جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : این کتاب استدلال می کند که یک ژست سیاسی رادیکال را می توان در نوشته های سورن کیرکگارد یافت. این فصل ها با قرار دادن اندیشه پرشور کی یرکگور در گفتگو با نوشته های گئورگ لوکاچ، کارل اشمیت، والتر بنجامین و تئودور آدورنو، یک چشم انداز میان رشته ای را هدایت می کنند. در مرکز بحث کتاب، مفهوم «سیاست غیرمستقیم» قرار دارد، که فضای منفی بین روش‌ها، مفاهیم و کنش‌های فکری را در آثار کی‌یرکگور نام‌گذاری می‌کند و همچنین روابط پویایی بین کی‌یرکگارد و متفکران فوق‌الذکر را مشخص می‌کند. سیاست غیرمستقیم کی یرکگور مجموعه ای از نقاب هاست که هویت ها را از حوزه ای به حوزه دیگر جابجا می کند: الهیات، سیاست را می پوشاند. قانون ماسک الهیات; نظریه سیاسی فلسفه را نقاب می زند. و روانشناسی رویکردهای ادبی به حقیقت را می پوشاند. همانطور که در لوکاچ، اشمیت، بنیامین و آدورنو منعکس شده است، این کتاب بررسی می کند که چگونه سیاست غیرمستقیم کی یرکگور سه انگیزه مهم را تسکین می دهد: ناسازگاری فکری، ارتباط غیرمستقیم درون و از طریق هویت های مبهم، و دیالکتیک منفی.

ترجمه ماشینی : این کتاب که توسط محقق برجسته کی یرکگارد، نیلز ثلستراپ نوشته شده است، اولین بررسی جامع این موضوع را ارائه می دهد. این اثر که در ترجمه از دانمارکی در اینجا ارائه شده است، موادی را در دسترس قرار می دهد که تاکنون برای اکثر دانشمندان آمریکایی و همچنین برای بسیاری از اروپایی ها تقریباً غیرقابل دسترسی بوده است. در ابتدا در سال 1980 منتشر شد. کتابخانه میراث پرینستون از جدیدترین فناوری چاپ بر اساس تقاضا استفاده می‌کند تا دوباره کتاب‌هایی را که قبلاً چاپ نشده بودند، از فهرست برجسته انتشارات دانشگاه پرینستون در دسترس قرار دهد. این نسخه‌ها متون اصلی این کتاب‌های مهم را حفظ می‌کنند و در عین حال آن‌ها را در نسخه‌های با جلد شومیز و جلد سخت ارائه می‌دهند. هدف کتابخانه میراث پرینستون افزایش چشمگیر دسترسی به میراث علمی غنی موجود در هزاران کتاب منتشر شده توسط انتشارات دانشگاه پرینستون از زمان تأسیس آن در سال 1905 است.

ترجمه ماشینی : تیلور (علوم انسانی و دین، کالج ویلیامز، ماساچوست) این دو فیلسوف را بر اساس این تصور که تمام فلسفه مدرن بین قطب های اندیشه آنها قرار دارد، تجدید نظر می کند. او یک مقدمه جدید به نسخه اصلی 1980 اضافه کرده است.

ترجمه ماشینی : این مطالعه بر اشکال شکاکانه اندیشه و بیانی که هگل و کیرکگور ادعای حقیقت مطلق را با آنها پیوند می‌دهند، تمرکز دارد. هگل با «شک‌گرایی خود تکمیل‌کننده» (پدیدارشناسی ذهن) فرآیندی از تطهیر را مطرح می‌کند که حقیقت را از طریق ناامیدی آشکار می‌کند. در مقابل، بسیج دائمی شک و تردید کی یرکگور در برابر معرفت و ایمان جهت‌یافته به‌عنوان یک «شک‌گرایی خودخورنده» ظاهر می‌شود، که بیان آن مستلزم ادبی‌سازی فلسفه است.

ترجمه ماشینی : کنایه و ایده آلیسم ساختار تاریخی و مفهومی توسعه یک مفهوم فلسفی متمایز از کنایه را در فلسفه اروپایی اوایل تا اواسط قرن نوزدهم بررسی می کند. شخصیت‌های اصلی مورد بررسی، متفکران رمانتیک فردریش شلگل و نوالیس، هگل و کی یرکگور هستند. فرد راش استدلال می کند که توسعه طنز فلسفی در این دوره تاریخی به بهترین وجه به عنوان ارائه راهی به جلو در فلسفه در پی کانت و ژاکوبی است که از ایده آلیسم آلمانی گسسته و بارها مخالف است. ایرونی و ایده آلیسم، برخلاف ریزه نظرات دریافت شده، استدلال می کند که در میان رمانتیک های آلمانی، برداشت شلگل از کنایه از ایده های مشابهی که در نوالیس یافت می شود، برتری دارد. همچنین استدلالی پایدار ارائه می‌کند که نشان می‌دهد بازنگری تاریخی شلگل با مفروضات قابل اعتراض هگلی در مورد قابلیت مفهومی کنایه رمانتیک و تفسیر نادرست از معنای رمانتیک‌ها از «مطلق» مختل شده است. راش استدلال می‌کند که این اساساً یک اصطلاح اجتماعی-هستی‌شناختی است و آن‌طور که اغلب تصور می‌شود، یک مفهوم متافیزیکی نیست. کی یرکگور، اگرچه منتقد مفهوم رمانتیک است، اما اقتباس خود را از آن در نقد خود از هگل به کار می گیرد و کمان طنز را در فلسفه قرن نوزدهم ادامه می دهد و به نوعی تکمیل می کند. این کتاب با ارائه پیشنهادهایی به پایان می رسد که هدفشان هدایت بازنگری معاصر در دیدگاه شلگل و کی یرکگور در مورد اهمیت فلسفی کنایه است.

ترجمه ماشینی : در بسیاری از تاریخ‌های اخلاق مدرن، کانت با این باور که اگر خودمان «نویسنده» نشویم یا برای خود هنجارها و ارزش‌های اخلاقی قائل نباشیم، کانت به یک چرخش ضد واقع‌گرایانه یا ساخت‌گرایانه تبدیل شده است، استقلال ما به‌عنوان عامل در معرض تهدید قرار خواهد گرفت. در این کتاب، رابرت استرن، منطقی بودن این «استدلال مربوط به خودمختاری» را به چالش می‌کشد و ادعا می‌کند که کانت هرگز آن را قبول نکرده است. در عوض، این واقع‌گرایی ارزشی نیست، بلکه الزام ظاهری اخلاق است که واقعاً استقلال ما را به چالش می‌کشد: چگونه می‌توان این را بدون سلب آزادی ما توضیح داد؟ بنابراین بحثی که کتاب بر آن متمرکز است این است که آیا این الزام باید در خود ما (کانت)، در دیگران (هگل) یا در خدا (کیرکگور) قرار گیرد. استرن دیالکتیک تاریخی را که باعث توسعه این نظریه‌های مربوطه شده است، دنبال می‌کند و به وضوح و همدلانه محاسن و معایب آنها را در نظر می‌گیرد. او با این استدلال نتیجه می گیرد که انتخاب بین آنها باز است

ترجمه ماشینی : این مطالعه بر اشکال شکاکانه اندیشه و بیانی که هگل و کیرکگور ادعای حقیقت مطلق را با آنها پیوند می‌دهند، تمرکز دارد. هگل با «شک‌گرایی خود تکمیل‌کننده» (پدیدارشناسی ذهن) فرآیندی از تطهیر را مطرح می‌کند که حقیقت را از طریق ناامیدی آشکار می‌کند. در مقابل، بسیج دائمی شک و تردید کی یرکگور در برابر دانش و ایمان هدایت‌شده به‌عنوان یک «شک‌گرایی خود مصرف‌کننده» ظاهر می‌شود. بیان این امر مستلزم ادبی سازی فلسفه است.

ترجمه ماشینی : مطالعه پیشگامانه جان استوارت یک ارزیابی مجدد عمده از رابطه پیچیده بین فلسفه های کی یرکگور و هگل است. اگرچه دیدگاه استاندارد در مورد این موضوع این است که کی یرکگور خود را آشکارا ضد هگلی تعریف کرده است (و فلسفه هگل را با تحقیر می نگریست)، جان استوارت نشان می دهد که انتقاد کی یرکگور به طور خاص متوجه هگل نبود، بلکه در واقع متوجه برخی هگلیان دانمارکی معاصر بود.