جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : این اثر چشمگیر در یکباره مقدمه ای بر هگل و دیدگاهی کاملاً جدید از اندیشه او، با اختصار و دقت در تمام حوزه هگل نفوذ می کند، در حالی که نه دقت و نه عمق را به خطر می اندازد. یکی از اصلی‌ترین مفسران هگل، ژان لوک نانسی، پرتره‌ای را ارائه می‌دهد که به طرز شگفت‌انگیزی غیرمتعارف و متقاعدکننده است، و در عین حال ارتباط آن را با درک بسیار معاصر از امر سیاسی نشان می‌دهد. در اینجا هگل نه به‌عنوان ترکیب‌کننده و کل‌ساز بی‌علاقه‌ی اصلی، بلکه به‌عنوان نخستین متفکر جهان معاصر ظاهر می‌شود که اندیشه‌اش از اضطراب و میل، و نیز امر ملموس، غیرقطعی و مفرد جدایی‌ناپذیر است. زیر نظر نانسی، هیچ جنبه ای از آثار هگل دست نخورده یا تجدید نظر نشده باقی نمی ماند: مشکلات زیبایی شناسی، عاطفه، و تاریخ، و همچنین مفاهیم آزادی، سیاست، و مشترک بودن. درگیر کردن یازده نکته عاقلانه انتخاب شده ضروری برای سیستم گسترده هگل از جمله بی قراری، تبدیل شدن، نفوذ، منطق، حال، تجلی، لرزش، حس، میل، آزادی و "ما" - نانسی استدلال های دقیقی برای اهمیت فلسفی آنها برای ما امروز ایجاد می کند. هگل نانسی متفکری است که آغوش اصلی، سرکوب‌ناپذیر و شادی‌بخش اراده اجتناب‌ناپذیر برای فلسفه‌ورزی را پیش‌زمینه می‌کند. او راهنمای فلسفی است که در مسیر رسیدن به معنا بین دو حد حماقت و جنون مذاکره می کند. در مواجهه با وحشت تاریخ و با وجود وسوسه راه‌حل‌های مبتنی بر گذشته، این جای پای سازش ناپذیر هگل در واقعیت، او را معاصر ما، متفکری برای زمانه ما می‌سازد. ژان لوک نانسی استاد فلسفه در دانشگاه استراسبورگ است. از جمله کتاب‌های متعدد او می‌توان به «جامعه غیرفعال» (1991) و «حس دنیا» (1998) اشاره کرد که هر دو توسط انتشارات دانشگاه مینه‌سوتا منتشر شده‌اند. جیسون اسمیت و استیون میلر کاندیدای دکترای دپارتمان ادبیات تطبیقی در دانشگاه کالیفرنیا در ایروین هستند.

ترجمه ماشینی : در ردیابی تکامل طولانی فلسفی فردریش فون شلینگ، جان لاگلند به ویژه جدایی او از ایده آلیسم آلمانی و واکنش او را در زندگی بعدی علیه هگل بررسی می کند. او استدلال می‌کند که این داستان فراتر از خود واقعیت‌ها ارتباط دارد و در مورد جهت‌گیری فلسفه در قرن اول دوره مدرن بسیار توضیح می‌دهد. توسعه شلینگ اساساً به مسائل مربوط به آزادی و خلقت انسان معطوف شد. شلینگ به دنبال اختلاف شدید با دوست قدیمی خود هگل بر سر پدیدارشناسی در سال 1807، مقاله ای کوتاه اما درخشان در مورد آزادی انسان در سال 1809 نوشت و پس از آن هرگز کلمه دیگری منتشر نکرد. شلینگ در دهه های باقی مانده از زندگی خود (متوفی 1854) در جهتی فزاینده محافظه کارانه و مسیحی توسعه یافت و به رابطه بین مسیحیت و متافیزیک مشغول بود. او در سخنرانی‌های متعدد و آثار منتشرنشده، به آنچه به‌عنوان غرور و تصنع عقل‌گرایی هگلی می‌دید حمله کرد. با این حال، راهی که شلینگ در برابر آن هشدار داد، راهی بود که فلسفه در نهایت در پیش گرفت. شلینگ مصمم بود نشان دهد که فلسفه (به ویژه هستی شناسی) چگونه مسیحیت را تبیین می کند و توضیح می دهد، و اینکه هر دو توسط عقل گرایی مدرن آسیب دیده اند. اما رهبران مارکسیستی هگل که در سخنرانی‌های بعدی او شرکت کردند، به تمسخر گرفتند و هگلیسم پیروز شد. این یک مطالعه زیبا نوشته شده و جذاب در تاریخ ایده های یک فیلسوف در طرف بازنده است.

ترجمه ماشینی : بنیامین خوانش های جدید و مهمی از متون متعارف کلیدی در تاریخ فلسفه در بازنگری فلسفی پایدار خود از هستی شناسی ارائه می دهد. از جمله متون گنجانده شده می توان به مقاله تفاوت هگل و منطق کوتاهتر و زمان و هستی هایدگر و پرسش از هستی اشاره کرد. حضور مؤثر هستی شناسی، که به عنوان «تفاوت اصلی» تعریف می شود، برای خوانندگان نوشته های قبلی او آشنا خواهد بود. این کتاب نمایانگر کامل ترین و اصلی ترین سهم او در فلسفه معاصر تا به امروز است.

ترجمه ماشینی : "خواندن هگل به اندازه کافی دشوار است که هر تلاشی برای فهمیدن او می تواند قدردانی علاقه مند به او را به همراه داشته باشد. کار چارلز تیلور به ویژه برای من در این زمینه مفید بوده است. بیزر در اینجا واضح ترین شرح از تعداد انگشت شماری از هگل را نوشته است. مضامین مشخصی که من (در مواجهه نسبتاً محدودم با ادبیات هگل) با آنها مواجه شده‌ام، نقطه قوت او قرار دادن هگل (و دیگر ایده‌آلیست‌های آلمانی) در بافت محیط فکری بی‌واسطه‌شان، از کانت تا بسیاری از کانتی‌های فراموش‌شده و پس از آن است. کانتی‌ها و ضدکانتی‌ها از طریق رمانتیک‌های آلمانی تا ایده‌آلیست‌ها. این بسیار آموزنده است، و او موفق می‌شود ارجاعات رمزگونه در آثار هگل به ایده‌های پیشینیان و معاصرانش را بشکند. هگل در حال حاضر از چه جنبه هایی مرتبط است -- در واقع، او برعکس عمل می کند و خواننده را در پایان کتابش با درک بسیار بهتری از نحوه انطباق هگل با تاریخ فکری رها می کند، اما متعجب است که چرا این دانش باید موضوع."

ترجمه ماشینی : سوژه بودن و آگاه بودن از یکی بودن واقعیت های متفاوتی هستند. به عقیده هگل، این تفاوت نه تنها مفهومی است، بلکه بر تجربه افراد از جهان و یکدیگر نیز تأثیر می گذارد. هدف این کتاب توضیح برخی از جنبه‌های اساسی برداشت هگل از سوبژکتیویته با توجه به تفاوتی است که او در شیوه‌های باستانی و مدرن تفکر و عمل به عنوان افراد، اشخاص و سوژه‌های اخلاقی می‌دید.

ترجمه ماشینی: گرد هم آوردن برای اولین بار تمام G.W.F. مقدمه های اصلی هگل در یک مکان، این کتاب به طور جاه طلبانه تلاش می کند تا تنها از طریق مقدمه های او، اندیشه سیستماتیک هگل را به خوانندگان ارائه دهد. ویراستاران بیان می‌کنند که مقدمه‌های هگل واقعاً تا چه حد منعکس کننده اندیشه فلسفی او به عنوان یک کل است. مطمئناً هر یک از مقدمه‌های هگل می‌تواند به تنهایی بایستد و جنبه‌ای از ایده فراگیر او از حقیقت را به تصویر بکشد. اما همه آنها با هم گردآوری شده‌اند، تا تابلوی پیچیده اندیشه هگل را که با دیالکتیکی که از کتابی به کتاب دیگر، از لحظه‌ای فلسفی به لحظه دیگر پیش می‌رود، بافته شده است. تأملات هگل در مورد فلسفه، دین، زیبایی‌شناسی، تاریخ و قانون - که همه در اینجا گنجانده شده‌اند - عمیقاً بر بسیاری از متفکران بعدی، از ایده‌آلیست‌های پسا هگلی یا ماتریالیست‌هایی مانند کارل مارکس، تا اگزیستانسیالیسم کی‌یرکگور و ژان پل سارتر تأثیر گذاشته است. از سنت پدیدارشناختی ادموند هوسرل گرفته تا مارتین هایدگر، ژاک دریدا و دیگر پست‌مدرن‌ها، تا متفکران دورتر، مانند مکتب معروف کیوتوی ژاپن یا آئوروبیندوی هند. این کتاب این فرصت را فراهم می‌کند تا دریابیم که چگونه ایده‌های این متفکران بعدی ممکن است در ابتدا در نوشته‌های هگل جوانه زده باشند، و همچنین برای نفوذ در جهان‌بینی هگل به قول خودش، معماری بزرگ او در سفر روح.

ترجمه ماشینی : این ترجمه جدید از علم منطق (همچنین به عنوان "منطق بزرگ" شناخته می شود) شامل کتاب اول (1832)، کتاب دوم (1813) و کتاب سوم (1816) تجدید نظر شده است. تحقیقات اخیر تصویری دقیق از فرآیندی که هگل را به برداشت نهایی خود از سیستم و جایگاه منطق در آن سوق داد، به ما داده است. اکنون می‌دانیم که چگونه و چرا هگل از شلینگ فاصله گرفت، این گسست از مرشد اولیه‌اش چقدر رادیکال بود، و تا چه اندازه مستلزم بازگشت (اما با تفاوت) به فیشته و کانت بود. در مقدمه این جلد، جورج دی جووانی نتایج پژوهش‌های اخیر در این زمینه را به شکل همدید ارائه می‌کند، و ضمن تشخیص خطوط گسل در سیستم هگل که امکان تفاسیر مخالف را می‌دهد، استدلال می‌کند که منطق پایان متافیزیک کلاسیک را نشان می‌دهد. این ترجمه با دستگاه کامل یادداشت های تاریخی و توضیحی همراه است.