آثار مرتبط با شخصیت ها | کتابخانه مجازی الفبا

کتاب متعلقات و ملحقات، اثری نوشته ی آرتور شوپنهاور است که اولین بار در سال 1851 به چاپ رسید. با انتشار این کتاب در سال 1851، بالاخره میزان شهرتی که شوپنهاور اعتقاد داشت لیاقتش را دارد، نصیب او شد. این اثر که توسط خود شوپنهاور، «به شکلی غیر قابل مقایسه، محبوب تر از همه چیز تاکنون» توصیف شده، مجموعه ای از مقالات است که به برخی از مفاهیم مطرح شده در کتاب «جهان همچون اراده و تصور» می پردازد. کتاب متعلقات و ملحقات شامل موضوعاتی چون اندیشه هایی در باب سرنوشت و بصیرت، دیدگاه های گزنده ی شوپنهاور در مورد فیلسوفان و دانشگاه های عصر خود و پژوهشی روشنگرانه درباره ی تاریخ فلسفه می شود.

کتاب متعلقات و ملحقات، اثری نوشته ی آرتور شوپنهاور است که اولین بار در سال 1851 به چاپ رسید. با انتشار این کتاب در سال 1851، بالاخره میزان شهرتی که شوپنهاور اعتقاد داشت لیاقتش را دارد، نصیب او شد. این اثر که توسط خود شوپنهاور، «به شکلی غیر قابل مقایسه، محبوب تر از همه چیز تاکنون» توصیف شده، مجموعه ای از مقالات است که به برخی از مفاهیم مطرح شده در کتاب «جهان همچون اراده و تصور» می پردازد. کتاب متعلقات و ملحقات شامل موضوعاتی چون اندیشه هایی در باب سرنوشت و بصیرت، دیدگاه های گزنده ی شوپنهاور در مورد فیلسوفان و دانشگاه های عصر خود و پژوهشی روشنگرانه درباره ی تاریخ فلسفه می شود.

Senilia عنوان مجموعه ای کوچک از نوشته آرتور شوپنهاور است که تحت عنوان کتاب "هنر پیر شدن" منتشر شده است. این کتاب شامل نتایج مراقبه است که شوپنهاور در سالهای آخر زندگی خود ثبت کرده است. نظرات شوپنهاور در مورد سنت دو و نیم هزار ساله آموزه های فلسفی درباره پیری قبلا در Parerga و Paralipomena بیان شده است. پرداختن به سالخورده ها در سنت بودیسم و پیشا سقراطیان وجود داشته است. البته اشاراتی به افلاطون (یا سقراط) و البته همچنین به فلسفه روم ، به ویژه سیسرو وجود دارد. "برای اینکه همیشه یک قطب نما ایمن در اختیار داشته باشیم ، برای جهت گیری در زندگی ، و برای اینکه همیشه آن را در نور مناسب ببینیم بدون اینکه هرگز عصبانی شویم ، هیچ چیز مناسبتر از این نیست که عادت کنیم که به این دنیا به عنوان محل توبه نگاه کنیم ، بنابراین می توان گفت به عنوان یک نهاد کیفری ... همانطور که قدیمی ترین فلاسفه آن را می نامیدند و اوریگن آن را با جسارت ستودنی تلفظ می کرد. - هر کدام از دیدگاه های مشابه توجیه نظری و عینی خود را پیدا می کند ، نه تنها در فلسفه من ، بلکه در خرد همه زمان ها ، یعنی در برهمایی ، در بودا ، در امپدوکلس و فیثاغورس ؛ به این دلیل که ما برای اجرای مجازات به دلیل برخی اشتباهات در زندگی قبلی متولد شده ایم.

Senilia عنوان مجموعه ای کوچک از نوشته آرتور شوپنهاور است که تحت عنوان کتاب "هنر پیر شدن" منتشر شده است. این کتاب شامل نتایج مراقبه است که شوپنهاور در سالهای آخر زندگی خود ثبت کرده است. نظرات شوپنهاور در مورد سنت دو و نیم هزار ساله آموزه های فلسفی درباره پیری قبلا در Parerga و Paralipomena بیان شده است. پرداختن به سالخورده ها در سنت بودیسم و پیشا سقراطیان وجود داشته است. البته اشاراتی به افلاطون (یا سقراط) و البته همچنین به فلسفه روم ، به ویژه سیسرو وجود دارد. "برای اینکه همیشه یک قطب نما ایمن در اختیار داشته باشیم ، برای جهت گیری در زندگی ، و برای اینکه همیشه آن را در نور مناسب ببینیم بدون اینکه هرگز عصبانی شویم ، هیچ چیز مناسبتر از این نیست که عادت کنیم که به این دنیا به عنوان محل توبه نگاه کنیم ، بنابراین می توان گفت به عنوان یک نهاد کیفری ... همانطور که قدیمی ترین فلاسفه آن را می نامیدند و اوریگن آن را با جسارت ستودنی تلفظ می کرد. - هر کدام از دیدگاه های مشابه توجیه نظری و عینی خود را پیدا می کند ، نه تنها در فلسفه من ، بلکه در خرد همه زمان ها ، یعنی در برهمایی ، در بودا ، در امپدوکلس و فیثاغورس ؛ به این دلیل که ما برای اجرای مجازات به دلیل برخی اشتباهات در زندگی قبلی متولد شده ایم.

کتاب مقاله ها و پندها در بردارنده مجموعه ای از اندیشه ها و دیدگاه های آرتور شوپنهاور درباره مسائلی از قبیل نظریه اراده معطوف به زندگی رنج بیهودگی مرگ اندیشیدن و فلسفیدن اخلاق روان شناسی زیبایی شناسی قانون و سیاست است که به کوشش مترجم انگلیسی آن رجینالد جان هولینگدال از کتاب مهم متعلقات و ملحقات برگزیده شده است بخش های مقاله ها و پندها به لحاظ فلسفی و نیز ادبیات از بهترین نمونه ها برای معرفی این فیلسوف برجسته است و حتی خواننده نا آشنا بافلسفه یا فلسفه شوپنهاور نیز می تواند با وجود قلم صریح و بی ابهام او به آسانی رشته تفکراتش را دنبال کند و در جهان این فیلسوف غوطه ور گردد. این کتاب علاوه بر بخش هایی در باب موضوعات عمیق با طنینی فلسفی دربردارنده یادداشت های تیزبینانه و انتقادی شوپنهاور درباره پدیده های اجتماعی و فرهنگی مانند موسسات آموزشی تأثیر روزنامه ها و اخبار تعریف انسان نابغه تفاوت صدای انسان و حیوان و دانش چهره شناسی است که با وجود منسوخ بودن برخی از آنها همچنان از وسعت اندیشه این فیلسوف تأثیر گذار حکایت می کند رجینالد جان هولینگدال یکی از مهم ترین و برجسته ترین مترجمان و مفسران دیدگاه های شوپنهاور و نیچه در جهان انگلیسی زبان است و در مقدمه این کتاب نظریات جذاب خود درباره شخصیت زندگی و اندیشه های شوپنهاور را در ترازوی اندیشه علاقه مندان به این فیلسوف بزرگ قرار می دهد.

سومین کتاب هم «هنر خوشبختی» است که ۵۰ قاعده درباره زندگی و اصولی را شامل می شود که به روش فرانسوی ها تدوین شده اند. شوپنهاور بیش از همه در دوران زندگی در برلین، پس از تلاش ناکام در رقابت با هگل برای استادی و ارائه درس گفتارهایش، تا زمان فرار ناگزیرش از بیماری وبا، تمایل زیادی به نگارش و تدوین رساله های کوچک و کم حجم داشت که در آن ها بر کاربرد عملی اندیشه هایش و همچنین بدبختی خود تمرکز داشت. مشهورترین اثرش در این دوره، رساله «دیالکتیک جدلی» یا همان کتاب «هنر همیشه برحق بودن» است که پژوهشگران آن را از خلال نوشته های بازمنده در مرده ریگ او استخراج کردند که بعدها ویرایش و چاپ شد. وجه تمایز مهم رساله «هنر خوشبختی» با «هنر بر حق جلوه دادن خود» این است که دست نوشته های آن رساله کوچک، بعدها با مختصر تغییر و تصحیحی چاپ شد ولی «هنر خوشبخت بودن» در مراحل تدوین اولیه بوده و به خاطر پراکندگی مطالب آن در بخش های مختلف و قطعه قطعه بودنش به حال خود رها شده بود. شوپنهاور ۵۰ قاعده این کتاب را در زمان های مختلف نوشت که به زحمت از لابه لای کتاب ها و نوشته هایش قابل بازیابی هستند. عناوین اصلی این کتاب به ترتیب عبارت اند از: شوپنهاور و فلسفه خوشبختی، هنر خوشبختی یا حکمت زندگی، پنجاه قاعده زندگی توام با خوشبختی، فلسفه خوشبختی، برخی آثار شوپنهاور که به فارسی ترجمه شده اند.

ترجمه ماشینی : این اثر ارزیابی کتاب درسی شوپنهاور را به عنوان آتئیست مبارز و بدبین مطلق به چالش می کشد. مانیون در بررسی برخورد شوپنهاور با دین، الهیات و فلسفه اخلاقی کانت پیشنهاد می‌کند که ما در واقع می‌توانیم یک فروتنی «مذهبی» در روش را در آثار شوپنهاور تشخیص دهیم که به وضوح در اخلاق شفقت و آموزه نجات او دیده می‌شود. با توجه به نظر شوپنهاور درباره دین به عنوان «متافیزیک مردم»، استفاده و قرابت او از بسیاری از عقاید و آموزه های دینی، و اوج فلسفه او در آموزه نجاتی که به «عرفانی» ختم می شود، مانیون پیشنهاد می کند که فلسفه شوپنهاور یک فرضیه تبیینی است که به لحاظ کارکردی از بسیاری جهات به نظام های اعتقادی دینی شباهت دارد. مانیون همچنین استدلال می‌کند که شوپنهاور نمی‌تواند ادعا کند که در تشخیص ماهیت «واقعی» واقعیت غایی فراتر از این نظام‌های دینی پیش رفته است، زیرا او اذعان می‌کند که آنها همچنین به «عرفانی» ختم می‌شوند، که فراتر از آن باید سکوت کنیم. در واقع، شوپنهاور تفسیری ارائه می‌دهد، برخلاف رد آشکار دین و نظام او انسجامی را به دست می‌آورد که از طریق انگلی بودن بر خود اندیشه دینی حاصل می‌شود.

ترجمه ماشینی : شوپنهاور بیشتر به عنوان "فیلسوف بدبینی" شناخته می شود، نویسنده سیستمی که می آموزد چگونه هنر و اخلاق می توانند به انسان ها کمک کنند تا در "بدترین جهان های ممکن" زندگی کنند. این تصویر غالب از شوپنهاور شاخه مهمی از درخت فلسفه او را قطع کرده است: متافیزیک طبیعت و گفتگوی آن با علوم آن زمان. یک آینه محدب نور جدیدی را بر توسعه فلسفه شوپنهاور و تعامل مداوم او با علوم طبیعی می اندازد. درک متافیزیک شوپنهاور هم مستلزم بینشی در رابطه او با علم و هم درک نقش علوم طبیعی در پروژه فلسفی اوست. شوپنهاور در اولین نسخه جهان به عنوان اراده و نمایندگی (1819)، به علم در چارچوب فلسفه‌های طبیعت کانت و شلینگ پرداخت، اما سردرگمی فزاینده او با آنها او را به برداشتی بدیع و پیچیده‌تر از رابطه بین علم سوق داد. و متافیزیک بنابراین او تجدید نظر در متافیزیک طبیعت خود را آغاز کرد که در نهایت بر مفاهیم اصلی آن - یعنی اراده و ایده ها - تأثیر گذاشت و بر تصمیم او برای انتشار یک جلد مکمل (1844) به جای ویرایش اصلاح شده اثر اصلی خود تأثیر گذاشت. . رابطه در حال تکامل فلسفه شوپنهاور با علوم طبیعی ابزار تفسیری قدرتمندی است: «آینه ای محدب پراکنده» که کلیت و پیچیدگی نظام او را منعکس می کند و مفاهیم اصلی فلسفه او، مانند ساختار نظام مند فلسفه اش را روشن می کند. واقعیت و بازنمایی، آرمان‌گرایی و واقع‌گرایی، چند معنایی بودن ایده‌ها، و اراده به مثابه چیزی فی نفسه.

ترجمه ماشینی : پیوندهای بین مرگ، اندیشیدن و زندگی متفکرانه موضوعی تکراری در قوانین اندیشه فلسفی غرب و شرق بوده است. این کتاب به بررسی منابع کلاسیک این ادبیات فلسفی، به‌ویژه «فایدون» و «کاتا اوپانیشاد» افلاطون می‌پردازد و سپس به تحلیل مستمر و ارزیابی انتقادی منابع و دیدگاه‌های یک متفکر واحد، آرتور شوپنهاور می‌پردازد که کارش به طور جامع دنبال می‌شود. این مشکل. فراتر از تأثیرات غرب که به خوبی بررسی شده است بر شوپنهاور، سینگ گزارشی عمیق از ارجاعات شوپنهاور به اندیشه شرقی و بررسی جامع منابع شرقی او، به ویژه ودانتا و بودیسم ارائه می دهد. این کتاب موضوع محوری مرگ را در طیف وسیعی از نوشته‌های شوپنهاور دنبال می‌کند و مفاهیم عمیق‌تر مفهوم حیاتی او از اراده برای زندگی را آشکار می‌کند.