مرور درختی موضوعات | کتابخانه مجازی الفبا

«پدیدارشناسی دین» یکی از مطرح‌ترین و پرکاربردترین رویکردها در مطالعات دین است. بنابراین، شناخت ویژگی‌ها و مؤلفه‌های جوهری این رویکرد برای دین‌پژوهان اهمیت زیادی دارد. ممکن است تصور بر این باشد که پدیدارشناسی دین چیزی جز کاربستِ رویکرد پدیدارشناسی فلسفی در فهم دین نیست. اما آیا این رویکرد در تمام ویژگی‌ها و در ذاتِ خود، عیناً با پدیدارشناسی در مفهوم فلسفی مشارک است؟ یا در آن باید به جست‌وجوی ویژگی‌ها و جوهری متفاوت بود؟ و آیا هر عیب و هنری که برای پدیدارشناسی فلسفی صادق باشد بر پدیدارشناسی دین نیز صدق می‌کند؟ این نوشتار پس از توصیف و تبیین ویژگی‌های پدیدارشناسی، کوشیده است مؤلفه‌ها و ویژگی‌های رویکرد پدیدارشناسی دین را شناسایی کند تا از آن میان، جوهری‌ترین مؤلفة این رویکرد را استنباط کند و نسبت آن را با رویکرد پدیدارشناسی فلسفی معلوم سازد. حاصل این جستار بجز آشکار کردن نسبت این دو، شناخت و تبیین برخی از مؤلفه‌ها و ویژگی‌های اختصاصی و متمایز پدیدارشناسی دین است‌ که خود می‌تواند به استفادة درست از رویکردی که چاره‌ای از به‌کارگیری آن در بسیاری از پژوهش‌های دینی نیست، مدد رساند.

ترجمه ماشینی: این پرسش نسل‌های فیلسوف را به خود مشغول کرده است. فیلسوفان تحلیلی اولیه مانند فرگه، راسل و ویتگنشتاین و همچنین پدیدارشناسانی مانند برنتانو، هوسرل و رایناخ نحوه تفکر فیلسوفان را در مورد این پرسش تغییر دادند. مقالات این کتاب به بررسی و ارزیابی مشارکت آنها می پردازد و به ما کمک می کند تا مراحل آنها را دوباره دنبال کنیم. با انجام این کار، تصویر واضح تری از قضاوت و مفهوم مربوط به حقیقت به دست خواهیم آورد.

ترجمه ماشینی: این کتاب مجموعه‌ای از فیلسوفان و متکلمان مشهور جهان را گرد هم می‌آورد تا راه‌هایی را که از طریق آنها تجدید حیات اندیشه معادشناسی در الهیات معاصر و ارتباط مداوم پدیدارشناسی در فلسفه می‌تواند یکدیگر را روشن کند، بررسی کند. این متن از طریق مجموعه‌ای از تحلیل‌های پدیدارشناختی مفاهیم کلیدی آخرت‌شناسی و خوانش‌های دقیق در برخی از چهره‌های کلیدی هر دو رشته، نشان می‌دهد که پدیدارشناسی و آخرت‌شناسی را نمی‌توان بدون یکدیگر به طور کامل درک کرد: بدون آخرت‌شناسی، پدیدارشناسی اخلاقی و آینده‌ای را توسعه نمی‌داد. جنبه هایی که امروز آن را مشخص می کند. بدون پدیدارشناسی، آخرت شناسی در حاشیه گفتمان جدی الهیاتی باقی می ماند. در این مسیر، مضامین متنوعی مانند زمان، مرگ، پاروسیا و تماس دوباره بررسی و تعریف می شوند. این کتاب حاوی مطالب جدیدی از ژان ایو لاکوست، کلود رومانو، ریچارد کرنی، کوین هارت و دیگران است، خواندن این کتاب برای هر کسی که علاقه مند به تلاقی فلسفه و الهیات معاصر است ضروری است.

ترجمه ماشینی: ماریون می گوید پس از موضوع و فراتر از هستی شناسی هایدگری، وجود پدیده ها بدون قید و شرط وجود دارد. در الهیات، این رهایی به معنای بازاندیشی در مورد خدا بر حسب پدیده هایی مانند عشق، هدیه و افراط است. علاوه بر مقاله مهم ماریون، دلیل هدیه، و گفت و گوی ماریون و ریچارد کرنی، این کتاب شامل مقالات محرک ده مشارکت کننده دیگر است: لیلیان آلوایس، ایون کسیدی، مارک دولی، برایان الیوت، ایان لیسک، شین مکینلی، درک. مورو، جان اودونوهو، جوزف اس. اولری، و فلیکس آ مورچادا. پس از سوژه و فراتر از هستی شناسی هایدگری، ماریون می گوید، داده شدن پدیده ها بدون قید و شرط وجود دارد. در الهیات، این رهایی به معنای بازاندیشی در مورد خداوند در زمینه پدیده هایی مانند عشق، هدیه و افراط است. این کتاب علاوه بر یک مقاله مهم از ماریون، دلیل هدیه، و گفت و گوی بین ماریون و ریچارد کرنی، حاوی مقالات مهیج از ده مشارکت کننده دیگر است: لیلیان آلوایس، ایون کسیدی، مارک دولی، برایان الیوت، ایان لیسک، شین. مکینلی، درک مورو، جان اودونوهو، جوزف اس. اولری و فلیکس آ مورچادا

ترجمه ماشینی: در این مقاله به بررسی این موضوع می پردازم که چگونه می توان رویکرد تجسم یافته را در مورد ایمان دینی و احتمالاً انواع دیگر ایمان به کار برد. من با ایده معرفت شناسان اصلاح شده شروع می کنم که ایمان دینی شبیه ادراک حسی است، و استدلال می کنم که ما می توانیم این ایده را با در نظر گرفتن توانایی ادراکی خود برای درک آنچه از طریق حواس قابل دسترس نیست - «حضور در غیاب» توضیح دهیم (Noë). 2012) یا به قول من ایمان ادراکی. از آنجا که ادراک لزوماً نه تنها شامل یک رابطه ذهنی، بلکه یک رابطه تجسم یافته با موضوع آن است. یک رابطه مجسم را می توان به عنوان یک مؤلفه سازنده ایمان نیز در نظر گرفت. بر اساس گزارش‌های پدیدارشناختی از ادراک (Merleau-Ponty، Noë، Siewert)، تجسم و اجرا به انسان این امکان را می‌دهد که از محدودیت‌های چشم‌انداز فراتر رفته و یک شی را آن‌طور که فراتر از ظواهر آن است درک کند: با وجود تغییر زاویه، نور، و سایر شرایط و کل، ثابت است. حتی زمانی که فقط قسمت هایی از آن قابل مشاهده است. من استدلال می‌کنم که در همین راستا، روابط تجسم‌یافته و هنجارگرایی خاص درگیر در ایمان مبتنی بر ادراک به انسان‌ها اجازه می‌دهد تا از بی‌ثباتی تجربه ما فراتر رفته و رابطه ادراک‌مانندی را با اشیاء مذهبی حفظ کنند، که در لحظه‌های «نگاهی بهتر» به دست آمده است. تجربه دینی نتیجه می‌گیرم که یک روایت مجسم می‌تواند بینش جدیدی در مورد ماهیت ایمان دینی ارائه دهد و برخی معماها را حل کند، مانند اینکه چگونه ایمان می‌تواند یک فضیلت باشد.

در این نوشتار ابتدا به بررسی براهین اصالت وجود صدرالمتألهین بر له اصالت وجود خواهیم پرداخت با این منظور که از میان این براهین معنای واضحی از وجود و ماهیت نزد این حکیم بزرگ اسلامی برای ما معلوم گردد. در ادامه به نگاه اجمالی پدیدارشناسی هوسرل خواهیم پرداخت. با این ترتیب که نخست درباره¬ی معنای ماهیت نزد هوسرل بحث خواهیم کرد. در ادامه برای آنکه مراد هوسرل از اصطلاح ماهیت به ذهن روشن¬تر گردد، به روش کشف ماهیت توسط فاعل شناسایی یا «اگوی استعلایی» خواهیم پرداخت. و در نهایت در این باره سخن خواهیم راند که چه عواملی در ساختن ساختار ماهیت نزد هوسرل دارای نقش هستند. در قسمت سوم و پایانی این نوشتار به مقایسه معنای اصطلاح «ماهیت» خواهیم پرداخت؛ و در این باره به قضاوت خواهیم نشست که با توجه به معنای ماهیت، اصالت ماهیت نزد هوسرل آیا همان امری است که توسط ملاصدرا طرد می¬شود؟.

ترجمه ماشینی: در دو قسمت اول این مقاله پاسخگویی ، مقدمه ای مختصر در مورد موضوع «وصف ناپذیری» و خلاصه ای از کتاب «وصف ناپذیری و تجربه دینی» ارائه می کنم. در بخش 3 ، برخی تأملات در پاسخ به مقاله های اساتید متز و کوپر دنبال می شود. در بخش 4 برخی از اظهارات پایانی در مورد آینده «فلسفه دین» در پرتو جدیدترین کارهای فلسفی در مورد «وصف ناپذیری» ارائه می گردد.