسرو، اراسموس، میلتون، ولتر، هگل، و برشت و دیگران را در نظر می‌گیرد که از مرگ سقراط برای بحث در مورد قدرت، سیاست، مذهب، زندگی ذهن، و زندگی خوب. همانطور که عمیقا آموخته شده است، کتاب او توصیفات روشن، بینش انتقادی و وسعت تحقیق را با هم ترکیب می کند تا بفهمد که چگونه مرگ سقراط - به ویژه توانایی ظاهری او در کنترل آن - برای مدت طولانی بسیار برای او اهمیت داشته است.

ترجمه ماشینی : گرگوری ولاسوس (1907-1991) یکی از تأثیرگذارترین دانشمندان قرن بیستم در فلسفه باستان بود. در طی بیش از پنجاه سال، او مقالات و نقدهای کتاب منتشر کرد که جایگاه او را به عنوان یک مرجع برجسته در فلسفه یونان اولیه تثبیت کرد. دو جلدی که شامل مطالعات فلسفه یونان می‌شود، تقریباً چهل مقاله از این استاد برجسته مقاله فلسفی را شامل می‌شود. بسیاری از این قطعات در حال حاضر کلاسیک در این زمینه محسوب می شوند. شاید بیش از هر محقق مدرن دیگری، گریگوری ولاسوس مسئول ارتقای استانداردهای تحقیق، تحلیل و ارائه در فلسفه کلاسیک به سطوح جدیدی از برتری بود. مقالات او برای چندین نسل به عنوان پارادایم تحقیقات عمل کرده است. این مشارکت‌ها که برای اولین بار در مجموعه‌ای جامع موجود است، توانایی نویسنده را در ترکیب مهارت‌های یک فیلسوف، فیلسوف، و مورخ ایده‌ها در پرداختن به برخی از دشوارترین مشکلات فلسفه باستان نشان می‌دهد. جلد اول مقالات ولاستوس در مورد فلسفه پیش‌سالاری را گردآوری می‌کند. مطالعات مفهومی گسترده، علم، دین، و سیاست یونان را با فلسفه پیوند می دهد. مطالعات فردی اندیشه فیلسوفان بزرگی مانند هراکلیتوس، پارمنیدس، آناکساگوراس و دموکریتوس را روشن می کند. مجموعه‌ای از مطالعات جامع روی Zeno of Elea قدرت نویسنده را در نقد منبع و تحلیل منطقی نشان می‌دهد. جلد دوم شامل مقالاتی در مورد اندیشه سقراط، افلاطون و متفکران بعدی است و مقالاتی در مورد مسائل اخلاقی، اجتماعی و سیاسی و همچنین متافیزیک، علم و مبانی ریاضیات می‌پردازد.

ترجمه ماشینی : یکی از چالش‌های اصلی فلسفه سیاسی معاصر، عدم امکان آشکار رسیدن به هر «حقیقت» مورد توافق مشترک است. همانطور که نیچه در اراده به قدرت خود مشاهده کرد، می توان گفت که جریان های نسبی گرایی که مشخصه تفکر مدرن شده اند با سفسطه باستانی متولد شده اند. اگر به دنبال درک نقاط قوت و ضعف نسبی‌گرایی رادیکال معاصر هستیم، باید ابتدا به سوفسطائیان دوران باستان بنگریم که معروف‌ترین و چالش‌برانگیزترین آنها پروتاگوراس است. با سفسطه و فلسفه سیاسی، رابرت سی. بارتلت اولین خوانش نزدیک از ارائه دو قسمتی افلاطون از پروتاگوراس را ارائه می کند. در «پروتاگوراس»، افلاطون آموزه های اخلاقی و سیاسی سوفسطایی را بیان می کند، در حالی که «تئاتتوس» تقطیری از استدلال های نظری و معرفتی او را ارائه می دهد. در مجموع، این دو گفتگو نشان می‌دهند که پروتاگوراس جذب یکی از جنبه‌های اخلاق مرسوم شده است - اشراف شجاعت، که به نوبه خود با تقوا مرتبط است. این بینش بارتلت را به بررسی شباهت‌ها و تفاوت‌ها در رابطه فلسفه سیاسی و سفسطه با ایمان پرهیزگار می‌کشاند. تفسیر عالی بارتلت ابزار مهمی برای درک تاریخ فلسفه ارائه می‌کند، اما با ردیابی پاسخ سقراط به آموزه‌های پروتاگوراس، بارتلت همچنین به سوی درک غنی‌تری از سفسطه باستان و آنچه سقراط از «فلسفه سیاسی» می‌گوید، پیش می‌رود.

ترجمه ماشینی : گفتگوهای افلاطون (427-347 قبل از میلاد) در کنار نوشته های ارسطو به عنوان مهم ترین و تأثیرگذارترین آثار فلسفی در تفکر غربی قرار می گیرد. افلاطون در آنها معلم خود سقراط را به عنوان مناقشه محوری در گفتگوهایی که به طرز درخشانی طیف وسیعی از ایده ها و مسائل فلسفی را بررسی می کنند، معرفی می کند. هیچ کدام از چهار دیالوگ - اوتیفرون، عذرخواهی، کریتون و فایدون - هیجان‌انگیزتر و آشکارکننده‌تر نیست. فساد جوانان». سقراط در Euthyphro به بررسی مفاهیم و اهداف تقوا و دین می پردازد: در عذرخواهی، او شجاعانه از یکپارچگی آموزه های خود دفاع می کند. در کریتو، او احترام خود را به قانون در امتناع از فرار از حکم اعدام خود نشان می دهد. و در فایدون مرگ را در آغوش می گیرد و از جاودانگی روح بحث می کند. چهار دیالوگ در اینجا در ترجمه معتبر توسط دانشمند برجسته کلاسیک بنجامین جووت، که به خاطر ترجمه هایش از افلاطون مشهور است، ارائه شده است.