جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

فردریش ویلهلم نیچه به شکل شگفت‌انگیزی در تمام تاریخ فلسفه یگانه است، نه فقط از منظر کاری که با تفکر و شکل فلسفیدن کرد، بلکه مواجهه‌ی خودش با فلسفه و خوانندگان با فلسفه‌‌اش، متحیرکننده است. فکر کردن به این موضوع که چه‌طور و چرا فیلسوفی به پیچیدگی و دیرفهمی نیچه آن‌قدر محبوب است که کتابخوان‌هایی حتی در نوجوانی «چنین گفت زرتشت» و «حکمت شادان» را خوانده‌اند و بخش‌های زیادی را به خاطر سپرده‌اند؟ فیلسوفی که هرچه در نظرگاه فلسفی‌اش عمیق‌تر می‌شویم، بیشتر به سرحدات پیچیدگی و دست‌نیافتنی بودنش پی می‌بریم و درعین‌حال هنگام خواندن بخش زیادی از نوشته‌هایش در نظر اول احساس می‌کنیم با خطابه‌ای روبرو هستیم که برای مردم نوشته شده، گویی پولس قدیسی در منتهای مدرنیته، اساس جهان و هستی را با دیوانگی دلفریبی تخطئه می‌کند. کتاب «نیچه؛ زندگی، فلسفه و آثار» بررسی همه‌جانبه‌‌ای‌ست که «روی جکسون» برای شناخت و فهم بهتر این فیلسوف بزرگ آلمانی از منظر زندگی و آثارش انجام داده است. این کتاب با رفتن به دل کودکی، جوانی و بزرگسالی نیچه، خانواده و اطرافیان، تحصیلات، کتاب‌هایی که نوشت و تفسیرهایی که از آثارش شد و همچنان نیز ادامه دارد، تصویری روشن، دقیق و جامع از این اندیشمند بزرگ پیش رویمان می‌گذارد. نیچه؛ زندگی، فلسفه و آثار، کتاب راهنمایی فراتر از راهنماهای معمول است، که چگونه خواندن و فهمیدن نیچه را برایمان ممکن و البته الزامی می‌کند.

در کتاب حاضر، نویسنده به وجوهی از آثار «نیچه» توجه کرده است که سبب شده تا «نیچه» را نه‌تنها در ایتالیا و فرانسه بلکه در دانمارک و آلمان نیز به‌عنوان نیای خرد و فلسفه جدید بشناسند. این کتاب فقط یک معرفی گسترده از «نیچه» و جایگاه تاریخی‌اش نیست. نویسنده همچنین نشان می‌دهد که جریان‌های فکری عمده در قرن بیستم چگونه به اشکال متفاوت از «نیچه» متأثر بوده‌اند. زیرا آن‌ها به طرح همان پرسش‌های بنیادین پرداخته‌اند. پرسش‌هایی دراین‌باره که مدرنیسم چه عرصه‌هایی را دربر می‌گیرد و چگونه از مسیری که بر آن در حرکت بود، بیرون شده است.

این کتاب سخنرانی چهار ساعته هایدگر را با عنوان "درآمدی بر فلسفه" که برای اولین بار در ترم زمستانی 1928/1929 در دانشگاه فرایبورگ ایراد شد، شامل میشود. «سیر» مورد نظر مقدمه شامل سه مرحله یا مسیر بود: فلسفه و علم، فلسفه و جهان بینی، فلسفه و تاریخ. بخش دوم از طریق بحث مفصل در مورد مفهوم کانت از جهان به وسعت رسید، در حالی که بخش سوم - فلسفه و تاریخ - اجرا نشد. مارتین هایدگر یکی از بزرگترین فیلسوفان قرن بیستم بود و به عنوان یکی از پدران فلسفه "وجود‌شناسی" شناخته می‌شود. او در تاریخ 26 سپتامبر 1889 در مریاناشتات متولد شد و در تاریخ 26 مه 1976 در فرایبرگ درگذشت. هایدگر به عنوان یکی از فیلسوفان پیچیده و دشوار برای مطالعه شناخته می‌شود و آثار او بر مسائلی چون وجود، زمان، زبان، فلسفه وجود، و فهم واقعیت تأثیر بسزایی گذاشته است. هایدگر به تفکراتی مشهور به نام "زمینه واقعیت" پرداخت. او معتقد بود که تمام تفکرات و ادرار انسان در زمینه واقعیت به وقوع می‌پیوندند و این زمینه تعیین‌کننده واقعیت انسان است. همچنین او به مفهوم "نهانیت" (Dasein) پرداخت و تفسیری جدید از وجود انسان ارائه داد. او تأکید می‌کرد که وجود انسان تماما در دنیا و در ارتباط با دیگران قرار دارد و باید آن را در این سیاق درک کرد. هایدگر به تفکراتی در مورد زمان اشاره کرد و مفهوم "زمان آنی" را مطرح کرد. او تأکید می‌کرد که انسان‌ها به نهانیت و زمینه واقعیت خود دسترسی پیدا می‌کنند از طریق زمانی که به عنوان "زمان حقیقی" شناخته می‌شود.

مجموعه «چگونه بخوانیم»، با این هدف که به خواننده اجازه دهد لذت و تحریک فکری را در خواندن این نویسندگان کلاسیک تجربه کند، زمینه و توضیحی را ارائه می‌کند که درک شما را از متون حیاتی برای قانون تسهیل و غنی می‌کند. دیگر نیازی نیست که نزدیک شدن به نوشتار روشنفکران، هنرمندان و فیلسوفان اصلی دلهره آور باشد. این مجموعه نوع جدیدی از مقدمه است - یک کلاس استاد خصوصی در خواندن - که شما را با آثار برخی از تأثیرگذارترین و چالش برانگیزترین نویسندگان تاریخ روبرو می کند. این کتاب ها به زبانی شفاف و قابل دسترس، موضوعات ضروری مانند تفکر نیچه در مورد زیبایی، حقیقت و حافظه را توضیح می دهند. تفکر نیچه حول مفهومی جدید و چشمگیر از انسانیت می چرخد - بشریتی که با مرگ خدا کنار آمده است و هنر و علم خوب زیستن را بدون نیاز به قطعیت های متافیزیکی و مطلقات اخلاقی به کار می گیرد. پس چگونه زندگی کنیم؟ و ما چه چیزی را دوست داریم؟ کیت آنسل پیرسون خواننده را با سبک متمایز فلسفی نیچه و رشد اندیشه او آشنا می کند. او از طریق یک سری خوانش دقیق از کلمات قصار نیچه، برخی از شناخته‌شده‌ترین اما اغلب نامفهوم‌ترین ایده‌های خود، از جمله ابرانسان را روشن می‌کند و ماهیت چالش‌برانگیز تفکر نیچه را در مورد موضوعات کلیدی مانند زیبایی، حقیقت آشکار می‌کند. این کتاب گزیده هایی از طیف وسیعی از آثار نیچه، از جمله انسانی زیادی انسانی ،علم همجنسگرایان؛ چنین گفت زرتشت و درباره تبارشناسی اخلاق گرفته شده است.

والتر کافمن در این جلد دوم از سه‌گانه‌ای که سهم برجسته‌ای را در فلسفه، روان‌شناسی و تاریخ روشنفکری نشان می‌دهد، سه شخصیت اصلی دوره مدرن را انتخاب کرده است که درک ما را از چیستی انسان بودن تغییر داده‌اند. تفاسیر او از نیچه، هایدگر و بوبر زنده، قابل دسترس و نافذ است و در بهترین سنت علمی دیدگاه های پذیرفته شده را به چالش می کشد و تجدید نظر می کند. کافمن در مورد جنون و سرکوب استدلال می کند که نیچه اولین روانشناس عمیق بود و نشان می دهد که چگونه درک خود انسان را متحول کرد. روان‌شناسی نیچه، از جمله روان‌شناسی جذاب نقاب‌ها، به‌طور کامل و ماهرانه مورد بحث قرار می‌گیرد. نسخه هایدگر از اگزیستانسیالیسم در اینجا مورد حمله ویرانگر قرار می‌گیرد. پس از نقد آن، کافمن نشان می دهد که چگونه همین ذهنیت در فلسفه هایدگر و در نوشته های او که اکنون بدنام طرفدار نازی هاست، تجلی پیدا می کند. در اینجا، مانند پرتره هایش از دیگر متفکران اصلی، دغدغه نویسنده این است که نشان دهد موضوعاتش یکپارچه هستند. مجلد دوم از مجموعة «کشف ذهن» به آراء، عقاید و افکار نیچه، هایدگر و بوبر اختصاص دارد. از این سه تن، مشهورترین، نیچه و نافذترین فرد هایدگر می‌باشد، ولی بوبر اندکی غریب‌تر به نظر می‌آید. بی‌شک باید هایدگر را بزرگ‌ترین فیلسوف قرن بیستم دانست، به این سبب که تاثیری شگرف بر همگان داشت. سخن اصلی نگارنده در کتاب این است که فلسفه را با ادبیات و روان‌شناسی همبستگی است؛ اگر نگوییم وابستگی است و در عین حال مخالف سرسپردگی نیز هست. بنابراین کتاب او گزارش فلسفی است و نه کتاب فلسفه از جنس نقد عقل محض. نویسنده در کتاب در ضمن بررسی اندیشه‌های بوبر، حوزة دینی فعالیت وی را ارج می‌نهد. خرده‌گیری‌های او دربارة بوبر آن‌جاست که به فلسفه پرداخته است. از مباحث کتاب می‌توان به این موارد اشاره کرد. کی‌یرکه‌گور و شوپنهاور؛ نیچه: آگاهی به مثابة سطح و ارادة معطوف به قدرت؛ انسان‌شناسی جزمی هایدگر؛ و مارتین بوبر: در جست‌وجوی «تو».

در صف مقدم روشنفکران قرن نوزدهم، کارل مارکس، زیگموند فروید و فردریش نیچه ایستاده اند. از این میان فقط نیچه بود که نگرش ها و اندیشه هایش در افـقـی فـراسـوی آگاهـی انسـان مـدرن باقـی مانـد: رقابتـی آزاردهنـده و حتـی وحشتناک که نیچه خود می دانست در زمان حیاتش پذیرفته نخواهد شد. امروز بیش از صد سال از آن زمان می گذرد و ما همان طور که نیچه پیش بینی کرده بود به تدریج از تغییرات عمیق ایجادشده در رابطهٔ خود با حقیقت، علم و اخلاق آگاه می شویم. این کتاب نظری مختصر به زندگی و آرای نیچه است.

کتاب میراث فرانسوی نیچه نوشته‌ی آلن د. شریفت پژوهشی است کلاسیک درباره‌ی تأثیر نیچه‌ و فلسفه‌ی او بر متفکران و فیلسوفان پساساختارگرای فرانسوی. نویسنده در این کتاب تلاش کرده تا فهم فیلسوفان فرانسوی از تفکرات نیچه را بررسی و تبیین کند و تأثیر او بر فلسفه‌ی فرانسه در دهه‌های 60 و 70 را، که به فلسفه‌ی پساساختار‌گرا معروف است، مشخص نماید. نویسنده در کتاب میراث فرانسوی نیچه، بر اساس آثار فیلسوفان فرانسوی پساساختارگرا مانند دریدا، فوکو، دلوز و فمنیست‌های فرانسوی و با بررسی سه مؤلفه‌ی قدرت، میل و زنانگی، تأثیر آرای نیچه و تأثرات فرانسویان از او را بررسی و تبیین می‌کند. اندیشه‌ی نیچه، بر مبنای پژوهش‌ها و مطالعات آلن د. شریفت، سکوی پرشی است برای ایده‌های جدید فیلسوفان پساساختارگرای فرانسوی. او موتیف‌های خاص پساساختارگرایانه را در آثار نیچه نشان می‌دهد و این موتیف‌ها را در آرای پساساختارگرایان پیگیری و ردیابی می‌کند. کتاب حاضر نشان خواهد داد که چگونه برخی مضامین غالب فلسفه‌ی فرانسه، از تفکرات نیچه ناشی خواهد شد. نویسنده بر این باور است که برخی مضامین و مؤلفه‌هایی که در آثار و تفکرات فیلسوفان پساساختارگرای فرانسه وجود دارد، قبلاً در اندیشه‌ی نیچه سرچشمه داشته‌اند و نیچه به نوعی، این مضامین را پیش‌بینی کرده است. او از طرفی میراث فرانسوی نیچه را در این کتاب تبیین می‌کند، و از طرفی تبارشناسی پساساختارگرایی را بررسی خواهد کرد.

"نیچه درآمدی به فهم فلسفه" اثری است به قلم "کارل یاسپرس" که خواندن آن یک قدم جدی در درک فلسفه ی نیچه به حساب می آید. این کتاب تحلیل فلسفه ی یک فیلسوف (نیچه) توسط فیلسوفی دیگر( "کارل یاسپرس" ، یکی از بنیانگذاران فلسفه ی اگزیستانسیالیسم) است. "نیچه درآمدی به فهم فلسفه" مطالب منتشر شده از نیچه ، قطعات منتشر نشده و نامه ها را پوشش می دهد. در این اثر ، "کارل یاسپرس" پیوند نیچه به عنوان یک انسان را با نیچه به عنوان یک فیلسوف آشکار می کند. "کارل یاسپرس" از مکاتبات نیچه با پیتر گاست موسیقیدان ، فرانتس اوربک متخصص الهیات ، اروین رود کلاسیسیست ، مادرش ، خواهرش و دیگران ، پرتره ای ارائه می کند از یک فرد تنها ، تا حدودی کمرو ، وصله ی ناجور جامعه و در عین حال فوق العاده مودب و بیش از همه فردی که جانش بسته ی ایده ی گیرای وظیفه ی خود یعنی ارزیابی مجدد همه ارزش ها می باشد. از نظر "کارل یاسپرس"، خلوص نیچه، تابعی از اهمیتی بود که نیچه به وظیفه خود در ارزیابی مجدد ارزش ها قائل بود و همچنین نتیجه ی اینکه معاصرانش نمی توانستند با او همراه شوند. چرا که آن ها برای موفقیت در دنیا باید همچنین به اخلاق ، مسیحیت و ایده ی آلمان ، ازدواج ، صحت سیاسی ، داشتن دوستان مناسب و داشتن دیدگاه های درست، حتی اگر همه این عقاید بر اساس ارزش های نادرست باشد، پایبند می بودند. برخی می توانستند ایستادگی نیچه را در برابر این ارزشهای غلط تماشا کنند. اما به تماشا نشستن او برای از بین بردن حرفه اش، نمایشی دردناک بود. حتی اگر برخی می توانستند تماشا کنند ، هیچ کس نمی توانست با او همراه شود. او مجبور شد آن راه را به تنهایی برود. شاید دوستانی که از دور نظاره می کردند حق داشتند. وقتی نیچه در سال 1889 فروپاشید ، او اصلا فرد مهمی نبود و بسیاری از دوستانش شخص مهمی به حساب می آمدند. همانطور که "کارل یاسپرس" بازگو می کند ، نیچه خودش کتاب های خود را منتشر می کرد و هیچ خواننده ای هم در کار نبود. وی در میان پناهندگان بازل پذیرفته شد و از دسترسی به هرگونه خدمات خاص یا درمانی محروم شد. اکنون ورق ها برگشته است، زیرا بسیاری از افرادی که در زمان نیچه فرد مهمی بودند اکنون فقط به واسطه ی ارتباط با او شناخته می شوند.