جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: بازاندیشی نوآورانه ای را در مورد کار ارسطو به عنوان نظامی پیشنهاد می کند که الهیات او را با دکترین بازتولید و زندگی او یکپارچه می کند. در این بازاندیشی عمیق از کار ارسطو، آبراهام پی بوس استدلال می‌کند که پژوهش در مورد فلسفه ارسطو از دوران باستان در انکار ارتباط بین الهیات او و آموزه‌های او درباره بازتولید و زندگی در سپهر زمینی اشتباه کرده است. با شروع با تجزیه و تحلیل نقش خدا در سیستم ارسطویی، بوس چگونگی ارتباط این موضوع با سایر عناصر فلسفه او، به ویژه با نظریه بازتولید او را بررسی می کند. استدلالی که او ارائه می کند این است که ارسطو در صحبت در مورد کیهان، استعاره افلاطون از تولید صنفی توسط یک دمیورگ الهی را رد کرد و به نفع استعاره ای زیستی مبتنی بر انتقال حیات در تولید مثل، که در آن پنوما – نه نفس آن طور که اغلب تفسیر می شود، بلکه روح حیات در حیوانات و گیاهان - نقش کلیدی و پایداری را به عنوان اصل حیاتی در تمام موجودات ایفا می کند. در طرح این مورد، او از صحت رساله‌های De Mundo و De Spiritu به‌عنوان ارسطو دفاع می‌کند و آثار ارسطو را به‌عنوان نظام واحدی نشان می‌دهد که به‌شدت و به‌طور جامع نظریه‌های افلاطون را رد می‌کند، و به‌ویژه آموزه‌های روح افلاطون را با نظریه‌ای جایگزین می‌کند که در آن روح به وضوح از عقل متمایز می شود. Bos دیدگاه تازه، جالب و مهمی را ارائه می دهد. تفسیر او بسیار بحث برانگیز خواهد بود، اما اگر درست باشد، تفسیر استاندارد انگلیسی-آمریکایی از ارسطو باید به طور اساسی تغییر کند. - مالکوم ویلسون، نویسنده ساختار و روش در هواشناسی ارسطو: طبیعت بی نظم تر

أفردتُ كتابي هذا لنقد فكر الفيلسوف اليوناني أرسطو طاليس ( ت 322 ق م )) ، قصد الكشف عن جرائمه التي ارتكبها في حق العقل و العلم ، و غابت عن كثير من أهل العلم قديما و حديثا . و قد عنونته ب : جنايات أرسطو في حق العقل و العلم – مظاهرها ، آثارها ، أسبابها - . و قد سميتُها جنايات لأنها ليست أخطاء عادية ، و إنما هي أخطاء غير عادية ،كثيرة و خطيرة و فادحة ، نتيجة انحراف أرسطو عن منطق البحث الاستدلال العلميين ، بقصد و بغير قصد .

1- سقراط (470 - 399 ق.م.) به وجود خدایان باور داشت و معتقد بود انسان برای آنکه به سعادت برسد، نیازی به هدایت الاهی ندارد. سقراط جایگاهی برای خداوند و ارتباط با او در زندگی انسان بیان نکرده است./ 2 - افلاطون (428 - 7/348 ق.م.) به دو خدا باور داشت و معتقد بود تنها فلاسفه می توانند این دو خدا را بشناسند آن هم پس از گذراندن مراحل زیاد و در سن پنجاه سالگی. بقیه مردم برای همیشه از شناخت خداوند محروم باشند./ 3 - ارسطو (3/384 - 1/322ق.م.) بر آن بود که عالم قدیم است و کسی آن را پدید نیاورده است. خدای ارسطو خالق جهان نیست، بلکه فقط محرک آن است. به عقیده او خدا را نمی توان پرستید، به او محبت ورزید و از او انتظار یاری داشت، چون او نمی تواند محبت انسان را پاسخ گوید و یا کاری برای او انجام دهد.