جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

کتابخانه مجازی الفبا،تولید و بازنشر کتب، مقالات، پایان نامه ها و نشریات علمی و تخصصی با موضوع کلام و عقاید اسلامی کتابخانه مجازی الفبا،تولید و بازنشر کتب، مقالات، پایان نامه ها و نشریات علمی و تخصصی با موضوع کلام و عقاید اسلامی

فارسی  |   العربیه  |   English  
telegram

در تلگرام به ما بپیوندید

public

کتابخانه مجازی الفبا
کتابخانه مجازی الفبا
header
headers
پایگاه جامع و تخصصی کلام و عقاید و اندیشه دینی
جستجو بر اساس ... همه موارد عنوان موضوع پدید آور جستجو در متن
: جستجو در الفبا در گوگل
جستجو در برای عبارت
مرتب سازی بر اساس و به صورت وتعداد نمایش فرارداده در صفحه باشد جستجو
  • تعداد رکورد ها : 7
سرچشمه های اندیشه های فلسفی سنایی
نویسنده:
علی هاشمیان بجنورد؛ استاد راهنما: احمد خاتمی؛ استاد مشاور: نصرالله حکمت، ابوالقاسم اسماعیل پور
نوع منبع :
رساله تحصیلی
چکیده :
در دوران بعد از ظهور اسلام جریان‌های فکری اعم از کلام و فلسفه به مرور زمان امکان ظهور یافتند و تا قرن پنجم به پیشرفت قابل توجهی دست یافتند. سنایی غزنوی یکی از شاعران جریان‌ساز در تاریخ ادبیات فارسی و به‌ ویژه ادبیات عارفانه است که بعد از این دوران پا به عرصه‌ی وجود نهاده است و او را بنیان‌گذار شعر عرفانی دانسته‌اند. با این حال برخی از پژوهشگران بر این باورند که سنایی با فلسفه نیز آشنایی داشته است. قصد ما از این پژوهش که با استفاده از منابع کتاب‌خانه‌ای صورت گرفته این است که با معرفی سرچشمه‌های اندیشه‌های فلسفی سنایی، میزان و نحوه تأثیرپذیری او از فلسفه، مباحث فلسفی مورد توجّه او و فلاسفه‌ای که مستقیم یا غیرمستقیم بر او تأثیر گذاشته‌اند را شناسایی نماییم. برای نیل به این هدف ابتدا با مطالعه آثار سنایی اندیشه‌های فلسفی او را استخراج نموده‌ایم. سپس کوشیده‌ایم تا با بررسی آثار فلاسفه پیشین در مباحث مورد توجه سنایی، مشابهت اندیشه سنایی با ایشان را اثبات نماییم. سنایی از اندیشه‌های فلاسفه مسلمان و یونانی در هستی‌شناسی و برخی مباحث مربوط به معرفت بهره برده است ولی نمی‌توان به این نتیجه رسید که او صرفا تحت تاثیر فلاسفه بوده و راه ایشان را ادامه داده است. او در میان اندیشمندان مسلمان بیش از همه تحت تأثیرمستقیم غزالی بوده است. با این حال بهره او از اندیشه‌های ابن‌سینا نیز غیر قابل انکار است. علاوه بر این رد پایی از آرای اخوان‌الصفا نیز در آثار سنایی به چشم میخورد. برخی از نظرهای سنایی، مانند بسیاری از اندیشمندان، ریشه در آثار فلاسفه پیش سقراطی، افلاطون و ارسطو دارد ولی او در میان یونانیان بیش از همه از افلوطین تأثیر پذیرفته است. میزان تأثیرپذیری او از افلوطین به اندازه‌ای است که میتوان به این نتیجه رسید که سنایی با آثار او و با اندیشه‌های نوافلاطونی رایج در میان مسلمانان آشنایی قابل توجهی داشته است.
بررسی مفاهیم و اصول خودشناسی در حکمت و عرفان اسلامی بر اساس مثنوی های عطار و سنایی
نویسنده:
حمیرا باقری بیک نژاد؛ استاد راهنما: بهمن نزهت
نوع منبع :
رساله تحصیلی
چکیده :
یکی از مسائلی که در مطالعه متون حکمی و عرفانی همیشه محل پرسش بوده است، مسئله «سرآغاز معرفت» است. در متون حکمی و عرفانی و نیز در پژوهشهایی که پیرامون این متون صورت گرفته است، سرآغاز معرفت را گاه «طلب» گفتهاند، گاه «حیرت» و گاهی نیز «معرفت نفس» یا همان «خودشناسی» دانستهاند. آنچه که مسئله ماست، پرداختن به مسئله «معرفت نفس» و یا «خودشناسی» بهعنوان «سرآغاز معرفت» و «سلوک عرفانی» و نیز جایگاه و چیستی آن و درنهایت ریشههای آن (که به اعتقاد ما در آیات و احادیث و روایات و در کل آموزههای اسلامی میباشد) است. یکی از اهداف اصلی ما در این پژوهش پرداختن به خودشناسی به عنوان نقطه آغاز در سلوک عارفانه، در عرفان اسلامی است؛ آن هم به گونهای که حق سخن ادا شود و آنگونه که شایسته و بایسته است مورد بررسی قرار گیرد. با بررسی مثنوی های عطار و سنایی، این مسئله برایمان روشن میشود که ایشان خودشناسی را بنیاد و پایه تعالی و سلوک و کمال معرفتی میدانند. تلاش اصلی ما در این پژوهش با تحلیل و بررسی متون عرفانی عطار و سنایی، اثبات این مسئله است که: شناخت آدمی از خود، او را به اصل خویشتنِ خود می برد تا در جایگاه اصلی خود در این دنیا، به مقام خلیفه فی الارض ادامه دهد. چون ذات انسانها دارای وجه الهی است، سالک در سیر و سلوک خود و نیز با تربیت ذات و صفات خویش، ارتباط خود را با خداوند حفظ می کند. پس درنتیجه از طریق خودشناسی می توان به فنا فی الله رسید. چه بهتر که درس خودشناسی به عنوان برترین علم در بین جوامع بشری معرفی گردد تا از طریق آن مردمان رستگار شوند.
جایگاه مقامات طریقت در «حدیقه الحقیقه» سـنایی (همراه با تحلیــل وسنجش آن با دیگـر دیدگاه‌های عرفانی)
نویسنده:
لیلا حسن زاده
نوع منبع :
رساله تحصیلی
منابع دیجیتالی :
وضعیت نشر :
ایرانداک,
کلیدواژه‌های اصلی :
چکیده :
هنگامی که آیین مقدس اسلام، با معارف عمیق الهی بر جهان ظلمانی و دلهای تاریک انسانها پرتو افشانی کرد و طالبان حقیقت و جویندگان کمال انسانی را از سرچشمه‌ی زلال دانش و معرفت برخوردار نمود، سبب شد تا دلهای بیدار با تعمق بیشتری در شناخت حق و راههای رسیدن به حقیقت مطلق بیندیشند و با استمداد از حق تعالی و قرآن کریم و احادیث و اقوال و سیره نبوی و اولیا، به سیر و سلوک در طریق معرفت بپردازند. این سیر و سلوک و طریقت و راه و رسم آن تصوف نامیده شد.یکی از مباحث مهم درمیان اهل تصوف و علاقمندان و رهروان سیر و سلوک صوفیانه "مقامات" است. سالک راه طریقت در رسیدن به کمالات انسانی در سیر الی الله ناگزیر از کسب، اقامت و گذر از این مقامات است. عارفان از گذشته‌های دور تا کنون تعاریف و توصیفات مختلفی از مقامات داشته‌اند و بر طبق دیدگاهی که نسبت به مقامات داشته‌اند، مراحل گوناگونی را برای آن برشمرده و تعریف کرده‌اند. در این رساله سعی بر این است که ضمن آوردن این تعاریف از سوی عارفان و ارائ? آنها، به مشترکاتی از این دیدگاهها در مقامات رسیده و به بررسی این مقامات در اثر عرفانی"حدیقه الحقیقه و شریعه الطریقه"، اثر ابوالمجد مجدود بن آدم سنایی غزنوی پرداخته شود. "حدیقه الحقیقه" از آثار معتبر عرفانی زبان و ادب فارسی و مورد توجه عارفان و مشایخ صوفیه از عصر سنایی تا به امروز بوده است.
بررسی تطبیقی مسائل کلامی در حدیقه سنائی و مثنوی مولوی
نویسنده:
مریم شفیعی تابان
نوع منبع :
رساله تحصیلی , مطالعه تطبیقی
وضعیت نشر :
ایرانداک,
چکیده :
در پژوهش حاضر، حدیقه الحقیقه-به عنوان نخستین منظومه عرفانی-و مثنوی شریف-به کامل ترین و مهمترین اثر عرفانی-از جهت آرا و اندیشه های کلامی بررسی و با هم مقایسه شده اند. علم کلام-به عنوان یکی از مهمترین علوم اسلامی-وظیفه دفاع از دیانت-به ویژه اعتقادات-در برابر معارضان را به عهده دارد. سنائی و مولوی را در وهله اول، به عنوان چهره هایی عارف می شناسیم، سپس عنوان متکلم در مورد آن دو عزیز، صدق می کند. هر دو شاعر، اشعری هستند-البته با گرایشهای شیعی- و با عقل گرایی صرف در ستیز.تار اندیشه های عرفانی آن دو بزرگوار، بسیاری جاها در پود عقاید فلسفی و کلامی تنیده می گردد و افکاری عالی و درخشان را شکل می دهد. با عنایت به تفاوت موجود در مشرب عرفانی آن دو مرد ربانی، و این که مولوی در حوزه عرفان و تصوف مسلک خاصی را می پیماید، برخی آرای کلامی صرفا به مولانا اختصاص دارد و آنها را بدان گونه که در مثنوی مندرج است، در حدیقه به هیچ وجه نمی بینیم. همچنین سنائی و مولوی در برخی مباحث، با یکدیگر اختلاف عقیده دارند که در متن، بدین موارد پرداخته شده است. نکته مهمی که از این رساله منتج می گردد، این است که آزاد اندیشانی چون سنائی و مولانا را در حوزه یک مذهب خاص نمی توان محدود کرد، چرا که این دو شاعر عارف مسلک-به دور از هر گونه تعصب و خام اندیشی-گرایش به آرای مختلف از مذاهب متفاوت را اختیار نموده و با کیمیای عشق، رنگ ها و نمودهای ظاهری را از میان برداشته اند.
بررسی تأویل و سطوح مختلف آن در حدیقه سنایی
نویسنده:
پویان لاری زاده ، علی اصغر میر باقری فرد
نوع منبع :
مقاله
منابع دیجیتالی :
چکیده :
تأویل از ویژگی‌های مشترک زبان قرآن و متون عرفانی است. در این مقاله با تمرکز بر تأویلات حدیقة سنایی، تقسیم‌بندی‌های متنوعی برای تأویل ارائه می‌گردد. تأویل‌های حدیقه را می‌توان در دو گروه کلی تأویل مستقیم و غیرمستقیم بررسی کرد. همچنین این تأویل‌ها با توجه به اقتضای حال مخاطب، گوینده و متن به سه نوع مخاطب‌محور، گوینده‌محور و متن‌محور تقسیم می‌شود. در بررسی سطح باطنی تأویل‌های حدیقه می‌توان دریافت گاه این سطوح، چندلایه و تودرتوست. به همین سبب از مبحثی با عنوان سطوح مختلف تأویل یاد می‌شود. تمثیل در حدیقه از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است. سنایی بیشتر در قالب تأویل مستقیم، معنای باطنی (تأویلی) بسیاری از تمثیل‌های حدیقه را بیان کرده است اما گاه وسعت معنایی تمثیل به‌گونه‌ای است که خواننده نیز می‌تواند با توجه به اقتضای متن و حال خود سطوح دیگری از تأویل‌ را ارائه کند. بررسی تأویلات حدیقه از منظر علم معانی و با توجه به مقتضای حال، همچنین بررسی سطوح مختلف تأویل از اهداف و نوآوری‌های این پژوهش است. تأویل آیات الهی، تأویل داستانهای پیامبران، احادیث و سخنان بزرگان، مفاهیم و اصطلاحات عرفانی، نکات اخلاقی، برجسته‌ترین موضوعات تأویلی در حدیقه است.
صفحات :
از صفحه 33 تا 64
نقد جایگاه عرفانیِ سیرالعباد بر اساس ساحتهای شخصیّتی سنایی
نویسنده:
هادی جوادی امام زاده ، محمد بهنام فر
نوع منبع :
مقاله
منابع دیجیتالی :
کلیدواژه‌های اصلی :
چکیده :
چکیده: مسائل اخلاقی و نقد اجتماعی- دینی از مضامین ثابت و پایه‌ای در آثار حکیم سنایی است که با زبان لطیف و تأثیرگذارِ سخنِ منظوم، به بیان این موارد پرداخته است. مثنوی سیرالعباد الی المعاد از جمله‌ی آثار سنایی است که برخی از محققان ادبی، با این تصوّر که عرفانیِ محض نامیدن این اثر، بر ارزش ادبی و جایگاه عرفانی آن می‌افزاید، رأی بر‌ عرفانی و فلسفی بودنِ آن داده‌اند؛ امّا نتایج این تحقیق که با روش کتابخانه‌ای و شیوه‌ی تحلیل محتوایی انجام گرفته، این فرضیه را که سیرالعباد، یک منظومه‌ی عرفانیِ محض نیست و هر سه ساحت شخصیتی سنایی (عارف، مداح، و ناقد اجتماعی) در این اثر، بازتاب دارد، تأیید می‌کند؛ چرا که روند مباحث در این مثنوی به گونه‌ای است که مضامین عرفانی در قالب مقدمه‌هایی جهت بیان مباحث اخلاقی، نقد اجتماعی- دینی و مدیحه‌سراییِ همراه با درخواست صله‌ی یکصد دیناری از محمد بن منصور (قاضی سرخس) نمایان می‌شوند و این سیر تغییر محتوا، رابطه‌ی مستقیمی با ساحتهای شخصیّتی سنایی در سیرالعباد داردکه از سوی برخی صاحب‌نظران مورد توجه قرار نگرفته است.
صفحات :
از صفحه 103 تا 123
اقبال و گفت و گوی تمدنها
نویسنده:
محمدحسن حائری
نوع منبع :
مقاله , کتابخانه عمومی
منابع دیجیتالی :
وضعیت نشر :
تهران: دانشگاه شهید بهشتی,
چکیده :
اقبال لاهوری در کتاب ضرب کلیم خود بر این باور ایستاده است که: اگر روزی تهران به عنوان ژنو عالم مشرق مرکز گفت و گوی تمدنها قرار گیرد سرنوشت جهانیان تغییر خواهد کرد. در این مقاله با بهره گیری از اشعار فارسی و اردو و دیگر آثار این دانشمند دیدگاه وی در زمینه برخورد با فرهنگ غرب و شیوه های بهره یابی از آن و روش گفت و گوی تمدنها باز نموده شده است و ضمن اشاره به تاثیرپذیری اقبال از اندیشه های سنایی، ناصرخسرو، مولوی، صائب، بیدل و غالب دهلوی به بررسی فلسفه فرهنگی اجتماعی وی در اسرار و رموز پرداخته شده و جایگاه شاعری و پایگاه تفکر وی مورد بحث قرار گرفته است و با اشاره به روش سخنوری پارسی گویان شبه قاره، به شیوه ای استدلالی، اقبال به عنوان عصاره تفکر ادبی و فلسفی و عرفانی ایران و نتیجه سیر طبیعی تحلیل در جهان ادب فارسی معرفی شده است.
صفحات :
از صفحه 145 تا 158
  • تعداد رکورد ها : 7