جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : فوکو و فلسفه فمینیستی معلولیت سهمی متمایز در بحث های رو به رشد در مورد چگونگی عملکرد قدرت در حوزه دانشگاهی فلسفه است. شلی ال ترمین با ترکیب آثار میشل فوکو، بینش‌های فلسفه معلولیت و فلسفه فمینیستی، و داده‌های به دست آمده از تحقیقات تجربی، قاطعانه استدلال می‌کند که مفهوم معلولیت که در حال حاضر در رشته فلسفه غالب است، بر اساس آن ناتوانی یک ضرر طبیعی یا بدبختی شخصی، به طور جدایی ناپذیری با حضور کم فیلسوفان معلول در حرفه فلسفه در هم تنیده است. در برابر درک ناتوانی که در زیرشاخه‌های فلسفه مانند اخلاق زیستی، علوم شناختی، اخلاق و فلسفه سیاسی غالب است، ترمین مفهوم جدیدی از معلولیت را به‌عنوان یک دستگاه نسبی قدرت از نظر تاریخی و فرهنگی بیان می‌کند. اگرچه این کتاب به جمعیت‌شناختی و سوگیری‌های موجود در فلسفه دانشگاهی می‌پردازد، اما برای هر کسی که نگران تبعیت اجتماعی، اقتصادی، نهادی و سیاسی افراد معلول است، ارزشمند خواهد بود.

ترجمه ماشینی : این کتاب گفت‌وگوی بین‌فرهنگی غنی بین فلسفه امانوئل کانت و میشل فوکو و متفکران کلیدی آفریقایی مانند کوامه آنتونی آپیا، آشیل ام‌بِمبه، کواسی وایردو، کوامه گیکه، تسنای سرکوبرهان و هنری اودرا اوروکا ایجاد می‌کند. این کتاب با نشان دادن غنای فکری که در فلسفه آفریقا و آفرودیاسپوریک یافت می شود، دیدگاه های غرب محور از آینده آفریقا را به چالش می کشد. این کتاب نشان می‌دهد که چگونه متفکرانی مانند سرکوبرهان از ناهماهنگی‌های آثار کانت انتقاد کرده‌اند، در حالی که دیگرانی مانند Wiredu، Gyekye، Appiah و Mbembe به آثار او به صورت مثبت‌تری ارجاع داده‌اند و مفاهیم سیاسی مترقی مانند دولت فراملی را توسعه داده‌اند. جهان وطنی جزئی و آفروپولیتانیسم. این کتاب در ادامه به بررسی این موضوع می‌پردازد که ام‌بمبه و مودیمبه چگونه به ایده‌های فوکو در رمزگشایی گفتمان‌های مختلف دانش غربی، آفریقایی و آفرودیاسپوریک درباره آفریقا پاسخ داده‌اند. این کتاب با در نظر گرفتن نظریه‌های مختلف مبادله بین‌فرهنگی، از وام‌گیری فرهنگی Gyekye، مکالمه آپیا در فراسوی مرزها، گفت‌وگوی میان فرهنگی Wiredu، تفکر مبمبه خارج از چارچوب، گفتگوی Serequeberhan از راه دور، و فراخوان Oruka برای توزیع مجدد جهانی و جدید به پایان می‌رسد. نگرش اکوفلسوفانه برای حفاظت از موجودیت انسان در این سیاره. این کتاب همه ما را به گفتگوی بین فرهنگی و احترام متقابل به خلاقیت های فرهنگی مختلف دعوت می کند. برای محققان فلسفه در هر کجای جهان که هستند، خواندنی مهم خواهد بود.

ترجمه ماشینی : دریدا و فوکو سهم عمده ای در تفسیر این دو متفکر بسیار تأثیرگذار دارند. این کتاب با ردیابی لحظه‌هایی که استدلال‌های دریدا و فوکو به هم نزدیک می‌شوند، بلکه در کجا منحرف می‌شوند، اساساً درک ما را نه تنها از این دو فیلسوف، بلکه به‌طور گسترده‌تر از امر سیاسی بازنمایی می‌کند. این تنها اثری است که به صورت موضوعی حول مسائل معرفت شناسی، اخلاق و سیاست سازماندهی شده است که کل آثار دریدا و فوکو را با یکدیگر به گفت و گو می کشد. این کتاب نه تنها میان آثار آنها در دهه‌های 1960 و 1970، بلکه آثارشان را که به مسائل سیاسی پیرامون لیبرالیسم، سرمایه‌داری و دموکراسی می‌پردازد، قاب‌بندی می‌کند. این کتاب اولین ارزیابی انتقادی اساسی از کار سیاسی دریدا و فوکو را ارائه می دهد و همچنین این متفکران مهم را در بحث های معاصر در نظریه سیاسی قرار می دهد.

ترجمه ماشینی : تاریخ عقل در عصر جنون حول سه محور می چرخد: روش انتقادی-تاریخی فوکو، رابطه آن با نقد روشنگری و نحوه اجرای این نقد در اثر اساسی فوکو، تاریخ جنون. کاوش فوکو در مورد خاستگاه روانپزشکی تئوری‌های خودش در مورد قدرت، حقیقت و عقل را به کار می‌گیرد و از فلسفه کانت استفاده می‌کند و نور جدیدی بر نحوه درک ما از تولد و توسعه عملکرد روانپزشکی می‌افکند. پس از پذیرش «نگرش حدی» توسط فوکو، که محدودیت‌های تفکر ما را به عنوان نقاط اختلال و تجدید چارچوب‌های مرجع تثبیت شده بررسی می‌کند، این کتاب این باور پذیرفته‌شده را که روان‌پزشکی نشان‌دهنده پیروزی عقل‌گرایی با غلبه بر جنون و تبدیل آن به جنون است، از بین می‌برد. موضوع ادراک خنثی و علمی. این کتاب تولد روان‌پزشکی را در پیچیدگی کامل آن بررسی می‌کند: در اواخر قرن هجدهم، پزشکان صرفاً عقل‌گرا نبودند، بلکه بیگانه‌گرا نیز بودند، فیلسوفانی که جنون را تجربه‌ای در حدود عقل می‌شناختند و گفتمانی را ارائه کردند که شکل‌گیری روان‌پزشکی را مشروط کرد. به عنوان یک نوع فعالیت پزشکی از آن رویداد، همان نوع شناخت، همان رویارویی انسان‌شناختی با جنون، در زیر رشد آرام عقلانیت روان‌پزشکی تداوم یافته و خطی بودن فرضی، اقتدار مطلق و پیشرفت ثابت پوزیتیویسم روانپزشکی را تضعیف می‌کند. ایلیوپولوس استدلال می‌کند که نقد فوکو این مشکل انسان‌شناختی را برای روانپزشکی ضروری می‌داند، و روان‌پزشکان را تشویق می‌کند تا از محدودیت‌های معرفت‌شناختی عملکرد خود آگاه شوند، و همچنین مسائل اخلاقی و سیاسی را که جنون وارد بی‌طرفی ظاهری گفتمان روان‌پزشکی جاری می‌کند، مرور کنند.

ترجمه ماشینی : قرابت تفاسیر پیر هادو و میشل فوکو از فلسفه باستان، و نیز تأثیر آنها، به خوبی شناخته شده است. با این حال، این تفاسیر در چند نکته مهم مورد نقد قرار گرفته است. این کتاب اولین ارزیابی انتقادی گسترده از این تفاسیر را ارائه می دهد. این کتاب متخصصان فلسفه باستان و همچنین هادوت و دانشمندان فوکو را گرد هم می آورد تا هم نقدها را بررسی کنند و هم روایت های هادوت و فوکو را روشن کنند. با انجام این کار، نه تنها مروری بر گرایش‌های اصلی فلسفه به‌عنوان شیوه‌ای از زندگی ارائه می‌کند، بلکه بحث را بازنویسی می‌کند و راه‌های جدیدی برای تحقیق در این زمینه باز می‌کند.

ترجمه ماشینی : این کتاب با محوریت موضوع «سیاست فلسفه»، مراحلی را دنبال می‌کند که طی 14 سال تدریس فوکو در کالج دو فرانس، شجره‌نامه قدرت، قانون و سوبژکتیویته دوباره سازماندهی شد، زیرا تمرکز وی از حاکمیت به حکومت. ساندرو شینیولا در اینجا استدلال می کند که این موضوع کلید درک چهار ویژگی کار فوکو در این دوره است. اولاً، خصلت سیاسی بلافصل خود را پیش‌زمینه نشان می‌دهد. دوم، نشان می‌دهد که «سفر یونانی» فوکو نیز هدفش سیاست سوژه‌ای است که قادر به رویارویی با فرآیندهای دولتی شدن قدرت است. سوم، روشن می کند که ایده «حکومت خود» – با تکیه بر اخلاق مسئولیت فکری که ریشه وبری دارد – پاسخی به فرآیندهایی است که در حکومت نئولیبرال، سوژه را به عنوان یک فرد تولید می کند (به عنوان مثال). یک مصرف کننده، یک عامل بازار، یک کارآفرین و غیره). چهارم، مضمون «سیاست فلسفه» بیانگر این است که تحقیقات فوکو هرگز صرفاً علمی یا خنثی نبوده است. بلکه با یک موقعیت سیاسی خاص مشخص می شد. در مقابل تفاسیر اخیر که خطر تبدیل فوکو به یک محقق را دارد، در اینجا فوکو به عنوان یک شخصیت کلیدی برای تحقیقات فقهی و سیاسی-فلسفی دوباره معرفی می شود.