جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : این مطالعه بر اشکال شکاکانه اندیشه و بیانی که هگل و کیرکگور ادعای حقیقت مطلق را با آنها پیوند می‌دهند، تمرکز دارد. هگل با «شک‌گرایی خود تکمیل‌کننده» (پدیدارشناسی ذهن) فرآیندی از تطهیر را مطرح می‌کند که حقیقت را از طریق ناامیدی آشکار می‌کند. در مقابل، بسیج دائمی شک و تردید کی یرکگور در برابر دانش و ایمان هدایت‌شده به‌عنوان یک «شک‌گرایی خود مصرف‌کننده» ظاهر می‌شود. بیان این امر مستلزم ادبی سازی فلسفه است.

ترجمه ماشینی : مطالعه پیشگامانه جان استوارت یک ارزیابی مجدد عمده از رابطه پیچیده بین فلسفه های کی یرکگور و هگل است. اگرچه دیدگاه استاندارد در مورد این موضوع این است که کی یرکگور خود را آشکارا ضد هگلی تعریف کرده است (و فلسفه هگل را با تحقیر می نگریست)، جان استوارت نشان می دهد که انتقاد کی یرکگور به طور خاص متوجه هگل نبود، بلکه در واقع متوجه برخی هگلیان دانمارکی معاصر بود.

ترجمه ماشینی : تیلور (علوم انسانی و دین، کالج ویلیامز، ماساچوست) این دو فیلسوف را بر اساس این تصور که تمام فلسفه مدرن بین قطب های اندیشه آنها قرار دارد، تجدید نظر می کند. او یک مقدمه جدید به نسخه اصلی 1980 اضافه کرده است.

اخلاق از منظر متفکران وجودی، اشراقی و متأله دارای مراتب است و این به خاطر مبنای انسان‌شناسانه این دست از اندیشمندان است که برای انسان قائل به صیرورت هستند. علامه طباطبایی و سورن کی‌یرکه‌گور دو متفکری هستند که از جمله این اندیشمندان هستند. این پژوهش عهده‌دار تببین نظریه مراتب اخلاق در اندیشه ایشان و تطبیق آن‌ها با یکدیگر است. مراتب اخلاق از منظر علامه طباطبایی شامل سه مرتبه است: مرتبه اول، در پی سعادتِ این‌جهانی فرد است و این سعادت را به وسیله تعادل قوای فرد در راستای پسند عرف تحقق می‌بخشد. مرتبه دوم از اخلاق در پی سعادتِ آن‌جهانی فرد است و این سعادت را به وسیله تعادل قوای فرد در راستای نظام غایات و مبادی عالم هستی، محقق می‌کند. مرتبه سوم از اخلاق، نه در پی سعادت این‌جهانی است و نه در پی سعادت آن‌جهانی؛ بلکه صرفا در پی خود خداوند است و طریق آن، معرفت نفس می‌باشد. مراتب اخلاق از منظر کی‌یرکه‌گور نیز شامل سه مرتبه است: مرتبه اول از آن که استحسانی نام دارد، استمتاعات حسی بر فرد حاکم است. مرتبه دوم از اخلاق، مرتبه‌ای است که انسان به معیارها و اصول کلی اخلاق متعهد می‌شود و از این جهت است که کی‌یرکه‌گور نام این مرتبه را اخلاقی گذاشته است. مرتبه سوم از اخلاق، مرتبه‌ای است که انسان در آن نه تابع اخلاق است و نه دلمشغول لذت، بلکه چیزی که در این مرتبه اهمیت دارد، امر الهی است. نظریه مراتب اخلاق از منظر این دو متفکر دارای تفاوت‌هایی در تشکیکی یا متباین نگریستن به ارتباط بین مراتب، جایگاه ایمان، جایگاه انتخاب، توجه به فرد یا جمع، جایگاه خیر و شر در ذات انسان و ارتباط مراتب اخلاق از منظر دو متفکر می‌باشد. همچنین دارای شباهت‌هایی در باور به صیرورت انسان، مراتبی بودن اخلاق، اهتمام به زیست دینی، لزوم ایجاد اعتدال در قوای انسان و نگاه انفسی می‌باشد.

معنای زندگی یکی از بزرگ‌ترین دغدغه‌های بشر امروز است که رنج‌ها، روزمرگی، پوچی، مرگ و... ضرورت آن را می‌طلبد. سورن کرکگور با ترسیم سه ساحت در زندگی انسان، انتخاب یکی از آنها را اولین و مهمترین انتخاب هر فرد می‌داند و معتقد است جهش از ساحات حسانی و اخلاقی به ساحت ایمانی است که می‌تواند فرد را در دل رنج‌ها و سختی‌ها آرام کند و زندگی وی را معنا بخشد. علامه طباطبایی با استعانت از آیات قرآن، قائل به دو ساحت دنیوی و اخروی است و انتخاب دین در ساحت اخروی را معنابخش زندگی فرد می‌داند. نتیجه این پژوهش، شناخت ساحات زندگی انسان، به ساحت «حسانی دنیوی»، «اخلاقی دنیوی»، «دینی دنیوی» و «دینی اخروی» می‌باشد. دو ساحت «حسانی اخروی» و «اخلاقی اخروی» نیز ذیل ساحت «دینی اخروی» تعریف می‌شود. نتیجه دیگر این پژوهش، تفاوت میان ساحت «دینی دنیوی» و «دینی اخروی» است که در ساحت «دینی دنیوی» هرچند فرد پایبند به مناسک دینی است اما چون با اهداف دنیوی، به انجام مناسک می‌پردازد، این ساحت، وی را در بن‌بست دنیا دچار پوچی خواهد کرد. این پژوهش با جمع‌آوری اطلاعات به صورت کتابخانه‌ای از اسناد نوشتاری و روش داده‌پردازی توصیفی-تحلیلی به تطبیق معنای زندگی از منظر این دو اندیشمند پرداخته است.

ترجمه ماشینی : اشارات گذرا به رابطه کی یرکگارد و ویتگنشتاین در ادبیات فلسفی رایج است، اما تفسیر جدی و جامعی درباره رابطه اندیشه های آنها وجود ندارد. Genia Schönbaumsfeld این شکاف را می‌بندد و خوانش‌های جدیدی از برداشت‌های کی‌یرکگارد و ویتگنشتاین از فلسفه و باور دینی ارائه می‌کند. فصل اول تأثیر کی یرکگور بر ویتگنشتاین را مستند می‌کند، در حالی که فصل‌های دوم و سوم انتقادات شدیدی را از دو تلاش برجسته برای مقایسه این دو متفکر، آنهایی که توسط دی. در فصل چهارم، شونبامسفلد نقدهای هماهنگ کی یرکگارد و ویتگنشتاین را درباره «دیدگاه فضاپیمایی» دین مطرح می کند و از آن در برابر اتهامات رایج «باورگرایی» و «غیر عقلانی» دفاع می کند. آشفتگی حوزه‌ها علاوه بر مشارکت در بحث معاصر در مورد چگونگی خواندن آثار کی‌یرکگارد و ویتگنشتاین، به موضوعاتی می‌پردازد که نه تنها به محققان ویتگنشتاین و کیرکگارد، بلکه به هر کسی که به فلسفه دین، یا جنبه‌های اخلاقی عمل فلسفی علاقه‌مند است، می‌پردازد. چنین.

این گلچین جاه طلبانه شامل نوشته های اصلی نیچه، کی یرکگور، هایدگر و سارتر، و همچنین گزینش های سخاوتمندانه ای از آثار دیگر متفکران مهم اگزیستانسیالیست قرن بیستم است. این مجموعه که در گستردگی خود بی‌سابقه است، کمک‌های انجام شده به تفکر اگزیستانسیالیستی از طریق ادبیات را نیز تصدیق می‌کند.