مرور درختی موضوعات | کتابخانه مجازی الفبا

‫اين پژوهش در چهارفصل در پي تبيين وضعيت سياسي، اجتماعي و فرهنگي شيعيان امامي از سال 203 تا 260 هجري قمري و چگونگي ارتباط آنان با امام جواد عليه السلام، امام هادي عليه السلام و امام عسکري عليه السلام است. عصر ابناءالرضا? به دو دوره پيش از متوکل و پس از وي تقسيم مي شود. پيش از متوکل وضعيت سياسي و اجتماعي شيعيان تا حدودي مناسب بود؛ ولي با توجه به سياست سختگيرانه متوکل، از زمان او، شيعيان وضع مناسبي نداشتند و حتي پس از منتصر، شيعيان به راحتي نميتوانستند به ديدار ائمه? بروند. به خاطر همين فشارها، قيامهايي از سوي شيعيان انجام گرفت؛ ولي به دليل سرکوب شديد عباسيان، نبود همه جانبهگري، کمبود نيروهاي انقلابي و ناهماهنگي اعتقادي عناصر انقلابي، نتايجي نداشت. ائمه? نيز با تقيه، خود را از اين قيام ها دور ميکردند. به رغم کمتر شدن روز به روز ارتباط شيعيان با امام خود پس از عصر امام صادق عليه السلام، آموزش فرهنگي و علمي ائمه? قطع نشد و آنان کوشيدند تا شاگرداني را تربيت کنند و شيعيان امامي در کنار ائمه? با ديگر فرق شيعي ارتباطهايي داشتند و به تلاشهاي تبليغي مشغول بودند. آنها همچون مسلمانان ديگر، در پي نهضت ترجمه، با علوم روز جهان آشنا شدند و در رونق و شکوفايي علوم قرآني، فقه، حديث، فرقه شناسي، تاريخ و کلام نقش داشتند. گستره جغرافيايي شيعه، از شرق جهان اسلام در خراسان، تا غرب در مغرب را شامل ميشد و ائمه? در بسياري از مناطق وکلايي داشتند و به دليل گستردگي و پراکندگي شيعيان، شبکه وکالت ايجاد شد. برخي از مهمترين وکلاي ائمه? احمدبن اسحاق قمي، محمد بن سنان، علي بن مهزيار اهوازي و زکريا بن آدم قمي بودند. با وجود نظارت دائمي ائمه?، تعدادي از وکلا به برخي علل مانند دنيا طلبي، راه خود را از ائمه جدا ساختند.

‫عنوان پايان نامه »تاريخ حديث شيعه در عهد صفويّه« مى‏باشد. در بخش اوّل: درباره زمينه‏ هاى پيدايش حكومت صفويّه، دعوت از علماى جبل عامل ونقش آنها در تثبيت حكومت وتوجه پادشاهان صفوى به عالمان دينى در اين دوره، اشاره كرده‏ايم. در بخش دوم: بعد از شناخت كلّى از مفهوم وخاستگاه تصوّف، بحث بر اين محور متمركز است كه، تصوّف كه يكى از مهره‏هاى اصلى تشكيل حكومت صفويّه بود چطور شد مورد بى‏مهرى آنان قرار گرفت وچطور شد كه علما در مقابل آنها ايستادند وبا ارائه آثار علمى بر عليه تصوّف زمينه‏هاى زوال آنها را در حكومت صفويّه فراهم ساختند. در بخش سوم: كه بخش اصلى رساله است گفته شده كه، هدف رساله تخصصى نمودن تاريخ حديث است وبه همين لحاظ، بعد از اشاره به زمينه‏هاى اجتماعى وسياسى روآورى به حديث در اين دوره، بحث‏هاى جالب توجهى در رابطه با محتواى فعاليت‏هاى حديثى، پالايش منابع حديثى اين دوره از روايات مخالفين، فعاليّت‏هاى فقه الحديثى، شناسايى پژوهش‏هاى حديثى مختلف در محورهاى تدوين، ترجمه، حاشيه نويسى، درايه، رجال وشرح نويسى پرداخته‏ايم. در بخش چهارم: مراد از اخبارى، علل وعوامل پيدايش اين تفكّر، جريانات و برخوردهاى فكرى اصولى - اخبارى و مناقشات آنان بر روى مسائل حديثى را مورد بررسى قرار داده‏ايم.