بررسی تطبیقی فراز «یا مَن دلّ علی ذاتِه بِذاته» دعای صباح با تقریرات برهان صدیقین | کتابخانه مجازی الفبا

بررسی تطبیقی فراز «یا مَن دلّ علی ذاتِه بِذاته» دعای صباح با تقریرات برهان صدیقین | کتابخانه مجازی الفبا

کتابخانه مجازی الفبا،تولید و بازنشر کتب، مقالات، پایان نامه ها و نشریات علمی و تخصصی با موضوع کلام و عقاید اسلامی کتابخانه مجازی الفبا،تولید و بازنشر کتب، مقالات، پایان نامه ها و نشریات علمی و تخصصی با موضوع کلام و عقاید اسلامی

فارسی  |   العربیه  |   English  
telegram

در تلگرام به ما بپیوندید

public

کتابخانه مجازی الفبا
کتابخانه مجازی الفبا
header
headers
پایگاه جامع و تخصصی کلام و عقاید و اندیشه دینی
جستجو بر اساس ... همه موارد عنوان موضوع پدید آور جستجو در متن
: جستجو در الفبا در گوگل
...جستجوی هوشمند
بررسی تطبیقی فراز «یا مَن دلّ علی ذاتِه بِذاته» دعای صباح با تقریرات برهان صدیقین
کتابخانه مجازی الفبا
کتابخانه مجازی الفبا
فارسی
کتاب الکترونیکی
میانگین امتیازات:
امتیاز شما :
تعداد امتیازات :
0
بررسی تطبیقی فراز «یا مَن دلّ علی ذاتِه بِذاته» دعای صباح با تقریرات برهان صدیقین
ویرایش اثر
چکیده :
the main issue of the present study is the conformity of "yā man dalla `alā dhātihi bi dhātih" as mentioned in du`aʿi sabāḥ with different expositions of the siddiqin proof. the most important exposition has been examined by descriptive-analytical method; the findings of this research show that it can only be claimed based on allameh tabatabai`s exposition that this sentence refers to the siddiqin proof. in this account, the necessity of existence has been based on the originality of existence and following this divine necessity has been proved and it seems that this is the same meaning meant by imam ali (as) in the above mentioned sentence. but according to ibn sina and mulla sadra`s statements, this sentence may not be counted as an example of the siddiqin proof. what meant by ibn sina's is imkāni māhuwi and impossibility of circle or unlimited chain of causes and the caused have been used by him, and in mulla sadra's, philosophical principles such as originality and analogical state of existence and causal relation are used. in both expositions, the existence of god is relied on something other than itself. مسئله اصلی پژوهش حاضر انطباق فراز «یا مَن دلّ علی ذاته بِذاته» در دعای صباح با تقریرهای مختلف برهان صدیقین است. با روش توصیفی ـ تحلیلی مهمترین این تقریرها مورد بررسی قرار گرفته شده و یافته‌های این تحقیق نشان می‌دهد تنها می‌توان براساس تقریر علامه طباطبایی ادعا کرد که این فراز اشاره بر برهان صدیقین دارد. در این تقریر از اصل وجود واقعیت به وجوب آن نایل آمده و از طریق لوازم همین وجود، وجوب خدا اثبات می‌شود و به نظر می‌رسد این همان دلالت ذات بر ذاتی است که امام علی× در دعای صباح به آن اشاره فرمودند. اما بر اساس تقریر ابن سینا و ملاصدرا این فراز از دعا مصداق برهان صدیقین نیست. در تقریر ابن سینا امکان ماهوی مأخوذ است و از استحاله دور و تسلسل کمک گرفته شده و در تقریر ملاصدرا از اصول فلسفی مانند اصالت و تشکیک وجود و ربط علّی استفاده شده که در هر دو تقریر از غیر ذات حق برای اثبات وجوب حق کمک گرفته شده است.
منابع دیجیتالی مرتبط :
نسخه PDF
کلید واژه اصلی :
براهین خداشناسی
نویسنده :
مسلم احمدی، مجتبی میردامادی، عباس قربانی
زبان :
فارسی
منبع اصلی :
http://andishe.maaref.ac.ir/article-1-1555-fa.html
جنس منبع:
متن
پایگاه :
پایگاه مجلات 5 (اندیشه نوین دینی- سال 1400- دوره 17- شماره 64- از صفحه 45 تا 60)
یادداشت :
واژه‌های کلیدی: برهان صدیقین، دلالت ذات بر ذات، دعای صباح، ابن‌سینا، ملاصدرا، علامه طباطبایی.
Keywords
Ṣiddiqin Proof, Dilālati Dhāt bar Dhāt, Du`aʿi Ṣabāḥ, Ibn Sina, Mulla Sadra, Allama Tabatabai.
نوع منبع :
مقاله , مطالعه تطبیقی
مخاطب :
بزرگسال , تخصصی
مشخصات کامل اثر
منابع مرتبط :
ثبت نظر
ارسال