آثار مرتبط با شخصیت ها | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : از زمان انتشار آن در سال 1994، کتاب فلسفه قبل از سقراط نوشته ریچارد مک کیراهان به منبع استاندارد در فلسفه پیش از سقراط تبدیل شده است. این بررسی گسترده ای از علم، متافیزیک، و فلسفه اخلاقی و سیاسی یونان، از ریشه های آنها در اسطوره تا فیلسوفان و سوفسطائیان قرن پنجم ارائه می دهد. گزیده ای جامع از قطعات و گواهینامه ها، ترجمه شده توسط نویسنده، در چارچوب یک بحث کامل و در دسترس ارائه شده است. یک فصل مقدماتی به منابع متون پیشسکراتیک و سوفسطایی و مشکلات خاص تفسیری آنها می پردازد. در ویرایش دوم، این اثر به روز شده و گسترش یافته است تا اکتشافات مهم جدید و جدیدترین تحقیقات را منعکس کند. تغییرات و اضافاتی در سرتاسر انجام شده است که مهمترین آنها در فصول فیثاغورث، پارمنیدس، زنون، آناکساگوراس، و امپدوکلس و فصل جدید فیلولوس یافت می شود. ترجمه‌های برخی از بخش‌ها و برخی تفاسیر و بحث‌ها اصلاح شده است. یک ضمیمه جدید ترجمه هایی از سه نوشته بقراط و پاپیروس بیرونی ارائه می دهد.

ترجمه ماشینی : آثار مورخ یونانی گزنفون، که آثارش در کنار آثار افلاطون به‌عنوان گزارش‌های اساسی از آموزه‌های سقراط است، پس از دهه‌ها در سایه، موج جدیدی از توجه را به خود جلب کرده است. و هیچ کس در سال های اخیر بیشتر از توماس ال. پانگل برای پیشروی احیا انجام نداده است. در اینجا، پنگل دنباله‌ای بر مطالعه‌اش درباره طولانی‌ترین روایت گزنفون از سقراط، یادگاری‌ها، ارائه می‌کند و دامنه تحقیق را از طریق پرداختن به گفتگوهای کوتاه‌تر سقراطی گزنفون، اقتصاددان، سمپوزیوم، و عذرخواهی سقراط از هیئت داوران، گسترش می‌دهد. آنچه پانگل آشکار می کند این است که این سه تصویر از سقراط تکمیل کننده و در واقع برای تکمیل یادگاری ها به شیوه های معناداری هستند. برخلاف سقراط افلاطون، سقراط گزنفون پیچیده‌تر و انسانی‌تر است، فردی که به این مسئله می‌پردازد که خوب و با فضیلت زیستن به چه معناست. در حالی که یادگاری از سقراط با تأکید بر شباهت او به جنتلمن های معمولی محترم دفاع می کند، متون سقراطی باقیمانده گزنفون با برجسته کردن این که چگونه سقراط همچنین در فضایل، رفتارها و دیدگاه های خاص خود در مورد زندگی عادی حکومتی و حاکمیتی خود از قراردادهای جوانمردی فاصله می گیرد، توصیف دقیق تری ارائه می دهد. یک سوال در میان این سه نوشته مطرح می شود: کدام شیوه زندگی به بهترین وجه موجودیت، سیاست و اقتصاد انسان را ارتقا می دهد - شیوه زندگی فیلسوف سیاسی سقراطی با فضایل فلسفی اش یا زندگی جنتلمن با فضایل خانوادگی، مدنی و اخلاقی؟ کتاب پانگل با آشکار کردن ظرایف رویکرد گزنفون به این موضوع در اکونومیست، سمپوزیوم و عذرخواهی، اهمیت این نوشته‌ها را برای این حوزه و ارزش آن‌ها برای شکل‌دهی مفهوم کامل‌تری از اینکه سقراط چه کسی بود و چه چیزی تدریس می‌کرد، برجسته می‌کند.

ترجمه ماشینی : این مقاله سه نقد را بررسی می‌کند که به طور گسترده بر بعد کلیسای سیاه‌پوستان متمرکز است: هویت قوم سیاه‌پوست از دریچه مسیحیت. محتوای ذهنی آنچه یک مسیحی سیاه پوست تشکیل می دهد اغلب تحریف می شود. اهمیت عینی کلیسای سیاه که آلوده شده است. 1 با ادغام نظریه سیاسی و فلسفه دین، بازتعریف معنای مسیحیت برای کسانی که صلیب را جدی می گیرند، مهم است. به این معنا که صلیب نماد دعوتی است که رنج و فداکاری را با مصیبت سیاه پوستان آشتی می دهد. در پرتو این نقدها، من دو شیوه بازسازی را ارائه می کنم که ممکن است به گفتمان مسیحیت سیاه پوست کمک کند. اولین مورد به نام "شالوم" شناخته می شود که توسط وزیر پروتستان تیموتی کلر بزرگ شده است. نسخه دوم اصطلاحی است که من ایجاد می کنم به نام «خودکشی وفادار».

ترجمه ماشینی: این نگاه تازه به فلسفه سیاسی سقراط در گفتگوهای اولیه افلاطون استدلال می کند که هم ظریف تر و هم کمتر اقتدارگراتر از آن چیزی است که تصور می شود. ریچارد کرات با تمرکز بر کریتون نشان می‌دهد که افلاطون امتناع سقراط از فرار از زندان و پذیرش مجازات اعدام را به‌عنوان برخاسته از فلسفه‌ای که مستلزم اطاعت کورکورانه از هر دستور قانونی است، بلکه از سازش بسیار متعادل بین دولت و دولت توضیح می‌دهد. شهروند علاوه بر این، پروفسور کرات معتقد است که مفاهیم معاصر ما از نافرمانی مدنی و استدلال های تعمیم در این گفتگو وجود ندارد.

ترجمه ماشینی : این مقاله استدلال می کند که کنایه بخش ضروری و مرکزی روحیه است که گفتار اصولی را زنده می کند. این مفهوم که کنایه منفی است، به ویژه همانطور که کی یرکگور بیان می کند، از درون با ارائه مجدد کنایه پرداز منفی در گفتگو بررسی می شود. هدف این ارائه کشف و تبیین بحران طنز منفی است. سپس بحران به عنوان آغازگر تأمل در مورد مشکلات اعتدال و عدالت توسعه می یابد. مشکل اعتدال از طریق تجربه منفی طنزپردازان از خشم مطرح می شود. خشم مشکل ارتباط گفتار با طبیعت را مطرح می کند. اعتدال به عنوان تسلط بر خود در رابطه ما با طبیعت از طریق مفهوم تسلط بر خشم ایجاد می شود. از طریق بررسی Charmides افلاطون، این بحث مطرح می شود که توسعه عدالت به اعتدال بستگی دارد، زیرا، از قضا، عدالت از نوعی بی اعتدالی سرچشمه می گیرد. اعتدال با پرورش میل آن به ارزش، عدالت را تربیت می کند. عدالت را قادر می سازد از طریق کار زنده کردن و ارزش گذاری مجدد ارث به بلوغ برسد. عدالت معتدل توسعه مثبت منبع در جهت تحقق ارزش است. این در رابطه کنایه آمیز سقراط با طبیعت تجسم یافته است. مشکل عدالت از طریق طرد هیبت توسط آیرونیست منفی مطرح می شود. هیبت مشکل ارتباط گفتار با پولیس را مطرح می کند. عدالت به مثابه تقاضای رضایت در میان نام ها از طریق مفهوم به کمال رسیدن آرزو توسعه می یابد. از طریق بررسی بیشتر غرمیدس افلاطون، این بحث مطرح می شود که توسعه اعتدال به عدالت بستگی دارد، زیرا از قضا، اعتدال از نوعی بی عدالتی سرچشمه می گیرد. عدالت اعتدال را با درک آنچه برای آن ضروری است تربیت می کند. کار عدالت توسعه اعتقاد گوینده ایده آل است، یعنی ظرفیت او برای حفظ حرکت توسعه. اعتدال عادلانه در رابطه کنایه آمیز سقراط با نام ها تجسم یافته است.

ترجمه ماشینی : کنایه معمولاً به این صورت تعریف می‌شود: «استفاده از کلماتی که خلاف آنچه واقعاً منظور شما را بیان می‌کنند، اغلب به عنوان یک شوخی و با لحن صدایی که این را نشان می‌دهد» (آکسفورد، 2000). با گسترش تمرکز این اصطلاح از صرفاً زبانی به شامل کردن کنش کنایه آمیز و در خدمت مفهوم سازی فلسفی، همین امر در مورد کنایه سقراطی (eironeia) نیز صدق می کند، که علاوه بر این، به طور سنتی به تمسخر و فریب مربوط می شود و بنابراین، به طور جدایی ناپذیری به یک رنگ منفی و نامطلوب مرتبط است. تصویری از سقراط هنگامی که او آن را تمرین می کند. هدف تحقیق من ارزیابی مجدد اهمیت استفاده فلسفی ایرونیا به عنوان یک پدیده در روش شناسی سقراط و حمایت از این ادعاست که سقراط از تمام ابزارهای خود - از جمله eironeia - در تلاش برای خدمت به یک طرح آموزشی بدیع، یعنی ساختن مخاطبینش استفاده کرده است. شخصیت معرفتی این پایان‌نامه به آیرونیای سقراطی، پالایش تعریفی و توصیف موجهی را به عنوان ابزاری معرفتی نسبت می‌دهد که می‌تواند و باید به‌طور مثمر ثمر در آموزش معاصر وارد شود. روش شناسی سقراط عمدتاً آموزشی است، اما نه به شیوه ای متعارف، زیرا سقراط اعتراف می کند که او معلم نبوده است - حداقل نه به معنای معمولی ("من هرگز معلم کسی نبوده ام"، عذرخواهی 33a). با این حال، او نوع خاصی از آموزگار بود، «معمار» شخصیت فکری مخاطبین. در این مکانیسم معرفتی، ایرونیا به عنوان یک «نیش» عمل می‌کند و در خدمت تقویت احساسات انگیزشی عامل است که از تحقیق دست نکشند - پس از اینکه وضعیت آپوریا ایجاد شده توسط النکوس به آنها برخورد کرد - بلکه مشتاقانه میل به ادامه جستجوی حقایق است. اولاً، پایان نامه من بر پالایش eironeia متمرکز است و دفاعی در برابر قضاوت نادرست این مفهوم به عنوان یک پدیده زبانی ارائه می دهد که صرفاً نشان دهنده پیچ و تاب بین کلمات، اعمال و معانی با معنای تمسخر، فریب یا تحقیر است. من نظریه نامحبوبی را توسعه خواهم داد که محققان مشهور زمانی پیشنهاد کردند که مفهوم eironeia را از تمسخر جدا کردند و آن را به تفسیر آن به عنوان ابزاری برای جستجوی سودمند فلسفی نزدیک‌تر کردند. و از آنجایی که در فلسفه، تفاسیر جدید تمایل دارند تا اختلافات را مطرح کنند، من مروری بر این بحث ارائه می‌دهم که آیا eironeia می‌تواند کاربردهای سازنده داشته باشد یا خیر. ثانیاً، من در توجیه شخصیت سودمند ایرونیا از طریق درک ارسطو از سقراط به عنوان یک آیرون، با تمرکز بر کارکرد ایرونیا به عنوان یک کنش گفتاری و تشریح جنبه انگیزشی آن هنگام به کارگیری آن در گفتگو با یک کارگزار یا دانشجو، ادامه می دهم. من ثابت می‌کنم که سقراط، همان‌طور که اغلب گفته می‌شود، یک فخرفروش مغرور نبود، بلکه یک خود بی‌ارزش‌کننده بود که عمداً اختیارات خود را به عنوان بخشی از روش خود کم‌رنگ می‌کرد. پس از پذیرفتن ماهیت مثبت آیرونیا، تز من به دفاع از دانش سقراط از خیر (aretē) در برابر این ادعا می پردازد که جهل او صادقانه بوده و در نتیجه، ایرونیا او به طور قابل توجهی عمیق نیست. برای اهداف این استدلال، من به اخلاق فضیلت ارسطو و درک خاص او از اخلاق متوسل می شوم، که روش سقراط را هنگام بررسی ماهیت فضیلت و از این رو ماهیت تدریس موضوعی او را بیشتر روشن می کند. در نهایت، این تز من را به جایگاه دفاع از سقراط به عنوان یک معلم می رساند، نه به معنای رایج، بلکه به عنوان یک نوع خاص از مربی که شخصیت معرفتی ما را می سازد. بخش آخر این تحقیق درک ما را از روشنفکری سقراطی و نقش مهمی که در رمزگشایی تکنیک او ایفا می کند، به ویژه هنگامی که پشت نقاب آهن استتار شده است، افزایش می دهد. در نهایت، من سقراط را به عنوان یک شخصیت ساز فکری معرفی می کنم که از eironeia اساساً به عنوان یک ابزار انگیزشی برای تقویت تمایل مخاطب برای کشف حقایق و عدم تسلیم شدن در جستجوی خود استفاده می کند. من تکنیک او را چالش سقراطی می نامم.