الرهبنة والتصوف | کتابخانه مجازی الفبا

اوریجن, (با اسکات اوریژن اشتباه نشود، نویسنده، ، مترجم، فیلسوف، عالم مسیحی، از دانشوران و الهیات‌شناسان آغازین مسیحی و جزو پدران بزرگ اولیه کلیسای مسیحی), 185م. اسکندریه، مصر 254م. قیصریه، فلسطین اشغالی
فلوطین, افلوطین (فیلسوف نوافلاطونی), 204م. لیکوپولیس 270م. کامپانیا، ایتالیا
فیلوپونوس, جان(فیلسوف، متکلم، و ادیب مسیحی یونانی، اسقف یکی از کنائس مصر، ابتدا دارای مذهب نصارای یعقوبیه و سپس عدول از قول رایج به تثلیث و تفسیر سه‌یزدان‌گرایانه از تثلیث، محکوم به هرطقه بودن، معزول از اسقفی، شارح نامدار ارسطو در پرتو آرمان‌گرایی نوافلاطونی و الهیات مسیحی), ‎۲۰۰ق./490م. اسکندریه، مصر ‎۲۹۱ق./570م.
ابن عبری (مورخ، الهیدان، فیلسوف، عالم سریانی، اسقف یعقوبی و پیشوای نامدار فرقه مسیحی یعقوبیه، اهل سوریه), غریغوریوس بن هارون, 623ق.ملطیه، سوریه 685ق.مراغه، آذربایجان شرقی
حسن بصری , ابو سعید حسن بن یسار (شخصیت اختلافی از قول به جبر و مخالف قدریه و تکفیر کننده معبد جهنی تا منتسب به قدریه؛ ایرانی الاصل؛ از سلاسل طریقت؛ صاحب کتاب «رعایه حقوق الله» اولین کتاب تصوف؛ استاد واصل بن عطا و عمرو بن عبید از رؤسای معتزله؛ موثر بر معتزله), 21ق./643م. مدینه،عربستان 110 ق./729م. بصره،عراق
عدویه , رابعه (مصری الاصل و یا بصری الاصل، از متصوفه و عرفای قرن دوم هجری), 94ق. 185ق.
ابن عربی , شیخ اکبر؛ محیی الدین محمدبن علی (Ibn Arabi؛ شاعر، فیلسوف و عارف مشهور قرن هفتم هجری، از اولاد حاتم طائی، متولد اندلس، صاحب کتب «فتوحات مکیه» و «فصوص الحکم»، نظریه وحدت وجود), 560ق/1165م. 638ق/1240م.
شیخ عدی, عدی بن مسافر (عارف، متکلم، از بزرگان فرقه ایزدیه=یزیدیه، بنیادگذار آیین یزیدی), 467ق. بیت‌فار، بعلبک، لبنان 557ق. لالش، سنجار، عراق
ابن رشد (فیلسوف), محمد بن احمد (Averroes؛ ابن رشد الحفید، فیلسوف ارسطویی), ۵۲۰ق. قرطبه (کوردوبای کنونی)، اندلس (اسپانیا) ‎۵۹۵ق. شهر مراکش، کشور مراکش (مغرب)
غزالی طوسی , ابو حامد محمد‎ بن محمد Abū Ḥāmid Muḥammad ibn Muḥammad aṭ-Ṭūsiyy al-Ġaz(z)ālīy(امام محمد غزالی، از معروفترین علمای اسلام، متکلم اشعری، ضد فلسفه، طرفدار منطق، شافعی مذهب، از متصوفه و عرفای قرن پنجم هجری، جامع معقول و منقول، رئیس جامع نظامیه بغداد) , 450ق/437ش./1059م. طوس، خراسان رضوی 505ق/490ش./1112م. طوس، خراسان رضوی
حلاج, حسین بن منصور (از معروف‌ترین عرفا وصوفیان و شاعران سده سوم هـ.ق.، متهم به کفر و ارتداد، متهم به مدعی بابیت امام عصر عج، امامت، نبوت، ربوبیت و الوهیت، مقتول به حکم ارتداد، منسوب به اهل سنت و شیعیان زیدی، اسماعیلی و امامی اثناعشری), 234ق. روستای تور از توابع بیضا، شهرستان سپیدان، استان فارس، ایران 309ق. بغداد، عراق