جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : هگل و رئالیسم گمانه زنی دو هدف اصلی دارند. اولاً، ارزیابی صورت‌بندی‌های رئالیستی نظری واقعیت در مورد ابژه «کناره‌شده»، احتمال رادیکال، ثبت مطلق انقراض، و علاقه جاری به «فلسفه قدرت‌ها»، با توجه ویژه به رابطه احتمالی آن‌ها با گستره مطلق هگل. فلسفه ثانیاً خواننده را به بازنگری در هگل به شیوه ای جدید دعوت کنیم. کشف بینش های نادر در مورد افکار او در مورد نجوم، واقعیت، عینیت و نیستی. تمایل جانز این است که مسیر ضروری به سوی مطلق را تنها راه اشتباه نکند. جانز استدلال می کند که هگل مسیر منحصر به فرد رابطه دیالکتیکی بین طبیعت و ایده را به عنوان روحی که در هر دو بعد منطقی و فیزیکی (مکانی-زمانی) جهت گیری می کند، توصیف می کند. جانز این را به عنوان یک نظریه تکینگی می خواند و این ادعای جسورانه را مطرح می کند که ممکن است مسیرهای دیگری وجود داشته باشد که مسیر مکانی-زمانی هگل مترادف با دیالکتیک نیست. سنتز، سابلاسیون و آشکار شدن. در واقع، فلسفه نظری نباید صرفاً به مطالعه «آنچه وجود دارد» بسنده کند، بلکه باید آنچه را که «می تواند وجود داشته باشد» یا معنای «عدم وجود» را مطالعه کند، و باید شیوه های متعددی از تبدیل شدن بالقوه بین سه گانه ابتدایی مقوله های منطقی هگل را در نظر بگیرد. بودن، نبودن و شدن.

ترجمه ماشینی : تیلور (علوم انسانی و دین، کالج ویلیامز، ماساچوست) این دو فیلسوف را بر اساس این تصور که تمام فلسفه مدرن بین قطب های اندیشه آنها قرار دارد، تجدید نظر می کند. او یک مقدمه جدید به نسخه اصلی 1980 اضافه کرده است.

ترجمه ماشینی : نزدیک به دو قرن از زمانی که مارکس به طرز معروفی هگل را سرگردان کرد تا دیالکتیک را به‌عنوان شیوه‌ای انقلابی در مورد تضادهای درونی روابط اجتماعی ما تغییر دهد، می‌گذرد. علیرغم انتقادهای پساساختارگرایان، پسااستعمارگرایان و دیگران، اخیراً تفکر دیالکتیکی در میان نظریه پردازان سیاسی تجدید حیات شده است. این تجدید حیات همزمان با افزایش ذکر کلماتی مانند جنگ طبقاتی، سوسیالیسم، و کمونیسم در بین عموم مردم در خیابان‌های سیاتل در سال 1999، در میدان تحریر قاهره، در اقدامات آنارشیست‌های یونان و خشمگینان اسپانیایی و در فریاد تجمعی «ما 99 درصد هستیم» جنبش تسخیر، و در دانشگاه. این کتاب بررسی می‌کند که چگونه تفکر دیالکتیکی ممکن است به نقدهایی که توسط چپ‌گرایان که از میراث جهانی‌شدن و اقتدارگرای مارکسیسم انتقاد می‌کنند، پاسخ دهد. برایان سی. لواتو ارنستو لاکلائو و شانتال موفه را به‌عنوان مخاطبان کلیدی در این گفت‌وگوی جاری بین مارکسیسم و پساساختارگرایی معرفی می‌کند. لاکلاو و موفه استدلال می‌کنند که نظریه مارکسیستی ذاتاً اقتدارگرا است، نمی‌تواند از نظریه تقلیل‌طلبی طبقاتی سوبژکتیویته انقلابی فرار کند و به هستی‌شناسی بسته هگلی محدود می‌شود. لواتو با روی آوردن به دو متفکر مارکسیست هترودوکس، رایا دونایفسکایا و سی ال آر جیمز، مخالف را استدلال می کند تا مفهوم سازی رادیکال دموکراتیک، پویا و باز از اندیشه دیالکتیکی بسازد. با انجام این کار، او دیدگاهی از نظریه مارکسیستی را پیش می‌برد که ممکن است به عنوان منبعی برای محققان و فعالان متعهد نه تنها به مبارزه با سرمایه‌داری، بلکه همچنین به مبارزه علیه استعمار، پدرسالاری، برتری سفیدپوستان، و هترونورماتیسم عمل کند. نوشته‌های دونایفسکایا و جیمز به مارکسیسم اجازه می‌دهد که در این سال‌های پرآشوب قرن بیست و یکم دوباره موضوعیت پیدا کند.

ترجمه ماشینی : یکی از خوانندگان این مطالعه را که برای اولین بار در سال 1984 منتشر شد، "به راحتی بهترین کتاب در مورد رابطه هگل با مارکس" نامیده است. مک گرگور با استدلال روحی نشان می دهد که منطق هگلی به خوبی با هدف مارکس سازگار است، زیرا قبلاً حاوی عناصر منحصر به فردی بود که بعداً در نظریه اجتماعی مارکس ظاهر شد، از جمله مفاهیم ارزش اضافی و گذار به کمونیسم. هیجان انگیزترین چیز در مورد کتاب این است که نشان می دهد مارکس بالغ هر چه بیشتر به هگل نزدیک می شود و به طور فزاینده ای مدیون اوست. به طور خلاصه، نویسنده یک هگل جدید و یک مارکس جدید به ما می دهد. مک گرگور به شیوه ای بدیع و نافذ نشان می دهد که منطق دیالکتیکی عمدتاً منطق اجتماعی است، بازسازی در اندیشه روابط اجتماعی و ساختار اجتماعی. محور کار بررسی فلسفه حق است که در آن هگل نظریه ای از جامعه سرمایه داری مدرن را ترسیم کرد. مک گرگور تحلیل قانع‌کننده‌ای از اهمیت هگل برای لنین ارائه می‌دهد و هشداری قوی ارائه می‌کند که مارکسیسم معاصر هگل را به خطر می‌اندازد. مک گرگور ثابت می کند که ایده آلیسم مطلق هگل مبتنی بر نظریه ای از دیالکتیک کار مشابه ماتریالیسم تاریخی مارکس است. کشف مهم دیگر مفهوم فقر هگل را به عنوان حلقه مفقوده ای که فرمول بندی مارکس را به نظریه لیبرال کلاسیک می پیوندد، روشن می کند.

ترجمه ماشینی : این اثر سه موضوع اصلی فلسفه هگل را بررسی می‌کند: چگونه طبیعت و روح را تعریف کنیم و این دو مفهوم چگونه بیان می‌شوند؟ عقلانیت و غیرعقلانی را موتور همه‌ی شدن‌ها می‌دانیم؟ این مطالعه مبتنی بر تحلیلی جهانی از سازماندهی و عملکرد اندیشه بلوغ کامل هگل است و مجموعه‌ای از فرضیه‌ها را در مورد هدف و اصل مشروعیت‌بخشی پیشنهاد می‌کند. گفتمان نظری". این گفتمان جایگاه بزرگی به مفهوم Aufhebung، اندیشه غیریت و بحثی که هگل با ایده نهایی گرایی رهبری می کند می دهد. علاوه بر این، با پافشاری بر مضمون خودتجلی حقیقت. و با توجه به جایگاه «بی واسطه» که به عنوان مبنای همه فرآیندها و همه کنش ها داده شده است، کتیبه اندیشه هگلی را در میراث کانتی و پساکانتی ارزیابی می کند. اغلب گفته می شود که از نظر هگل، تمام واقعیت عقلانی است و خود او مدعی استنباط همه چیز پیشینی است. برخلاف این ایده‌های دریافتی، فرضیه‌ای که در اینجا مورد دفاع قرار می‌گیرد این است که هگلیسم یک فلسفه تجربه است که متناهی، غیرقابل پیش‌بینی و بی‌معنا را جدی می‌گیرد.