جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: این مطالعه جدید عمده درباره هایدگر، اولین مطالعه‌ای است که به تفصیل مفهوم حقیقت وجودی را که هایدگر در دهه 1920 توسعه داد، بررسی می‌کند. دانیل دالستروم تمرکزی انتقادی بر پیدایش، ماهیت و قابلیت مفهوم سازی مجدد رادیکال هایدگر ارائه می دهد. این کتاب دارای چندین ویژگی متمایز و بدیع است. اولاً، این تنها پژوهشی است که سعی در درک بعد منطقی اندیشه هایدگر در بستر تاریخی آن دارد. ثانیاً، هیچ کتاب متمادی دیگری وسعت و عمق رویارویی هایدگر با هوسرل، مرشد پیشین او را بررسی نمی کند. سوم، کتاب نشان می دهد که ساختارشکنی هایدگر از تفکر غربی در سه جبهه به هم پیوسته رخ می دهد: حقیقت، هستی و زمان.

هیوبرت دریفوس با روش پدیدارشناسانۀ خود که برگرفته از آموزه‌‌های هیدگر و مرلوپونتی است، دو پارادایم هوش مصنوعی، یعنی نمادگرایی و پیوندگرایی را به نقد می‎کشد. وی سپس جریانی را از پارادایم سوم هوش مصنوعی، یعنی حیات مصنوعی با قید شروطی ویژه می‌پذیرد. این جریان به هوش مصنوعی هیدگری مشهور است. در این مقاله با بیان اجمالی نقد‌های دریفوس بر دو پارادایم نخست هوش مصنوعی، رأی نهایی وی در خصوص امکان پذیرش هوش مصنوعی هیدگری بررسی می‌شود. به‌نظر نویسندۀ این مقاله، دست‌کم به سه طریق می‌توان امکان هوش مصنوعی هیدگری بر مبنای نظریات دریفوس را نشان داد. راهکار نخست با استفاده از رهیافت دنیل سوسر و بر اساس تعاملگرایی ارائه می‌شود؛ راهکار دوم با استناد به دیدگاه جان سرل و تفکیک هوش مصنوعی قوی و ضعیف بیان می‌شود؛ راهکار سوم باتوجه‌به آموزۀ هم‌تحققی، میان‌آگاهی، هوشمندی و رفتار هوشمندانه نشان می‌دهد که این امکان به چه ترتیب میسّر است.

حقیقت دارای جایگاه محوری در فلسفه است و اساساً فیلسوف می‌خواهد به عمق یک پدیده بنگرد. می‌توان گفت در طول تاریخ فلسفه، تلاش تمامی مکاتب، فیلسوفان و اندیشمندان معطوف به مسئله حقیقت بوده است. هدف از انجام این پژوهش، مقایسه‌ای تطبیقی میان اندیشه مولانا جلال‌الدین و مارتین هایدگر در مورد مفاهیم حقیقت و حجاب است. تلاش هایدگر در مبحث حقیقت، این است که پدیده آغازین و بنیادین حقیقت را زنده کند و آن را به گونه جدیدی تفسیر نماید. مولانا حقیقت انسان را از منظر عرفانی می‌نگرد؛ از نظر مولانا، والاترین انحای بودن، وصال به حقیقت مطلق است و وصال به حقیقت، جز به واسطه عشق و از راه کنار زدن حجابها ممکن نیست. روش بررسی در این پژوهش، روش کتابخانه‌ای می‌باشد. یافته‌ها نشان می‌دهد برداشت هایدگر از حقیقت به معنای ناپوشیدگی و آشکارگی، بیشترین نزدیکی را به مفهوم حجاب و حجاب افکنی در اندیشه عرفانی مولانا دارد.

در بين علوم شرقي، تنها علمي که موضوع آن از هر تقيدي رهاست و درباره هستي طلق بحث مي‌کند، علم عرفان است. موضوع علم عرفان، وجود لابشرط مقسمي است که حتي از قيد اطلاق نيز مطلق است. مراد از وجود لابشرط مقسمي، همان هويت غيبية ذاتيه حق‌تعالي است که در علم عرفان در مورد آن و شئونات وي بحث مي‌شود. شايد کسي گمان کند که موضوع علم فلسفه نيز از هر قيد وجودي رهاست؛ ازاين‌رو مي‌تواند عدل علم عرفان واقع شود و حال آنکه اين تصور ناصحيحي است؛ زيرا در الهيات بالمعني الاعم فلسفه، درباره وجود لابشرط قسمي و در الهيات بالمعني الاخص در خصوص وجود بشرط لا بحث مي‌شود که هر دو نسبت به وجود لابشرط مقسمي ضيق وجودي دارند. در ميان علوم غربي نيز تنها کسي که توانست در ديدگاه پديدارشناسي خود در جهت برون‌رفت از بحران مدرنيته از حصر قيود هستنده‌ها آزاد گردد و موضوع علم خود را هستي صرف قرار دهد مارتين هايدگر است. اين مقاله در مقام تطبيق اين دو رويکرد با يکديگر است که در هر دو مکتب ذهاب به هستي طلق شده است، علي‌رغم اينکه نگارندگان اذعان دارند که هستي هستنده‌ها در ديدگاه معرفت‌شناسي هايدگر اين‌هماني با وجود لابشرط مقسمي در نظام هستي‌شناسي عرفان ندارد. البته اين تمايز لطمه‌اي به بحث ما وارد نمي‌کند؛ زيرا هدف تطبيق فقط تأکيد بر همساني‌ها نيست، بلکه برجسته کردن اختلاف‌ها نيز حائز اهميت است.

ترجمه ماشینی: کتاب همراه بلومزبری برای هایدگر، راهنمای مرجع قطعی زندگی و آثار هایدگر است که پنجاه و هشت مقاله اصلی نوشته شده توسط یک تیم بین المللی از محققان برجسته هایدگر را ارائه می دهد.

ترجمه ماشینی: از نیچه تا امروز، سنت فلسفی غرب تحت سلطه تفکر سکولار بوده است که بحث در مورد خدا را تا حد زیادی بی ربط رد کرده است. با این حال، در سال‌های اخیر، موضوع الهیات برای جرقه برخی از بحث‌برانگیزترین بحث‌ها در فلسفه معاصر بازگشته است. بحث های الهیات توسط فیلسوفان کلیدی معاصر مانند دریدا و لویناس، دین را در کانون توجه قرار داده است. فلسفه پست سکولار یکی از اولین مجلداتی است که به چگونگی رویکرد فیلسوفان مدرن به خدا و بررسی پیوندهای الهیات و تفکر پست مدرن پرداخته است. پانزده مقاله قابل دسترس تصویری روشن و قانع‌کننده از این که چگونه متفکران کلیدی از جمله دکارت، نیچه، فروید، ویتگنشتاین، هایدگر و دریدا خدا را به بخش مرکزی تفکر خود تبدیل کرده‌اند، ارائه می‌دهند. هر فیلسوفی و ​​نحوه برخورد و نقد الهیات در یک بستر تاریخی روشن قرار می گیرد. با قرار دادن مجموعه در زمینه مقدمه برجسته فیلیپ بلوند، فلسفه پست سکولار بحث جذابی از جایگزین های نسبی گرایی و نیهیلیسم حاکم بر تفکر غربی ارائه می دهد.

ترجمه ماشینی: در جای خود یک خوانش پدیدارشناسانه اصیل از آگوستین است که درگیری او با مفاهیم هویت در اعترافات را در نظر می گیرد. با استفاده از تجربه آگوستینی اعتراف، ژان لوک ماریون مدلی از خودبودن ایجاد می کند که این تجربه را در پرتو کل مجموعه آگوستینی بررسی می کند. در این راستا، ماریون با تحلیل‌های مدرن و پست مدرن قابل‌توجهی از «تجربه‌ای‌ترین» آثار آگوستین، از جمله تفسیرهای انتقادی ژاک دریدا، مارتین هایدگر و لودویگ ویتگنشتاین درگیر می‌شود. ماریون در نهایت به این نتیجه می‌رسد که آگوستین در بررسی افراط در خود و فراتر از خود، و در استفاده از این تغییر خود برای خود، به عنوان نیروی محرکه‌ای برای روابط خلاق با خدا، جهان و دیگران، بر پست مدرنیته پیشی گرفته است. این خوانش پیوندهای قابل توجهی را بین گزارش‌های خودبودن در زمینه‌های فلسفه معاصر، مطالعات ادبی و مسیحیت اولیه آگوستین برقرار می‌کند.

ترجمه ماشینی: این کتاب شامل رونوشت‌هایی از دو دوره سخنرانی است که لویناس در سال‌های 1975-1976، آخرین سال حضورش در سوربن، ارائه کرد. آنها برخی از فراگیرترین مضامین اندیشه او را پوشش می‌دهند و در زمانی نوشته شده‌اند که او به‌تازگی مهم‌ترین و دشوارترین کتاب خود را منتشر کرده بود، به غیر از وجود یا فراتر از ذات. هر دو دوره موضوعات مرتبط با موضوعی که در قلب اندیشه لویناس قرار دارد را دنبال می کنند: رابطه اخلاقی. پیش‌گفتار و پس‌گفتار، سخنرانی‌ها را در چارچوب کار او به‌عنوان یک کل قرار می‌دهد و این تصویر منحصربه‌فرد از لویناس متفکر و معلم را کامل می‌کند. سخنرانی ها به سه دلیل برای درک کامل لویناس ضروری هستند. نخست، او در پی آن است که اندیشه خود را با وضوح و شدتی کاملاً متفاوت از آثار مکتوب خود برای مخاطبان دانشجو توضیح دهد. دوم، مضامین خدا، مرگ و زمان نه تنها برای لویناس حیاتی هستند، بلکه او را به مقابله با رفتار فیلسوفان اصلی سنت بزرگ قاره ای سوق می دهند. بنابراین، بحث های او درباره گزارش های هایدگر، هگل و بلوخ از مرگ، اندیشه لویناس را در زمینه وسیع تری قرار می دهد. ثالثاً، مفاهیم اساسی که لویناس به کار می‌برد، مفاهیم «غیر از هستی» به جای کلیت و بی‌نهایت اولیه است: صبر، وسواس، جانشینی، شاهد، ضربه روحی. به رسمیت شناخته می شود که جایگاه نهایی لویناس به عنوان یک فیلسوف ممکن است به ارزیابی او از این اصطلاحات بستگی داشته باشد. این سخنرانی‌ها مقدمه‌ای عالی برای آنها ارائه می‌کند که نشان می‌دهد چگونه به طیف وسیعی از مسائل فلسفی سنتی کمک می‌کنند.

نحوه نگرش آدمی به مساله وجود محور افکار و اعمال آدمیان است. و غفلت از وجود سبب بی معنا شدن زندگی و جهان آدمی می شود. وجود محور نظام فلسفی صدراست و بر اساس آن رابطه آدمی با عالم واقع و مساله حقیقت تبیین می شود. هایدگر در جهان معاصر جزء نادر اندیشمندانی است که وجود را محور اندیشه خود و درمان پوچ گرایی جهان معاصر را در کشف وجود و رابطه آدمی با آن می داند. در این نوشتار که به روش کتابخانه ای انجام شده است با تحلیل و مقایسه نظر این دو متفکر روشن می گردد که هر دو از اصالت ماهیت عبور می کنند به اصالت وجود می رسند و حقیقت را مبتنی بر ظهور وجود در آدمی می دانند و به ظهور و خفای وجود توام با هم معتقدند زیرا وجود همواره در جلوه ای خاص بر آدمی پدیدار می شود و هرگز وجود به طور کامل برای آدمی مکشوف نمی شود.