مرور درختی موضوعات | کتابخانه مجازی الفبا

این مقاله حاوی انتقادات و پاسخ های علامه طباطبایی و صالحی نجف آبادی درباره نظریات مطرح شده در کتاب شهید جاوید است. در این مقاله علامه طباطبایی در تشریح مسئله علم امام حسین به شهادت خود، مباحثی را درباره علم امام مطرح می کند و به به نظرات صالحی نجف آبادی پاسخ می گوید.

مفروض این نوشتار این است: «قیام امام حسین علیه‏ السلام بر پیروزى انقلاب اسلامى تأثیر گذاشته است.» چنان‏که در کلام امام خمینى قدس‏ سره آمده است که «انقلاب اسلامى ایران، پرتوى از عاشورا... است.» بنابراین، در این مقاله، تلاشى براى اثبات تأثیرپذیرى انقلاب اسلامى از قیام امام حسین علیه‏ السلام صورت نمى ‏گیرد؛ بلکه مقاله حاضر به دنبال نشان دادن ابعاد تأثیر عاشورا بر وقوع انقلاب اسلامى است. از این‏ رو، سؤال اصلى این مقاله عبارت ‏است از: «ابعاد تأثیرپذیرى انقلاب اسلامى از قیام امام حسین علیه‏ السلام چیست؟» در بیست و چهارمین بهار پیروزى شکوهمند انقلاب اسلامى، اینک نیم ‏نگاهى به ابعاد تأثیرپذیرى انقلاب اسلامى از نهضت خونین عاشورا مى‏ اندازیم.

«ذوب النُّضار في شرح الثّار» اثر شيخ جعفر بن محمد بن جعفر بن هبة الله معروف به ابن نما حلى (از اعلام قرن هفتم هجرى) است كه با تحقيق فارس حسّون كريم منتشر شده است. در مقدمه محقق ابتدا به صورت مجمل و مختصر، به نقش مختار ثقفى در تزلزل و انقراض دولت بنى اميه و سپس به روايات و اخبار به شهادت امام حسين (علیه السلام) از جانب ملائكه، پيامبر (صلی الله علیه و آله و سلم)، اميرالمؤمنين (علیه السلام)، امام حسن (علیه السلام) و خود آن حضرت اشاره شده و در پايان، زندگى‌ نامه مختصرى از نويسنده، ارائه گرديده است. در بخش اول، به ذكر نسب مختار ثقفى و برخى از اخبار و روايات در مورد وى پرداخته شده است. مختار فرزند ابو عبيد بن مسعود بن عمير ثقفى و به گفته مرزبانى، ابن عمير بن عقدة بن عنزة بوده و كنيه‌ اش، ابو اسحاق بود و مادرش، دومة بنت وهب بن عمر بن معتّب نام داشت. در بخش دوم، به ذكر چگونگى خروج و قيام سليمان بن صرد خزاعى و به شهادت رسيدن او و يارانش و روابط ميان او و مختار، اختصاص يافته است. در بخش سوم، واقعه خروج مختار و اقدامات وى، كه والبى، وحيد بن مسلم و نعمان بن ابى الجعد از ابن مطيع نقل كرده‌ اند ذكر شده است. آخرين بخش كتاب به چگونگى جنگ با عمر بن سعد و عبيدالله بن زياد و شكست خوردن و كشته شدن آنها اختصاص يافته است. پس از آن به چگونگى به شهادت رسيدن مختار اشاره شده است.

کتاب «موسوعة عبدالله بن عباس حبر الأمة و ترجمان القرآن» تالیف آیت الله سید محمدمهدی خرسان از علمای حوزه علمیه نجف به چاپ رسید. موسوعه ابن عباس در چهار حلقه تنظیم و تالیف ش شده که هر حلقه 5 جلد است، که جز حلقه آخر که 6 جلد است، و جلد آخر آن تقریبا حُسن ختام یا معرفی مختصر موسوعه است. این مجموعه تحلیلی از شخصیت‌ علمی و معنوی «عبدالله بن عباس» از اصحاب امام علی (علیه السلام) است. به زعم نگارنده، وجود برخی از روایات متناقض درباره عبدالله بن عباس كه بعضی حاكی از مقام رفیع معنوی و تقرب ایشان به اهل‌ بیت (علیهم السلام) و بعضی دیگر نشان دهنده انحراف و بد عاقبتی اوست، تحقیقی جامع درباره ایشان را لازم می‌ نماید. اولین حلقه با عنوان «ابن عباس تاریخ و سیرة» است که در آن از تاریخ ابن عباس از زمان ولادت تا وفات وی سخن گفته، که در این حلقه از ولادت ابن عباس در زمان پیامبر صلی الله علیه و آله و ماجرا های پس از زمان پیامبر صلی الله علیه و آله تا زمان خلافت عثمان بن عفان و دوره خلافت امیرالمؤمنین علیه السلام و دوره خلافت و امامت امام حسن علیه السلام و سپس خلافت بنی امیه و وفات ابن عباس در سال 68 هجری سخن گفته و تمام حوادث و مسائل مربوط به زندگی وی مطرح شده و در این میان تمام اشکالاتی نیز که در این زمینه مطرح شده را بیان و به آنها پاسخ داده است و علاوه بر این سید خرسان به اشتباهات موجود در کتاب ها درباره تاریخ ابن عباس هم اشاره کرده است. سید محمد مهدی خرسان تمام کتب و مقالات مربوط به ابن عباس را که به زبان عربی، فارسی یا ترکی یا اردو نوشته شده و تمام نسخه های خطی مربوط به ابن عباس را بررسی کرده است. "جلد پنجم" شرح حال وی در حکومت معاویه و یزید و مروانیان، موضع وی در شهادت امام حسن و امام حسین علیهما السلام از موضوعات این جلد است.

کتاب «زيارة عاشوراء تحفة من السماء» نوشته عباس حسینی، تحقیقی درباره اثبات صحت سند «زیارت عاشورا» و پاسخ شبهاتی در مورد سند و متن این زیارت است. در این نوشتار نخست به تبیین فضیلت زیارت امام حسین (ع) و زیارت عاشورا پرداخته شده آنگاه فضیلت زیارت آن امام و مشروعیت گریه کردن بر ایشان بیان گردیده است. در ادامه متن زیارت عاشورا و شهرت این زیارت بیان شده و نویسنده بر این نکته تاکید می‌ کند که اگر چه زیارت عاشورا دارای سند صحیح روایی است ولی اگر سند هم نداشت بر اثر کثرت عمل علمای بزرگ شیعه در قرائت این زیارت و مفاد متقن موجود در متن این زیارت دارای اعتبار بالایی است زیرا متن و مفاد آن مبنی بر لعن دشمنان اهل‌ بیت (ع) و ارایه تصویری از عظمت این مصیبت به این زیارت اهمیت بالایی داده است. نویسنده نمونه‌ های متعددی از آثار عجیب دنیوی و اخروی زیارت عاشورا از قول علمای بزرگ شیعه نقل کرده است.

آهى سوزان بر مزار شهيدان، از ترجمه‌هاى ارزشمند كتاب «لهوف» سيد بن طاووس به قلم سيد احمد فهرى است. از آن جا كه مترجم صاحب ترجمه‌هاى فراوانى است و آثار ارزشمندى را ترجمه كرده است، به خوبى از عهده اين اثر نيز برآمده و ترجمه سليس و روانى به دست داده است. مترجم در ابتداى اثر، مقدمه‌اى در شرح حال سيد بن طاووس با عناوين: نام و لقب و كنيه سيد، ولادت و وفات، مدفن سيد، نظريه دانشمندان شيعه درباره سيد و تأليفات سيد تنظيم نموده است. از آن جا كه سيد بن طاووس، شاعر، اديب و نقّاد هم بوده است، لذا ردپاى ذوق ادبى او در لهوف قابل مشاهده است. بيان كتاب لهوف بسيار نرم بوده، به گونه‌اى كه مى‌توان آن را به صورت مرثيه خواند. اين كتاب با يك شيوه‌ى داستانى نوشته شده است. سيد، چاشنى‌هاى شعرى خود را در جاى جاى كتاب آورده، به گونه‌اى كه كمتر صفحه‌اى از كتاب است كه يك شعر در آن نباشد. مترجم ابتكار جديدى در ترجمه اشعار داشته و به جاى ذكر متن عربى اشعار و ترجمه منثور آنها مضمون اشعار را به نظم آورده است. اگرچه پاورقى‌هاى كتاب اندك است، لكن در همين اختصار نيز مطالب مفيدى ارائه شده است؛ مترجم كتاب را در تاريخ 18 خرداد 1348 با اين توصيف از كتاب به پايان مى‌برد:

«مَقتَلُ الحُسَین علیه‌السّلام» مشهور به مقتل خوارزمی نوشته موفق بن احمد خوارزمی (متوفای ۵۶۸ق)، از عالمان اهل سنت است. این کتاب با آنکه مقتل خوانده شده، اما یک سوم و بخش‌ های پایانی آن اشاره به قیام امام حسین (علیه السام) و واقعه کربلا دارد. این کتاب هر چند عنوان مقتل دارد، اما حدود دو سوم آن مباحث دیگر است. ثلث اول کتاب، شرح مناقب اهل بیت، ثلث دوم ماجرای کربلا و ثلث سوم درباره قیام مختار است. کتاب دارای ۱۵ فصل است که عناوین فصول پانزده‌ گانه چنین است: 1-

جدا انگارى دين از عرصه سياست و حكومت (سكولاريزم) در سده هاى اخير در مغرب زمين يك انگاره عقلانى تلقى مى شود. مقبوليت و جريان اين جداانگارى را بايد در علل دينى، معرفتى و تاريخى جستوجو كرد. امروزه برخى از معاصران مى كوشند با دلايل و تقريرات گوناگون، آيين مقدس اسلام را نيز مانند مسيحيت، يك آيين عبادى و فردى (پيتيسم) معرفى كنند كه از مسائل سياسى، اجتماعى و حكومتى به دور است و مصدر مشروعيت حكومت، حتى حكومت معصومان، را نيز مستند به مقبوليت مردم مى دانند. يكى از ادله اين مدعا كناره گيرى و يا كنار ماندن امامان شيعه: از عرصه حكومت و سياست است. در اين مكتوب، مستندات و ادله نظريه مزبور در خصوص سيره ائمه اطهار (امامان على، حسن، حسين، صادق و رضا) مورد تحليل و نقد قرار خواهد گرفت.

تشيع به معناى صحيح و معروف آن ـ يعنى اعتقاد به انتخاب حضرت على (عليه السلام) به عنوان رهبرى امت اسلامى جهت تكميل دينى كه پيامبراسلام (صلى الله عليه وآله) خود عهده دار آن بوده است ـ از همان مراحل نخستين، با اسلام همراه و همگام بوده و جزئى از رسالتى است كه پيامبر گرامى (صلى الله عليه وآله) بدان مأمور گرديده است. اين اعتقاد از متن اسلام و نيز نصوص رسول اكرم (صلى الله عليه وآله) الهام گرفته است. مجاهدتهاى مخلصانه اى كه آن بزرگوار در استقرار اسلام و انتشار آن در همه پهنه گيتى به عمل آورد و فداكارى و از خودگذشتگى آن حضرت در برابر همه سختيها و مشكلاتى كه در اين راه وجود داشت به دليل عظمت اين پيام آسمانى بود. مردم خراسان هر چند نسبت به بسيارى از مسلمانان عرب و غير عرب با تأخير اسلام را پذيرفتند و پيام توحيد را لبيك گفتند ولى در استقبال از مكتب تشيع و معارف اهل بيت (عليهم السلام) در مقايسه با بسيارى از ملل ديگر جلودار و پيشقراول بوده اند. برخى مناطق مهم خراسان از همان آغاز، محتواى اسلام را در قالب تشيع و قرآن مجيد را از دست عترت دريافت داشتند و در واقع، قرآن و عترت را دو عنصر مكمل يكديگر براى تأسيس مكتب توحيدى و بينش الهى شناختند. در این مقاله موضع پذیرش و بسط تشیع در خراسان مورد بررسی قرار می گیرد.

کتاب «الحركة الاصلاحية من الحسين (علیه السلام) الى المهدى (عجل الله تعالی فرجه)» اثر سيد صدرالدين قپانچى، مجموعه پرسش‌ ها و پاسخ‌ هاى عقيدتى درباره مهدويت، اصلاح‌ گرايى و سنت‌ هاى الهى در صحنه تاريخ اجتماعى است كه به زبان عربى و در سال 1426 ق، نوشته شده است. كتاب به در خواست مركز مطالعات تخصصى امام مهدى (عجل الله تعالی فرجه) نجف اشرف، تدوين شده است. كتاب با دو مقدمه از مركز مطالعات تخصصى امام مهدى (عجل الله تعالی فرجه) و مؤلف در تبيين اهداف مركز و بيان انگيزه تأليف، آغاز و مطالب در ده فصل ارائه گرديده است. نويسنده در فصل اول، بعد از توضيح اين نكته كه چگونه حركت امام مهدى (عجل الله تعالی فرجه) تعبيرى از وحدت حركت اديان و امتداد نهضت امام حسين (علیه السلام) مى‌ باشد، غيبت امام معصوم (علیه السلام) را بررسى نموده و قضيه امام مهدى (عجل الله تعالی فرجه) را ضرورت تفكر دينى دانسته است. در فصل دوم، فلسفه و اهداف حركت امام مهدى (عجل الله تعالی فرجه) و اينكه آيا ايشان دين جديدى را ارائه خواهند نمود، مورد بررسى قرار گرفته است. نويسنده در فصل سوم، پس از بيان اشتراكات حركت انبياء به اين سؤال پاسخ داده است كه آيا حركت امام مهدى (عجل الله تعالی فرجه)، مسلحانه بوده يا يك تغيير اجتماعى است؟ ايشان در فصل چهارم، به دنبال ارائه ادله‌ اى در رابطه با امكان طول عمر زياد بوده و به اين سؤال پاسخ داده است كه چرا امام زمان (عجل الله تعالی فرجه) تا به حال ظهور نكرده است. وى در فصل پنجم، بشارت تورات و انجيل درباره حضرت مهدى (عجل الله تعالی فرجه) را اثبات كرده و چگونگى تفسير نصوص پيامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) و ساير انبياى الهى پيرامون آن حضرت را توضيح داده است. در فصل ششم، مسير حركت امام حسين (علیه السلام) از مدينه به مكه، احتجاج با حجاج در عرفات و سپس رهسپار شدن به‌ سوى كربلا، تشريح و تشابهات حركت امام زمان (عجل الله تعالی فرجه) با اين سير بررسى شده است. در فصل هفتم، نقاط افتراق بين حركت امام حسين (علیه السلام) و حضرت مهدى (عجل الله تعالی فرجه) بيان شده است، فصل هشتم، معجزات و امور خارق العاده‌ اى كه در حركت حضرت مهدى (عجل الله تعالی فرجه) به وقوع خواهد پيوست را بررسى نموده است. نويسنده، معتقد است كه نحوه ولادت، غيبت و طول عمر امام زمان (عجل الله تعالی فرجه) خود معجزه بزرگى است كه قابل انكار نمى‌ باشد. در فصل نهم، سنت ابتلا و مسئله ديدار با امام زمان در دوران غيبت مورد بررسى قرار گرفته است. نويسنده پس از تشريح ادله عقلى، شرعى، علمى و خارجى بر وجود امام منتظر (علیه السلام)، چهار صورت براى امكان ملاقات با امام زمان (عجل الله تعالی فرجه) را بيان كرده، هريك را مفصلا توضيح داده و براى هركدام نمونه‌ اى را ذكر كرده است. اين چهار صورت عبارتند از: لقاء عام، ديدار در خواب، ديدار در صورتى كه شخص آن حضرت را نشناسد و ملاقات در صورتى كه فرد امام زمان (علیه السلام) را بشناسد.