جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : گئورگ ویلهلم فردریش هگل در فلسفه روح سوبژکتیو، مبانی انسان شناسی و روانشناسی را ایجاد کرد که بشریت را بر حسب عقل و آزادی تعریف می کند. بر اساس یک بازسازی تاریخی و سیستماتیک، مقالات این جلد به بررسی مفهوم هگل می پردازد تا غنای موضوعی و ارتباط آن را برای بحث معاصر نشان دهد.

ترجمه ماشینی : این جلد دیالکتیک هگلی را از طریق کاوش در دو خاستگاه دیالکتیک بازتفسیر می کند و چگونگی ایجاد کشش درونی در قلب نظام فلسفی را روشن می کند و به اشکال فکری تبدیل می شود که تاریخ فلسفه غرب را شکل می دهد. این کتاب به عنوان اولین جلد از مجموعه سه جلدی که بینش هایی را در مورد دیالکتیک هگل و در نتیجه اندیشه کلی فلسفی او می دهد، روح زبان شناسی لوگوس و روح اگزیستانسیالیستی نو در فلسفه یونان را دو خاستگاه دیالکتیک هگلی می داند. نویسنده استدلال می کند که این دو روح یک وحدت دیالکتیکی متضاد را تشکیل می دهند و تنش درونی را در قلب سیستم اعتقادی تشکیل می دهند. بر اساس این تنش، این جلد مسئله آغاز هگل را توضیح می‌دهد که هم از نقطه شروع منطق و هم از نقطه شروع آگاهی تشکیل شده است. شروع به این معنا دوگانه ابعاد روش شناسی او را شکل می دهد: بداهت و واسطه، راه شک و راه حقیقت، اهرم زبان شناسی و اهرم وجودی. این عنوان برای محققان و دانشجویان علاقه مند به فلسفه هگل و مارکس، فلسفه کلاسیک آلمان و فلسفه غرب جذاب خواهد بود.

ترجمه ماشینی : از همان ابتدا، هگل در فرانسه با استقبالی خاص مواجه شد. از Cousin تا Kojève و فراتر از آن، تعابیر «قوی» صورت گرفته است که در این مجلد ردیابی شده است. مراحل حضور اندیشه هگلی در فرانسه توسط محققان و صاحب نظران مشهور هگل در زمینه دریافت در تصویری متنوع خلاصه شده است. موضوع آنقدر درباره آموزه های هگل نیست، بلکه به لحظه شعله ور یا تحریک آمیز تفکر او مربوط می شود، که نه تنها در جایی که روی زمین حاصلخیز می افتد، بلکه به اصطلاح از کجا دفع می شود، بحث می شود. این جلد از جمله به بررسی دریافت فرانسوی ها از هگل می پردازد. توسط لوئی آلتوسر، موریس بلانشو، ویکتور کازن، ژیل دلوز، ژاک دریدا، ژاک دونت، میشل فوکو، ژان هیپولیت، لوس ایریگاری، الکساندر کوژو، ژان لوک نانسی، ژان وال و اریک ویل.

ترجمه ماشینی : این کتاب آخرین کتاب از مجموعه چهار کتابی درباره هگل به‌عنوان الهی‌دان است که برای اولین بار در مقالات هگلی جدید (انتشارات پژوهشگران کمبریج، 2012) ارائه شد. سپس در کتاب «از روایت تا ضرورت» (2012) موضوع اساسی الهیات هگل را به عنوان تعالی «تصویر اندیشی» مطرح کردیم. در جلد سوم، Reason's Developing Self-Revelation (2013)، ما همین موضوع را به عنوان آینده کامل بشریت (پایان نهایی زندگی، ایده) مشخص کردیم. در اینجا سرانجام آشتی ذهن با خود را به عنوان عصب اندیشه هگل کشف می کنیم. از این رو، این کتاب با عنوان فرعی «منطق به مثابه شکل جهان»، به پرسش بلاغی گوتلوب فرگه، «جهان بدون دلیل چیست؟» می‌پردازد. فصل اول بیان می‌کند که اتحاد صمیمانه خدا و انسان در جنبش اعترافات مسیحی آشکار خواهد شد و در اینجا به صورت فلسفی بیان شده است. این امر به طور طبیعی منجر به یکسان سازی ایمان، فضیلت، با عادت عقلانیت می شود. عذرخواهی دینی از فلسفه که یک سیستم را تشکیل می دهد کوتاهی می کند (فصل 15). در «منطق و جهان» (فصل 18) ما بیشتر معرفت منطقی مانند صدور اراده عقلانی را مشخص می کنیم که در نوشته های هگلی جی. ام. ای. مک تاگارت عشق نامیده می شود. خود انسان در نهایت با ذهن به عنوان «شکل» (ایده) تعیین‌کننده منحصربه‌فرد طبیعت متعالی ما، همگانی‌کننده فرد، هم فردی کردن جهان‌شمول، و هم به همان نسبت، شکل «جهان» شناخته می‌شود. در اینجا، محور متافیزیک هگل، نظرات ارسطو را در این مورد تأیید می کند. در نهایت، پس از تأملات تاریخی و عملی (اندیشه قرون وسطی، روحانیت، مارکسیسم)، با تأثیر دگرگون‌کننده اندیشه هگل به‌عنوان توسعه آموزه خلقت الهی به‌ویژه، و در عین حال توسعه آموزه این تحول به پایان می‌رسیم. بنابراین، در توسعه پیش بینی شده مقاله کلاسیک J. H. Newman در سال 1845 در مورد توسعه دکترین مسیحی.

ترجمه ماشینی : این کتاب پنجم درباره هگل پیامدهای اندیشه هگلی را برای معنویت ارزیابی می کند. عنوان چهارم در این مجموعه، فلسفه آشتی جهانی هگل (CSP 2013)، عبارت صریح‌تر «بازیابی همه چیز در مسیح» را یادآوری می‌کند، که امر کلی را با امر خاص و در نهایت فرد شناسایی می‌کند. این انضمام جهانی واقعی است. «نفی مضاعف»، «هگل ارتدکس»، نشان می‌دهد که چگونه جنبش مسیحی، که با شتاب خود مجبور به تشخیص هویت معنوی خود با اندیشه‌ای که به نام «هگلی» نامیده می‌شود، خود روح انگیزه است. همانطور که ارسطو زمانی برای عده‌ای فلسفه را وارد کرده بود، حتی با گنجاندن این جنبش، هگل آن ویژگی مشخصی را که دین را به سمت ایده‌آل جهان‌شمولی آن در یک فرد تعیین می‌کند، مثال می‌زند، روح بر «همه جسم» اما بر یک معین سرازیر می‌شود. روز". همان گونه که فلسفه از دین و هنر سرچشمه می گیرد، از «نبوت» سرچشمه می گیرد، سه «شکل روح مطلق» (هگل) که در فلسفه به کمال رسیده است، سومی که «دین مطلق» در نتیجه باید آن را برانگیزد. پس از نمایه سازی این پروژه، مضامین منطق، موضوع و محمول، معنا و هویت در تفاوت توسعه می یابد. فلسفه و ایده آلیسم مطلق شناسایی می شوند و بدین ترتیب دومی برای ارتدکس تسخیر می شود. تقدم فکر واسطه ای بر مشاهده فوری به عنوان اولین شرط علم و به طور کلی خودآگاهی معنوی ظاهر می شود. در فصل‌های بعدی، این اندیشه به مضامین الهیاتی- متافیزیکی درستی می‌رسد، مانند نقد رینالدی از هگلی‌ها، کنت فولدز و ریچارد وینفیلد. تثلیث، تجسم، جاودانگی، نامتناهی و مطلق همگی همراه با وحی، ایده مورد بحث قرار می گیرند. یک پس‌نوشته، اثر را به نگرش‌های مخالف برخی از متفکران ارتدکس، کوتاهی یا انکار حقوق و وظایف یک دلیل خاص حدس‌آمیز مرتبط می‌کند. در این عنوان هیچ اشاره ای به هیچ اثر اخیری که ارتدوکسی هگل یا به عبارت بهتر، خصلت هگلی ارتدکس را انکار کند، ندارد.