جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

این کتاب همان‌طور که از نامش پیداست به بررسی روابط دو دین اسلام و یهودیت با یکدیگر در جزيرة‌العرب به ویژه در مکه و مدینه می‌پردازد. کتاب به طور کلی مشتمل بر پنج فصل است و مؤلف کوشیده تا با استناد به آیات قرآن دربارة دین یهود و ویژگی‌های آنها و روابطشان با پیامبر اکرم یا به بحث بپردازد. از دیگر موضوعات این نوشتار می‌توان به تاریخچة مختصری از جغرافیای سرزمین عربستان، تاریخچة مختصری از دین یهود، یهود در قرآن، چگونگی برخورد پیامبر (ص) با یهودیان و انگیزه‌های مخالفت یهودیان با اسلام اشاره کرد.

کتابچه مختصری است که به بررسی راز وفات پیامبر یا می‌پردازد. مؤلف با استناد به منابع تاریخی بر آن است تا اثبات کند که پیامبر (ص) با توطئة يهود به شهادت رسیده است. وی ابتدا بشارت‌هایی را که در کتب مقدس یهود بر ظهور حضرت محمد (ص) آمده، بیان می‌کند و در ادامه با اشاره به ترور برخی اجداد پیامبر از جمله ‌هاشم، عبد‌المطلب و عبدالله پدر ایشان و خود پیامبر نشان داده که این خصومت، ماجرایی دیرینه بوده است.

فصل 1: کلیات یهود و عملکرد آن؛ فصل 2: برخورد پیامبر با یهود در جزيرة‌العرب؛ فصل 3: عزوة بنی‌قینقاع؛ فصل 4، غزوه بنی نضیر؛ فصل 5: غزوة بنی قریظه؛ فصل 6: یهود در خيبر .

إيمان أبي طالب اثر سيد شمس الدين، فخار بن معدّ موسوى از علماى قرن ششم و هفتم هجرى است. همچنان كه از نامش پيداست در اثبات ايمان ابو طالب، پدر بزرگوار حضرت على( ع) تاليف شده است. البته نام اصلى كتاب« الحجة على الذاهب إلى تكفير أبي طالب» است. شيخ آقا بزرگ تهرانى نام« حجة الذاهب إلى إيمان أبي طالب» و« الرد على الذاهب إلى كفر أبي طالب» را نيز براى كتاب آورده است. در نتيجه« إيمان أبي طالب» نام اصلى كتاب نيست و اين نام را« سيد محمد بحر العلوم» كه كار تحقيق كتاب را به عهده داشته براى كتاب انتخاب كرده تا بنا بر آنچه در مقدمه آمده، نام كتاب كوتاه و زيبا باشد و در اولين نظر بيننده را جلب نمايد. گزارش محتوا مولف استدلالهاى متقن و قوى در طول كتاب طورى ايمان ابوطالب را اثبات كرده كه جاى هيچ شك و شبهه‏اى باقى نماند و نه تنها اجماع مسلّم علماى شيعه را بر اين مطلب اثبات مى‏كند، بلكه بسيارى از اهل سنت را هم كه قائل به اين مطلب بوده‏اند به عنوان مؤيد شيعه ذكر مى‏نمايد. كتاب داراى يك مقدمه و ده فصل و يك خاتمه است: 1 مقدمه: شامل بيان انگيزه تأليف كتاب و مقام اجداد پيامبر و ابو طالب است. 2- فصل‏هاى كتاب: فصل اول: در معناى ايمان و اثبات ايمان ابو طالب از راههاى مختلف. فصل دوم: ادله قائلين به كفر ابو طالب از جمله آيه«إنك لا تهدي من أحببت»و جواب از آنها. فصل سوم: اثبات محبت پيامبر نسبت به ابو طالب كه با توجه به حرمت دوستى كفار ايمان ابو طالب را اثبات مى‏كند. فصل چهارم: كلمات و اشعار ابو طالب كه دلالت بر ايمان او مى‏كند. فصل پنجم: جريان مفقود شدن پيامبر و على عليهما السلام و امر ابو طالب به فرزندش جعفر بر نماز با آنان. فصل ششم: وفات ابو طالب و امر پيامبر به غسل و دفن او. فصل هفتم: مهربانى‏هاى ابو طالب نسبت به پيامبر صلى الله عليه وآله و اشعار دال بر اسلام او. فصل هشتم: قصيده معروفى از ابو طالب و چند واقعه تاريخى كه ايمان ابو طالب را اثبات مى‏كند. فصل نهم: وصيتهاى ابوطالب به اطرافيان براى حمايت از پيامبر صلى الله عليه و آله و انگيزه‏هاى سياسى ايجاد ترديد در ايمان ابو طالب. فصل دهم: دليل كتمان اسلام ابوطالب از سوى خودش و تشبيه ابوطالب به اصحاب كهف و مؤمن آل فرعون كه ايمانشان را مخفى مى‏كردند. 3- خاتمه كتاب: مصنف در خاتمه تأكيد مى‏كند آنچه آورده قطره‏اى از دريا بوده و درخواست اجر و ثواب از خداوند تا همه اعمالش را لوجه الله قرار دهد. وضعيت كتاب‏ تحقيق كتاب در چاپ حاضر به عهده سيد محمد بحر العلوم بوده كه با زحمتى فراوان براى راويان و علمايى كه در متن آمده‏اند شرح حال تهيه نموده، كه چند صد ترجمه كوتاه و بلند جمع آورى شده است. احاديث و آيات را نيز از مصادر استخراج نموده و آدرس داده است. فهرستهايى هم در پايان كتاب آمده از جمله: فهرست مطالب، فهرست ترجمه افرادى كه در پاورقى آمده‏اند، فهرست اعلام و فهرست منابع تحقيق. نسخه‏هاى كتاب‏ 1- نسخه‏اى كه در اختيار استاد سيد صادق كمونه بوده و مربوط به قرن 8 يا 9 هجرى است. 2- نسخه‏اى در كتابخانه شيخ محمد حسين آل كاشف الغطاء به تاريخ 1344 هجرى.

اين كتاب خلاصه‌اى است از كتاب الشافى سيد مرتضى، كه در آن به اقوال علماء اهل تسنن در امر خلافت (كه در كتاب «المغنى» قاضى عبدالجبار معتزلى آمده) متعرض مى‌شود و آنها را به تفصيل نقد مى‌كند. اهم مطالب این مجلد: فصل في ان امیرالمؤمنین(ع) افضل الصحابة: مؤلف براى اثبات افضليت امیرالمؤمنین(ع) به آيۀ مباهله و به احاديث نبوى كه از طريق اهل سنت وارد شده است استدلال مى‌كند. د-فصل في ان امیرالمؤمنین(ع) اعلم الصحابة: مؤلف براى اثبات اعلميت آن حضرت به روايات نبوى صادر از طريق عامه استدلال كرده و به شبهات جواب مى‌دهد. ه‍-فصل في ابطال قول من خالف في امامة امیرالمؤمنین(ع) بعد النبى بلافصل: مؤلف در اين فصل به شبهاتى كه در امامت آن حضرت بعد از پيامبر وجود دارد، جواب مى‌دهد و ادلۀ امامت ابوبكر را بيان كرده و آنها را رد مى‌كند.

امامت اميرالمؤمنين(ع): مؤلف مباحث مربوط به امامت حضرت على(ع) را در پنج فصل بيان مى‌كند. او آنچه را كه در بخش قبل در مورد صفات امام گفته است، در اين بخش بر حضرت امير(ع) تطبيق مى‌كند. فصولى كه مؤلف در اين بخش بيان كرده است، عبارتند از: الف- فصل في ان امیرالمؤمنین(ع) منصوص على امامته بعد النبى بلافصل: مؤلف در اين فصل ابتداء آياتى را كه دلالت بر امامت امیرالمؤمنین(ع) دارند، بيان كرده و آنها را تفسير مى‌كند. بعد احاديث مرويه از طريق شيعه و اهل سنت در امامت آن حضرت را نقل و شرح مى‌كند. ب-فصل في ان امیرالمؤمنین(ع) معصوم: مؤلف در اين فصل ابتداء ادلۀ عصمت حضرت على(ع) را بيان كرده، بعد به تفصيل از شبهاتى كه حول عصمت آن حضرت هست، جواب مى‌دهد.