آثار مرتبط با شخصیت ها | کتابخانه مجازی الفبا

کتاب حاضر مجموعه ای است جذاب و متنوع در باب زنان، که از میان تمام آثار مفصل آرتور شوپنهاور گرد آمده. هنر رفتار با زنان، مانند آثار دیگر شوپنهاور، صریح، بی پرده، دقیق، موشکافانه و البته تلخ و تاریک است. شاید بسیاری با برخی اندیشه های وی هم صدایی نداشته باشند، شاید هم کسانی باشند که آنها را بپذیرند، ولی هر چه باشد دیدگاه های شوپنهاور و طرز نگاه وی به زنان، افزون بر آشنایی بیشتر با این فیلسوف پر شور، به کار کندوکاو در نگاه فیلسوفان مغرب زمینبه زنان نیز می آید. هنر رفتار با زنان کتابی خواندنی است، هم برای آنها که مخالف دیدگاه های این فیلسوف هستند، هم برای آنان که مانند او فکر می کنند. شوپنهاور، در اینجا، هم برای برخی فمنیست ها خوراک حاضر آماده ای برای جدل و تند کردن آتش توپخانه شان در چنته دارد و هم برای محافظه کاران و مردسالاران. این کتاب هم مانند دیگر نوشته های شوپنهاور مطالب تند و صریحی را شامل می شود که البته تلخ و تاریک هم هستند. این کتاب از منظر محتوا، مواد آماده ای را در اختیار فمینیست ها قرار می دهد. شوپنهاور در این کتاب به سنت قدیمی و پر از اما و اگر گذشتگان خود و همچنین سنت های شرق در قبال زنان توجه داشته و جالب است که در فرازهایی در موافقت با سنت شرقی در این زمینه نوشته است. اگرچه او از سنت پیشینیان خود به ویژه فیلسوفان یونان و روم باستان و حتی از هگل در این زمینه تاثیر گرفته و پیرو همان نگاه تند به زنان است، خودش نیز آبشخوری برای اندیشه های نیچه شده است. این رساله شوپنهاوری ۱۶ بخش دارد که به ترتیب عبارت اند از: سرشت زن، تمایزات بین زن و مرد، وظایف طبیعی زنان، برتری های زنان، ضعف های زنان، انتخاب زن درست، عشق، زندگی جنسی، وضع زناشویی، تک همسری یا چندهمسری؟، حقوق زنان، زنان فرهنگ و هنر، زنان و جامعه، زنان و سرشت شهسواری، آنچه باید بدانیم، در ستایش زنان. اگرچه آثار شوپنهاور در طول زندگی خود تا حد زیادی ناشناخته بود، اما تأثیر عمیقی بر نسل های بعدی، متفکران و نویسندگان گذاشت. او فیلسوف بدبینی بود که از هنر و دانش به عنوان رهایی از درد خواستن، دفاع می کرد. از نظر شوپنهاور، "تاریخ هر زندگی، تاریخ رنج است"، که ناشی از "اراده کور جهان" است. او استدلال کرد که "شر" یک اتفاق نیست بلکه یک شرط اساسی آفرینش است. او می گوید:"زنان به دلیل اینکه خودشان کودکانه، بی پروا و کوتاه بینا هستند، مستقیما به عنوان پرستار و معلمان کودک ما عمل می کنند." وی تصریح کرد: زنان دانشکده های هنری و احساس عدالت ناقص هستند و با تک همسری مخالفت کردند. در حقیقت ، راجرز و تامپسون در بین فیلسوفان بد رفتاری از شوپنهاور را "زن گریز بدون رقیب در ... فلسفه غرب" می نامند. به طور خلاصه می توانیم بگوییم که رساله «هنر رفتار با زنان» به درد مردانی می خورد که دل شان از دست زنان خون است و می توانند با گردهمایی و خواندن این کتاب، خنده جمعی داشته و عقده های دل خود را باز کنند. از طرف دیگر، مطمئنا اگر زنان و در سطح افراطی تر فمینست ها این کتاب را بخوانند، مقدار زیادی تف و لعنت نثار روح شوپنهاور خواهند کرد. وولپی معتقد است نظریات شوپنهاور تحت تأثیر ملاحظات مختلف شکل گرفته اند که مشخص ترین شان بار سنگین مردانه و پیشداوری های بعضا گیرا و افسونگر بنیادین و نیاکانی در مورد زنان است. بنابراین اگر زندگی و فراز و فرودهای مهم احساسی و عاطفی زندگی شوپنهاور را مطالعه کنیم، می توانیم دلیل بسیاری از نسخه هایی را که در این کتاب پیچیده، متوجه شویم. با برگشت به بحث فلسفه غرب و میراثش، باید به این مساله اشاره کنیم که این طرز تفکر یعنی همین ناقص العقل بودن زنان و این که نمی توانند در جمع فلاسفه باشند، از باورهای رایج این فلسفه بوده است.

ترجمه ماشینی: Die Welt als Wille und Vorstellung اثر آرتور شوپنهاور یکی از مهمترین آثار فلسفی قرن نوزدهم است که بیانیه اصلی یکی از جریان های مهم تفکر پساکانتی است. بدون شک این بزرگترین کار شوپنهاور است. این کتاب که قبل از 30 سالگی فیلسوف تصور و منتشر شد و 25 سال بعد گسترش یافت، خلاصه یک عمر فکر است. به مدت 70 سال، تنها ترجمه انگلیسی خلاصه نشده این اثر، همکاری هالدن-کمپ بود. در سال 1958، ترجمه جدیدی از E. F. J. Payne ظاهر شد که به طور قطعی جایگزین ترجمه قدیمی تر شد. ترجمه پین ​​از این جهت برتر است که نزدیک به 1000 اشتباه و حذف در ترجمه هالدن-کمپ را تصحیح می کند و بر اساس نسخه قطعی کار شوپنهاور در آلمان در سال 1937 تهیه شده توسط دکتر آرتور هوبشر است. نسخه پین ​​اولین نسخه ای است که بسیاری از نقل قول های متن را به نیم دوجین زبان به انگلیسی ترجمه کرده است. بنابراین مفیدترین نسخه برای دانش آموز یا معلم است.

جهان همچون اراده و تصور (به آلمانی: Die Welt als Wille und Vorstellung) مهم‌ترین اثر آرتور شوپنهاور فیلسوف آلمانی است. این کتاب اولین بار در سال ۱۸۱۸ در یک جلد به چاپ رسید. در ۱۸۴۴ ویراست دومی از این اثر در دو جلد منتشر شد که جلد اول آن در واقع چاپ مجدد ویراست نخست و جلد دوم حاوی پنجاه فصل مباحث تکمیلی دربارهٔ جلد اول بود. آرتور شوپنهاور در تابستان ۱۸۱۳ رساله دکترای خود را تحت عنوان «ریشه چهارگان اصل دلیل کافی» به ثبت رساند و مدرک دکترای خود را از دانشگاه ینا دریافت کرد. او سپس رساله دیگری با نام «در باب بینایی و رنگ‌ها» در ۱۸۱۶ منتشر کرد. پس از آن بود که شوپنهاور مشغول نوشتن اثر برجسته خود، جهان همچون اراده و تصور، شد. او معتقد بود که در این اثر تنها «یک اندیشه واحد» را از چشم‌اندازهای گوناگون مورد بررسی قرار می‌دهد. وی فلسفه‌اش را در چهار کتاب (محتویات جلد اول) در باب‌های معرفت‌شناسی، هستی‌شناسی، زیبایی‌شناسی و اخلاق پرورش داده و ضمیمه جلد اول را به نقد فلسفه کانتی اختصاص می‌دهد. فلسفه شوپنهاور، به عقیده شخصی خود او، «تداوم و مکمل طبیعی» فلسفه کانت است، چرا که وی ایدئالیتهٔ مکان و زمان و شی فی نفسه کانتی را به‌عنوان بنیان نظام فلسفی خود اتخاذ کرده و می‌گوید جهانی که انسان‌ها تجربه می‌کنند (جهان اشیا در فضا و زمان که از طریق علیت مرتبط می‌شوند) تنها یک تصویر ذهنی، یک «re-presentation» یا تصور، از داده‌هایی‌ست که حواس انسان جمع‌آوری کرده‌اند. این تصور در عین حال که با پندار صرف تخیل کلا متفاوت است، وابسته به سوژه شناسا بوده و نمی‌تواند به عنوان جهانی که فی نفسه وجود دارد شناخته شود. بر این اساس، دانش انسان از اشیا در واقع دانش او از پدیدههای صرف است، و نه اشیا فی نفسه. شوپنهاور شی فی نفسه (ماهیت درونی همه‌چیز) را به عنوان «اراده» می‌شناسد و می‌نویسد: «نزد من ارادهٔ بی‌شناختْ بنیان واقعیت امور است.» او اراده را «یک میل مفرط کور مقاومت‌ناپذیر» می‌خواند که هنگامی که در خودش بررسی شود عاری از شناخت بوده و به حیات و اندام‌یابی نیز گره نخورده‌است؛ «از این رو امر غیرآلی نیز دارای اراده‌ای است که مظاهرش تمام کیفیات اساسی آن‌اند.» به این ترتیب، جهان همچون تصور در حقیقت عینیت‌یابی اراده است. آرتور شوپنهاور پس از انتشار «جهان همچون اراده و تصور» در ۱۸۱۸، باقی‌مانده عمر خود را صرف پالایش و تفسیر اندیشه‌های منتشر شده در ویراست نخست همین کتاب کرد، اما هیچ‌گاه تغییری اساسی در فلسفه‌اش ایجاد نکرد. اثر برجسته شوپنهاور تا سال ۱۸۵۱ و تا زمان انتشار «متعلقات و ملحقات» مورد بی‌توجهی کامل قرار گرفته بود.

کتاب «زندگی اینجوری است» شامل جملات زیبا و قصار شوپنهاور است که موضوع آنها راه و رسم زندگی است. آغازگر این کتاب این جمله شوپنهاور است که «دنیا مایل است بشنود که در خور ستایش و طراز اول است و فیلسوفان می خواهند مقبول این دنیا باشند. وضع و حال من اما جور دیگری است، من به چشم دیده ام آنچه را خوشایند این دنیاست و هم بدین دلیل خواست من این خواهد بود که یک قدم هم از مسیر حقیقت منحرف نشوم.»

ترجمه ماشینی : این پایان نامه به بررسی تصویری از بدن انسان در هنر اکسپرسیونیست آلمان و راه هایی می پردازد که از طریق فلسفه آرتور شوپنهاور می توان آنها را تفسیر کرد. این الهام از ادعای فرانتس مارک است که به تعبیر شوپنهاور، جهان به‌عنوان اراده بر جهان به‌عنوان نمایندگی در زمان خودش اولویت داشت. بحث با ارزیابی توسعه هنر انتزاعی واسیلی کاندینسکی در رابطه با فلسفه شوپنهاور از جهان به عنوان بازنمایی آغاز می شود. در اینجا به قرائت شخصی کاندینسکی از دکترین بینایی و رنگ شوپنهاور توجه می شود. فصل 2 به بررسی تصویرهای رقص در اکسپرسیونیسم می پردازد، جایی که بدن به عنوان عینیت بخشیدن به اراده در نظر گرفته می شود. بحث از طریق مطالعه موردی کار امیل نولده انجام می شود. علاوه بر بدن در حرکت، موضوع بدن برهنه نیز در ایدئولوژی و عمل اکسپرسیونیستی مرکزی بود. از این رو، فصل 3 درگیر تفسیری از تصویرهای اکسپرسیونیستی از بدن برهنه بر اساس آموزه شوپنهاور از ایده های افلاطونی و جهان به عنوان بازنمایی است. آغاز جنگ در سال 1914 نسل اکسپرسیونیست را با چالش های جدیدی روبرو کرد. بنابراین، فصل 4 به بررسی تجربیات نظامی هنرمندان منتخب اکسپرسیونیست می پردازد تا تأیید یا انکار اراده به جنگ را ارزیابی کند. فصول پایانی پایان نامه به رابطه بین اکسپرسیونیسم و ​​رژیم نوظهور نازی در دهه 1930 منعکس می شود. بر اساس فلسفه اخلاق شوپنهاور، فصل پنجم، کاوشی در مورد «هنر منحط» و بدن‌های «منحط» در رابطه با هنرمند اتو مولر و تصویر او از کولی‌ها را در نظر می‌گیرد. در نهایت، فصل ششم ارتباط امیل نولد با نازیسم را بررسی می‌کند و تفسیر جدیدی از این ارتباط‌ها را بر اساس دکترین اراده آزاد شوپنهاور ارائه می‌دهد. در خاتمه، این تز نشان می‌دهد که ادعاهای مارک به طور کلی در طول این دوره معتبر بودند، اما بدون استثنا نبودند.

کتاب حاضر، از مجموعة کتابهای «آشنایی با فیلسوفان» است که در آن سرگذشتنامه ای از «شوپنهاور»، به همراه نقد و تفسیر برخی از آثار او ارائه شده است. آرتور شوپنهاور در سال 1788 در «دانتزیک» متولد شد. شوپنهاور متفکر معاصر «هگل»؛ نظام او را شایستة تحقیر میدانست. هگل معتقد بود تجربه های انسان، حرافیهایی بر اساس دریافتهای حسی است. اما شوپنهاور مانند کانت معتقد بود که جهان بنیادی اخلاقی دارد. او در آثارش چون: «جهان همچون اراده و تصور» و «متعلقات و ملحقات» و... نیز اعتقاداتش را نمایان ساخته است. وی در سال 1860 در فرانکفورت درگذشت. در پایان کتاب، گاه شمار رخدادهای فلسفی و زندگی شوپنهاور ضمیمه شده است.