آثار مرتبط با شخصیت ها | کتابخانه مجازی الفبا

)از مجموعۀ ۹ جلدی)مجلد سوم از مجموعة «تاریخ فلسفه» نوشتة کاپلستون، به سیر اندیشة اروپا از قرن چهاردهم تا اوایل قرن هفدهم اختصاص دارد که دورة تجدید حیات علمی و ادبی اروپا (رنسانس) را دربرمی‌گیرد. سیر فلسفی در قرن چهاردهم، که به نوعی ادامة حیات اندیشه‌های قرن سیزدهمی است، با حرکت تازه‌ای گسترش یافت. یکی از مشخصه‌های قرن چهاردهم رشد علم و تفکر علمی و ترجمة آثار ریاضی‌دانان یونانی بود که راه را برای کشفیات گالیله و عرضة نظریه‌های تازة آلبرت کبیر و راجر بیکن و در نهایت برای تفکر علمی فرانسیس بیکن هموار ساخت. عصر نوزایی یا رنسانس یادآور دورانی است که دانش و ادبیات روم و یونانیان باستان از نو جان گرفت و نهضت آموزش رسمی آغاز شد، اختراع دستگاه چاپ موجب شد تا علم و معرفت در دسترس تودة مردم قرار گیرد؛ کشف سرزمین‌های تازه، افق دید آدمی را بسیار گسترده‌تر و کشفیات علمی موهبت بی‌پایانی برای بشریت فراهم ساخت. مجلد حاضر در ۲۴ فصل با موضوعاتی از این دست تنظیم شده است: بررسی اندیشه‌های دور اندوس و پتروس آورئولی؛ پژوهش دربارة زندگی و آثار و عقاید گوناگون ویلیام اوکام؛ شرح جنبش اوکامی همراه با بیان عقاید پیروان او؛ جنبش علمی با تاکید بر دانش طبیعی در قرن ۱۳ و ۱۴؛ بحث دربارة مارسیلیوس پادوئایی؛ شرح عرفان نظری و عقاید نمایندگان نامدار آن؛ احیای افلاطون‌گرایی و رنسانس ایتالیا؛ و ارسطوگرایی، رواق‌گرایی، شکاکیت و نقد منطق ارسطویی.

ترجمه ماشینی : این کتاب تاریخچه چشمگیر تلاش‌های متفکران مهم قرون وسطی برای تطبیق هستی‌شناسی تثلیث در چارچوب منطق و هستی‌شناسی ارسطویی را بازگو می‌کند. این تلاش‌ها قابل توجه بودند، زیرا به‌طور خلاقانه از مرزهای تفکر موجود فراتر رفتند، در حالی که تلاش می‌کردند تعادلی بین آموزه‌های سنتی کلیسا و دقت نظری در زمینه سیاست نهادی ایجاد کنند. در برخی موارد، الاهیات خوب، فلسفه خوب، و سیاست خوب سه چیز متفاوت بودند. متفکران اصلی مورد بحث عبارتند از آگوستین، بوتیوس، آبلارد، گیلبرت پواتیه، بوناونتور، آکویناس، اسکاتوس، و اوکام. جنبه‌های دکترین تثلیثی که به آنها پرداخته می‌شود، عمدتاً سؤالات هستی‌شناختی درونی درباره تثلیث هستند. این رویکرد بر تاریخ الهیات و فلسفه، و همچنین از رشته‌های رسمی مدرن معناشناسی نظری مجموعه‌ها و هستی‌شناسی صوری استوار است. آگوستین پروژه ساخت مدل‌های تثلیث را به زبان برگرفته از فلسفه افلاطونی و ارسطویی، به‌ویژه چارچوب مفهومی، افتتاح کرد. از مقولات ارسطو. او از مفاهیم ارسطویی جوهر و رابطه استفاده کرد تا الگویی را ایجاد کند که هدف آن نه چندان ابهام زدایی از تثلیث بلکه نشان دادن قوام منطقی حفظ اینکه یک خدا وجود دارد و در عین حال سه است. افراد متمایز که هر کدام خدا هستند. در مقابل این سنت روایت های بدعت آمیز مختلفی از تثلیث وجود دارد. این کتاب همچنین با استفاده از تکنیک‌های مشابه، این سنت‌ها را تحلیل می‌کند. همه این گزارش‌های تثلیث نسبت به سه محدودیتی که تحت آن شکل گرفته‌اند، ارزیابی می‌شوند، با در نظر گرفتن این که محدودیت‌های نظریه‌پردازی فلسفی به سازگاری درونی محدود نمی‌شود، بلکه باید به آن توجه داشته باشیم. قدرت توضیحی علاوه بر تجزیه و تحلیل و ارزیابی گزارش های فردی از تثلیث، این کتاب چارچوب جدیدی را ارائه می دهد که در آن می توان نظریه های مختلف را با هم مقایسه کرد.

ترجمه ماشینی: این تحلیل اصلی به بررسی سه راه‌حل سنتی پیشرو برای معضل پیش‌دانی الهی و اراده آزاد انسان می‌پردازد - راه‌حل‌هایی که از بوئتیوس، اوکام و مولینا ناشی می‌شوند. اگرچه هر سه راه‌حل به بهترین شکل‌های شناخته‌شده‌شان رد شده‌اند، سه راه‌حل جدید پیشنهاد می‌شود و زاگزبسکی نتیجه می‌گیرد که علم پیشین الهی با آزادی انسان سازگار است. بحث شامل رابطه بین معضل پیش آگاهی و مشکلات مربوط به ماهیت زمان و رابطه علی است. منطق شرط های خلاف واقع؛ و تفاوت بین حالات معرفت الهی و انسانی. یک ضمیمه معضل پیش‌دانش جدیدی را معرفی می‌کند که مدعی است نشان می‌دهد که دانش پیش‌دانش کل با شهود عمیق درباره عدم تقارن زمانی، کاملا جدا از ملاحظات اراده آزاد، در تعارض است. زاگزبسکی نشان می دهد که تنها طیف محدودی از راه حل ها می توانند این معضل جدید را مدیریت کنند. «معضل آزادی و پیش‌دانش» که سهمی قانع‌کننده در این زمینه است، برای دانشجویان و محققان فلسفه خداباوری و فلسفه دین جذاب خواهد بود.

بر مبنای «استدلال تقديرگرايی كلامی» اگر علم خداونـد بـه رويـدادهای آينـده قطعـی و خطاناپذير باشد، انسان قادر نيست كاری جز آنچه خداوند از پيش می داند، انجام دهـد؛ از اينرو اعمال انسان اختياری نيست. سازگارگرايان با قبول سازگاری علـم پيشـين الاهـی و اختيار انسان، از طريق رد يك يا چند مقدمه از مقدمات استدلال تقديرگرايی كلامـی، بـه رد آن می پردازند و ناسازگارگرايان، ضمن پذيرش درستی استدلال يادشده، از ميان علـم پيشـين الاهـی و اختيـارانسـان، يكـی را پذيرفتـه، ديگـری را انكـار مـی كننـد. ايـن مقالـه می كوشد ضـمن معرفـی دقيـق آرای يكی از سـازگارگرايان معاصـر، لینـدا زاگزبسـكی، برتری آرای او را بر ساير نظريات رقيب ثابت كند. مقاله نشان می دهـد كـه تفـاوت آرای زاگزبسكی ـ با وجود نقدهای وارد بر آن ـ با سازگارگرايان ديگراين است كـه او افـزون بر رد «استدلال تقديرگرايی كلامی» (روش سلبی)، الگوی ممكنی بـرای اثبـات هـم زمـان علم پيشين و اختيار ارائه می دهد (روش ايجابی).

این مقاله به بررسی نام‌گرایی معرفت‌شناختی و آثار آن در علم اقتصاد متعارف می‌پردازد. نام‌گرایی تأثیراتی بر روش کاربردی علم اقتصاد دارد که تفکر فرضیه‌ای و فردگرایی روش‌شناختی از جمله آنهاست. این روش کاربردی موجب آثاری مانند شکل‌گیری نظریه جامعه مدنی، تغییر معنای عدالت توزیعی و نظریه مطلوبیت و تمرکز بر اقتصاد خرد در تحلیل‌ها گشته است. در مقابل، حکمت عملی اقتصاد اسلامی می‌تواند با بهره‎بردن از روش بنیادین حکمای اسلامی، به روش کاربردی متناسب با خود دست یابد. حکمت اسلامی به‏ویژه حکمت متعالیه با نقد نام‌گرایی، کلیات را دارای صدق و حکایت از خارج می‌داند. روش کاربردی اقتصاد اسلامی بر اساس هستی‌شناسی موضوعات شکل می‌گیرد و در هر موضوع تابع نوع هستی آن موضوع است. بنابراین تنها در موضوعات مادی که قابلیت تجربه دارد، از روش تجربی و قیاس استثنایی استفاده می‌کند و دیگر روش‌ها در موضوعات دیگر کاربرد دارد. از سوی دیگر ادله نقلی در روش کابردی اقتصاد اسلامی دارای جایگاه ویژه‌ای است. این روش کاربردی آثاری در پی دارد که شناخت جوهر انسان و ارتباط آن با کنش اقتصادی از جمله آنهاست. این نوشته با روش کتابخانه‌ای و تحلیلی انتقادی نام‌گرایی و آثار آن را در اقتصاد متعارف بررسی نمود، روش کاربردی جایگزین مناسب را برای حکمت عملی اقتصاد اسلامی پیشنهاد می‌دهد.