آثار مرتبط با شخصیت ها | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: این کتاب در مورد مفهوم خدا در فلسفه نئوکلاسیک چارلز هارتشورن و آنچه در فیلسوفان تحلیلی که به خداباوری کلاسیک پایبند هستند، گفت وگویی را آغاز می کند، و در جایی که به طور آزمایشی آغاز شده است، گفتگو را ادامه می دهد. دو ویژگی متمایز کتاب، بررسی دقیق استفاده هارتشورن از ماتریس‌های موقعیت در فلسفه دین است تا از دید نزدیک‌بینانه از گزینه‌های نظری که پیش روی ما قرار دارد جلوگیری شود، و پرداخت گسترده‌ای به تخصیص عمدتاً غیرانتقادی خداباوران تحلیلی. سنت ارسطویی در الهیات، سنتی که بر شکل خاصی از افلاطونیسم تکیه دارد که لزوماً توسط افلاطون وجود ندارد.

ترجمه ماشینی: چارلز هارتشورن (1897-2000) که از نظر بسیاری یکی از بزرگترین فیلسوفان دین و متافیزیکدانان قرن بیستم است، در طول زندگی طولانی خود به مسائل زیبایی شناسی پرداخت. با این حال، تلاش‌های او در این زمینه شاید نادیده گرفته‌شده‌ترین جنبه تفکر گسترده و بسیار ظریف او باشد. زیبایی الهی اولین توضیح مفصلی از نظریه زیبایی‌شناختی هارتشورن و جایگاه آن در فلسفه خدامرکزی او ارائه می‌کند. همانطور که دانیل آ. دامبروفسکی توضیح می‌دهد، هارتشورن یک خداباوری نئوکلاسیک یا فرآیندی را ارائه کرد که در تضاد با خداباوری «کلاسیک» مورد دفاع یهودیان سنت‌گرا، مسیحیان و مسلمانان بود. مومنان تصور او از خدا دو قطبی بود، که می‌توانست ویژگی‌های خاصی را به خدا نسبت دهد که سنت‌گرایان آن را کنار گذاشته‌اند. به عنوان مثال، از نظر هارتشورن، خداوند می تواند جنبه های عالی هم از فعالیت و هم انفعال، یا هم از دوام و تغییر را در بر گیرد. از سوی دیگر، خداباوران کلاسیک، انفعال و تغییر را از تصورات خود حذف می‌کنند. دامبروفسکی در ادامه پیامدهای دیدگاه هارتشورن از خدا را برای زیبایی‌شناسی توضیح می‌دهد، که برای او معانی گسترده و محدود داشت: همه احساس یا حس حسی، در سطح وسیع. حس، و یک احساس منظم برای زیبایی، به معنای محدود. شامل بحث هایی در مورد قدردانی معروف هارتشورن از زیبایی شناسی آواز پرندگان است. نگاه او به زیبایی به عنوان وسیله ای بین دو مجموعه افراط. ایده او از نگرش زیبایی شناختی، که بر ارزش هایی متمرکز است که ذاتی هستند و بلافاصله احساس می شوند. و جایگاه مرگ در زیبایی شناسی او، که در آن ارزش زندگی ما در زیبایی یا شدت تجربه ای است که ما به زندگی الهی کمک می کنیم. Divine Beauty با پر کردن شکاف مهمی در درک ما از هارتشورن، دلیل قانع‌کننده‌ای برای برتری خداباوری نئوکلاسیک او بر خداباوری کلاسیک است.

ترجمه ماشینی: مقالات این جلد به افتخار بومن ال. کلارک است. بومن کلارک از کالج Millsaps، دانشگاه می سی سی پی، و دانشگاه اموری در آتلانتا، جورجیا، از جمله دکترا در فلسفه از Emory در سال 1961 مدرک گرفت. از گروه فلسفه دانشگاه جورجیا، آتن، جورجیا، که در سال 1990 از آنجا بازنشسته شد. او همچنین چندین سال به عنوان رئیس این گروه خدمت کرد. او در مجامع حرفه‌ای مناصب برجسته‌ای از جمله رئیس انجمن فلسفی جورجیا، رئیس انجمن فلسفه دین و رئیس انجمن فلسفه و روان‌شناسی جنوبی داشته است. او همچنین به عنوان سردبیر مجله بین المللی فلسفه دین از سال 1975 تا 1989 خدمت کرد. پروفسور کلارک نویسنده زبان و الهیات طبیعی (هاگ: موتون و شرکت، 1966) و همچنین مقالات متعددی در مجلات حرفه ای است. او در زمینه‌های فلسفه دین، مطالعه فلسفه آلفرد نورث وایتهد، و توسعه محاسبات افراد مشارکت‌های عمده‌ای داشته است. ix J. F. Harris (ویرایش)، منطق، خدا و متافیزیک، ix. © 1992 Kluwer Academic Publishers. مقدمه عنوان این جلد یعنی منطق، خدا و متافیزیک با دقت و عمد انتخاب شده است. مقالات این مجلد معطوف به مسائل و مشکلاتی است که در محدوده این سه حوزه مختلف تحقیق فلسفی قرار دارد.

ترجمه ماشینی: در سال‌های اخیر، برهان هستی‌شناختی و متافیزیک خداباورانه توسط فیلسوفانی که هم در سنت‌های تحلیلی و هم در سنت‌های قاره‌ای کار می‌کنند مورد انتقاد قرار گرفته است. پاسخ به این انتقادات عمدتاً از جانب فیلسوفانی است که از مفهوم سنتی و مشکل‌ساز خدا استفاده می‌کنند. در این جلد در سال 2006، دانیل آ. دامبروفسکی از استدلال هستی‌شناختی در برابر منتقدان معاصرش دفاع می‌کند، اما او این کار را با استفاده از مفهومی نئوکلاسیک یا فرآیندی از خدا انجام می‌دهد و از این طریق، پرونده متافیزیک خداباورانه معاصر را تقویت می‌کند. او با تکیه بر اندیشه چارلز هارتشورن، تمایز حیاتی هارتشورن بین وجود الهی و فعلیت الهی را بنا می کند، که مدافعان نئوکلاسیک استدلال هستی شناختی را قادر می سازد از انتقاد آشنا مبنی بر اینکه استدلال به طور نامشروع از یک مفهوم انتزاعی به واقعیت انضمامی حرکت می کند، اجتناب کنند. بنابراین، استدلال او از مشکلات ذاتی مفهوم سنتی خدا به عنوان ایستا اجتناب می کند.

چارلز هارتسهورن (1897-2000 م) سرشناس‌ترین فیلسوف و الهیدان پویشی، پس از وایتهد (1861-1947 م)، است. وی در پیِ نقد این وجه از خداباوری سنتی، که به‌واسطۀ تعالی‌گرایی، مانع ارتباط دوسویه میان خدا و جهان است، بدیل متفاوتی را مطرح می‌کند، که مطابق آن، خدا واجد دو قطب انتزاعی و غیرانتزاعی (بالفعل)، فرض می‌شود. به زعم او، قطب انتزاعی خداوند مطلق و تغییر‌ناپذیر است و قطب بالفعل او نسبی و تغییر‌پذیر؛ و به‌واسطه همین قطب تغییرپذیر است که خداوند، جهان را در خود جای می‌دهد. به‌نظر می‌رسد، همین نگرش دوقطبی هارتسهورن به ساحت الهی است که به نظریۀ «همه‌درخداانگاری» انجامیده‌است. پژوهش حاضر، با روش تحلیلی-انتقادی، ضمن تحلیل نظریۀ «همه‌درخداانگاری» و استخراج مشخصه‌های آن از آثار هارتسهورن، به بررسی خداباوری دوقطبی به‌عنوان بن‌مایۀ اصلی «همه‌در‌خداانگاری» می‌پردازد. یافته‌های پژوهش پیش‌رو حکایت از این دارند که «همه‌درخداانگاری»، متضمّن پیامدهایی، چون زمانمند شدن خدا و علم او، تغییرپذیری کمال الهی، تأثیرپذیری خدا از مخلوقات، حلول خدا در جهان و محدودیت قدرت الهی است. دیدگاه‌های هارتسهورن، همچنین به‌خاطر تأکید بر پویش و تغییرپذیری خداوند، نمی‌تواند به‌عنوان جایگزین مناسبی برای خداباوری سنتی پذیرفته شود. با وجود این، در جهان‌شناسی هارتسهورن، چون خدا و مخلوقات به‌عنوان هویّاتِ متمایز از یکدیگر، به رسمیت شناخته شده‌اند، نظام فکری او متمایز از اندیشۀ «همه‌خداانگاری» است که یکسانی و همسانی خدا و جهان را مسلم فرض می‌کند.

ترجمه ماشینی : غفلت ناعادلانه به دلیل پیچیدگی های فنی مشارکت آلفرد نورث وایتهد و به مؤلفه الهیات نوشته های چارلز هارتشورن. وایتهد مشتاق است جهت گیری های ریاضی و علمی مقدم بر دیدگاه متافیزیکی بالغ او بود و سیستم متافیزیکی ناشی از پیچیدگی بسیار زیاد است. این بسیاری را از تحقیق در مورد تلاش‌های گمانه‌زنی گسترده‌اش منصرف می‌کند تشویق گفتمان انحصاری در میان معدود خودی های Whiteheadian. هارتشورن هنوز فلسفه فرآیند و الهیات را از آموزه های کلاسیک نامرتبط متمایز می کند با خداباوری به عنوان چنین در پیش زمینه کار او، بسیاری آن را به عنوان منسوخ یا منسوخ رد می کنند بی ربط به نگرانی های معاصر؛ در حالی که دیگران، خداباورانه را دوباره فرموله می کنند اصول غیر قابل دفاع، تفکر فرآیندی را به طور کامل رد می کند. پژوهش حاضر به گسترش آن می پردازد با ایجاد یک مورد برای رئالیسم روانی - دیدگاهی که واقعیت از آن ساخته شده است رویدادهای تجربی - و با نشان دادن آن به جای پیچیدگی وایتهد و الوهیت هارتشورن با رئالیسم روانی در پیش زمینه فلسفه فرآیند به چنین رویدادهایی اجازه می دهد تا نقش مهمی در یک چشم انداز فرآیند قابل قبول تر ایفا کنند. این اثر به دو بخش تقسیم شده است که هر فصل شامل دو فصل است که با یک حاشیه تقسیم می شود مقدمه دفاع از تلاش های متافیزیکی به طور کلی و پایانی از روند اشاره گر برای حدس و گمان بزرگ فصل اول در مورد شدن و بودن را در نظر می گیرد مشکل فرآیند، ناکافی بودن گزارش‌های اساسی تأثیرگذار تاریخی، و پتانسیل یک هستی شناسی رویداد برای زمین گیر بودن در یک تبدیل مکمل. را فصل دوم، بودن و شدن را به جفت های مکمل اول مربوط می کند تجربی و عقلی و دوم عینی و ذهنی. استرس موجه در تبدیل شدن بر وجود تکرار می شود - عقلانی که بر امر تجربی تأکید می شود ذهنی بر عینی - برای مقابله با یک سوگیری مشابه در مقابل. روانی در این صورت ذهنیت از نظر فلسفی کمتر معمایی است و توانایی بیشتری در زمینه سازی دارد جهان فیزیکی عینی از نظر علمی، زمانی که پشتوانه متافیزیکی مناسبی داشت. را فصل سوم رئالیسم روانی را از آموزه های مرتبط تعریف و متمایز می کند مستقل از جایگاهش در فلسفه فرآیند از آن دفاع می کند. شهود و ادراک نشان دهنده ترکیبی مرتبط از واقع گرایی و ایده آلیسم و ​​قیاس و ژنتیک است استدلال ها مورد بررسی قرار می گیرد و به ایرادات رسیدگی می شود. فصل چهارم توضیح می دهد متافیزیک را با قرار دادن تاریخی آن، با برجسته کردن خلاقیت اساسی آن، پردازش کنید. ارگانیک بودن، و موقتی بودن، و هر کدام با علامت گذاری مؤلفه رئالیستی روانی دلالت. و در پایان، رئالیسم روانی با فرآیند نهایی کیهان شناختی مواجه می شود

ترجمه ماشینی: دیدگاه سیاه آتلانتیک را به پست مدرنیسم، الهیات و متافیزیک کمک می کند.

ترجمه ماشینی: این مجموعه اولین بحث گسترده درباره رابطه یهودیت و تفکر فرآیندی را تشکیل می دهد. در نیم قرن اخیر، فلسفه های آلفرد نورث وایتهد و چارلز هارتشورن به منابع مهمی برای تأمل الهیات معاصر تبدیل شده است. اخیراً تعدادی از متفکران یهودی تفکر فرآیندی را به عنوان منبعی بالقوه ارزشمند برای الهیات پست مدرن یهودی مورد بررسی قرار داده اند. این کتاب بسیاری از متفکران یهودی را که پیشگام این بحث بوده اند گرد هم آورده است. متفکران یهودی که فرآیندی را چارچوبی مفید برای تفکر یهودی معاصر یافته‌اند، در مورد موضوعاتی بحث می‌کنند که عمدتاً الهیاتی هستند، مانند تعالی و وجود خدا، مشکل شر، ایده وحی. همچنین گفت و گوی بین متفکران یهودی و مسیحی در مورد مناسب بودن تفکر فرآیندی برای سنت های مذهبی آنها گنجانده شده است. بازتاب انتقادی در مورد تداوم و ناپیوستگی بین یهودیت و مدل فرآیند نیز پوشش داده شده است.