مرور درختی موضوعات | کتابخانه مجازی الفبا

کتاب الإعلام بفتاوی أئمة الإسلام حول مولده علیه الصلاة و السلام بقلم السید محمد بن علوی المالکی الحسنی به رشته تحریر درآمده است. وهابیّون برگزاری مراسم جشن و شادی در ایام ولادت نبیّ اکرم (ص) را که شعرا و مداحان به مدح حضرت پرداخته را به جشن و شادی یهود و نصارا تشبیه می کنند و آن را بدعت و حرام می دانند. ابن تیمیّه برگزاری چنین مراسمی را بی پایه و اساس و بدون سابقه و ریشه تاریخی دانسته و آن را به مراسم جشن یهود و نصارا تشبیه کرده است. و حال این که إحتفال به میلاد نبیّ اکرم (ص) یکی از قضایای مهم مسلمین محسوب می شود. مؤلف درصدد برآمده تا به تبیین و تشریح این قضیه مهم از دیدگاه علمای اسلامی بپردازد و فتاوای آنان را در این موضوع بیان دارد و جواز این عمل حسنه را به اثبات برساند. این کتاب شامل مقدمه و شصت و دو مبحث می باشد. بعضی مباحث عبارتند از: آیا برگزاری جشن به سبب میلاد نبیّ اکرم (ص) واجب است؟، معرفی اولین کسی که برای میلاد نبیّ اکرم (ص) جشن برگزار نمود، قول ابن حجر العسقلانی، قول جلال الدین السیوطی، قول شمس الدین ابن الجزری، قول ابن ناصرالدین الدمشقی، آیا شرط است که برگزاری جشن برای نبیّ اکرم (ص) به گرفتن روزه باشد؟، ادلّه جواز جشن در میلاد نبیّ اکرم (ص)، رأی و نظر ابن تیمیّه در میلاد نبیّ اکرم (ص)، مفهوم میلاد نبیّ اکرم (ص) در نظر مؤلف، قیام برای برگزاری میلاد نبیّ اکرم (ص)، موافقت علما برای قیام و برگزاری میلاد نبیّ اکرم (ص) و بیان وجوه آن، بدعتهای میلاد نبیّ اکرم (ص)، شبهات ساقطه، اقوال علما و بزرگان اهل سنت در برگزاری جشن به سبب میلاد نبیّ اکرم (ص)، قصّه آزادی ثُوَیبه کنیز أبولهب، در ادامه کتاب دفع بعض الاعتراضات عل کتاب حول الاحتفال بذکری المولد بقلم السید یوسف هاشم الرفاعی، و کتاب الهدی التام فی موارد المولد النبوی و ما اعتید فیه من القیام بقلم محمد علی بن حسین المالکی، وکتاب هل نحتفل؟ فتوی مرکز الدعوة و الإرشاد التابع سابقاً بقلم عبدالعزیز بن عبدالله بن باز، می پردازد. مؤلف بعد از بررسی آراء و أقوال علمای بزرگ اهل سنت و فتاواهای آنان در رابطه با برگزاری جشن و إحتفال در ولادت نبیّ اکرم (ص) به این نتیجه رسیده است که با توجه به فتاوای علمای بزرگ و سرشناس مسئله إحتفال به ولادت نبیّ اکرم (ص) در بین مسلمین اختلافی بوده ولی تعداد کثیری از علمای اهل سنت حکم جواز إحتفال در میلاد حضرت را داده اند.

کتاب الحجج الدامغه و البراهین الساطعه فی جواز الإحتفال بالمولد النبوی الشریف و یلیه جواز الإجتماع بالرسول (ص) فی الیقظه و الأخذ منه توسط حامد أحمد بابکر به رشته تحریر درآمده است. بحث جواز جشن میلاد نبوی از اموری است که بدعت شمرده شده است و دلیل بر آن این است که احتفال و جشن میلاد نبی اکرم (ص) در زمان رسول الله نبوده است و هر چه که در زمان ایشان نبوده بدعت است و هر بدعتی ضلاله و هر ضلالتی آتش جهنم را به دنبال دارد، نویسنده درصدد بررسی ابعاد بدعت و اینکه چه چیزهایی بدعت است را از زوایای مختلف مورد بحث و بررسی قرار می دهد. این کتاب شامل مقدمه و مباحثی چون احادیث وارده در مفهوم بدعت، تعریف بدعت، ادله جواز احتفال به مولد النبی، رأی ابن تیمیه در جواز احتفال به مولد النبی، احتفال به مولد النبی و حکم آن، وسائل به کار رفته در فرح و احتفال به مولد النبی، تألیف کتب و ایراد فتاوا توسط علمای مذاهب اهل سنت برجواز احتفال به مولد النبی، و ... می باشد. نویسنده در پایان بیان می دارد بدعت حرام در اصول عقائد است، اما بدعت در فروع شرعا جایز است و علت آن تعظیم شعائر الهی است و اینکه احتفال به مولد نبوی سنت حسنه ای است که از سنت احسان تاثیر می گیرد، احتفال به مولد نبوی هر چند در زمان رسول الله به این صورت نبوده است لکن بعضی خصایص خوب در زمان ایشان بوده که جواز احتفال به مولد نبوی را می رساند مانند مدح حضرت و اقرار به آن.

کتاب الادلة الشرعية في جواز الاحتفال بميلاد خير البرية توسط دکترعزالدین حسین الشیخ به رشته تحریر درآمده است. برقراری جشن و سرور مادامیکه منجر به عمل حرامی نگردد عملی است ممدوح عقل و شرع و چه بهتر این برنامه در مورد ولادت نبی مکرم اسلام (ص) باشد و نوعی شکرانه به جهت این منت عظیم بر امت اسلامی بر شمرده شود. نویسنده در این کتاب درصدد آنست تا جواز این عمل پسندیده را از کتاب وسنت اثبات نماید. نویسنده بعد از مقدمه چند بحث مقدماتی را تحت عناوین : تاریخ ولادت نبی(ص) و ماه ربیع الاول ، وارد بحث اصلی کتاب میشود. وی از سه منبع قرآن کریم ، سنت مطهر ، و اقوال علما نظریه جواز احتفال و سرور رااثبات نموده است. نویسنده در هر بخش نمونه های معتبری را ذکر و آنها را بررسی و اثبات نموده است. نویسنده در این کتاب توانسته به خوبی نه تنها بدعت نبودن این عمل را بلکه ممدوح بودن جشن و سرور برای نبی (ص) را اثبات نماید.

«حِلْیَةُ الأبْرار فی أحْوالِ مُحمّد (ص) و آلِه الأطْهار (ع)» تألیف عالم شیعی، سید هاشم بحرانی (م‏۱۱۰۷)، مجموعه‏‌ ای پنج جلدی است که به شرح حال و زندگانی رسول خدا (ص) و ائمه معصومین (ع) می‌ ‏پردازد و آن را تدوین کرده است. بحرانی در این کتاب در ۱۳ منهج در ذیل ابواب مختلف به مناقب و فضائل اهل بیت می‌ پردازد. مؤلف در هر منهج، باب‏ های متعددی را به یک امام اختصاص داده و در قالب روایت، از ولادت تا شهادت امام را گزارش می‌‏ کند. وی سلسله اسناد روایات را همان گونه که در مصادر اصلی وجود داشته، آورده و آنها را حذف نکرده است. از پنج جلد این اثر، جلد اول با عنوان منهج اول شامل ۷۰ باب به زندگی و سیره رسول خدا (ص) پرداخته است.

«ألعَدَدُ القَویّة لِدفْعِ المَخاوِفِ الیَوْمیّة» کتابی به زبان عربی نوشته علی بن یوسف بن مطهر حلی برادر علامه حلی، از علمای قرن هفتم و هشتم هجری است. موضوع کتاب، ادعیه و ذکرهای روزانه هر ماه و شرح حال متولدین در هر روز از ماه و خواص ایام است. این کتاب که در دو جلد تألیف شده و فقط جلد دوم آن موجود است، در ۳۰ فصل تنظیم شده و هر فصل مربوط به یک روز از ماه است. ۱۵ فصل اول در جلد اول بوده، که مفقود شده و حتی علامه مجلسی و صاحب ریاض العلماء هم آن را نیافته‌ اند و فقط ۱۵ فصل آخر کتاب یعنی جلد دوم آن موجود است. از جمله مباحث جنبی مهمی که در جلد دوم مورد بحث قرار گرفته، می‌توان به مواردی اشاره کرد از جمله: 1- در روز پانزدهم احوالات امام مجتبی (علیه السلام) و حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه) را ذکر نموده است. 2- در روز هفدهم شرح زندگانی و بعثت و مکارم اخلاق رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) و امام صادق (علیه السلام) بیان شده است. 3- در روز هجدهم بحثی مفصل پیرامون غدیر خم و وصایت امیرالمؤمنین (علیه السلام) ذکر شده و جریان قتل عثمان، به روایت تاریخ آورده شده است. 4- در روز بیستم مناقب و تاریخ زندگی أم الأئمة، حضرت صدیقه کبری (سلام الله علیها) آمده است. 5- روز بیست و یکم زندگی نامه و مناقب امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) ذکر شده است.