مرور درختی موضوعات | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: این کتاب به بررسی اهمیت دین در آثار میخائیل باختین فیلسوف قرن بیستم می پردازد، با بررسی سهم باختین در بحث های روش شناسی در مطالعه دین، این کتاب استدلال می کند که استفاده وی از اصطلاحات دینی از منابع منبع او در فلسفه دین گرفته شده است. و نه از تعهد اعتراف او به مسیحیت ارتدوکس روسیه. هیلاری باگشاو با نقد اثر مهم گاوین فلود، فراتر از پدیدارشناسی، توضیح می‌دهد که چگونه کار باختین در مورد «بیرونی بودن» بینش‌های ارزشمندی را برای محققان دین ارائه می‌کند، به‌ویژه که مربوط به بحث خودی/خارجی معاصر است.

ترجمه ماشینی: پل دبلیو کان در این اثر بسیار بدیع، معنای الهیات سیاسی را بازنگری می کند. او در متنی بدیع از لحاظ شکل و ماهیت، یک الهیات سیاسی آمریکایی را به عنوان تحقیقی سکولار در معانی نهایی توصیف می کند که ایمان ما به حاکمیت مردمی را حفظ می کند. کان دیدگاه خود را از طریق تعامل با کتاب کلاسیک کارل اشمیت در سال 1922، الهیات سیاسی: چهار فصل در مورد مفهوم حاکمیت، به کار می برد. او مجبور به تعامل با چهار فصل اشمیت می شود و نسخه جدیدی از هر فصل را ارائه می دهد که پاسخگوی تخیل سیاسی آمریکایی است. نتیجه یک الهیات سیاسی معاصر است. همانطور که در آثار اشمیت، حاکمیت محوری باقی می ماند، با این حال کان نشان می دهد که چگونه حاکمیت مردمی روحیه فداکاری را در دولت مدرن ایجاد می کند. با عطف به قانون، کان نشان می دهد که چگونه مرز بین استثنا و تصمیم قضایی به اندازه ای که اشمیت ما را باور کرده است، واضح نیست. او به خوانندگان یادآوری می‌کند که زندگی سیاسی آمریکا با تمایل انقلابی برای فداکاری آغاز می‌شود و هم فداکاری و هم قانون، تخیل سیاسی آمریکا را مستقر می‌کنند. کان یک الهیات سیاسی ارائه می دهد که در مرکز خود تمرین آزادی تحقق یافته در تصمیم گیری های سیاسی، قضاوت های حقوقی و در نهایت در خود تحقیق فلسفی است.

ترجمه ماشینی: فروید در کتاب تمدن و نارضایتی‌های آن، نظر خود را در مورد دستور کتاب مقدس که ابتدا در لاویان 19:18 بیان شد و سپس در آموزه‌های مسیحی به تفصیل شرح داده شد، به صراحت بیان کرد. او پیشنهاد کرد: «بیایید نگرش ساده‌لوحانه‌ای نسبت به آن اتخاذ کنیم، انگار که برای اولین بار است که آن را می‌شنویم؛ پس از آن نمی‌توانیم احساس تعجب و گیجی را سرکوب کنیم.» پس از وحشت‌های جنگ جهانی دوم، هولوکاست، استالینیسم و ​​یوگسلاوی، لاویان 19:18 حتی کمتر از آنچه فروید تصور می‌کرد قابل‌تصور به نظر می‌رسد - اما اکنون بسیار ضروری‌تر است. در کتاب همسایه، سه تن از مهم‌ترین روشنفکرانی که در روانکاوی و روانکاوی کار می‌کنند، آمده است. نظریه انتقادی با هم همکاری می کند تا نشان دهد چگونه این مشکل عشق به همسایه سؤالاتی را باز می کند که برای تحقیق اخلاقی اساسی هستند و پیکربندی الهیات جدیدی از نظریه سیاسی را پیشنهاد می کنند. سه مقاله مبسوط آنها مشکل اصلی تاریخی امروز را بررسی می کند: تداوم امر الهیاتی در امر سیاسی. کنت راینهارد در «به سوی الهیات سیاسی همسایه»، الهیات سیاسی دشمن و دوست کارل اشمیت را با الهیات سیاسی همسایه مبتنی بر روانکاوی تکمیل می کند. در «معجزه‌ها اتفاق می‌افتند»، اریک ال. سانتنر کاوش کتاب در مورد عشق به همسایه را از طریق ارزیابی مجدد بنجامین و روزنزوایگ گسترش می‌دهد. و در یک درخواست پرشور برای خشونت اخلاقی، "همسایه ها و هیولاهای دیگر" اسلاوویک ایده افراط را برای بازسازی حس مثبت غیرانسانی و به چالش کشیدن تاثیر لویناس بر تفکر اخلاقی معاصر مورد بازنگری قرار می دهد. گزارشی غنی و پیشنهادی از اثر متقابل عشق و نفرت، خود و دیگری، شخصی و سیاسی، همسایه سنگ محک در سراسر علوم انسانی و متنی حیاتی برای درک تداوم الهیات سیاسی در مدرنیته سکولار خواهد بود.

ترجمه ماشینی: این کتاب گزیده ای از انواع عمده نظریه های تبیین دین را بررسی می کند: مذهبی، فلسفی، جامعه شناختی، اجتماعی-اقتصادی و روانی. به پیش فرض های این گونه نظریه ها و دلایل ضرورت و اعتبار آنها می پردازد. به سبک های اصلی در تعریف دین می پردازد. این استدلال می کند که موردی برای تبدیل دین به موضوع نظریه پردازی در مقیاس بزرگ مطرح نشده است و معتقد است که تبیین دین با تمرکز بر ویژگی های تاریخ دینی و پیوندهای متقابل بین ایده های دینی بهتر پیش می رود.

ترجمه ماشینی: کلبی دیکنسون الهیات سیاسی جدیدی را پیشنهاد می کند که ریشه در تقاطع بین فلسفه قاره ای، الهیات هترودوکسی و الهیات ارتدکس دارد. فراتر از این ایده که تنش حل ناپذیری در قلب گفتمان الهیات وجود دارد، تضاد بین دو قطب الهیات قابل درک می شود. دیکنسون از قطب‌های مخالف صرفاً به‌عنوان مظاهر اصلاحات و انقلاب بحث می‌کند، ویژگی‌های ذاتی در ماهیت خود گفتمان الهیات. با ترسیم فضای روشنگر الهیات، فقر الهیاتی در فلسفه قاره‌ای زمینه جدیدی را برای الهیات انتقادی و فلسفه قاره‌ای ایجاد می‌کند. در الهیات فقر، مؤمن برای امر الهی دست از دنیا می کشد. از طریق این تمرکز بر فقر ذاتی دعوت دینی، پتانسیل برای گرده افشانی متقابل بین کلامی و سکولار برجسته می شود. دیکنسون در نهایت با قرار دادن فضیلت فقر الهیات در دنیای پساساختارگرا و پست مدرن، راضی نمی شود که فلسفه مسیحی را به عنوان جایگاه الهیات برتر قرار دهد و از ارزش های مطلق یک سنت بر سنت دیگر دور شود. این جهانی شدن فقر الهیاتی از طریق مفاهیم اصلی و متحد کننده مانند لطف، نفی، خشونت و پارادوکس، قدرت تغییرپذیر این نظریه را آشکار می کند. این کتاب با پیوستن به الهیات انتقادی و فلسفه دین از این طریق، امکان گفت و گوی انتقادی را هم بین رشته ها و هم در درون رشته ها گسترش می دهد.