جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : رواقی گری در فلسفه آلمانی استقبال متنوعی داشته است. این اولین مطالعه تفسیری از مضامین و گفتگوهای مشترک بین متخصصان اواخر قرن نوزدهم و قرن بیستم در باستان کلاسیک و فیلسوفان است. با ارزیابی این که فیلسوفان مدرن چگونه منابع باستانی را با زمینه فلسفه آلمانی ترکیب کرده اند، فصل هایی در این جلد به غول های فلسفی مانند فردریش نیچه، ویلهلم دیلتای، والتر بنیامین، مارتین هایدگر، هانا آرنت، هانس یوناس، هانس بلومنبرگ و پیتر اسلو اختصاص دارد. . در میان رواقیون باستان، تمرکز بر سنکا، اپکتتوس و دوکسوگرافی است، اما به متونی نیز اشاره خواهد شد که تاکنون مورد غفلت افراد غیرمتخصص قرار گرفته است. اغلب ارجاعات به متون رواقی بازیگوش است و بازسازی درک خود از منابع را برای افراد غیرمتخصص سخت می کند. این کتاب با روشن کردن و تقویت اهمیت فلسفی این استقبال‌ها استدلال می‌کند که آنها می‌توانند درک ما را از آموزه‌ها و نویسندگان رواقی یونان و روم، فلسفه قاره‌ای قرن بیستم و مضامینی که گفتگوهای جاری آنها را هماهنگ می‌کنند، تغییر دهند. برخی از این مضامین برای رواقی گرایی غافلگیرکننده هستند، مانند شاعرانگی درام تراژیک و مبانی انسان شناختی هرمنوتیک. برخی دیگر در حال حاضر مرکزی برای دریافت رواقی هستند، مانند ساختار سوژه در رابطه با قدرت ها و فرآیندهای مختلف اخلاقی، بوم شناختی، و متافیزیکی. از جمله اینها تدبر و دانش است; هویت و کثرت؛ موقتی بودن، واقعی بودن، و سرنوشت. و اشکال شخصی، اجتماعی و سیاره‌ای تزکیه و خودسازی. این کتاب با پرداختن به نیاز به دیدگاهی تلفیقی از قرائت‌های قاره‌ای مرتبط از رواقی‌گری، متون کهن را با دانشی به‌روز وارد گفت‌وگوهای جدید می‌کند، و درک، ارزیابی انتقادی و نوآوری خلاقانه را در پاسخ قاره‌ای به رواقی تسهیل می‌کند.

ترجمه ماشینی : اصطلاح «طبیعت دوم» که قبلاً در دوران باستان به کار می رفت، در بحث های فلسفی معاصر جایگاهی کلیدی دارد. حتی اگر در زمینه‌های سنتی مختلف به گونه‌ای متفاوت تعبیر شود، این واژه همیشه برای حل مشکل چگونگی ارتباط طبیعت و آزادی، ضرورت علّی و روح انسانی با یکدیگر در نظر گرفته شده است. در سنتی که به مارکس برمی‌گردد، «طبیعت دوم» به طور انتقادی برای توصیف شرایط تاریخی استفاده می‌شود که توسعه تاریخی بدون برنامه‌ریزی عقلانی و بنابراین مانند یک روند طبیعی کور ادامه دارد. در سنت مبتنی بر هگل و به تبعیت از ارسطو، "طبیعت دوم" این واقعیت را توصیف می کند که بسیاری از رفتارهای شناختی و اخلاقی ما را می توان به عنوان نتایج شکل گیری عادت درک کرد و بنابراین چیزی شبیه به یک طبیعت مصنوعی را در کل سبک زندگی ما نشان می دهد. ; و سرانجام، در سنت سومی که بیشتر به نیچه و فروید برمی گردد، اشاره به «طبیعت دوم» ما توجه را به این واقعیت جلب می کند که رفتار انسان همیشه تحت تأثیر محدودیت های طبیعت بیولوژیکی ما است و بنابراین بر آن تأثیر می گذارد یا حتی آن را تعیین می کند. انگار از بیرون . کنگره انجمن بین المللی هگل از 14 تا 17 ژوئن 2017 در اشتوتگارت به دنبال کمک به روشن کردن رابطه بین این سه زمینه انجمن مرتبط با مفهوم "طبیعت دوم" بود. در یازده محاوره، که مشارکت‌های آنها اکنون در این مجلد منتشر شده است، چگونگی درک مناسب رابطه بین آزادی انسان و طبیعت در پرتو رشته‌های مختلف مورد بحث قرار گرفت. دامنه موضوعات از بحث های تاریخی در مورد سنت ها و ادوار فردی گرفته تا پرداختن به نقش «طبیعت دوم» در زیبایی شناسی، فلسفه اجتماعی، روانکاوی و انسان شناسی. این گستره موضوعی با سه سخنرانی عمومی و یک مجمع سخنرانی‌های کوتاه رایگان تکمیل شد که در آن دانشمندان جوان می‌توانند نظرات خود را در مورد سؤالات کنگره ارائه دهند. بنابراین، این جلد هم مروری تاریخی و هم مروری منظم از یک مفهوم کلیدی فلسفی زمان حال ارائه می‌کند.

ترجمه ماشینی : پدیدارشناسی روح هگل به دلیل شرحی که از مسئله بازشناسی دارد شهرت دارد. با این حال، در حالی که خوانندگان در مورد اهمیت گزارش‌های تأثیرگذار آن از مبارزه تا مرگ و رابطه ارباب/برده در توسعه این مشکل توافق دارند، در مورد اینکه چه نوع روابطی بین افراد به عنوان اشکال موفق شناخت به حساب می‌آید، اتفاق نظر وجود ندارد. تیموتی براونلی ارتباطات اساسی بین مفاهیم هگل از بازشناسی و خود را بیان می کند و تفسیری بدیع از پدیدارشناسی ارائه می دهد که ظهور روابط واقعی بازشناسی متقابل را از طریق اثر به عنوان یک کل دنبال می کند. او بر مفهوم ساختار اجتماعی متمایز از خود تمرکز می کند که هگل در گزارش خود از «روح» توسعه می دهد، و نشان می دهد که اهمیت اولیه شناخت در سهم آن در خودشناسی نهفته است. کتاب او برای محققان و دانشجویان علاقه مند به هگل، ایده آلیسم آلمانی و مفاهیم فلسفی شناخت ارزشمند خواهد بود.

ترجمه ماشینی : این اثر برای دانشجویان فلسفه در نظر گرفته شده است که مشکلات سخت را تجربه می کنند وظیفه خواندن و تفسیر یکی از متراکم ترین و پیچیده ترین آثار اندیشه غربی: «پدیدارشناسی روح» هگل. در این کار، ما به دنبال انجام کاری خواهیم بود که خود هگل به عنوان اولویت تعیین می کند هنگام فلسفیدن: تسلیم شدن در برابر مفهوم. بنابراین، هدف در اینجا بازسازی استدلال است هگل، سعی می کند آن را بر اساس ارجاعی که خود در سراسر جهان ارائه می دهد تفسیر کند

ترجمه ماشینی : هیچ متفکر دیگری این فرصت را نداشت که گذار از اروپای قدیم به جامعه مدرن را نیز بداند. چه روشنگری، انقلاب فرانسه، حکومت ناپلئون، جنگ های آزادیبخش، صنعتی شدن یا اکتشافات بزرگ، جهان در طول دهه های زندگی گئورگ ویلهلم فردریش هگل به طور اساسی و غیرقابل برگشت تغییر کرد. و او این کار را از طریق ایده هایی انجام داد که منجر به انقلاب های سیاسی، صنعتی، زیبایی شناختی و آموزشی شد. تصادفی نیست که به گفته هگل، فلسفه باید مفهوم زمان خود را شرح دهد: نه حقایق ابدی، بنابراین نه پایه و اساس همه موجودات، بلکه زمان خود در مفاهیم. یورگن کاوبه داستان زندگی هگل را بیان می‌کند، کار او را توضیح می‌دهد و نشان می‌دهد که چگونه همه تحولات دورانی به سوی تلاشی برای یک انقلاب نهایی همگرا شده‌اند: انقلاب اندیشه. هگل در ینا، مرکز فکری کلاسیک گرایی، کار کرد و از شیلر، گوته و بسیاری دیگر از شخصیت های برجسته زمان خود الهام گرفت. او که یک مجادله گر بزرگ بود، عاشق بحث کردن بود، مثلاً با رمانتیک ها. او آن را جالب دید و همه چیز جدید را جذب کرد. کائوبه همچنین به زندگی خصوصی فیلسوف توجه ویژه ای دارد: به پسر نامشروعش که بر اثر مالاریا در اندونزی درگذشت، یا به خواهرش که در توطئه جمهوری خواهان در وورتمبرگ شرکت داشت...

ترجمه ماشینی : اندیشه هگل، بیش از 250 سال پس از تولدش، به شدت موضوعی باقی مانده است. کار او، حتی امروز، پیشنهادات گسترده ای را برانگیخته است. به منظور رمزگشایی از علل و اشکال تجلی ماهیت جاری اندیشه وی، جمعی از فیلسوفان از نقاط مختلف جهان به ویژه آمریکای لاتین فراخوانده شدند. این سوال در واقع حاوی یک دوگانگی وسوسه‌انگیز است که ما می‌خواستیم از آن در مفهوم این جلد استفاده کنیم. از یک سو، رویدادهای جاری به مضامین یا دلایلی اشاره می کنند که چرا اندیشه هگل ممکن است در بحث های معاصر یا در درک بهتر مشکلات جامعه ما مرتبط باشد. اما، از سوی دیگر، فعلیت نیز ویژگی بسیار عجیبی را مشخص می کند که به گفته هگل، فلسفه به عنوان چنین ویژگی باید داشته باشد. این ویژگی این است که او باید همیشه زمان خود را در افکار درک کند. این معنای دوگانه از اصطلاح "رویدادهای جاری" به عنوان چارچوب کلی برای مقالات گردآوری شده در اینجا عمل می کند.